Τίποτε δεν έμοιαζε να χει αλλάξει στο χωριό του Άι Βασίλη κι όμως τίποτε δεν ήταν πια το ίδιο.
Ο Ρούντολφ ο τάρανδος είχε τρελαθεί να κλάνει. Το μεταφυσικό στομάχι του δεν άντεχε τα μεταλλαγμένα και το χορτάρι της περιοχής είχε επιμολυνθεί από την Monsanto.
«Πιες μια κόκα κόλα να στανιάρεις» του είπε ο Άι Βασίλης μα όσες πιο πολλές κόλες έπινε, τόσο πιο χοντρός γινόταν. Ο πιο χοντρός ιπτάμενος τάρανδος της ιστορίας είχε γίνει, πιο χοντρός κι από τον Άι Βασίλη.
Αυτά τα χριστούγεννα ο Άι Βασίλης φορούσε τη στολή του και μέσα στο σπίτι.
Το πετρέλαιο είχε ανέβει στο θεό κι ο ΟΗΕ δεν τον άφηνε να πάρει φυσικό αέριο απ τη Ρωσία.
Δεν πήγαινε άλλο. Δεν έβγαινε: Κάθε χρόνο τα ίδια: Ήσουν καλό παιδί; Τι θες να σου φέρει ο Άι Βασίλης τα χριστούγεννα;
Και κανείς δεν σκεφτόταν πως ακόμη και τα δώρα που έρχονται απ τον ουρανό, στη γη φτιάχνονται κι έχουν κόστη.
Άσε που ο ανταγωνισμός από την Κίνα είχε κάνει ακόμη και το τζάμπα ασύμφορο.
Ο Άι Βασίλης έριξε τα μούτρα του και πήρε τηλέφωνο τα παιδιά της coca cola. Του χρωστούσαν άλλωστε, δεν τους χρωστούσε.
«Who is it?”
«Άι»
«Ι Who?»
«Άι βασίλης. I am having some financial problems»
«Ι.M.F»
«Ι who?»
«Ι.Μ.F. The international Monetary Fund. They help people who can’t make it. Don’ t be silly Ai vasili and give them a call»
Είδε και απόειδε ο ΆΙ και πήρε το IMF.
Το κουδούνι της εξώπορτας χτύπησε σε λίγες ώρες. Ήταν η Κριστίν κι ο Τόμσεν, φορώντας το πιο σαδιστικό τους χαμόγελο.
«Βρε βρε, ποιον έχουμε εδώ;» είπε ο Τόμσεν χαμογελώντας σαν την συμπυκνωμένη μπόχα σαράντα ασβών που φάγαν ωμό μανδραγόρα, ασβοί γνωστοί κι ως μανδραγορίτες.
«Ο Τζάμπας ζει;» ρώτησε ο Τόμσεν κι έβγαλε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία από το σακάκι του:
«Τα θυμάσαι αυτά τα χριστούγεννα Άι Βασίλη;»
Η παλιά φωτογραφία έδειχνε ένα θυμωμένο παιδάκι δίπλα σε ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο.
«Εγώ ήμουν αυτός. Τι σου χα ζητήσει μωρέ; Ένα βιβλιάριο με ένα εκατομμύριο ευρώ. Κι εσύ με ξέχασες. Εγώ ψυχή δεν είχα;»
Η Κριστίν κοίταξε τον Τόμσεν επιτιμητικά. Έβγαλε απ’ το χαρτοφύλακα της μια στοίβα με χαρτιά ΝΑ, με το συμπάθιο.
Η πρώτη σελίδα έγραφε: Μνημόνιο συνεργασίας με το πνεύμα των χριστουγέννων.
Ο Άι Βασίλης έκανε να διαμαρτυρηθεί.
«Τα χριστούγεννα έρχονται. Πότε θα προλάβω να το διαβάσω όλο αυτό;»
Μην σώσεις και το διαβάσεις. Αν δεν υπογράψεις τα χριστούγεννα δεν θα έρθουν ποτέ.
Πρέπει να γίνεις πιο ανταγωνιστικός» του πε ξυνά και ξερά ο Τόμσεν.
«Τι ανταγωνιστικός ρε παιδιά; Μόνο ένας Άι Βασίλης υπάρχει και ένα είναι το χωριό του Άι Βασίλη»
«Α ναι;» είπε χαιρέκακα ο Τόμσεν. ‘Εβγαλε το κινητό του και έδειξε στον Άι Βασίλη χιλιάδες Άι Βασίλιδες και χιλιάδες χωριά του Άι Βασίλη μέσα στα μολλς.
«Μα αυτοί δεν είναι πραγματικοί;» διαμαρτυρήθηκε ο Άι Βασίλης.
«Α ναι; Για πες το αυτό στα παιδιά. Ξέρεις τι θα έκανε αυτό στην αχόρταγη παιδική τους ψυχούλα;»
Ο Άι βασίλης με βαριά καρδιά, έβγαλε το κόκκινο στυλό του, έβγαλε κι έναν έρπη, κι έβαλε την τζίφρα του στην τελευταία σελίδα του μνημονίου, φαρδιά πλατιά.
Την επομένη εμφανίστηκε μαζί με την Κριστίν και τον Τόμσεν στο εργοστάσιο παιχνιδιών μπροστά στα έλφ και τους ταράνδους κι άρχισε να διαβάζει το χαρτί με τις «μεταρρυθμίσεις».
Σε κάθε του πρόταση, ποτάμια κρύου ιδρώτα έπεφταν στα γένια του:
«Περικοπές 40% στους μισθούς των εργαζομένων».
Τα ελφ κοιτάχτηκαν μεταξύ τους σαστισμένα. Τι περικοπές και κουραφέξαλα; Τα ελφ πάντα δουλεύαν τσάμπα για τη χαρά των παιδιών και μόνο.
«Ηλικιακό όριο σύνταξης του αγίου πούτσου».
Πάλι σάστισαν τα ελφ: Ποτέ δεν βγαίναν στην σύνταξη.
Α, οκ, καλαμπούρι τους έκανε ο Άι.
Και μετά αρχίσαν τα σκούρα:
«Ο Ρούντολφ θα τρώει μόνο μεταλλαγμένα». Ο Ρούντολφ ρουθούνισε απελπισία και οργή.
«Θα προβούμε σε 3000 απολύσεις»
Τι απολύσεις. Τα ελφ αυτά δεν ξέραν να κάνουν τίποτε άλλο απ το να κατασκευάζουν παιχνίδια δωρεάν για τα παιδιά.
«Lock out».
Τι είναι τούτο πάλι;
Ο Μπάμπης ο Ξωτικίδης, ελφ από την Ιρλανδία με ελληνικές ρίζες, με στριφτά μουστάκια και με τα χέρια σταυρωμένα, εξήγησε στα άλλα ελφ: «Για να μην κάνουμε απεργία, ο Αι Βασίλης θα κλείσει το εργοστάσιο»
«Και τι είναι απεργία;» ρωτήσαν σαστισμένα τα έλφ
«Απεργία είναι να μην δουλεύεις όταν πρέπει να δουλεύεις για να πιέσεις τον εργοδότη σου να σου δίνει το μερτικό σου από την υπεραξία του μόχθου σου».
«Ο Άι Βασίλης δεν θα κλεινε ποτέ το εργοστάσιο, δε θα το κανε ποτέ αυτό στα παιδιά. Έ Άι βασίλη;» είπαν όλα σχεδόν τα ελφ με ένα στόμα, μια φωνή.
«Εμ… Αν δεν κάνουμε αυτά που μας λέει το ΔΝΤ, θα μπούμε μέσα και το εργοστάσιο θα κλείσει.
Τα ελφ αρχίσαν να γιουχάρουν. «Μας το παιζες και κόκκινος τόσους αιώνες»
Ένα αναρχοέλφ φώναξε «Αι Βασίλη, Άει γ…σου».
Ένα άλλο ελφ, δραχμιστής αυτό, άρχισε τα δικά του «Από τότε που μπήκε το πρώτο ευρώ στην βασιλόπιτα, γ..μ..θηκε το σύμπαν»
Το ΔΝΤ κατάφερε να πολιτικοποιήσει τα ελφ μέσα σε μερικά λεπτά.
Κι έτσι ξεκίνησε φέτος η μεγάλη απεργία των ελφ που θέλουν πίσω τα εργασιακά τους δικαιώματα κι ας μην είχαν ποτέ τέτοια.
Τώρα ξέρετε για ποιο λόγο πολλά παιδάκια δεν θα πάρουν δώρα αυτά τα χριστούγεννα και ποιος ευθύνεται για αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου