Χρύσα Κακατσάκη
Θουκυδίδης: Οι άνθρωποι{στον πόλεμο} άλλαζαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων ώστε να ταιριάζει με τις πράξεις τους. Έτσι, η προνοητική αυτοσυγκράτηση θεωρούνταν εύσχημο πρόσχημα δειλίας, η σωφροσύνη πρόφαση ανανδρίας και η σφαιρικότερη θεώρηση των πραγμάτων καθολική ανικανότητα για δράση.
Λ. Κάρολ από την «Αλίκη στην Χώρα των θαυμάτων» : Οταν χρησιμοποιώ μια λέξη, σημαίνει αυτό που θέλω εγώ. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Το ερώτημα, επέμεινε η Αλίκη, είναι αν μπορείς να κάνεις τις λέξεις να σημαίνουν πολλά διαφορετικά πράγματα. Το μόνο που χρειάζεται, είπε ο Χάμπτι Ντάμπτι, είναι να ξέρεις ποιος είναι το αφεντικό. Αυτό τα λέει όλα.
Κ. Δημουλά: Ώσπου ροβόλησαν από το αναπάντεχο
οι ταραξίες λέξεις, διεφθαρμένοι κανταδόροι,
παίζοντας ύμνο δόλιο.
Σύνθημα στον τοίχο: Η Ελευθερία Λόγου δεν είναι μια γυναίκα με παράξενο όνομα
Μεσα στον ορυμαγδό των fake news και από τις δύο πλευρές, ξεχάσαμε τον Καρούζο:
Η αλήθεια ως ενικός είναι άλεχτη.
Η αλήθεια λέγεται πληθυντικός
υπάρχουν αλήθειες.
ΥΓ:Η καταδίκη της εισβολής είναι αδιαπραγμάτευτη, όπως και η συμπαράσταση στον Ουκρανικό λαό. Αν όμως τολμήσεις και αναφερθείς στην επιλεκτική μνήμη, στην υποκριτική ευαισθησία, στα θανατηφόρα πολιτικά παιχνίδια για χάρη του κέρδους, τότε αυτομάτως σε ταυτίζουν με τον Πούτιν. Στη συνωμοσία του ψέματος συμμετέχουν όσοι δεν διαθέτουν κριτική σκέψη. Αλλά για να θυμηθώ και τον Ελύτη «ας είμαστε η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια της μηχανής τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου