Συντάκτης: Τάσος Παππάς
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός είναι καθηγητής Πανεπιστημίου, αντιπρόεδρος της Βουλής, στέλεχος του Κινήματος Αλλαγής, ήταν υπουργός Υγείας από το 1993 μέχρι το 1996 και προσωπικός γιατρός του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου. Γνωρίζει από πρώτο χέρι την κατάσταση στον χώρο της Υγείας.
Ζήτησε να καταθέσει ως εμπειρογνώμονας στην εξεταστική επιτροπή. Δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ΑΝ.ΕΛΛ., συνεπώς δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι λειτουργεί σαν βαποράκι της κυβέρνησης. Ωστόσο, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, κυρίως αυτά που υποστηρίζουν τη Δεξιά και το Κίνημα Αλλαγής, δεν ασχολήθηκαν. Γιατί; Μα, ο κ. Κρεμαστινός είπε ενοχλητικά πράγματα και υπονόμευσε το ζαβλακωμένο αφήγημά τους. Ειδικότερα:
■ «Το μαύρο χρήμα στον χώρο της Υγείας είναι μια πραγματικότητα που αντικατοπτρίζεται σε μεγάλα ποσά. Τα καρτέλ των φαρμακευτικών υπήρχαν από την περίοδο που ήμουν υπουργός». Παγερή ειλικρίνεια. Μήπως ακούσατε να το παραδέχεται αυτό κάποιος από τους αναφερόμενους στη δικογραφία για τη Novartis; Αν εξαιρέσουμε τον κ. Σαλμά, ουδείς άλλος. Και δεν επρόκειτο για τριτοκλασάτους παράγοντες του δημόσιου βίου.
Ανάμεσά τους ήταν πρώην πρωθυπουργός και πρώην υπουργοί Υγείας. Ούτε λέξη. Παρά μόνο η αγωνιώδης προσπάθειά τους να πείσουν ότι την εποχή που βρίσκονταν σε θέσεις ευθύνης διέ(πραξαν) το καθήκον τους.
■ «Για τη διαφθορά στον χώρο της Υγείας ναι μεν ευθύνεται το πολιτικό σύστημα, αλλά η αιτία του κακού είναι το υπερκέρδος». Ταυτολογία μάλλον. Οι εταιρείες εξασφαλίζουν υπερκέρδη με την ύποπτη αδιαφορία ή την άμεση εμπλοκή του πολιτικού συστήματος. Αλλιώς δεν κολλάει. Στις ομιλίες που έκαναν στη Βουλή οι αναφερόμενοι στη δικογραφία, όσο κι αν ψάξετε, δεν θα βρείτε κάποια τέτοια αναφορά.
Για ανάληψη πολιτικής ευθύνης ούτε λόγος. Αντιθέτως, περίσσεψαν οι παραπλανητικές αερολογίες περί αποφασιστικής παρέμβασής τους εναντίον των φαρμακευτικών εταιρειών. Τώρα, πώς γίνεται οι υπουργοί με τη δράση τους να ξεδοντιάζουν τις πολυεθνικές και την ίδια στιγμή οι πολυεθνικές να αυξάνουν τα κέρδη τους; Η πανωλεθρία της λογικής.
■ Οταν ρωτήθηκε για το θέμα των εμβολίων γρίπης και τι θα έκανε αυτός αν ήταν υπουργός εκείνη την περίοδο απάντησε ως εξής: «Εάν έπρεπε να παραγγείλω εγώ τα εμβόλια, θα σκεφτόμουν ιατρικά γιατί είμαι γιατρός». Κομψή διατύπωση. Δικαιούμαι να υποθέσω ότι ο κ. Κρεμαστινός πιστεύει πως η παραγγελία δεν έγινε με ιατρικά κριτήρια. Αραγε με τι είδους κριτήρια έγινε;
Δεν ρωτήθηκαν οι ειδικοί από τον πολιτικό προϊστάμενο; Ρωτήθηκαν και δεν εισακούστηκαν; Ρωτήθηκαν και συναίνεσαν; Με το αζημίωτο; Από τότε κυκλοφορούσε στην πιάτσα πως κάτι περίεργο συμβαίνει με τη συγκεκριμένη παραγγελία. Διατάχθηκε κάποια έρευνα; Βγήκε κάποιο πόρισμα; Δεν υπέπεσε κάτι στην αντίληψή μου. Συνεπώς αν κάποιος ισχυριστεί ότι είχαμε οργανωμένη συγκάλυψη θα έχει άδικο;
■ Για τη γενικευμένη διαφθορά στην περιοχή της Υγείας ευθύνονται μόνο τα κόμματα του συναινετικού δικομματισμού; Υπάρχουν συνεργοί; Δεν μασάει τα λόγια του ο κ. Κρεμαστινός: «Οταν οι εταιρείες παίρνουν στρατιές δημοσιογράφων σε ταξίδια με τα έξοδα πληρωμένα προκειμένου να παρακολουθούν τα συνέδριά τους, είναι λογικό αυτοί στη συνέχεια να γράφουν υπέρ των συμφερόντων των συγκεκριμένων φαρμακοβιομηχανιών.
Εγώ πήγαινα να κάνω ένα βήμα ως υπουργός και την επομένη έγραφαν ότι κινδυνεύει από χολέρα η Ελλάδα εξαιτίας μιας επιδημίας γαστρεντερίτιδας στην Τουρκία. Η Ελλάδα έχει τον μεγαλύτερο αριθμό συνεδρίων σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη». Μάλιστα. Αμείλικτα σαφής. Σωστά τα λέει ο αντιπρόεδρος της Βουλής. Έπρεπε όμως να τα πει εγκαίρως. Τότε που ήταν υπουργός. Δυστυχώς άφησε κι αυτός το φαινόμενο να φουντώσει. Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
■ Ο προσωπικός γιατρός του Α. Παπανδρέου επανέλαβε επίσης κάτι που είχε αποκαλύψει σε πρόσφατη συνέντευξή του. Το αποδίδω από μνήμης: «Όταν ήμουν υπουργός είχα περάσει στη Βουλή νομοσχέδιο το οποίο ήταν προϊόν εργασίας επτά σοφών. Ψηφίστηκε στη Βουλή, αλλά δεν εφαρμόστηκε. Έφυγα εγώ, έφυγε και το νομοσχέδιο». Πότε έφυγε από υπουργός ο κ. Κρεμαστινός; Το 1996.
Ποιο κόμμα ήταν στην κυβέρνηση; Το ΠΑΣΟΚ. Ποια κυβέρνηση διαδέχτηκε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Μα, πάλι μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, ο νέος υπουργός του ΠΑΣΟΚ ακύρωσε τον νόμο του προηγούμενου υπουργού που ήταν κι αυτός ΠΑΣΟΚ. Ωραία πράγματα. Εχουν ξανασυμβεί. Ομως εδώ υπάρχει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τον κ. Κρεμαστινό, αν εφαρμοζόταν ο νόμος του δεν θα είχαμε σήμερα σκάνδαλο Novartis. Δεν θα μπω στον πειρασμό να κάνω συνειρμούς. Σκεφτείτε ελεύθερα ό,τι θέλετε.
■ Και πάμε στο κλου της ιστορίας: «Πιστεύετε ότι η υπόθεση της Novartis είναι σκευωρία;» τον ρώτησε ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛΛ. Θαν. Παπαχριστόπουλος. Ιδού η απάντησή του: «Σκευωρία σημαίνει ότι κάθονται σε ένα γραφείο ορισμένοι -ο πρωθυπουργός κ.λπ.- και λένε ελάτε τώρα να βρούμε ενόχους, να τους βάλουμε φυλακή που είναι αθώοι. Τέτοιο πράγμα εγώ δεν το πιστεύω. Εγώ προσωπικά. Δεν μιλάω σαν κόμμα. Μιλάω προσωπικά… Με τα περί σκευωρίας χάνεται η σοβαρότητα του πολιτικού συστήματος». Χωρίς σχόλια.
ΥΓ.: Μια συμβουλή, κύριε Κρεμαστινέ: Προσέξτε τι λέτε, δεν θέλουν πολύ διάφοροι να σας κατηγορήσουν ότι ερωτοτροπείτε με τη συμμορία του μεγάρου Μαξίμου.
ΥΓ του blog:....ο Δημήτρης Κρεμαστινός ήταν εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός Υγείας από τον Οκτώβριο 1993 ως τον Ιανουάριο του 1996. Πράματι μελέτησε το ΕΣΥ κι είχε περάσει στη Βουλή νομοσχέδιο που ήταν προϊόν εργασίας επτά σοφών και δεν εφαρμόστηκε. Πρώτα χρειαζόταν χρόνος για να μελετηθεί σωστά το σύστημα, η διεθνής εμπειρία και η ιδιαιτερότητα της χώρας. Δεύτερο χρειαζόταν ο διάλογος κι η ενημέρωση με τους λειτουργούς στο χώρο της υγείας ιατρούς, διοικητικούς φορείς και λοιπούς εργαζόμενους που διεξαγόταν κι ολοκληρωνόταν ενώ είχε δοθεί καταλυτική ημερομηνία εφαρμογής η 9η Δεκεμβρίου. Όμως τον πρόλαβε η αρρώστια του Ανδρέα Παπανδρέου που εισήχθη εσπευσμένα στο Ωνάσειο στις 21 Νοεμβρίου του 1995 και σαν προσωπικός του ιατρός ήταν περισσότερο δίπλα του παρά στο υπουργείο. Αντικαταστάθηκε από τον Κώστα Γείτονα στην πρώτη κυβέρνηση Σιμήτη στις 22 Ιανουαρίου 1996. Σ' αυτό λοιπόν το νόμο οι φαρμακευτικοί αντιπρόσωποι απαγορευόταν να ενημερώνουν τους ιατρούς κατ' ιδίαν στα νοσοκομεία παρά μόνο δημόσια στα αμφιθέατρα μετά από αίτημα των εταιριών στα ΔΣ των νοσοκομείων. Τα όποια αντισταθμιστικά οφέλη (συνέδρια, βιβλία, εκπαιδεύσεις, σεμινάρια) των εταιριών γινόταν προς το ίδρυμα και το ΔΣ με τα Επιστημονικά συμβούλια αποφάσιζαν πως θα κατανεμηθούν αναλογικά και φανερά. Η επιτροπή φαρμάκου κάθε νοσοκομείου είχε αυξημένες και καθοριστικές αρμοδιότητες όπως στην Ευρώπη για να εισαχθεί ένα φάρμακο στο νοσοκομείο. Αυτά όλα βέβαια και πολλά άλλα έμειναν στα χαρτιά.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου