Όσα ακολουθούν παρακάτω είναι οι σκέψεις ενός ΠΑΟΚτζη. Από εκείνους που όταν βρισκόμαστε μέσα στο γήπεδο φορώντας το ασπρόμαυρο κασκόλ, είμαστε εκεί γιατί πρώτα και κύρια αγαπάμε το ποδόσφαιρο. Αγαπάμε το λαϊκό άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο και γι΄αυτό ακριβώς αγαπάμε και τον ΠΑΟΚ. Σε αυτή τη σχέση δεν χωράει κανένας Σαββίδης. Δεν χώρεσε ποτέ. Γιατί εμείς αγαπάμε με άλλο τρόπο από αυτούς…
*******
Με την ομάδα ή τον πρόεδρο; Το ερώτημα θεωρητικά μπορεί εύκολα να απαντηθεί από τους οπαδούς των ομάδων. Στο σύγχρονο όμως επαγγελματικό ποδόσφαιρο των ανώνυμων εταιρειών, ο μεγαλομέτοχος, ο ιδιοκτήτης ταυτίζεται με την «τύχη» και δυστυχώς πολλές φορές ακόμα και με την «ιστορία» της ομάδας. Ο «δικέφαλος» δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από αυτόν τον κανόνα.
«Ο ΠΑΟΚ ανήκει στο λαό του», είναι από τα συνθήματα που κατά καιρούς έχει δονήσει τον ουρανό της Τούμπας. Πόσο όμως απηχεί στην πραγματικότητα ένα σύνθημα όταν έρχεται να αναμετρηθεί με ισολογισμούς, κέρδη, ζημιές, επενδύσεις, πολιτικά και επιχειρηματικά παιχνίδια;
Από τα χρόνια Μπατατούδη μέχρι τη «νέα εποχή» Σαββίδη, ο ΠΑΟΚ έχει περάσει από «σαράντα κύματα». Η ομάδα με τους εκατοντάδες χιλιάδες των οπαδών έχει κατά καιρούς μετατραπεί σε «έρμαιο» επιχειρηματικών και πολιτικών επιδιώξεων. Πάνω στη πλάτη του «Ασπρόμαυρου Αετού», έχουν χτιστεί πολιτικές καριέρες. Έχουν «γεννηθεί» τεράστια οικονομικά κέρδη για επενδυτές. Έχουν κλείσει μεγάλες ανοιχτές και παρασκηνιακές δουλειές. Όσοι αναμείχθηκαν με την ιδιοκτησία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ την τελευταία ειδικά 20ετία δεν βγήκαν «χαμένοι».
Ο Μπατατούδης έγινε μεγαλοκατασκευαστής με την στήριξη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και απέκτησε ακόμα και κανάλι (Seven-X). Ο Θοδωρής Ζαγοράκης έγινε ευρωβουλευτής. Βουλευτές παρέλασαν από την Τούμπα και «κέρδισαν» χιλιάδες «σταυρούς» φτάνοντας ακόμα και σε υπουργικούς και προεδρικούς θώκους. Δεν υπάρχει ΠΑΟΚτζής που να μην γνωρίζει τους πολύτιμες νομικές υπηρεσίες που πρόσφερε για παράδειγμα ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Τις νομοθετικές παρεμβάσεις του, ως υπουργός για να σβήσουν χρέη της ΚΑΕ ΠΑΟΚ. Την απόφαση του, ως υπουργού, να αγοραστεί από το υπουργείο Πολιτισμού, το ιστορικό ξενοδοχείο Ακροπόλ στην Αθήνα, που άνηκε στον Μπατατούδη έναντι εξωφρενικού ποσού. Σχεδόν πάντα πρώτος σε σταυρούς ο μετέπειτα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης, έχοντας κερδίσει τις «καρδιές» των οπαδών.
Ο Σαββίδης μπήκε στη ιστορική διαδρομή του ΠΑΟΚ, σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές του. Ο «Δικέφαλος Αετός» βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης και της οικονομικής χρεωκοπίας. Ο Σαββίδης αποκτά το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών τον Αύγουστο του 2012 και αυτόματα μετατρέπεται σε «σανίδα σωτήριας». Ο ΠΑΟΚ είναι η πρώτη μεγάλη επένδυση του ομογενή ολιγάρχη στην Ελλάδα.
Στην πραγματικότητα όμως μετατρέπεται σύντομα στο πανίσχυρο όπλο του για να μπει δυναμικά στην ελληνική καπιταλιστική αγορά. Ο ΠΑΟΚ, όπως και όλες οι μεγάλες ομάδες, μέσω του λαϊκού ερείσματος τους, ανοίγουν πολλές πόρτες στα αφεντικά. Από εκείνο τον Αύγουστο, μέχρι τον Μάρτη του 2018 που σημαδεύτηκε με την ένοπλη έφοδο του, στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπα, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.
Ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, έχει μετατραπεί σε ένα ισχυρό επιχειρηματικό παίκτη της χώρας, με διασυνδέσεις και «φιλίες» στα κέντρα της εξουσίας. Στα μάτια των ΠΑΟΚτζήδων ο Σαββίδης πλέον φαντάζει ο άνθρωπος που μετά από τρεις και πλέον δεκαετίες θα φέρει το πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Η πρόσφατη ανάρτηση του υιού Σαββίδη «Πρωτάθλημα ή εμείς ή κανείς» που είναι βγαλμένη από το «θυμικό» της Θύρας 4, μπορεί φαινομενικά να μοιάζει με ένα «άρρωστο» οπαδικό απωθημένο. Όταν όμως υιοθετείται από το γιο του μεγαλομετόχου, είναι «ντυμένο» με συμφέροντα και επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς.
Από την εποχή της μαγείας της ντρίμπλας του Κούδα και τον γκολ των Γκουερίνο και Σαράφη, όταν ο ΠΑΟΚ στεφόταν για πρώτη φορά πρωταθλητής Ελλάδος, μέχρι το δεύτερο πρωτάθλημα του 1984 – 1985 (πρώτο επαγγελματικό), το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ. Η φανέλα είναι ακόμα ασπρόμαυρη και ο αετός είναι στο στήθος, αλλά ο ΠΑΟΚ όπως και όλες οι ΠΑΕ της χώρας, έχουν ιδιοκτήτες – αφεντικά. Κεφαλαιοκράτες που δεν επενδύουν από την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο, αλλά από την «ανάγκη» τους να αυξήσουν τα κέρδη και τη δύναμη τους.
Επενδυτής παντός πολιτικού «καιρού»
Από τον κανόνα δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί και ο Ιβάν Σαββίδης. Το 2012 ο ΠΑΟΚ ήταν η αρχή της διείσδυσης Σαββίδη στην ελληνική αγορά. Το 2013 με παρέμβαση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου σχεδόν χαρίζεται το «Μακεδονία Παλλάς» για να αποφύγει τη χρεωκοπία, το οποίο πέρασε στην ιδιοκτησία του, για τα επόμενα 95χρόνια!
Το Μάρτιο του 2013 ο Αντώνης Σαμαρά συναντά δύο φορές τον Ιβάν Σαββίδη προκειμένου να αγοράσει την καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ για να μην πέσει στα χέρια της Τουρκικής «Sebas». Ο Σαββίδης την αποκτά με μόλις 15 εκατομμύρια ευρώ, αφού πρώτα η κυβέρνηση του σβήνει χρέη 60 εκατομμυρίων ευρώ!
Στις 28 Απριλίου 2017 η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου ψηφίζει φωτογραφική τροπολογία που έρχεται να σβήσει πρόστιμα ύψους 38 εκατομμυρίων της ΣΕΚΑΠ. Τον Μάρτιο του 2018 ο Ιβάν Σαββίδης πουλά τον όμιλο της καπνοβιομηχανία του, «Ντονσκόι Ταμπάκ», που περιλαμβάνει και τη ΣΕΚΑΠ, σε Ιαπωνική εταιρεία, ένατι του αστρονομικού ποσού των 1,6 δις ευρώ. Η ελληνική καπνοβιομηχανία περνά στους Ιάπωνες αλλά τώρα δεν τρέχει τίποτα γιατί ο Σαββίδης ήταν ο επενδυτής που την …έσωσε από τους Τούρκους.
Μέχρι να πουλήσει όμως απειλούσε ότι θα την κλείσει, θα πετάξει στου δρόμο τους εργαζομένους και να θα διαλύσει την παραγωγή καπνού της Θράκης, αν δεν του σβήνονταν τα πρόστιμα και οι προ-αυξήσεις τους.
Στην ιδιοκτησία Σαββίδη πέρασαν επίσης τα προηγούμενα χρόνια η έκταση στο Παλιούρι Χαλκιδικής, η εταιρεία «Σουρωτή», Ακίνητα στη Θεσσαλονίκη, ενώ πρόσφατα συμμετείχε στην κοινοπραξία που εξαγόρασε έναντι ευτελούς ποσού το 67% του λιμανιού της Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ). Στα χέρια του Σαββίδη βρίσκεται και ο τηλεοπτικός σταθμός «Εpsilon». Όλα σε τιμές «ευκαιρίας».
Ο Ιβάν πλέον φέρει τον τίτλο του μεγάλου «επενδύτη». Αντιμετωπίζεται από τις δύο τελευταίες κυβερνήσεις του τόπου ως μεγαλοπαράγοντας που ρίχνει λεφτά στη χώρα και στηρίζοντας τα κατά καιρούς «success story» των Σαμαρά και Τσίπρα.
Ωστόσο μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ο Ιβάν Σαββίδης, φωτογραφίζεται περισσότερο ως νέος επιχειρηματικός φίλος της «πρώτης και δεύτερης φοράς Αριστερά». Ο βουλευτής τον ΑΝΕΛ Θανάσης Παπαχριστόπουλος, σε πρόσφατη τηλεοπτική εμφάνιση του, δήλωσε ότι «ο κ. Σαββίδης είχε κάποιες φιλικές σχέσεις με την κυβέρνηση, δεν το αρνούμαι», για να προσθέσει προκειμένου να χρυσώσει το χάπι: «Αλλά είναι κάτι που θα περάσει. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται». Φυσικά και θα περάσει μέχρι να έρθει η επόμενη κυβέρνηση, για να χτίσει τις δικές της «γέφυρες» με τον πλουτοκράτη.
Η πορεία του Ιβάν Σαββίδη, όπως και κάθε καπιταλιστή είναι παντός «πολιτικού καιρού». «Μπίζνες» έκανε και με τις δύο τελευταίες κυβερνήσεις. Σχέσεις είχε και έχει με βουλευτές και των δύο κυβερνητικών συνασπισμών και όχι μόνο. Δήμαρχοι στην κεντρική Μακεδονία πίνουν νερό στο όνομα του «προέδρου». Ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απ. Τζιτζικώστας, όταν διεκδίκησε το χρίσμα του προέδρου της ΝΔ, είδε τον Ιβάν ανάμεσα στους «φίλους» που παραβρέθηκαν στην κεντρική προεκλογική ομιλία του. Άριστες και οι σχέσεις του με τον Μπουτάρη, ενώ ο Μητροπολίτης Άνθιμος εκτιμά απεριόριστα τις θρησκευτικές πρωτοβουλίες και τις δωρεές Σαββίδη που σχετίζονται με την εκκλησία.
Πρόσφατα και η Ένωση Κεντρώων (που έλαβε το μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό της στην Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης) μέσω βουλευτή της, πρόσφερε απλόχερη στήριξη στον ομογενή επιχειρηματία, μετά τα τελευταία γεγονότα της Τούμπας.
Ο Σαββίδης, λοιπόν δεν εξαιρείται από τον κανόνα. Στηρίζεται στους «δεσμούς αίματος» που δημιουργεί το κεφάλαιο με τους πολιτικούς εκπρόσωπους του.
Τις προηγούμενες μέρες, μια σειρά από βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου είτε από τα έδρανα της Βουλής, είτε μέσω δημόσιων τοποθετήσεων τους σε ΜΜΕ, πήραν θέση επί των πρόσφατων γεγονότων στην Τούμπα. Αφορμή αποτέλεσαν τα δύο ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ – ΑΕΚ.
Οι βουλευτές με το δικό τους …πολιτικό λόγο τοποθετήθηκαν για τα ντέρμπι. Για το ρολό της ταμειακής μηχανής. Για τις αποφάσεις των διαιτητών. Για τις ποινές που επιβλήθηκαν στον ΠΑΟΚ. Για την είσοδο Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο…
Οι συγκεκριμένοι βουλευτές, με πύρινους λόγους επιχείρησαν να εμφανιστούν ότι μιλούν εξ ονόματος του λαού του ΠΑΟΚ. Με τοποθετήσεις που φραστικά θα ζήλευαν ακόμα και ανακοινώσεις συνδέσμων της «Θύρας 4» έδωσαν τη δική τους ερμηνεία στα γεγονότα.
Κάποιοι δεν …είδαν την ένοπλη είσοδο Σαββίδη στο γήπεδο. Άλλοι απέδωσαν την ενέργεια του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ στο «θυμικό» από την αδικία του ένιωσε. Για «συμβολική ενέργεια του κ. Σαββίδη»(!!!) έκανε χαρακτηριστικά λόγο ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Βαρεμένος.
Ορισμένοι ανέλυσαν την «διαδρομή» του ρολό που χτύπησε τον προπονητή του Ολυμπιακού. Όπως ο Μάρκος Μπόλαρης, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στον λoγαριασμό του στο twitter, έγραψε: «Τραυματισμός από ανεμίζουσα ταινία χαρτιού ! Αντί να τιμωρήσουν τον θεατρίνο, πλαστογραφούν το πρωτάθλημα. Χάθηκε κι η ντροπή!»…
Όλοι μαζί όμως «πούλησαν» ΠΑΟΚ, πιθανά με την ελπίδα να «αγοράσουν» λίγο από Σαββίδη ή απλά επειδή ένιωσαν την «ανάγκη» να υπερασπιστούν στον μεγαλο-επιχειρηματία που εκτίμησαν ότι βρίσκεται σε …δεινή θέση.
Τέτοια σέντερ φορ χρειάζεται ο Σαββίδης
Την Πέμπτη 15 Μαρτίου στη Βουλή με «πύρινους» λόγους εμφανίστηκαν ως υπερασπιστές του ΠΑΟΚ και του Ιβάν Σαββίδη ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, Γιώργος Λαζαρίδης και της Ένωσης Κεντρώων, Αριστείδης Φωκάς.
«Μία ολόκληρη Τούμπα ήταν εκκλησία, έπεσε ένα ρολό χαρτί στον αγωνιστικό χώρο αυτό ήταν όλο κι όλο. Το χαρτί έπεσε στο ώμο ενώ ξαφνικά τα τραύματα βρέθηκα στα χείλη», είπε ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων Αρ. Φωκάς, αναφερόμενος στο ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού Ολυμπιακού, για το οποίο κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή!
Όμως δεν σταμάτησε εκεί και συνέχισε και απευθυνόμενος στον υφυπουργό Αθλητισμού, Γ. Βασιλειάδη, ανέφερε: «Όλα έγιναν από τη στιγμή που πήρε ο ΠΑΟΚ κεφάλι στο πρωτάθλημα. Έχουμε παρωδία του συστήματος κατά της ομάδας του ΠΑΟΚ. Ο διαιτητής ακύρωσε το γκολ κάτω από πίεση και μετά μας λέει ότι το γκολ μετράει όταν οι παίκτες της ΑΕΚ αρνήθηκαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο. Ο κανονισμός λέει υποβιβασμός στον Ολυμπιακό και στην ΑΕΚ που αρνήθηκαν να βγουν στον αγωνιστικό χώρο.
Απαιτώ να εφαρμοστεί ο νόμος. Ο Ιβάν Σαββίδης ήρθε στην Ελλάδα να επενδύσει εκατομμύρια αγόρασε την ΣΕΚΑΠ μέσα από τα χέρια του Τούρκου προσφέρει θέσεις εργασίας. Βοήθησε το ποδόσφαιρο θέλει ένα ποδόσφαιρο να είναι 100 τοις 100 καθαρό και να παίζεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και μόνο. Θέλει εδώ και 5 χρόνια να καθαρίσει το ποδόσφαιρο που βρωμάει. Τέτοια παρωδία δεν έχουμε ξαναδεί πουθενά. Θέλω να μου απαντήσετε αν θα ελέγξετε και τους δύο εγκληματίες διαιτητές».
Ο ίδιος νωρίτερα μιλώντας, στο ραδιόφωνο «Θέμα 104,6», και αναφερόμενος στο ντου Σαββίδη στη Τούμπα, δήλωσε: «Ο Ιβάν Σαββίδης μπήκε με ένα μπουφάν, δεν είχε όπλο, η αστυνομία δεν είδε τίποτα. Δεν ξέρω από που προέρχεται η φωτογραφία αυτή. Δεν το είδε κανένας το πιστόλι. Μπήκε να διαμαρτυρηθεί με το μπουφάν και κάποια στιγμή έβγαλε το μπουφάν του. Φαίνεται η είσοδος του Σαββίδη στο γήπεδο με το μπουφάν, ήθελε εξηγήσεις από τον διαιτητή, αποχώρησαν όλοι και κάποια στιγμή μπορεί να έβγαλε το μπουφάν του»…
Έναν τέτοιο σέντερ – φορ χρειάζεται ο Ιβάν Σαββίδης, που θα αποκαλεί «εγκληματίες» τους διαιτητές και δεν θα βλέπει αυτό που είδε όλη η Ελλάδα. Ο τωρινός, ο Πριγιόβιτς, παρότι είναι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, και κανονικός έμμισθος υπάλληλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, δεν …τόλμησε να στηρίξει έτσι τον Σαββίδη.
Έναν τέτοιο αρχηγό χρειάζεται ο «Δικέφαλος», σαν τον Φωκά, που θα στηρίζει τον πρόεδρο και τη στάση του. Όχι σαν τον Βεϊρίνια που ο Σαββίδης τον καλούσε να πάρει την ομάδα και να φύγει και αυτός είχε το θράσος να υψώσει το δάκτυλο και να και να αμφισβητήσει την προεδρική εντολή. Ο κ. Φωκάς θα έπαιρνε την ομάδα στα αποδυτήρια, γιατί ο Σαββίδης είναι «επενδυτής» και πρέπει να χαίρει «ασυλίας». Θα κατέστρεφε τον ΠΑΟΚ, στο όνομα του προέδρου. Γιατί για τον Φωκά και τον κάθε Φωκά ο επενδυτής είναι «πάνω από όλα»! Αυτή είναι η σχέση του με το ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η δήθεν «αγάπη» του για τον ΠΑΟΚ και τη μπάλα… Για τον Βεϊρίνια που έχει παίξει μπάλα και την «πονάει» η ομάδα έπρεπε να μείνει μέσα στο χορτάρι.
Από το βήμα της βουλής, επέλεξε και ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Γ. Λαζαρίδης, να στηρίξει τα συμφέροντα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Αυτός όμως με γλώσσα οπαδού συνδέσμου. Με τι γνωστές αναφορές στο «αθηνοκεντρικό» κράτος, που το μόνο που έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να αναπαράγουν μια μιζέρια στις εκάστοτε ομάδες του ΠΑΟΚ, βγάζοντας ταυτόχρονα πολλές φορές «λάδι» διοικήσεις και προέδρους που άφησαν την ομάδα στα κρύα του λουτρού, με χρέη, απλήρωτος παίκτες και στα πρόθυρα της διάλυσης.
Είπε λοιπόν ο κ. Λαζαρίδης: «Είμαστε η μόνη χώρα που πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα ξέρουμε ποια ομάδα θα το πάρει. Μέχρι τώρα η συγκεκριμένη ομάδα έπαιρνε τους αγώνες και αυτό το έχουμε ζήσει όλοι οι Μακεδόνες στο πετσί μας οι ομάδες επάνω έπρεπε να αντιμετωπίσουν και την αντίπαλη ομάδα και τον διαιτητή τώρα επί δίκη σας υπουργίας δε χρειάζεται καν να μπούνε στον αγωνιστικό χώρο να παίξουν (…) Καταντήσατε την Μακεδονία να εκπροσωπείται μόνο από μία ομάδα και προσπαθείτε να πλήξετε κι αυτή. τόσο πολύ φοβάται το Αθηνοκεντρικό σύστημα τις ομάδες της Μακεδονίας».
Πρόκειται για μια λογική που κατά καιρούς ταυτόχρονα έχει αξιοποιηθεί για να υποδαυλίσει τον εθνικισμό. Να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα, κατοίκους της Μακεδονίας, από την πραγματική «πηγή» των προβλημάτων της φτώχειας και της ανεργίας. Είναι η πρακτική που αποδίδει σε μεμονωμένες αποφάσεις πολιτικών «χαμουτζήδων» την αποβιομηχάνιση της Μακεδονίας και όχι στην εφαρμογή μιας συνολικά αντιλαϊκής πολιτικής που πλήττει στον ίδιο βαθμό τον εργάτη της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και όλων των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας.
Το «Ναι ρε ΠΑΟΚ» που πάει…
«Αν ο ΠΑΟΚ πάρει το πρωτάθλημα κανένας δεν θα ασχολείται με τη φτώχεια και την ανεργία στη Θεσσαλονίκη», είχε πει ένας οπαδός του ΠΑΟΚ σε ντοκιμαντέρ μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού. Εν μέρει είχε δίκιο. Όχι γιατί θα εξαλειφθούν. Αλλά γιατί ο εργατόκοσμος της πόλης θα ξεχάσει για λίγο τα προβλήματα του με το «μεθύσι» του τίτλου. Ακριβώς γιατί ο ΠΑΟΚ, γεννήθηκε μέσα στους κόλπους της εργατικής τάξης και μάλιστα την εποχή της ίδρυσης του, από τους πιο κατατρεγμένους. Τους φτωχούς πρόσφυγες που βρέθηκαν στην Ελλάδα μετά την τραγωδία της Μικράς Ασίας.
Το ποδόσφαιρο ήταν και είναι το «μπαλέτο» της εργατικής τάξης. Το πιο δικό της άθλημα. Γι’ αυτό το αγκαλιάζει με αυτό τον τρόπο ο εργαζόμενος λαός. Για αυτό παθιάζεται. Γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο και η αστική τάξη το έκανε εμπόρευμα και βγάζει τεράστια κέρδη από τη διαχείριση του και τους τρόπους που το χρησιμοποιεί για να κλείνει κάθε ειδών δουλειές της.
Οι οπαδοί και οι φίλοι του ΠΑΟΚ βρίσκονται στα γήπεδα, «αρρωσταίνουν» και παθιάζονται με την πορεία της ομάδας, γιατί η ιστορία της είναι ταυτισμένη με τις ζωές γενιών και γενιών ΠΑΟΚτζήδων.
Όσοι φορέσαμε το ασπρόμαυρο κασκόλ στο λαιμό, γνωρίζαμε ότι από τον ΠΑΟΚ θα πάρουμε και λύπες και χαρές. Οι λύπες μας είναι περισσότερες στη ζυγαριά. Αλλά το σύνθημα «Ναι ρε ΠΑΟΚ» το λέμε μεταξύ μας, γιατί ποτέ δεν συνδέσαμε την αγάπη για την ομάδα μόνο με τα κύπελλα και τα πρωταθλήματα. Ίσως γιατί είναι λίγα; Πιθανά. Αλλά ΠΑΟΚ είμαστε. Αυτό δεν αλλάζει. Ο κάθε Σαββίδης δεν το βλέπει έτσι. Γι’ αυτόν το τίτλος από τη μια πλευρά είναι χρήμα και από άλλη περισσότερη δύναμη για να ασκεί πιέσεις σε όλα τα επίπεδα.
Μπορεί όλοι να νιώσαμε ότι αδικήθηκε στη φάση της ακύρωσης του γκολ με την ΑΕΚ. Αλλά είδαμε 50 φορές την επανάληψη της φάσης για να πειστούμε. Μπορεί να χάσαμε ένα παιχνίδι στα χαρτιά από την ανοησία ή την αλητεία ενός από εμάς. Αυτό όμως σε τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την στάση των αφεντικών.
Πλέον ότι και αν συμβεί με την πορεία του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, αυτή θα συνδεθεί με την διοίκηση του και θα κριθεί δυστυχώς εκτός των αγωνιστικών χώρων. Εκεί δηλαδή που δεν παίζουμε μπάλα. Αλλά, όπως μου είπε πρόσφατα ένας φίλος ΠΑΟΚτζής: «Δεν γουστάρω ρε να πάρουμε πρωτάθλημα και να φαίνεται ότι το πήρε ο Σαββίδης»…
Ο ΠΑΟΚ έχει τη δική του ξεχωριστή διαδρομή και όποιος έχει βρεθεί στη Τούμπα έστω και για μια φορά το ξέρει… Από την εποχή του Κούδα και του Σαράφη, των μετέπειτα Βασιλάκου και του Κωστίκου, του Φρατζέσκου και σήμερα του Πέλκα, το γήπεδο το γεμίζαμε άσχετα με τον αριθμό των τίτλων.
Σίγουρα υπάρχουν και αυτοί οι οπαδοί σε όλες τις ομάδες που αδιαφορούν για τον τρόπο της κατάκτησης μια νίκης, ενός τροπαίου. Που στηρίζουν για πολλούς λόγους προέδρους που μετέτρεψαν τα γήπεδα σε «ζούγκλες», κατηγορήθηκαν για στημένα παιχνίδια, απείλησαν διαιτητές, εκβίασαν αθλητικούς δικαστές.
Στην εποχή μας, φυσικά, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Επαγγελματικό ποδόσφαιρο χωρίς προέδρους – επενδυτές δεν μπορεί να υπάρξει, στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Όμως ο κόσμος που ακολουθεί και αγαπά τον ΠΑΟΚ, χωρίς να αποκομίζει προσωπικά οφέλη, δεν πρέπει να επιτρέψει στο σύνολο του, να μετατραπούμε σε «όχημα» για την ευόδωση των σχεδίων του εκάστοτε ιδιοκτήτη. Κανένας Σαββίδης δεν θα μείνει για πάντα στην Τούμπα, γιατί όπως πούλησε τη ΣΕΚΑΠ, έτσι αύριο μπορεί να δώσει και τις μετοχές του ΠΑΟΚ στον επόμενο αν υπάρξει μια συμφέρουσα προσφορά.
Εξάλλου όπως είναι παγκοσμίως γνωστό τις φανέλες και το κασκόλ μόνο εμείς οι οπαδοί δεν τα πουλάμε και δεν τα δίνουμε…
Στο ερώτημα λοιπόν με τον ΠΑΟΚ ή τον κάθε Σαββίδη, καλούμε και όλους τους υπόλοιπους που πραγματικά αγαπούν το «τόπι» να απαντήσουν: Με τον Ολυμπιακό ή τον κάθε Μαρινάκη, με την ΑΕΚ ή τον κάθε Μελισσανίδη, με τον Παναθηναϊκό ή τον κάθε Αλαφούζο, κ.α.
Ίσως τότε να ξαναβρούμε το πραγματικό νόημα για το άθλημα που τόσο αγαπήσαμε από τα παιδικά μας χρόνια. Γιατί όταν πρωτο-φωνάξαμε το όνομα της ομάδας μας δεν ξέραμε ποιος ήταν ο πρόεδρος της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου