Για την Μποφίλιου μας είπατε, για τους ολιγάρχες θα μιλήσετε ποτέ;

 

Παρακολουθώ επί οκτώ χρόνια διάφορες προσωπικότητες της χώρας να ξεσπαθώνουν με μίσος και οργή κατά ανθρώπων που λένε την γνώμη τους.  

Εντελώς συμπτωματικά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια σχέση με τα κόμματα και τους ολιγάρχες.

Άλλος ήταν βουλευτής με ένα κόμμα και προσπαθεί να γίνει ξανά βουλευτής με άλλο κόμμα, άλλος ήταν το γιουσουφάκι των ολιγαρχών μέχρι που τον πέταξαν γιατί ήταν μεγαλύτερο σίχαμα και από αυτούς, άλλος αποθέωνε συστηματικά κάθε κυβέρνηση από τον Σημίτη και μετά, άλλος είναι Συριζαίος που θέλει να ενθουσιαζόμαστε με τα αριστερά Μνημόνια, άλλος είναι χυδαίος πασόκος που ξαναβαφτίστηκε στην αριστεροσύνη του ΣΥΡΙΖΑ, άλλος είναι φιλελεύθερος και θέλει να υποστηρίζουμε τον ακροδεξιό Άδωνι Γεωργιάδη και τον χουνταίο Μάκη Βορίδη -γιατί φιλελεύθερος είσαι όταν σκίζεις τα ρούχα σου υπέρ των φασιστών- και άλλες τέτοιες κατηγορίες ανθρώπων.

Όλοι αυτοί είναι έτοιμοι με το δάχτυλο στο πληκτρολόγιο για να κατακεραυνώσουν όποιον έχει διαφορετική άποψη από αυτούς.

Αντί, όμως, να σκοτώνονται μεταξύ τους, τα σκάγια παίρνουν και ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τα κόμματα τα οποία υπερασπίζονται αυτοί οι άνθρωποι -προφανώς επειδή έχουν προσωπικό συμφέρον-, ούτε με τους ολιγάρχες τους οποίους αυτοί οι άνθρωποι δεν αγγίζουν ποτέ.

Δηλαδή, σκάνε τα Paradise Papers και κανείς από όλους αυτούς δεν βγάζει κιχ.

 

 

Δίνει μια συνέντευξη η Μποφίλιου και πέφτουν να την φάνε.

Συγγνώμη, υπάρχει κάποιος που να του φαίνεται λογικό να λυσσάνε τόσοι άνθρωποι για τις απόψεις μιας τραγουδίστριας και να αδιαφορούν εντελώς για τους ολιγάρχες στα Paradise Papers;

Αν σε κάποιον φαίνεται λογικό αυτό, να πάει να τον κοιτάξει κάποιος γιατρός.

Πολύ περίεργο να λυσσάς με την Μποφίλιου και να σωπαίνεις για τα Paradise Papers.
Καταλαβαίνω πως η επιθυμία για μάσα είναι μεγάλη.

Καταλαβαίνω τους συριζαίους που θέλουν τη μάσα και καταλαβαίνω και τους φιλελέδες που έχουν λυσσάξει να αρπάξουν την κουτάλα.

Εμείς, οι υπόλοιποι, όμως, μπορούμε να μιλάμε;

Έχουμε το δικαίωμα;

Ας μας ενημερώσει κάποιος.   

Εμείς που δεν θέλουμε να γίνουμε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή της Νέας Δημοκρατίας ή κάποιου άλλου κόμματος -αν και σε κάποιους από εμάς το πρότειναν- έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε;

Εμείς που δεν είμαστε στα payroll κανενός έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε;

Εμείς που δεν θέλουμε να πάρουμε επιχορήγηση από πουθενά έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε;

Εμείς που δεν θέλουμε τα λεφτά από τα Φεστιβάλ ή από τα Θέατρα της Τέχνης -μη χέσω- ή από τα Ιδρύματα των Γαμάτων και των Τεκνών, έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε;

Εγώ λέω να μιλάνε μόνο οι Συριζαίοι.

Άντε, να μιλάνε και οι φιλελέδες που έβγαλαν και εφημερίδα και δεν την διαβάζει άνθρωπος -έρχεται το λουκέτο- αλλά αισθάνονται όλοι τους πάρα πολύ σπουδαίοι φιλόσοφοι του Facebook.

Να μιλάνε μόνο αυτοί.

Αλλά για τους ολιγάρχες θα μας πείτε ποτέ κάτι;

Ή μόνο για την Μποφίλιου θα μας λέτε;

Αν οι ολιγάρχες είναι τα αφεντικά σας, εγώ θα σας έλεγα να μην λέτε τίποτα για την Μποφίλιου.

Γιατί καρφώνεστε πολύ άσχημα.

(Κακό πράγμα η λύσσα.)

pitsirikos.net