«Σφαγή» με τα εμβόλια Covid-19: 68.000% αύξηση στα εγκεφαλικά και 44.000% καρδιακά – 41.834 νεκροί στην ΕΕ

Τα στοιχεία του VAERS και της EudraVigilance για τα εμβόλια Covid-19

Newsroom

Την ώρα που στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη καθηγητές πανεπιστημίου διώκονται γιατί ζητούν να καταγράφονται κίτρινες κάρτες για τις ενδεχόμενες παρενέργειες των εμβολίων Covid-19 τα στοιχεία του VAERS και της EudraVigilance προκαλούν… σοκ! 
Σύμφωνα με το vaccineimpact, το οποίο επικαλείται τα δεδομένα του VAERS έως τις 18 Μαρτίου του 2022 υπάρχει μια ραγδαία αύξηση σε θανάτους και σε παρενέργειες από εμβόλια τους τελευταίους 15 μήνες, απ’ όταν δηλαδή ξεκίνησαν οι εμβολιασμοί για τον κορωνοϊό, σε σχέση με ότι καταγραφόταν τα προηγούμενα 30 χρόνια.

Τα στοιχεία του VAERS: 

• Αύξηση 68.000% στα εγκεφαλικά
• Αύξηση 44.000% στις καρδιακές παθήσεις
• Αύξηση 6.800% στους θανάτους
• Αύξηση 5.700% στις μόνιμες αναπηρίες
• 5.000% αύξηση των απειλητικών για τη ζωή τραυματισμών
• Αύξηση 4.400% στα νοσοκομεία

EudraVigilance: 41,834 θάνατοι και 3,9 εκατ. παρενέργειες
Σύμφωνα με τα στοιχεία της βάσης δεδομένων της ΕΕ EudraVigilance μέχρι τις 15 Μαρτίου του 2022 είχαν καταγραφεί 41.834 θάνατοι και 3.900.241 παρενέργειες μετά τον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού, oι μισές περίπου παρενέργειες είναι σοβαρές, συγκεκριμένα οι 1.814.420.
Να υπενθυμίσουμε πως η βάση της EudraVigilance καταγράφει τα στοιχεία για τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μόνο, κάτι που σημαίνει πως ο αριθμός για όλα τα κράτη της Ευρώπης είναι αρκετά μεγαλύτερος, ενώ τα στοιχεία τα δημοσιεύει το vaccineimpact

Τα τέσσερα εμβόλια είναι τα:
COVID-19 MRNA VACCINE MODERNA (CX-024414)
COVID-19 MRNA VACCINE PFIZER-BIONTECH

COVID-19 VACCINE ASTRAZENECA (CHADOX1 NCOV-19)

COVID-19 VACCINE JANSSEN (AD26.COV2.S)

Τα στοιχεία ανά εμβόλιο έως 15 Μαρτίου του 2022
Συνολικά έχουν καταγραφεί 19.239 θάνατοι και 1.927.063 παρενέργειες μετά από εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού με το σκεύασμα της BioNTech/Pfizer.
Συνολικά έχουν καταγραφεί 11.454 θάνατοι και 629.641 παρενέργειες μετά από εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού με το σκεύασμα της Moderna.
Συνολικά έχουν καταγραφεί 8.490 θάνατοι και 1.204.744 παρενέργειες μετά από εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού με το σκεύασμα της Oxford/AstraZeneca.
Συνολικά έχουν καταγραφεί 2.651 θάνατοι και 138.793 παρενέργειες μετά από εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού με το σκεύασμα της Johnson & Johnson.

Πηγή: Pronews.gr

Η δημοκρατία του λιντσαρίσματος...

Χρήστος Δεμέτης 

Το λιντσάρισμα, λιντσάρισμα αλλά και τα social media, social media. Μεσαίωνας ως επιστέγασμα της απόλυτης φρίκης. Σε μια υπόθεση της Πάτρας που η έννοια της φρίκης, μοιάζει λίγη.
Όσα αρθρώνονταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τις σταδιακές αποκαλύψεις του δράματος στη Πάτρα, παίρνουν σάρκα και οστά με τον χειρότερο τρόπο. Μετά τη σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου, ο όχλος... ενεργοποίησε τα αυτόματα χαρακτηριστικά του. Πλήθος έξω από το σπίτι συγγενών, απειλές για λιντσάρισμα, επίθεση στα παντζούρια, η λέξη “θάνατος” γραμμένη στη πόρτα, κόσμος με τα ανήλικα τέκνα του ανά χείρας να ουρλιάζει, να τραβάει φωτογραφίες, να μεταδίδει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Από τη μια να βλέπεις την αποκάλυψη της φρίκης σε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που έχουν γίνει στη χώρα και από την άλλη να βλέπεις νοικοκυραίους με τα παιδιά τους μαζί, να προσπαθούν να λιντσάρουν τους συγγενείς.
Μούδιασμα. Εικόνες που ξεπερνούν τις λέξεις.
Η απόλυτη αποκτήνωση μιας κοινωνίας που πρώτα βλέπει, ακούει και σωπαίνει κι ύστερα διψάει για περισσότερο αίμα στα διαλείμματα από τις εθιμοτυπικές προσευχές της, ήρθε στην επιφάνεια, ξεχύθηκε στους δρόμους, έκανε δηλώσεις στα κανάλια, μας θύμισε πως είναι εδώ.
Γιατί μη γελιόμαστε. Οι ίδιοι γείτονες που τώρα ουρλιάζουν στη Πάτρα και τραβάνε φωτογραφίες για τα social media, είναι οι ίδιοι που κάνουν πως δεν ξέρουν. Που δεν ασχολούνται με τον διπλανό τους., δεν νοιάζονται για το αν ζει ή αν έχει πεθάνει μήνες.
Που πάντα θα ανέχονται το κακό αρκεί να μη γίνεται στο δικό τους σπίτι ή αν γίνεται, να μη βγαίνει προς τα έξω.
Ο Μεσαίωνας και σταδιακός εκφασισμός βρήκε χώρο και χρόνο και προβάλλεται σε ζωντανή μετάδοση. Κι όταν φτάσει κι ο συστημικός εκφασισμός, όταν στηθεί στο πλήρες ανάστημά του, ο όχλος θα είναι έτοιμος να τον υποδεχθεί με τον πιο φυσικό τρόπο. Γιατί του μοιάζει.
Ο όχλος αυτός που αισθάνθηκε λοιπόν και πάλι ηθικός. Άσπιλος. Δυνάμει δικαστής. Και στο ντελίριό του πάνω, πήρε μαζί και το σπλάχνο του για να το παραδειγματίσει με τον χειρότερο τρόπο. Η ανθρωποφαγία είναι η εύκολη λύση. Η δύσκολη είναι να παραμείνεις ψύχραιμος, να ζητήσεις ευθύνες στις ιατροδικαστικές έρευνες στις απαρχές της υπόθεσης των τριών θανάτων, να απαιτήσεις Δικαιοσύνη και να ανακουφιστείς όταν αποδοθεί. Να περιμένεις να δεις ποιοι άλλοι εμπλέκονται και ενοχοποιούνται. Και να οργίζεσαι δικαίως, όταν η Δικαιοσύνη δεν αποδίδεται.
Η εύκολη λύση από την άλλη, είναι να ζητάς κρεμάλες, να τάσσεσαι υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής, να μη σε νοιάζει αν μαζί με τα ξερά φύγουν και μερικά χλωρά. Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας βρίσκει παρηγοριά με το να λιθοβολεί το τέρας γιατί αισθάνεται πως όσο σάπιος κι αν είναι μέσα του, δεν έφτασε ως τώρα στον φόνο. Ακόμη και το λιντσάρισμα στο οποίο καλεί ή είναι πρόθυμος να λάβει μέρος, είναι συλλογικό, και αυτή η συλλογική μαυρίλα τον παρηγορεί. Δεν είναι μόνο δικιά του. Εκχωρεί το δικαίωμα στη βία. Κανονικοποιεί τη βία. Εθίζεται στη βία. Φτιάχνεται με τη βία. Μεγαλώνει παιδιά μέσα στη βία. Ρουφάει βία από τα μάτια, τα αυτιά, με όλες τις νευρικές του απολήξεις. Ανδρώθηκε η συνείδησή του μέσα στη βία και τον ικανοποιεί, σαν ανοιχτή πληγή που αρέσκεται να τη ξύνει.
Όταν κλείσει τη πόρτα του σπιτιού του θα είναι εντάξει. Πάντα ήταν εντάξει ο οιονεί δικαστής.
Σέβεται τις ψυχές των κοριτσιών που έφυγαν; Αποτίει φόρο τιμής; Μουδιάζει από το σοκ; Από τα συναισθήματα που στήνουν κόμπο στο στήθος; Από το δάκρυ που φτάνει στα μάτια; Όχι.
Η υπόθεση της Πάτρας προκάλεσε και προκαλεί το απόλυτο σοκ. Και ταυτόχρονα άνοιξε το καπάκι της σήψης, για να θυμηθούμε ότι η χειρότερη πτυχή της ύπαρξής μας, βρίσκεται πλάι μας σαν η άλλη πλευρά ενός τρύπιου νομίσματος.
Όσο και να αιτιολογείται η οργή, όσο κι αν αιτιολογείται η δύναμη του πόνου, υπάρχει μια ιλιγγιώδης απόσταση ανάμεσα στο ξέσπασμα και τον προπηλακισμό. Υπάρχει η λεπτή γραμμή της λογικής, της ελάχιστης πίστης στον Άνθρωπο, ότι κάποια στιγμή αυτή η κοινωνία θα πάψει να είναι τόσο κτηνώδης. Όχι εντελώς, αλλά έστω τόσο κτηνώδης.
Θα πάψει επιτέλους να προσποιείται, να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της, να απομονώνεται σε ατομικισμούς και εγωπάθειες, σε ατομικά και συλλογικά απωθημένα, σε αποσβολωμένες νευρώσεις και ψυχικές καταστάσεις που δεν έχουν δουλευτεί. Μπορεί να φαντάζει ουτοπία, αλλά και μισό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, μπορεί να καταπραΰνει την απελπισία, σαν εκείνες της στιγμές μεγαλείου ψυχής της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη, της μητέρας της Γαρυφαλλιάς, των γονιών του Άλκη, του Παύλου, των γονιών που έχασαν το παιδί τους και ζητούν αγάπη.
Και φως...

news247.gr

Δεξιά υποκρισία ντροπής…

της Ελένης Τσερεζόλε

Η υπόθεση του αριστούχου μαθητή και σημαιοφόρου στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, του 18χρονου από τη Γουινέα, Σαϊντού Καμαρά, που αντιμετωπίζει το φάσμα της απέλασής του από τη χώρα μας, ύστερα από την απόρριψη του αιτήματός του για άσυλο, ως ασυνόδευτο προσφυγόπουλο, έφερε ξανά στο προσκήνιο τις διαφορετικές φιλοσοφίες Μητσοτάκη και Τσίπρα. Το θέμα δεν είναι προσωπικό αλλά πολιτικό. Και η υπόθεση του νεαρού προσφυγόπουλου είναι ενδεικτική.
Ο μεν πρωθυπουργός έσπευσε, ύστερα από τη συνάντηση που είχε ο νεαρός με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να τον συναντήσει, δηλώνοντάς του το «προσωπικό του ενδιαφέρον» ενόψει της επανεξέτασης του αιτήματός του για να μείνει στην Ελλάδα. Και κάπου εκεί το θέμα κλείνει για την κυβερνητική πλευρά. Κλείνει εκεί ακριβώς όπου θα έπρεπε να ανοίγει. Γιατί το θέμα δεν αφορά μόνο τον νέο που ήρθε στην χώρα μας τον Νοέμβρη του 2019 σε ηλικία 16 ετών, έχει μάθει ελληνικά, είναι άριστος μαθητής και θέλει να σπουδάσει στην Ελλάδα. Το θέμα αφορά στην άθλια νομοθεσία της χώρας μας που στρέφεται εναντίον όλων των Σαϊντού, έτσι ώστε να μην μπορούν να πάρουν άδεια παραμονής, στερώντας τους στοιχειώδη δικαιώματα πρόσβασης σε παιδεία, στέγαση, υγεία, κ.ά. Φθάνοντας μέχρι την απέλασή τους στην χώρα καταγωγής τους από τη στιγμή που αυτή θεωρείται «ασφαλής»… Μία νομοθεσία-λαιμητόμος ελπίδων, με άλλα λόγια.
Στον αντίποδα του σημερινού πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., που έθεσαν το ζήτημα στη σωστή του διάσταση. Ζήτησαν έτσι, με τροπολογία υπέρ του Σαϊντού, που κατέθεσε ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα, να επανέλθουν συγκεκριμένες διατάξεις που είχε καταργήσει στο παρελθόν η ΝΔ, καταδικάζοντας ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες. Με τον τρόπο αυτόν η Αξιωματική Αντιπολίτευση ανέδειξε την απόλυτα υποκριτική στάση της κυβέρνησης, με τον πρωθυπουργό να επιχειρεί απλά να καλύψει επικοινωνιακά το θέμα.Εμμένοντας στην απάνθρωπη ουσία της ισχύουσας νομοθεσίας. 

Πηγή: the FAQ

Τόσο άδικο, σχεδόν σαδιστικό

Συνεχίζεται η τιμωρητική πολιτική απέναντι στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς

του Ιάσονα Κωστόπουλου

Τη στιγμή που η κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις ότι οδεύουμε σε πλήρη άρση των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία, με ορίζοντα το Πάσχα, στο μέτωπο των υγειονομικών που τελούν ακόμη σε αναστολή, δεν προβλέπεται κάποια αλλαγή. Με τον τρόπο αυτό φανερώνεται ο τιμωρητικός χαρακτήρας του μέτρου απέναντι στους «απείθαρχους» υγειονομικούς, αλλά και η σκοπιμότητά του για την αποδυνάμωση του ΕΣΥ, καθώς πλέον ακόμη και σύμφωνα με το κυβερνητικό αφήγημα δεν συντρέχει κανένας λόγος για τη συνέχιση της αναστολής εργασίας τους.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποιος έγκριτος φορέας που να αναφέρεται ακόμη στην εμβολιαστική ανοσία –ειδικά έπειτα από την παραλλαγή Όμικρον–, ενώ ο εμβολιασμός θεωρείται πλέον χρήσιμος μόνο για την αποφυγή της βαριάς νόσησης καθώς είναι αποδεδειγμένο πως ούτε 2, ούτε 3 δόσεις του εμβολίου επαρκούν για την αποφυγή της διασποράς και της νόσησης από τον Covid-19. Επιπλέον, το νέο πρωτόκολλο που εφαρμόστηκε από την αρχή της χρονιάς επιτρέπει στους εργαζόμενους να επιστρέφουν στις δουλειές τους ακόμη και αν είναι θετικοί, αρκεί να μην έχουν συμπτώματα. Οπότε έχουμε φτάσει στο σημείο, ενώ η νόσηση από τον ιό είναι δεδομένη τόσο για εμβολιασμένους όσο και για ανεμβολίαστους και ενώ κάποιος μπορεί να είναι στο πόστο του όντας θετικός στον κορωνοϊό, οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί να τελούν σε καθεστώς αναστολής-απόλυσης με τη δικαιολογία ότι είναι πιθανό να μεταδώσουν τη νόσο στα νοσοκομεία! Μάλιστα όχι απλώς η αναστολή δεν προβλέπεται να αρθεί, αλλά παρατάθηκε μέχρι το τέλος του 2022.
Συνεχίζεται ο αγώνας των υγειονομικών σε αναστολή. Πέντε από αυτούς ξεκίνησαν απεργία πείνας
έξω από το υπ. Υγείας.
Οι λόγοι για την επιμονή της κυβέρνησης στην τιμωρία των υγειονομικών θα πρέπει να αναζητηθούν σε δύο επίπεδα. Αφενός στα κυβερνητικά σχέδια για την αποδυνάμωση και ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ ή υπηρεσιών του, πράγμα που προχώρησε σημαντικά μέσα στο καθεστώς της πανδημίας και αναμένεται να συνεχιστεί, οπότε και μέτρα που εναρμονίζονται με αυτό το σχέδιο δεν παίρνονται πίσω. Αφετέρου, στην ίδια τη στάση των υγειονομικών καθώς οι ίδιοι παρότι τελούν σε καθεστώς απόλυτης εγκατάλειψης και συκοφάντησης, δεν έπαψαν ούτε στιγμή όλους αυτούς τους μήνες να αγωνίζονται, ενώ τώρα φτάνοντας στο ύστατο σημείο πέντε από αυτούς προχώρησαν σε απεργία πείνας έξω από το υπ. Υγείας. Από μεριάς μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα τους, που ακόμη και τώρα έχει σημασία να λάβει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη στήριξη και προβολή.
Πανδημία: Άρση μέτρων εν μέσω σιωπηλής αποτυχίας
Παρόλα αυτά η συζήτηση για την πανδημία και ο χώρος που λαμβάνει στα ΜΜΕ έχει μειωθεί δραματικά και πλέον θεωρείται δεδομένο πως θα ζήσουμε με τον ιό. Αυτό όμως που μένει εκτός συζήτησης δεν είναι η επερχόμενη άρση των μέτρων αλλά η ήδη συντελεσμένη αποτυχία τους. Ουσιαστικά από το περασμένο καλοκαίρι και έπειτα όλα τα αποτελέσματα που υπόσχονταν η πολιτική διαχείρισης της πανδημίας δεν πραγματοποιήθηκαν, παρότι οι στόχοι για το επίπεδο εμβολιασμού πιάστηκαν αλλά και τα ίδια τα μέτρα εφαρμόστηκαν μέχρι κεραίας. Αρχικά κατέρρευσε το αφήγημα για την επίτευξη ανοσίας μέσα από τον εμβολιασμό –που εξαρχής ήταν σαθρό– με την περίπτωση όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και χωρών με εμβολιαστική κάλυψη πάνω από 80% να μπαίνουν σε ένα οξύ πανδημικό κύμα. Έπειτα, σειρά πήραν οι διαχωρισμοί που τάχα θα απέτρεπαν την περαιτέρω μετάδοση, με τους covid-free χώρους να αποτελούν σημεία υπερδιασποράς. Τέλος ακόμη και το ιδιαίτερο καθεστώς διαχείρισης με βάση την εμφάνιση της Όμικρον που προκαλεί ηπιότερη νόσηση, αποδείχτηκε καταστροφικό μέσα από την εμπειρία των τελευταίων μηνών που όχι απλά ήταν οι φονικότεροι για την πανδημία –παρά την απόλυτη επικράτηση της νέας μετάλλαξης– αλλά και η αποκλιμάκωση της πίεσης στα συστήματα υγείας είναι εξαιρετικά αργή διεθνώς. Ακόμη όμως και χώρες όπως η Αυστρία και η Γερμανία, που πρωτοστάτησαν στον αυταρχισμό και την περιθωριοποίηση των ανεμβολίαστων, δεν κατάφεραν να έχουν σημαντικά αποτελέσματα. Επί της ουσίας, όλο το μοντέλο διαχείρισης της πανδημίας όπως εφαρμόστηκε στον δυτικό κόσμο, απέτυχε παταγωδώς.
Υπό αυτό το καθεστώς αποτυχίας οδεύουμε στην άρση των μέτρων, σταδιακή και εξίσου παράλογη και αυταρχική όπως και η εφαρμογή τους. Έτσι πρώτα θα αρθούν τα μέτρα για τα τεστ ή τη χωρητικότητα των γηπέδων και όχι το υγειονομικό πάσο, που δεν επιτελεί πλέον κανένα σκοπό. Πρώτα θα μπουν μπροστά οι οικονομικοί δείκτες και θα ανοίξει η πρόσβαση στην εστίαση και η διασφάλιση μιας ομαλής τουριστικής περιόδου και έπειτα θα αρθούν τα διχαστικά μέτρα και το καθεστώς διαρκούς τεσταρίσματος –με το αζημίωτο πάντα– αποκλειστικά των ανεμβολίαστων. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η άρση του μέτρου για το πρόστιμο στους άνω των 60, μέτρο εκ των πραγμάτων ανεφάρμοστο με βάση τις νέες οικονομικές συνθήκες αλλά και σκανδαλώδες. Αλλά ακόμη και αυτή η άρση, διαμηνύεται πως θα είναι προσωρινή, ίσως μέχρι το επόμενο φθινόπωρο, όπου αν χρειαστεί και αν οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέπουν (όχι οι πανδημικοί δείκτες, αυτοί θεωρούνται πλέον περιττοί) η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα επανέλθει. Αυτό άλλωστε θέλουν να γίνει και ορισμένοι ειδικοί-τηλεαστέρες που ήδη επικρίνουν τις ανακοινώσεις για άρση των μέτρων και ειδικά του πιστοποιητικού, αφού όπως λένε αυτό το καθεστώς οδηγεί τους πολίτες να εμβολιαστούν για να είναι ελεύθεροι. Έτσι απλά, ανοικτά και αυταρχικά, έπειτα από 2 χρόνια πανδημίας, λέγεται πως είναι σωστό να αποτελεί προϋπόθεση να εμβολιαστείς για να είσαι ελεύθερος, ακόμη και αν δεν ισχύει κανένα από τα επιχειρήματα που συνόδευσαν την εφαρμογή αυτού του καθεστώτος.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΕΟ καθεστώς ελευθερίας υπό προϋποθέσεις, ο διχασμός, το μαρκάρισμα και η περιθωριοποίηση όσων δεν συμμορφώνονται, είναι ένα μόνο από τα «κουσούρια» που αφήνει πίσω της η πολιτική που εφαρμόστηκε στην πλάτη της πανδημίας. Επιπλέον, μαζί μας θα μείνει και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που αποδείχθηκε ότι είναι ένα χρήσιμό όπλο στη φαρέτρα των ελίτ για «φυσικές» και όχι μόνο καταστροφές και αναμένεται να χρησιμοποιείται συχνά από εδώ και πέρα με διάφορες δικαιολογίες. Υπάρχουν όμως και υλικά αποτελέσματα που θα μείνουν παρά την άρση των μέτρων, τέτοιο είναι και το καθεστώς διάλυσης του ΕΣΥ με το προσωπικό του να βρίσκεται σε καθεστώς ολιγόμηνων συμβάσεων, αναστολών και σίγουρα burnout, η μερική ιδιωτικοποίησή του, η εκχώρηση λειτουργιών του σε ιδιώτες όπως τα τεστ για τους ανεμβολίαστους, αλλά και η εμφάνιση μίνι-μάρκετ υγείας όπως είναι πλέον τα φαρμακεία-ραπιντάδικα, που όχι απλά δεν ιχνηλατούν –άλλωστε δεν είναι μυστικό ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πολίτης μπορεί να ζητήσει να μην καταχωρηθούν τα αποτελέσματά του– αλλά επί της ουσίας πουλάνε βεβαιώσεις διά μέσω των τεστ. Αυτό το σχέδιο προχώρησε σημαντικά εντός της πανδημίας και αναμένεται να προχωρήσει ακόμη περισσότερο την επόμενη περίοδο, είναι χαρακτηριστική η εσωτερική ενημέρωση προς τους γιατρούς από τη διοίκηση του ΑΧΕΠΑ που απαγορεύει τη νοσηλεία ασθενών χωρίς την σύμφωνη γνώμη της διοίκησης αλλιώς το κόστος της ιατρικής πράξης θα βαραίνει τον θεράποντα ιατρό. Αυτά και αρκετά άλλα «κουσούρια» για να αποτιναχτούν απαιτείται ένα μεγάλο ποιοτικό ανέβασμα της συνείδησης της κοινωνίας μας, που να μας προμηθεύσει με τα απαραίτητα αντισώματα απέναντι στον διχασμό και τον αυταρχισμό.

Πηγή: dromosanoixtos.gr

ΥΓ του blog: .......δεν είναι μόνο σαδιστικό, είναι βασανιστήριο καθαρό και ξάστερο όπως αυτά που διώκει το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων....είναι βασανιστήρια όπως αυτά που υπέστησαν σε φυλακές, μπουντρούμια και ξερονήσια άνθρωποι για τις ιδέες και τις πεποιθήσεις τους που αφορούσαν κι αφορούν τον άνθρωπο, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, και την κοινωνική δικαιοσύνη για όλους μας...

Το τελευταίο γράμμα του Νίκου Μπελογιάννη

Νίκος Μπελογιάννης

Η αρχαία μυθολογία μας ότι αυτοί οι θεοί του Ολύμπου κατέβαιναν να δικαστούν στα δικαστήρια της Αρχαίας Αθήνας. Αυτό λεγόταν, για να εξαρθεί το ύψος το οποίο έπρεπε να βρίσκονται τα αρχαία δικαστήρια. Αν όμως αυτοί οι θεοί συνέβαινε να υπάρχουν σήμερα και να είναι πολιτικοί αντίπαλοι των μετά την απελευθέρωση ελληνικών κυβερνήσεων, τότε ασφαλώς θάφευγαν πολύ μακριά από την Ελλάδα, για να σωθούν από τα δικαστήρια σκοπιμότητος, τα οποία λειτουργούν σαν εργοστάσια και βγάζουν τυποποιημένες αποφάσεις εναντίον των δημοκρατικών πολιτών.
Μέσα σε 5 χρόνια, 1945-1950, εκδόθηκαν περίπου 50.000 καταδικαστικές αποφάσεις και γύρω στις 5.000 άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο! Απ’αυτούς περίπου 2.000 εκτελέστηκαν, μεταξύ των οποίων πολλές γυναίκες, γρηές, ακόμη και κοπέλες 17 χρονών. Αυτού του είδους τα δικαστήρια θα μπορούσαν ίσως να δείξουν κατανόηση σ’έναν κοινό, απατεώνα, δολοφόνο, κλέφτη κ.λ.π. Αλλά για τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους δεν υπάρχει έλεος. Ιδού ένα πρόχειρο παράδειγμα: Δύο άριστοι εκπαιδευτικοί της χώρας μας, οι Σωτήρης Σουκαράς και Νίκος Κισκύρας, καταδικάστηκαν σε θάνατο. Κατάφεραν όμως να γίνει αναθεώρηση της δίκης των από τα ταχτικά ποινικά δικαστήρια και αθωώθηκαν! Τέτοιες περιπτώσεις πολλές!
Γεννιέται όμως τώρα το ερώτημα: Ποιά είναι τα αίτια της πρωτοφανούς αυτής αγριότητας; Η Ελλάδα είναι χώρα φτωχή, γιατί οι ηγετικές τάξεις που κυβερνούσαν ως τα σήμερα τη χώρα βασίστηκαν κυρίως στα παρασιτικά δεκανίκια των εξωτερικών δανείων και όχι στην αναπτύξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας. Το γεγονός αυτό είχε σαν συνέπεια να μη βελτιωθεί καθόλου το βιοτικό επίπεδο του εργαζομένου λαού. Και όσον καιρό η οικονομική καθυστέρηση εσυμβάδιζε με την πολιτική καθυστέρηση των λαϊκών μαζών, η ολιγαρχία του πλούτου μπορούσε να κυβερνά καινα εκμεταλλεύεται το λαό με μια σχετική άνεση, χωρίς σοβαρούς κοινωνικούς τρανταγμούς. Περίπου όπως συνέβαινε στην Αγγλία πριν ν’ αρχίσει το κίνημα των χαρτιστών.
Στην περίοδο όμως της χιτλερικής σκλαβιάς, η ένοπλη αντίσταση του λαού κατά των καταχτητών έκανε πιο ώριμο και τον αγώνα του για τη ριζική βελτίωση της ζωής του και για την ουσιαστική συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας. Από τη στιγμή αυτή αρχίζουν σοβαρές κοινωνικές συγκρούσεις, που κορυφώνονται αμέσως μετά την απελευθέρωση. Η γνωστή συμφωνία της Βάρκιζας, που την εγγυήθηκαν και οι Άγγλοι, παραβιάστηκε από την Δεξιά, που άρχισε έναν μονόπλευρο εμφύλιο πόλεμο κατά των οπαδών των δημοκρατικών κομμάτων.Χιλιάδες πολίτες δολοφονήθηκαν άνανδρα και πολλές εκατοντάδες υποχρεώθηκαν να πάρουν τα βουνά. Έτσι άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος, που τελείωσε ύστερα από τα 3 χρόνια με την αποχώρηση των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού, μπροστά στη συντριπτική υπεροχή των κυβερνητικών δυνάμεων σε έμψυχο και άψυχο ιδίως υλικό, όπου η υπεροχή αυτή έφτανε το 1 προς 50.
Όμως έως σήμερα, αν και πέρασαν πια 3 σχεδόν χρόνια, η ελληνική Δεξιά, οι έμποροι του μίσους και του αίματος που χύθηκε και από τις δυο μεριές, με την ενίσχυση των Αμερικανών, συνεχίζουν εναντίον των πολιτικών και ιδεολογικών τους αντιπάλων ένα μονόπλευρο εμφύλιο πόλεμο, που τον έχουν ντύσει με μια δικονομική βιτρίνα. Έφτιασαν έναν αναγκαστικό νόμο- τον περίφημο 509- σύμφωνα με τον οποίο όποιος ανήκε σε αριστερή οργάνωση υποτίθεται ότι επιδιώκει «την βιαίαν ανατροπήν του καθεστώτος» και για αυτό συλλαμβάνεται, παραπέμπεται σε έκτακτα στρατοδικεία και καταδικάζεται σε θάνατο συνήθως ή σε ισόβια δεσμά!
Τον τελευταίο καιρό, κάτω από την πίεση των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας και του εξωτερικού, οι θεωρούμενοι παραβάτες αυτού του νόμου παραπέμπονται στα κοινά εφετεία, όπου όση κι αν είναι η αντιδραστικότητα των δικαστών, οι ποινές που επιβάλλονται δεν είναι τόσο βαριές. Το γεγονός αυτό υποχρεώνει την έξαλλη Δεξιά, η οποία κρατάει ακόμη στα χέρια της όλα τα κλειδιά της κρατικής μηχανής, να αλλάξη ταχτική.
Έτσι, αφού μας δίκαζαν προ 6 μηνών σε θάνατο για παράβαση του νόμου 509, τώρα σκέφθηκαν να μας ξαναδικάσουν μ’έναν τερατώδη αναγκαστικό νόμο της μεταξικής διχτατορίας-τον 375- ο οποίος τιμωρεί την κατασκοπεία με θάνατο ή ισόβια δεσμά- χωρίς όμως να ορίζει ποιες πράξεις είναι κατασκοπεία!
Το δικαστήριο αποτελέστηκε από αξιωματικούς που σαν δικασταί και στα έκτακτα στρατοδικεία είχαν στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα δεκάδες και εκατοντάδες πολίτες.Μάρτυρες κατηγορίας προσήλθαν οι από 30ετίας διώκται μας, οι οποίοι στο δικαστήριο έβγαλαν την θεωρία ότι: κάθε αριστερός ή κομμουνιστής, εφόσον είναι φίλος της Σοβ. Ένωσης, είναι κατάσκοπος!
Για να μπορέσουμε να υπερασπίσουμε τον εαυτό μας, μας είχαν επί πολλούς μήνες κλεισμένουν στα απομονωτήρια της Ασφάλειας, απαγορεύοντάς μας τα πάντα- από εφημερίδα μέχρι χαρτί και μολύβι! Και από κει μας πηγαινόφερναν στη δίκη, με κουστωδίες αστυνομικών, σαν πρόβατα επί σφαγήν, απογορεύοντάς μας μια άνετη συζήτηση με τους συνηγόρους μας!
Ως πειστήρια προσκομίστηκαν δυο ασύρματοι, με τους οποίους, κατά τους μάρτυρες κατηγορίας, η εξόριστη ηγεσία του ΚΚΕ και του Αγρ. Κόμματος της Ελλάδας επικοινωνούσε με το εδώ κλιμάκιο της.Και επίσης μερικά «τηλεγραφήματα» ασήμαντα ως πληροφορίες, τα οποία κανένα δικαστήριο δεν θάπαιρνε υπόψη του, γιατί οι διώκται μας ισχυρίστηκαν ότι τάπιαναν στον αέρα, όταν στέλνονταν προ ενός έτους, και τα αποκρυπτογράφησαν όταν, μετά την «ανακάλυψη» των ασυρμάτων, βρήκαν έναν κώδικα! Η υπόθεση είναι μία μικρογραφία της περίφημης « επιστολής Ζηνόβιεφ». Γιατί οποιοσδήποτε μπορούσε να φέρει όσα σήματα ήθελε, λέγοντας ότι τάπιασε πέρυσι και τα αποκρυπτογράφησε φέτος! Ποιός να τον ελέγξει;Πώς ν’αποδείξεις ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για μαγειρείο σημάτων;
Το πιο καταπληκτικό όμως είναι ότι αυτά τα «ένοχα» σήματα έχουν ημερομηνία « Άνοιξις του 1951» ενώ εγώ και η Ιωαννίδου βρισκόμαστε σε αυστηρή φυλάκιση από το 1950! Και όμως αυτό δεν τους εμπόδισε να μας καταδικάσουν σε θάνατο, επειδή δεν αποκηρύξαμε την ιδεολογία μας. Ενώ θ’αρκούσε μια μόνο λέξη μας, όπως έκανε ο Γαλιλαίος, για να μη μας δικάσουν! Γιατί η ιδεολογία μας είναι και η πραγματική αιτία της καταδίκης μας.
Η κατηγορία για κατασκοπεία είναι άτιμη και συκοφαντική και δεν στηρίζεται σε κανένα πραγματικό στοιχείο. Και η ίδια η ζωή μου τους διαψεύδει. Από ηλικία 17 χρονών, σπουδαστής ακόμη, πίστεψα στα ιδανικά του σοσιαλισμού και από τότε, 20 ολόκληρα χρόνια, η ζωή μου είναι αφιερωμένη στον αγώνα για τον εκδημοκρατισμό, την ανεξαρτησία και ευημερία της πατρίδας μου. Για την ιδεολογία μου, οι αντιδραστικοί μ’έδιωξαν από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, με εξόρισαν, με εφυλάκισαν στον καιρό της μεταξικής δικτατορίας. Αντί να διαλέξω τη ζωή της καριέρας- και μπορούσα εύκολα να δημιουργήσω τέτοια- προτίμησα μια ζωή γεμάτη διωγμούς, στερήσεις, πόνους και δάκρυα. Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί καταχτητές μ’έκλεισαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Κατάφερα να φύγω και τους πολέμησα, μ’όλη μου την δύναμη, συνεργαζόμενος συχνά με τις αγγλικές αποστολές. Μετά την απελευθέρωση συνέχισα τους πολιτικούς αγώνες μου. Συγχρόνων «χρημάτισα διευθυντής στο πολιτικό-οικονομικό περιοδικό «Ελευθέρος Μωριάς». Η ανάπαυλα του 1945 μούδωσε την δυνατότητα να συνεχίσω διάφορες μελέτες μου και να τελειώσω και δύο βιβλία μου: «Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας» και « Η ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας», που όμως είναι ακόμη και τα δύο ανέκδοτα, γιατί οι νέοι διωγμοί εμπόδισαν την έκδοσή τους.
Από το τέλος του 1946 με καταδιώκουν πάλι. Η οικογένειά μου όλη εξοντώνεται. Και τώρα η ίδια τύχη περιμένει και μένα. Η περίπτωσή μου δεν είναι μοναδική. Είναι και άπειρες άλλες. Αυτός ο μονόπλευρος εμφύλιος πόλεμος κατά των οπαδών της Αριστεράς θα φέρει νέες μεγάλες συμφορές στην Ελλάδα. Ενώ, αν υπήρχε καλή θέληση από την πλευρά της Δεξιάς, το πρόβλημα της σωτηρίας της άτυχης χώρας μας και του λαού μας θα ήταν αρκετά απλό, γιατί περικλείεται στις λέξεις: δημοκρατία, γενική αμνηστία, ειρήνευση και μέτρα για την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού.
Αλλά ποια κυβέρνηση θα εφαρμόσει ένα τέτοιο πρόγραμμα;

12/3/52

Νίκος Μπελογιάννης

Υστερόγραφο: Οι γραμμές αυτές γράφονται πρόχειρα και βιαστικά, από το κελί των μελλοθανάτων, όπου βρίσκομαι απομονωμένος, περιμένοντας το θάνατο. Ίσως όταν θα τις διαβάζετε να μη ζω πια. Θα ευχόμουνα το αίμα μας να συντελούσε στην ειρήνευση της πολύπαθης αυτής χώρας. Δυστυχώς όμως θα συμβεί το αντίθετο. Κι αυτό γιατί η Δεξιά ποτέ δεν θέλησε την ειρήνευση και τη συμφιλίωση του λαού μας. Εν πάση περιπτώσει, ό,τι και να γίνει, θα θυμάμαι μέχρι τις τελευταίες μου στιγμές, με απέραντη ευγνωμοσύνη τις ευγενικές προσπάθειες των ανθρώπων, που προσπάθησαν και προσπαθούν να μας σώσουν από το δήμιο.

Ο ίδιος

Από το βιβλίο "ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΚΕΣ", Η δίκη του Μπελογιάννη.σελίδες 157,158,159,160,161.
Επιμέλεια: Λίλα Μήτσουρα

sioualtec.blogspot.com

Κατέρρευσε μια από τους 6 απεργούς πείνας έξω από το Υπ. Υγείας

Η Σοφια είναι μια από τους 6 απεργούς πείνας έξω από το Υπ. Υγείας! Πριν λίγες ώρες κατέρρευσε στην 8η ημέρα απεργίας & αυτήν την ώρα νοσηλεύεται στον Ευαγγελισμό.

ΥΓ του blog: ......η υποκρισία και η a la carte ευαισθησία δεν έχει αρχή, μέση και τέλος σ' αυτή την χώρα, σ' αυτή την κοινωνία, σ΄ αυτή την εποχή...για ισοβίτες με βαριά εγκλήματα όταν κάνουν απεργία πείνας δείχνουμε την ευαισθησία, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη μας, και καλώς, διαδηλώνοντας μάλιστα και ζητώντας παραχωρήσεις από το κράτος, την εξουσία και τις διωκτικές αρχές, κι όταν άνθρωποι επιστήμονες, υγειονομικοί και εργαζόμενοι κάνοντας το ίδιο, ζητούν όχι  παραχώρηση αλλά το δικαίωμα στην εργασία, την ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή αδιαφορούμε ή γινόμαστε ένα με την εξουσία και τις τιμωρητικές της πρακτικές κανιβαλίζοντας τους...."ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές" της μείζονος και της ελάσσονος κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, αλλά και ο καθείς και η κάθε μια εξ ημών....η πανδημία έδειξε ότι η προοδευτικότητα, η δημοκρατικότητα και η αλληλεγγύη κρίνονται από τις πράξεις μας καθημερινά....τα παλαιά χαρτιά προοδευτικότητας, τα πιστοποιητικά αριστεροσύνης κι οι τίτλοι δημοκρατικότητας έληξαν κι αχρηστεύτηκαν επί του πεδίου...."κι αυτό που θέλω τώρα να σας πω....το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε...."

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ αντίληψη η ανοσία της αγέλης...

ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ!

«Η ανοσία της αγέλης αμφισβητούνταν ανέκαθεν ιολογικά, αλλά τώρα είναι πρακτικά νεκρή».
Την παραπάνω δήλωση έκανε κορυφαίος αυστριακός λοιμωξιολόγος, ο οποίος αμφισβητεί ανοιχτά ότι με την ανοσία της αγέλης από τον κοροναϊό θα τελείωνε το πρόβλημα.
Ειδικότερα, ο Κρίστοφ Βενις, μιλώντας στην δημόσια τηλεόραση της Αυστρίας ORF, πως δεν πιστεύει πλέον πως υπάρχει ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μπορούσε να υπάρξει ανοσία της αγέλης ενάντια στον κοροναϊό. Αυτό, όπως εξήγησε, αποτελεί μια λανθασμένη αντίληψη.
Απέδωσε την παραδοχή αυτή, όπως αυτή αναλύθηκε και σε συνέδριο, στην πρωτοφανή και ιδιαίτερα ταχεία αλλαγή στις παραλλαγές του ιού. «Ο κοροναϊός», είπε, «αλλάζει πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού να μολύνεται με μία από τις παραλλαγές».
Ενάντια και στην χαλάρωση των μέτρων
Ο λοιμωξιολόγος εμφανίστηκε ιδιαιτέρα επικριτικός με τους νέους ισχύοντες κανονισμούς στην Αυστρία, όπως η χαλάρωση των κανόνων απομόνωσης για τα μολυσμένα άτομα. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι που εξακολουθούν να είναι μεταδοτικοί μπορούν επίσης να εργαστούν στα νοσοκομεία, τουλάχιστον σε ορισμένα ομόσπονδα κρατίδια, με την Βιέννη όμως να μην εφαρμόζει αυτούς τους κανόνες.
Ο λοιμωξιολόγος ζήτησε «συγκεκριμένο ρυθμό επιβράδυνσης» των μέτρων κατά της Covid 19 με την λογική πως εάν ένα μέτρο ισχύει περισσότερο, συνηθίζετε ευκολότερα ακόμη κι αν δεν αρέσει, ενώ αντιθέτως οι γρήγορες αλλαγές προκαλούν σύγχυση, σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ.
Η επιστημονική κοινότητα στο Λονδίνο συμφωνεί με τον Αυστριακό
Η άποψη του αυστριακού λοιμωξιολόγου Κρίστοφ Βενις έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα υποστηριξαν προ ημερών ερευνητές του Πανεπιστήμιου της Οξφόρδης στο επιστημονικό περιοδικό Nature Reviews Microbiology, ότι δηλαδή ταχεία αντιγονική εξέλιξη του SARS-CoV-2 είναι πιθανό να παράγει νέες, δυνητικά πιο λοιμώδεις παραλλαγές καθώς η χαμηλότερη σοβαρότητα της παραλλαγής Όμικρον είναι απλά μια τυχερή σύμπτωση.
Προειδοποίησαν μάλιστα ότι είναι πρόωρο να μειωθεί η επιφυλακή για την COVID-19 λόγω της παραλλαγής Όμικρον καθώς γενικά οι ιοί εξελίσσονται για να μεγιστοποιήσουν τη μεταδοτικότητά τους και αυτό μερικές φορές μπορεί να συνοδεύεται από αύξηση της παθογένειάς τους. Η ιδέα ότι οι ιοί θα εξελιχθούν ώστε να είναι λιγότερο λοιμώδεις για να γλιτώσουν από τους ξενιστές τους είναι ένας από τους πιο επίμονους μύθους γύρω από την εξέλιξη των παθογόνων, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

www.press-gr.com

Προπαγάνδα και ενημέρωση.

Νίκος Σαραντάκος

Ακούμε για τη ρωσική προπαγάνδα και τους τρόπους αντιμετώπισής της, ενώ και η ρωσική πλευρά κατηγορεί την ουκρανική προπαγάνδα· το πλακάτ που σήκωσε η θαρραλέα Ρωσίδα δημοσιογράφος Μαρίνα Οβσιανίκοβα στη ζωντανή εκπομπή του ρωσικού καναλιού καλούσε τους συμπολίτες της να «μην πιστεύουν την προπαγάνδα», ενώ τις προάλλες άκουσα στη... γαλλική τηλεόραση ότι, σύμφωνα με σφυγμομέτρηση, «το 52% των Γάλλων ενστερνίζεται τουλάχιστον ένα από τα επιχειρήματα της ρωσικής προπαγάνδας».

Αλλά και μακριά από τα πεδία των μαχών, διάβασα ότι ο «προπαγανδιστικός μηχανισμός» του κυβερνώντος κόμματος εξαπέλυσε επίθεση στους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στη μεγάλη αντιπολεμική, σημερινή συναυλία (Προπύλαια - 20:00). 

Καθώς εμείς στη στήλη αυτή λεξιλογούμε, θ’ αφιερώσουμε το σημερινό σημείωμα στη λέξη αυτή.

Προπαγάνδα, σύμφωνα με το Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας είναι η «συστηματική και κατευθυνόμενη διάδοση ιδεών και πληροφοριών με σκοπό τον επηρεασμό της κοινής γνώμης»· συναφής και ο ορισμός στο λεξικό Μπαμπινιώτη: «η με κάθε μέσο συστηματική προσπάθεια μονόπλευρου επηρεασμού της κοινής γνώμης προς ορισμένη κατεύθυνση».

Σύμφωνα με τους ορισμούς των λεξικών, η προπαγάνδα δεν περιέχει υποχρεωτικά ψευδείς πληροφορίες, φέικ νιουζ που τα λέμε, και παραπληροφόρηση αλλά δεν τα αποκλείει: με κάθε μέσο, είπαμε.

Η λέξη επιφανειακά μοιάζει να είναι ελληνογενής καθώς φαίνεται να αποτελεί σύνθετο με την πρόθεση «προ», αλλά εδώ τα φαινόμενα απατούν: στην πραγματικότητα, πρόκειται για λατινικό δάνειο.

Αποτελεί θηλυκό του γερουνδιακού του ρήματος propago, «διαδίδω, επεκτείνω, αυξάνω», από την πρόθεση pro και το ρήμα pago «μπήγω, φυτεύω».

Ο όρος ξεκίνησε από την εκκλησιαστική σφαίρα και συγκεκριμένα από το Βατικανό· ένα συνοδικό όργανο της Καθολικής εκκλησίας, το οποίο τέθηκε σε λειτουργία από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΕ’ το 1622, ονομάστηκε Congregatio de propaganda fide, δηλαδή «Σύνοδος προς διάδοση της πίστεως», καθώς είχε αρμοδιότητα την εποπτεία των ιεραποστολών -αργότερα χρησιμοποιήθηκε και για την προώθηση της Ουνίας. Η σύντομη ονομασία του οργάνου αυτού ήταν Propaganda.

Από τα λατινικά ο όρος πέρασε στις νεότερες γλώσσες και βέβαια βγήκε από το εκκλησιαστικό πλαίσιο και έφτασε να σημαίνει κάθε κίνημα που διαδίδει κάποια πρακτική ή κάποια ιδεολογία, ενώ στα αγγλικά η σύγχρονη πολιτική σημασία («διάδοση πληροφοριών για την προώθηση μιας πολιτικής άποψης») χρονολογείται από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Στα ελληνικά, η λέξη μπήκε από τα γαλλικά στα τέλη του 19ου αιώνα. Στη «Συναγωγή νέων λέξεων», ο Στέφανος Κουμανούδης αποδελτιώνει τους όρους «προπαγανδίζω» και «προπαγανδιστής» στην Ακρόπολι το 1896 και μάλιστα τους συνοδεύει με θαυμαστικό, που δείχνει ότι κάτι τον ξένισε.

Αρχικά, ο διεθνής αυτός όρος δεν είχε μειωτική σημασία· σήμαινε απλώς τη διάδοση, την προβολή των ιδεών μιας παράταξης. Γι’ αυτό άλλωστε και διάφορες πολιτικές δυνάμεις δήλωναν ότι κάνουν προπαγάνδα με ουδέτερη ή θετική σημασία. Θετικός ήταν και ο, ρωσικής προέλευσης, όρος αγκιτπρόπ (αγκιτάτσια και προπαγάνδα) που φέρνει στο νου τα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης και τις αφίσες του Μαγιακόφσκι. Και σε μας, το ΚΚΕ χρησιμοποιούσε θετικά ή ουδέτερα τον όρο προπαγάνδα («η προπαγάνδα μας») μέχρι πρόσφατα, προσδιορίζοντας ως «μαύρη προπαγάνδα» την αντικομμουνιστική προπαγάνδα των αστικών κομμάτων.

Σήμερα, η ουδέτερη σημασία της λέξης έχει υποχωρήσει· το λεξικό Μπαμπινιώτη την καταχωρεί, αλλά με την ένδειξη «σπανιότερα».

Στις μέρες μας, όταν λέμε για προπαγάνδα σχεδόν πάντοτε η χροιά είναι αρνητική. Και βέβαια, δεν αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη τώρα με τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο.

Για παράδειγμα, επανειλημμένα η σημερινή κυβέρνηση ή σχολιαστές φίλα προσκείμενοι σε αυτήν έχουν προσάψει στην αντιπολίτευση την εξωφρενική κατηγορία ότι ενστερνίζεται ή ακόμα και προωθεί την τουρκική προπαγάνδα.

Αλλά και για τη ρωσική προπαγάνδα ειδικότερα ακούγαμε πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, κυρίως σε συνάρτηση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: κάποιοι την είδαν σε δράση στο δημοψήφιομα για το Μπρέξιτ ή στις αμερικανικές εκλογές του 2016, άλλοι πιο κοντά μας την εποχή της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Βέβαια, αφού στον πόλεμο το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια, προπαγάνδα, είτε με την κακόσημη είτε με την ουδέτερη σημασία, κάνουν και οι δύο πλευρές.

Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η προπαγάνδα γινόταν με το ραδιόφωνο και με τον κινηματογράφο: Γερμανοί αντιφασίστες εξέπεμπαν από το Λονδίνο, Άγγλοι φασίστες από το Βερολίνο· ο Μπρεχτ έγραψε το σενάριο της αντιναζιστικής ταινίας Και οι δήμιοι πεθαίνουν του Φριτς Λανγκ, με θέμα την εκτέλεση του Χάιντριχ, του τοποτηρητή των Ναζί στην Πράγα, ενώ οι Ναζί γύρισαν ένα «ντοκιμαντέρ» που παρουσίαζε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Τερεζίενσταντ σαν μια ειδυλλιακή λουτρόπολη που τη χάρισε ο Χίτλερ στους Εβραίους.

Ωστόσο, ενώ το ναζιστικό καθεστώς απαγόρευε (και με την ποινή του θανάτου κάποτε) στους πολίτες του Ράιχ αλλά και των κατεχόμενων χωρών να ακούν ραδιοφωνικούς σταθμούς των συμμάχων, στην Αγγλία η ραδιοφωνική προπαγάνδα του Άξονα ήταν (διορθώστε με αν κάνω λάθος) ελεύθερη· τον εκφωνητή τον είχαν βγάλει κοροϊδευτικά Lord Haw Haw για την επιτηδευμένα μεγαλοαστική προφορά του, και μετά τον πόλεμο τον πέρασαν από δίκη και τον κρέμασαν για προδοσία, αλλά, απ’ όσο ξέρω δεν απαγορεύτηκε να ακούν οι Βρετανοί τη χιτλερική προπαγάνδα.

Σήμερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σταματήσει η λειτουργία κάποιων ρωσικών πρακτορείων ειδήσεων, τα οποία επίσης έχουν αποκλειστεί από μεγάλες πλατφόρμες του διαδικτύου -ας πούμε, τα κανάλια RT και Sputnik από την 1η Μαρτίου σταμάτησαν να εκπέμπουν στο YouTube, ενώ και το Τουίτερ φαίνεται ότι λογοκρίνει μηνύματα χρηστών που αναμεταδίδουν ειδήσεις από κάποιες ρωσικές πηγές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης εκφράζουν τη ρωσική πλευρά και ελέγχονται από το ρωσικό κράτος· βέβαια, είναι μεγάλο ερώτημα αν υπάρχει γενικώς «αντικειμενική» δημοσιογραφία και αν στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες τα μέσα ενημέρωσης είναι ανεξάρτητα -κάτι ξέρουμε και από τη χώρα μας.

Ωστόσο, πώς εξηγείται τόση ανασφάλεια; Γιατί να μην ανασκευάζεται απλώς η ρωσική προπαγάνδα; Ή δεν έχουν οι ιθύνοντες εμπιστοσύνη στους πολίτες;...

2020mag.gr

Ο κορονοϊός δεν είναι ταξικός, η διαχείρισή του είναι...

Βίκυ Σαμαρά

Ο κορονοϊός μπορεί πράγματι να προσβάλει από διάσημους, ισχυρούς και πλούσιους, από τον Τραμπ και τον Μακρόν, και από ιεράρχες όπως τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, μέχρι τους άσημους και φτωχούς. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένες διαφορές ως προς τη δυνατότητα και προτεραιότητα νοσηλείας. Και κυρίως ο... κορονοϊός μπορεί να μην είναι ταξικός, η διαχείριση του όμως είναι.
Οι περιοχές δε όπου ο κορονοϊός σαρώνει παρά το ντεμέκ (που λένε και στη Σαλονίκη) lockdown έχουν δύο κοινά και όχι δεν έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα των κατοίκων όπως ισχυρίζεται ο Άδωνις: Πρώτον, μητροπολίτες που αρνούνται την τήρηση υγειονομικών μέτρων στις εκκλησίες. Και δεύτερον και κυριότερον, βιομηχανίες και βιοτεχνίες, αλλά και αποθήκες και χώρους μεταποίησης και μεταφοράς εμπορευμάτων, που εξακολουθούν να δουλεύουν κανονικότατα και σε ορισμένες περιπτώσεις με τριπλοβάρδιες. Χώρια τις καταγγελίες για εργοστάσια, που βγάζουν τους εργάτες σε αναστολή αλλά τους βάζουν να εργάζονται κανονικά. Και αν θέλεις ας πεις και όχι, την ώρα που η ύφεση του κορονοϊού σκεπάζει τη χώρα.
Βέβαια, θα μπορούσε αυτό να είναι σύμπτωση. Όμως η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι ιδίως οι χώροι εργασίας αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης. Και στη χώρα μας ήταν εργοστάσια και βιοτεχνίες όπου ιχνηλατήθηκαν μαζικά κρούσματα στο ξεκίνημα του δεύτερου κύματος. Σωματεία καταγγέλουν ότι στη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου στη Θεσσαλονίκη δεν γίνονται έλεγχοι, ενώ στοιχεία του ΕΛΙΝΥΑΕ δείχνουν ότι σε πολλούς χώρους εργασίας δεν τηρουνται μέτρα προστασίας.
Είναι λοιπόν κοινωνικά άδικη και υγειονομικά απόλυτα λάθος η διαχείριση με αυστηρότερο lockdown σε περιοχές της Δυτικής Αττικής. Την ώρα που ολικό lockdown βασικά σημαίνει ότι οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν μετά τις έξι το απόγευμα, εκτός εάν πάνε ή επιστρέφουν από δουλειά, καθώς και ότι σταματά το click away και κλείνουν τα κομμωτήρια. Ευτυχώς τουλάχιστον, είχαν τη σύνεση στην κυβέρνηση να κλείσουν και τις εκκλησίες στις περιοχές αυτές. Και μετά την καταστροφή να εξαγγείλουν μαζικά τεστ στους εργαζόμενους, ζητώντας τη συνδρομή του στρατού, που σε αντίθεση με όλο το υπόλοιπο κράτος έχει αν μη τι άλλο οργάνωση. Την ώρα που ο Χαρδαλιάς "δείχνει" το Χρυσοχοϊδη για τον έλεγχο της εφαρμογής των μέτρων.
Η λήψη αυτών των μέτρων συνιστά ομολογία αποτυχίας ή αδιαφορίας της πολιτείας να ελέγξει την εξάπλωση στους χώρους εργασίας. Και τι να γίνει όμως, θα αναρωτηθεί κανείς, να κλείσει η οικονομία; Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ολίγον lockdown όπως και ολίγον έγκυος δε γίνεται. Το μοιραίο σφάλμα ήταν ότι η κυβέρνηση (όπως και όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εδώ που τα λέμε) δεν δέχθηκε να κλείσει για δύο εβδομάδες στην αρχή του φθινοπώρου όλη την οικονομία, για να ανακόψει την εξάπλωση του ιού, αλλά προτίμησε ένα light lockdown, μεταθέτοντας την έμφαση των μέτρων στον ελεύθερο χρόνο των εργαζόμενων και στη διασκέδαση.
Δεν είναι, όμως, φυσιολογικό οι άνθρωποι να αντιδρούν όταν τους λες ουσιαστικά ότι επιτρέπεται μόνο να δουλεύουν και να πληρώνουν λογαριασμούς, αλλά απαγορεύεται να διασκεδάσουν με οποιοδήποτε τρόπο, ακόμη και να πάνε μία βόλτα; Ιδίως όταν βλέπουν αυτούς που τους κουνάνε το δάχτυλο, να συνεχίζουν να κάνουν βόλτες ανέμελα.
Και δυστυχώς αυτή η διαχείριση δίνει τροφή σε όσους θέλουν να πιστέψουν ότι κορονοϊός δεν υπάρχει. Διότι πολλοί δεν μπορούν να διαχωρίσουν την υπαρκτή αφορμή από την πολιτική που εφαρμόζεται. Όπως πάντα, ένα πραγματικό πρόβλημα χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τους έχοντες εξουσία. Και όταν, όπως εν προκειμένω, δεν υπάρχει σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση, η οργή του κόσμου απλώς γίνεται έκρηξη και στείρα αντίδραση ακόμη και στα σωστά υγειονομικά μέτρα...

news247.gr

Η αλήθεια για τη σύγκρουση δημοκρατίας και αυταρχισμού

Γιώργος X. Παπασωτηρίου

Σήκωσε το κεφάλι από το κείμενο που του έγραψαν, για να πει και δυο λόγια δικά του και «τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη». Για την ακρίβεια εσχίσθη η μάσκα και φάνηκε η πραγματικότητα. «Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία», είπε ο Τζο Μπάιντεν για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, στη Βαρσοβία το Σάββατο, προκαλώντας μια χιονοστιβάδα επικρίσεων. Αυτοί που κατηγορούν τον Πούτιν για εισβολή σε μία ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα, την Ουκρανία, οι ίδιοι παρεμβαίνουν στο εσωτερικό ενός ανεξάρτητου κράτους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τζο Μπάιντεν αποκαλύπτει τους μυστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησής του. Είναι γνωστός ο σάλος από τη δήλωσή του πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να παρέμβουν σ’ έναν περιορισμένο πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Κάποιοι είπαν ότι "του ξέφυγε". Δεν πρόκειται όμως περί αυτού, αλλά για συνειδητή επιλογή. Ο Μπάιντεν συνεχίζει συνειδητά να κλιμακώνει την ένταση. Στη Βαρσοβία χαρακτήρισε τη στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία ως τη «δοκιμασία όλων των εποχών». «Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει σύντομα… η μάχη ανάμεσα στη Δημοκρατία και τον αυταρχισμό θα είναι μακρά και είναι μπροστά μας», είπε, δίνοντας το ιδεολογικό και το χρονικό στίγμα της σύγκρουσης.
Η ρητορική αυτή δεν είναι καινούργια. Για την «εισαγωγή της δημοκρατίας» στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ είχε μιλήσει και ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ. Για την ανατροπή των αυταρχικών αραβικών καθεστώτων είχε μιλήσει στο Κάιρο και ο Μπ. Ομπάμα. Αλλά τα καθεστώτα αυτά παρά την «Αραβική Άνοιξη» παραμένουν αυταρχικά με πρώτη την Σαουδική Αραβία και τα Αραβικά Εμιράτα, που εξακολουθούν να είναι προνομιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ! Το φαινομενικά παράδοξο, μάλιστα, είναι ότι εκεί καταφεύγουν οι Ρώσοι ολιγάρχες, «κυνηγημένοι» από τις κυρώσεις των δυτικών!
Πίσω, λοιπόν, από τις ευγενείς ιδέες περί δημοκρατίας και ελευθερίας, αποκρύπτονται γεωοικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, κρύβονται εγκλήματα και συμμαχίες με μια σειρά αυταρχικά καθεστώτα. Θυμίζουμε ότι αυτοί είναι οι υποστηρικτές του Όρμπαν και του Ζαΐρ Μπολσονάρου (συμπτωματικά κι αυτός άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία μιλώντας για «μια μάχη μεταξύ καλού και κακού»!). Αυτοί διαφεντεύουν τα αυταρχικά καθεστώτα στις χώρες του Σαχέλ, όπου οι λαοί είναι στους δρόμους(θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει συμφωνήσει να στείλει Έλληνες στρατιώτες εκεί). Στην Αφρική συνεχίζεται εδώ και χρόνια η τεράστια γεωπολιτική σύγκρουση Κίνας και Δύσης με θύματα τους ανθρώπους, τους Σαϊντού Καμαρά αυτής της λεηλατημένης ηπείρου. Οι δυτικοί είναι οι σύμμαχοι της Σαουδικής Αραβίας και των άλλων που βομβαρδίζουν παιδιά στην Υεμένη(κι εδώ η ελληνική κυβέρνηση έστειλε όπλα, συγκεκριμένα συστοιχίες πάτριοτ!). Στην Ασία οι Αμερικανοί είναι αυτοί που συμφώνησαν με τους... δημοκράτες Ταλιμπάν, καταδικάζοντας σε μαύρο μεσαίωνα εκατομμύρια πολίτες της χώρας αυτής, κυρίως τις γυναίκες. Οι δυτικοί στηρίζουν την αιματοβαμμένη χούντα της Μιανμάρ (Βιρμανία), που πριν ένα χρόνο σκότωσε χιλιάδες δημοκράτες διαδηλωτές κ.ά.. Ας σταματήσουν λοιπόν τον εμπαιγμό περί δημοκρατίας. Η ευαισθησία τους είναι αποδεδειγμένα επιλεκτική. 
Ασφαλώς ο Πούτιν είναι ένας αιμοσταγής αρχι-ολιγάρχης. Όμως αυτό που απασχολεί την Ουάσινγκτον δεν είναι η δημοκρατικότητα ή όχι του Ρώσου δικτάτορα, αλλά το γεγονός ότι εκείνος μαζί με τον Σι (Κίνα), αμφισβητούν την πλανητική ηγεμονία των ΗΠΑ. Και αυτό είναι το διακύβευμα της σημερινής σύγκρουσης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων μεταξύ τους: Η πρωτοκαθεδρία, το ποιος θα κάνει κουμάντο. Το έχει προβλέψει εδώ και χρόνια ο Αμερικανός διεθνολόγος Τσαρλς Κάπτσαν, ο οποίος είχε γράψει για τη σύγκρουση των ΗΠΑ(της αυτοκρατορικής δύναμης που η εποχή της τελειώνει) και της Κίνας(της αναδυόμενης αυτοκρατορικής δύναμης). Οι ΗΠΑ επιχειρούν να περιορίσουν τον ζωτικό χώρο της αντιπάλου τους, της Κίνας, χτυπώντας έναν ισχυρό σύμμαχο της, τη Ρωσία. Βέβαια, τις συνέπειες της σύγκρουσης δεν τις υφίστανται οι ΗΠΑ, αλλά η Ουκρανία και η Ευρώπη. Γι’ αυτό ο Μπάιντεν δεν φοβάται την κλιμάκωση. Αντίθετα, την ενισχύει καθώς η μακροχρόνια εμπλοκή και το ενεργειακό πρόβλημα καθιστούν την Ευρώπη κυριολεκτικά όμηρο(αποικία) των ΗΠΑ. Έτσι, μ’ ένα σμπάρο η Ουάσινγκτον χτυπάει πολλά τρυγόνια.  
Τα υποδέλοιπα περί σύγκρουσης της δημοκρατίας και του αυταρχισμού, είναι ντόπες «ευγενών σκοπών» για τους «από κάτω», για όλους εκείνους που θα δώσουν «με πατριωτικό ενθουσιασμό» τη ζωή τους για την πατρίδα, καθώς και για όλους τους άλλους που θα υφίστανται τις συνέπειες της κερδοσκοπίας των πολυεθνικών (τροφίμων, ενέργειας, όπλων και φαρμάκων), η οποία θα αποδίδεται στον πόλεμο.
Ο Πούτιν είναι αιμοσταγής δικτάτορας δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά κι ετούτη η δημοκρατία, είναι μια μασκαρεμένη δικτατορία, «είναι η βαρβαρότητα», όπως την περιέγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης,  που την έβλεπε «…να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για φούρνους του Χίτλερ ίσως αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του…».
Η φωτογραφία είναι του Άρη Μεσσήνη

artinews.gr

Χειραγωγούν ύπουλα τα ανθρώπινα όντα ώστε να είναι το απολυτό υποχείριο της κεντρικής εξουσίας.

 

H Oμότιμος Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Μαρία Τζάνη * εξηγεί στην Εύα Μαυρογένη στην ERTOPEN.COM τους τρόπους που χρησιμοποιούν τα όργανα της εξουσίας ώστε από την παιδική ηλικία να ''πλάθουν'' τον ανθρώπινο εγκέφαλο με στόχο να υπηρετεί και να υποτάσσεται στις επιταγές της κεντρικής εξουσίας.... ΚΑΝΟΥΝ ΧΡΗΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ...τονίζει χαρακτηριστικά η κα Τζάνη .

* Η Μαρία Τζάνη είναι Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο οποίο διδάσκει (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης). Επίσης, είναι διευθύντρια του Εργαστηρίου "Βιοφυσικό Περιβάλλον: Νευροεπιστήμες & Μάθηση" και υπεύθυνη της κατεύθυνσης Μεταπτυχιακών Σπουδών "Κοινωνιοβιολογία, Νευροεπιστήμες & Εκπαίδευση". Με πλούσιο ερευνητικό, διδακτικό και κοινωνικό έργο είναι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό για την ευαισθησία της σε ζητήματα εθνικά, πολιτισμού και παιδείας. Συγγραφέας πολλών έργων, έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ανάδειξη εκείνων των αξιών που ανθρωποποιούν τον άνθρωπο και τον καθιστούν ικανό να συνυπάρχει με τους άλλους, για να αγωνίζεται για εκείνα τα ιδανικά που αν και εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, αποτελούν πανανθρώπινες αξίες για όλη την ανθρωπότητα. Εκτός των άλλων, η κα Τζάνη προΐστατο της Επιτροπής για την επαναφορά της διδασκαλίας των αρχαίων Ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Υπουργός  Παιδείας Α. Τρίτσης). Διαφώνησε με πολιτικές επιλογές για την εκπαίδευση όπως π.χ. στην εισήγηση για την εισαγωγή του μονοτονικού και κατάργηση της ιστορικής γραφής της ελληνικής γλώσσας καθώς και για ζητήματα διδακτικής μεθοδολογίας, ιδιαίτερα στην Α΄ βάθμια Εκπαίδευση. Ανάμεσα στις καινοτομίες που εισήγαγε η κυρία Τζάνη στην Εκπαίδευση, ιδιαίτερη σημασία έχει η Εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών στην Α΄ βάθμια Εκπαίδευση (στα πλαίσια του πιλοτικού Ολοημέρου Σχολείου), καθώς και στην επιχειρούμενη για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό επίπεδο- στην Α΄ βάθμια εκπαίδευση - τηλεδιάσκεψη (tele-conference).

Οι υγειονομικοί - απεργοί πείνας μιλούν στη «Ζούγκλα»

Στον φακό της «Ζούγκλας» μίλησαν οι υγειονομικοί – απεργοί πείνας οι οποίοι βρίσκονται  έξω από το Υπουργείο Υγείας και διαμαρτύρονται, επειδή έχουν τεθεί σε αναστολή αφού δεν εμβολιάστηκαν. 

Κορωνοΐός: Το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό θετικότητας από την αρχή της πανδημίας - 73 θάνατοι

Τρεις μήνες πέρασαν ήδη από την ημέρα που ο Άδωνις Γεωργιάδης κήρυξε τη λήξη της πανδημίας σε ένα μήνα. Τραγικά τα στοιχεία της σημερινής ανακοίνωσης του ΕΟΔΥ.
Στις 3 Ιανουαρίου του 2022, σε τηλεοπτική του εμφάνιση, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, πως «σε ένα μήνα η πανδημία θα έχει τελειώσει».
Σχεδόν τρεις μήνες μετά, σήμερα 28/03, καταγράφηκε το υψηλότερο ποσοστό θετικότητας του πληθυσμού, από την αρχή της πανδημίας, ενώ μέσα στο τελευταίο 24ωρο έχασαν τη ζωή τους 73 άνθρωποι.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ, την Δευτέρα, 28/03/2022, είχαμε:
Nέα κρούσματα: 27.490
Διασωληνωμένοι: 342
Νέες Απώλειες: 73 (συνολο 27.341 θάνατοι)
Τεστ: 113.940 (PCR: 9.464 - Rapid: 104.476)
Θετικότητα (PCR+Rapid): 24,13%

www.2020mag.gr

ΥΓ του blog: ....κι όμως οι υπεύθυνοι υπουργοί, οι πανηγυρίζοντες περί επιτυχούς αντιμετώπισης της πανδημίας πολιτικοί και οι εντεταλμένοι βαρυσήμαντοι επιστήμονες παραμένουν στις θέσεις τους χωρίς κανένας να έχει το θάρρος ή την αξιοπρέπεια να παραιτηθεί.......στους πόσους νεκρούς θα παραιτηθεί κάποιος  ακαταδίωκτος; ......δεν φταίει ο ιός εσείς φταίτε......εσείς (οι κυβερνώντες διαχειριστές) διαλύετε το ΕΣΥ...... εσείς στέλνετε βάναυσα, βάρβαρα, βασανιστικά κι αντιεπιστημονικά υγειονομικούς στον δόμο και την ασιτία ....εσείς αντιμετωπίζετε ερασιτεχνικά, άναρχα, εμμονικά την πανδημία προς χάριν εταιρικών και λοιπών συμφερόντων.....εσείς δεν φέρνετε τα απαραίτητα φάρμακα, αγωγές και πρωτόλλα....εσείς λέτε παραμύθια περί του εμβολίου και του εμβολιασμού, στοχοποιώντας και διώκοντας χωρίς κανένα σύγχρονο επιστημονικό στοιχείο τους ανεμβολίαστους, αγνοώντας έτσι ότι η ζωή καθημερινά και η πείρα ΄έχει δείξει... εσείς αν δεν υπήρχε το ακαταδίωκτο εταιριών, επιστημόνων και πολιτικών θα είσαστε μπροστά στην δικαιοσύνη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.....

αντ' αυτού....

O Πλεύρης, η Γκάγκα και η ...απάνθρωπη πολιτική της ΝΔ

Εμπρός οι γιοι, οι βολεμένοι...

Μάνος Χωριανόπουλος

Αν θέλαμε να δείξουμε σε κάποιον που δεν έχει ιδέα από Ελλάδα, τι συμβαίνει στην ελληνική πολιτική σκηνή εδώ και δεκαετίες και μάλιστα να το κάνουμε εύκολα και μέσα σε λίγα λεπτά, θα αρκούσε να καταφύγουμε στους... "Απαράδεκτους".
Στη θρυλική κωμική σειρά, που προβάλλεται σε επανάληψη από το Mega, οι πρωταγωνιστές συχνά πυκνά κάνουν αναφορές στην... κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η... σειρά είναι γυρισμένη πριν 30 χρόνια. Τότε είχαμε κυβέρνηση Μητσοτάκη, σήμερα έχουμε κυβέρνηση Μητσοτάκη και μετά από 30 χρόνια, είναι πιθανό να έχουμε μια άλλη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ένας ξένος θα καταλάβαινε αμέσως ότι κάτι τέτοιο συναντάται μόνο σε υπανάπτυκτες χώρες. Δεν συμβαίνει μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργών, αλλά σε όλο τον κρατικό μηχανισμό.
Πριν λίγες μέρες ο υιός του πρωθυπουργού, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, παρενέβη στα δημόσια πράγματα για να στηλιτεύσει την αντιπολεμική συναυλία της Τρίτης.
Η τοποθέτησή του ήταν απαξιωτική για τους καλλιτέχνες και προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
Μια παρένθεση εδώ. Όταν ένας 24χρονος άνδρας -δημόσιο πρόσωπο- επιλέγει να ειρωνευθεί καλλιτέχνες, των οποίων τα τραγούδια θα ακούνε τα παιδιά των παιδιών μας, όταν θα τα κυβερνούν οι γόνοι των γόνων και παίρνει θέση σε ένα θέμα για το οποίο ήδη υπάρχει οξύτατη αντιπαράθεση, θα πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί κριτική. Οι κλαίουσες ιτιές που συγκινούνται από “την επίθεση σε ένα παιδί”, ας χαρούν τον μισθό τους και ας θυμούνται ότι έχουμε Δημοκρατία.
Ένα μεγάλο μέρος των αντιδράσεων λοιπόν, περιελάμβανε μια "μομφή" που επαναλαμβανόταν. Ούτε λίγο ούτε πολύ, αρκετοί υπονοούσαν ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης o νεότερος, κάποια στιγμή θα κυβερνήσει ή θα αναλάβει θέσεις και αξιώματα. Θεωρούσαν ότι έτσι στηλιτεύουν τον ίδιο ή όσους γόνους προετοιμάζονται ήδη για τις θέσεις του αύριο, ενώ στην πραγματικότητα, έβριζαν τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο.
Σε εποχές παρατεταμένης κρίσης η κοινωνική κινητικότητα φθίνει και οι κληρονομιές (κάθε είδους) και οι μεγάλες περιουσίες αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία, όχι μόνο στον οικονομικό τομέα αλλά και στην πολιτική. Οι γόνοι είναι ακόμα πιο ισχυροί, πιο αυθάδεις και μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι η εξουσία τους ανήκει, μαζί με το αλάθητο.
Μικρές ειδήσεις, παραπολιτικές στήλες και “ρεπορτάζ” μας ενημερώνουν για τις σπουδές τους, για το πού έπιασαν δουλειά στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, με ελάχιστο άγχος και όλες τις πόρτες ανοικτές. Χτίζονται έτσι σιγά σιγά τα πλούσια βιογραφικά, που θα διεκδικήσουν αρχηγίες και πρωθυπουργίες.
Όμως όλα αυτά δεν είναι ποτέ αρκετά. Μπορεί πράγματι οι γόνοι να έχουν πολύ πιο εύκολο δρόμο, αλλά στην Ελλάδα δεν είμαστε πριγκιπάτο.
Τα παιδιά των ισχυρών όταν κατέλθουν στον πολιτικό στίβο, ψηφίζονται είτε από το κομματικό ακροατήριο, είτε σε εθνικές εκλογές. Και ψηφίζονται όχι μόνο από τον εσμό των κρατικοδίαιτων μετακλητών, που μπορεί να ψηφίσουν οτιδήποτε, αρκεί να τρέχει ο μισθός, αλλά και από τα κορόιδα που φαντασιώνονται ότι οι "πρίγκιπες", θα ενδιαφερθούν για τον λαό και όχι για την αναπαραγωγή της εξουσίας τους, της περιουσίας τους και της κληρονομιάς τους.
Η επικράτηση της οικογενειοκρατίας στην ελληνική πολιτική σκηνή, είναι έργο των Ελλήνων ψηφοφόρων. Αυτοί πείθονται, αυτοί ψηφίζουν και αυτοί μετά καταριούνται την άδικη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζει (πάντα τους ίδιους) και άλλους τους κατεβάζει στα τάρταρα.
Σε 20 - 25 χρόνια από σήμερα, ένας Μητσοτάκης ή ένας Σαμαράς ή και οι δύο ταυτόχρονα, είναι πολύ πιθανό να διεκδικούν την αρχηγία ενός κόμματος και ίσως και την πρωθυπουργία. Και είναι αναμενόμενο, εφόσον κάποιοι θα βρεθούν να τους ψηφίσουν.
Όταν της γης οι κολασμένοι ψηφίζουν πρίγκιπες, δεν φταίνε οι πρίγκιπες. Μεταξύ πελατών και κυρίως μεταξύ κορόιδων, ειλικρίνεια...

news247.gr

Η ΝΔ και τα… Πουτινάκια – Η “αδελφοποίηση” με το κόμμα του Πούτιν

Για τις ανάγκες της ΝΑΤΟπροπαγάνδας που περνάει μέσα και από τον αντικομμουνισμό οι κυρίαρχοι καθεστωτικοί μηχανισμοί με πρώτους τους κυβερνητικούς θέλουν να παραστήσουν τον Πούτιν και την σημερινή Ρωσία σαν τάχα… συνέχεια ή ακόμα και “ενσάρκωση” (!) της σοβιετικής εποχής. Είναι αυτοί οι μηχανισμοί που απέναντι σε όποιον δεν ταυτίζεται με το κυβερνητικό ΝΑΤΟαφήγημα της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο της Ουκρανίας εκτοξεύουν μύδρους και χυδαιότητες του τύπου “είστε Πουτινάκια”…  
Μόνο που τα… “πουτινάκια” βρίσκονται ανάμεσά τους. Καθώς είναι οι ίδιοι που λατρεύουν τον Πούτιν ως πολιτικό εκπρόσωπο του αγαπημένου τους καπιταλισμού. Και τον λατρεύουν τόσο ώστε έφτασαν να προχωρήσουν ακόμα και σε αδελφοποίηση του κόμματός τους, της ΝΔ, με το κόμμα του Πούτιν!  
Άλλωστε για την στενή ιδεολογική σχέση της ΝΔ με το κόμμα του Βλαντιμίρ Πούτιν, “Ενωμένη Ρωσία“, είχε αναφερθεί με πάθος ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν το 2019 είχε επισκεφθεί τη Μόσχα, ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
«Υπάρχει και μια σχέση πιστεύω εμπιστοσύνης μεταξύ των κομμάτων. Η σχέση μεταξύ της ΝΔ και της Ενωμένης Ρωσίας, η οποία πηγαίνει πίσω στην ιστορία του δικού μας κόμματος. Η Ελλάδα είναι χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά στο επίπεδο των διμερών σχέσεων υπάρχουν πεδία συνεργασίας που μπορούν να βελτιωθούν. Στην Ελλάδα αλλά πιστεύω και στο πρόσωπό μου θα βρείτε πάντα έναν αξιόπιστο και φερέγγυο συνομιλητή», είχε πει συγκεκριμένα και με νόημα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον πρόεδρο της κρατικής Δούμας, Βιατσεσλάβ Βολοντίν.

Η στενή σχέση της ΝΔ και του κόμματος του Πούτιν, πάει, όπως σωστά είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πίσω στον χρόνο.

Ήταν τον Σεπτέμβριο του 2011 όταν ο τότε Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, είχε μεταβεί στη Μόσχα με σκοπό να υπογράψει το μνημόνιο συνεργασίας και την στρατηγικού χαρακτήρα συμφωνία μεταξύ των δυο κομμάτων.

Μετά τη υπογραφή της συμφωνίας, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, είχε προβεί στην ακόλουθη δήλωση:

«Υπογράψαμε με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Βουλής, κ. Μπόρις Γκρίζλοφ, συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του κόμματος “Ενωμένη Ρωσία”. Η συμφωνία αυτή αντανακλά τις σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης μεταξύ των δύο κομμάτων. Δεσμοί και σχέσεις, οι οποίες αναπτύσσονται και εμβαθύνονται από τις κυβερνήσεις και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι και σήμερα, με σημαντικά αποτελέσματα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η στρατηγικού χαρακτήρα συμφωνία μεταξύ των κομμάτων μας εκτείνεται σε διεθνές, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και περιλαμβάνει μία σειρά από τομείς στρατηγικής σημασίας. Η συμφωνία αυτή θέτει γερά θεμέλια μεταξύ των κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και της “Ενωμένης Ρωσίας”, με προοπτική και βάθος χρόνου».

imerodromos.gr

Συναυλία της ντροπής ή της ελπίδας;...

H Συναυλία Ειρήνης στα Προπύλαια, διχάζει την κοινή γνώμη

Xρήστος Ξανθάκης

Όπως σας έχω πει, διαβάζω αστυνομικά.
Τη σειρά, ειδικά, των εκδόσεων Άγρα την έχω ξεφτιλίσει, τα παλιά τα έχω όλα και ό,τι καινούριο βγάζουν σε κάνα πενθήμερο... φιγουράρει στη βιβλιοθήκη μου.
Τελευταία διάβασα την «Εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη», από τα καλύτερα του Γιάννη Μαρή, ενδέχεται και το καλύτερο.
Εκεί, λοιπόν, ανάμεσα σε όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες, φιγουράριζε και ο Ιορδάνης Ράμογλου, ένας «αδύνατος και γερασμένος άνθρωπος», που έδειχνε «τουλάχιστον εξήντα χρονών, για να μην πω εξηνταπέντε, με το ρυτιδωμένο του πρόσωπο, το αδύνατο σώμα, το φτωχό τσαλακωμένο κοστούμι, τα αραιά γκρίζα μαλλιά και τα μυωπικά γυαλιά με το φτηνό σκελετό».
Σημειώνει ο συγγραφέας:
«Μόνο αφού πέρασε κάμποση ώρα και μιλήσαμε, είδα πως πίσω απ’ αυτά τα γυαλιά υπήρχαν δυο μάτια με εξυπνάδα και κυρίως καλοσύνη και πως αυτός ο ασήμαντος άνθρωπος είχε ένα είδος “προσωπικότητας”».
Μη λησμονήσω να προσθέσω ότι η ιστορία διαδραματίζεται τον Αύγουστο του 1938, εν μέσω δικτατορίας του Μεταξά και παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Συνεχίζει ο Μαρής:
«Ο Ιορδάνης Ράμογλου δεν ήταν ούτε “αγγλόφιλος” ούτε “γερμανόφιλος”. Ανήκε σε μια πολύ μικρή, για εκείνη την εποχή των εθνικών φανατισμών, κατηγορία ανθρώπων που μισούσαν τον πόλεμο, γενικά τον πόλεμο και όχι απλώς τον πόλεμο των άλλων».
Ένα το κρατούμενο και πάμε στο εισαγωγικό σημείωμα του Μάνου Χατζιδάκι για τον ιστορικό δίσκο «Πορνογραφία», που κυκλοφόρησε το 1982:
«ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ είναι ο Χομεϊνισμός, αρρώστια του καιρού μας, η δημιουργία ενός απέραντου στρατοπέδου απελπισμένων, που αρχίζει από τις στέπες του Brezhniev, του Jaruselski και του Causescu, περνάει από τις πνιγμένες στο αίμα και δυστυχισμένες χώρες του Khadafi και του Khomeini και φτάνει ως τις απελπισμένες πάμπες του Pinochet και του Vidella.
ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ είναι ακόμα, η δολοφονία ενός αθώου βλέμματος χιλιάδων παιδιών της οικουμένης, ο εθισμός του κόσμου μας με το τρομαχτικό, η καλοζωισμένη αναισθησία μας στου διπλανού τον πόνο. Για να θυμάμαι πάντα τα λόγια ενός μαύρου φίλου μου στην Καλιφόρνια: “Όσοι δεν μπορούν ν’ αγαπήσουν τον πλαϊνό τους επιδιώκουν ν’ αγαπήσουνε τον κόσμο”».
Τα ανωτέρω πέρασαν από το νου μου, όταν με σάρωσε κι εμένα ο ορυμαγδός για τη «Συναυλία Ειρήνης» που θα πραγματοποιηθεί αύριο το βράδυ στις οκτώ στα Προπύλαια. Μια διοργάνωση που ξύπνησε μίση και πάθη και δίχασε τους Έλληνες και τις Ελληνίδες για μια ακόμη φορά. Όχι ότι θέλανε πολύ δηλαδή, είναι κοντό το φυτίλι και αρπάζει εύκολα. Από το πρωί ως το βράδυ ψαχνόμαστε για εμφύλιο και ανθρωποφαγία…
Και φυσικά έγινε και πολιτικό το ζήτημα με τη Νέα Δημοκρατία να ανακαλύπτει υπόγειους διαύλους του ΣΥΡΙΖΑ με την «Αλληλεγγύη για Όλους» που διοργανώνει τη Συναυλία. Για να προσφέρει η κυβέρνηση στην αξιωματική αντιπολίτευση έναν ανέλπιστο πόντο, ταυτίζοντάς την με τις ειρηνιστικές πρωτοβουλίες και το αντιπολεμικό κίνημα, Τι να γίνει, δεν μπορεί να κάνει διαρκώς θαύματα ο Σταν Γκρίνμπεργκ, του έχει πέσει εξτρά δουλειά του δόλιου με το ουκρανικό και τον τσάκισε ο φόρτος…
Είχαμε μείνει όμως στον Ράμογλου και στον Χατζιδάκι. Σε δυο μορφές που βάζανε πρώτα τον άνθρωπο και ύστερα το συμφέρον. Πού αρνήθηκαν να στοιχηθούν πίσω από μπότες και χιτώνια και να βαφτίσουν ήρωες τους πολεμοκάπηλους. Αυτό δεν τους έκανε δειλούς, φυσικά, αυτό δεν τους έκανε φιλοτομαριστές ή και λαπάδες ακόμη ακόμη όπως θα υπογράμμιζε εκείνος ο ρέκτης δήμαρχος. Αυτό τους εξύψωνε πάνω απ’ τη σαπίλα, πάνω απ’ την καντήφλα, πάνω απ’ το βόθρο του φανατισμού και τους χάριζε την απαραίτητη ψυχραιμία για να κρίνουν τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελαν κάποιοι να είναι. Για να πουν όχι στον πόλεμο, όχι στην σφαγή, ναι στην ειρήνη.
Απλό είναι, δεν θέλει σκέψη. Θέλει μόνο σθένος και καρδιά.

Υ.Γ.: Ορθότατα οι διοργανωτές της συναυλίας πρόσθεσαν «Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία» στην αφίσα τους. Λάθη ερασιτεχνισμού είναι αυτά και καλό είναι να τα παραδέχεσαι χωρίς πολλά πολλά...

newpost.gr

Αλλά οι τρελοί πιστεύουν στο αδύνατο...

Γελωτοποιός

“Σ’ έναν τρελό κόσμο μόνο οι τρελοί είναι λογικοί.” Κουροσάβα
“Μερικές φορές, η καλύτερη απάντηση στην πραγματικότητα είναι να τρελαθείς.” Φίλιπ Ντικ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις -ή έστω ο πιο αληθινός, είναι ν’ αποδεχτείς την τρέλα σου. Να μη βγάλεις τα ιδιαίτερα, χαρακτηριστικά, παράξενα γυαλιά που φοράς απ’ τη μέρα που γεννήθηκες, αυτά που σε κάνουν να βλέπεις αλλιώς -και να φαίνεσαι παράξενος.
Θα σε αποδεχτούν, θα σε καταλάβουν, θα σε κάνουν φίλο, θα σε ερωτευτούν, θα σ' αγαπήσουν, μόνο εκείνοι που έχουν αγαπήσει τη δική τους τρέλα. Δεν χρειάζεσαι περισσότερους.
Και -κυρίως- δεν θα βρεθείς ποτέ μπρος στον καθρέφτη, να κοιτάζεσαι και να μην καταλαβαίνεις ποιος είναι αυτός ο ξένος που σε κοιτάει.
Είσαι εσύ. Τρελός ίσως. Αλλά είσαι εσύ.
Κι υπάρχουν πολλοί σαν κι εσένα. Πολλοί που φοβούνται να είναι όσο τρελοί θέλουν να είναι, όσο ελεύθεροι θέλουν να είναι, όσο αυθόρμητοι θέλουν να είναι, όσο δημιουργικοί μπορούν να είναι, όσο όμορφοι μπορούν να γίνουν,
όσο χαζοί θέλουν να νιώσουν, όσο αστείοι θέλουν να φανούν, όσο ειλικρινείς θέλουν να υπάρξουν.
Κι όλοι εκείνοι που θέλουν να κλάψουν στην ταινία, αλλά ντρέπονται να δείξουν πως κλαίνε, κι όλοι εκείνοι που κρατάνε μέσα τους το θυμό τους για να μην φανούν κακοί, κι όσοι δεν θέλουν να δείξουν ότι φοβούνται, κι όσοι δεν θέλουν να δείξουν πόσο ερωτευμένοι είναι -γιατί ο έρωτας σου σκάει στα μούτρα κάποιες φορές.
Είναι όλοι σαν κι εσένα, σαν κι εμένα.
Είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, είμαστε εμείς, που φοβόμαστε να είμαστε έτσι όπως νιώθουμε, εμείς που γινόμαστε αυστηροί πρώτα με τον εαυτό μας και χειρότεροι με τους άλλους, με τους φίλους, τους γονείς, τα παιδιά μας, τους αγαπημένους μας.
Τελικά ίσως όλοι να βρεθούμε σ’ έναν υπέροχο τρελό κόσμο, όπου όλοι θα είμαστε τόσο μικροί και τόσο μεγάλοι όσο είμαστε, χωρίς να κρυβόμαστε, χωρίς να ντρεπόμαστε, χωρίς να παλεύουμε, μόνο εμείς με την τρέλα που κουβαλάμε κάτω από τον ήλιο.
«Είναι δυνατό να γίνει κάτι τέτοιο;» μου λέω.
«Όχι», μου απαντώ. «Αλλά οι τρελοί πιστεύουν στο αδύνατο.»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Το κείμενο αυτό γράφτηκε ακούγοντας στο repeat το Eclipse των Pink Floyd
And all that you love / And all that you hate / All you distrust / All you save)

Πηγή: sioualtec.blogspot.com

"Τουλάχιστον έχουμε ακόμα τα χάρτινα καλαμάκια στο φρέντο για να σώσουμε τον πλανήτη"...

"Αυτό δεν είναι Πράσινη Συμφωνία, είναι Βρώμικη Συμπαιγνία"...

Δημητρης Τσιρκας (FB)

Το 2021 η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε 155 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) φυσικού αερίου από τη Ρωσία, από τα οποία τα 140 bcm ήταν αέριο αγωγού και τα 15 bcm, LNG. Η συμφωνία για προμήθεια 15 bcm LNG από τις ΗΠΑ το 2022 δεν καλύπτει ούτε το... 10% του ρωσικού αερίου.
To LNG είναι ήδη πολύ πιο ακριβό από το αέριο αγωγού, αλλά η ΕΕ θα πληρώσει ακόμα πιο ακριβά τις επιπλέον ποσότητες που θα προμηθευτεί από τις ΗΠΑ, προκειμένου αυτές να μην καταλήξουν στις αγορές τις Ασίας. 
Ο λόγος είναι ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν πλεονάζουσα παραγωγική δυναμικότητα που θα μπορούσε να καλύψει την αυξημένη ζήτηση από την Ευρώπη, και για να δημιουργηθεί νέα χρειάζονται δύο με τρία χρόνια. Άρα προσδεθείτε για ακόμα μεγαλύτερες ανατιμήσεις στο φυσικό αέριο και κατ’ επέκταση στην ηλεκτρική ενέργεια.
Και το κερασάκι στην τούρτα: το LNG επιβαρύνει σχεδόν δύο φορές περισσότερο το περιβάλλον από ότι το αέριο αγωγού. Όλος ο κύκλος ζωής του LNG, από την εξόρυξη, την υγροποίηση, τη μεταφορά με LNG Carriers στην άλλη άκρη της γης και την επαναεριοποίηση μέχρι την κατανάλωσή του, παράγει διπλάσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από ότι το αέριο αγωγού. 
Πρακτικά, το ανθρακικό αποτύπωμα του LNG δεν διαφέρει από των άλλων ορυκτών καυσίμων, όπως το πετρέλαιο. Άρα και πιο ακριβή ενέργεια και εξίσου επιβαρυντική για το περιβάλλον. Αυτό δεν είναι Πράσινη Συμφωνία, είναι Βρώμικη Συμπαιγνία. Τουλάχιστον έχουμε ακόμα τα χάρτινα καλαμάκια στο φρέντο για να σώσουμε τον πλανήτη.
Τέλος, η Ισπανία και η Πορτογαλία διεκδίκησαν και πέτυχαν να εξαιρεθούν από τον τρόπο τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας με βάση την τιμή του φυσικού αερίου, όχι όμως και η Ελλάδα. 
Γιατί είναι σημαντικό αυτό; Γιατί με το υπάρχον σύστημα τιμολόγησης, η τιμή όλης της παραγόμενης ποσότητας ρεύματος καθορίζεται από την τιμή των ακριβότερων μονάδων παραγωγής, δηλαδή του φ.α.. 
Ακόμα και αν το μεγαλύτερο μέρος της παράγεται από ΑΠΕ και λιγνίτη με κόστος παραγωγής υποπολλαπλάσιο από τις μονάδες φυσικού αερίου. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, μόνο το 40% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από μονάδες φ.α. 
Έτσι θα συνεχίσει να βγάζει υπερκέρδη το καρτέλ της ενέργειας, δηλαδή ο Μυτιληναίος, ο Βαρδινογιάννης (Motoroil), ο Περιστέρης (ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ) και ο Λάτσης (ΕΛΠΕ), μαζί με την ιδιωτικοποιημένη πλέον ΔΕΗ, με τις ευλογίες, φυσικά, της κυβέρνησης. 
Αυτοί ναι, είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας, όπως ήταν και οι πρόδρομοί τους, οι μαυραγορίτες στην Κατοχή.

www.facebook.com

μέσω www.nonews-news.com