Coming soon to a cinema near you

Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε στην κριτική μας προς την κυβέρνηση είναι ακριβώς… ότι της κάνουμε κριτική. Προσπαθούμε να βρούμε και να τονίσουμε τα λάθη της στην οικονομική πολιτική. Λάθη που ρίχνουν τη χώρα σε ύφεση και ανεργία. Αν το καλοσκεφτούμε, το όλο θέμα έχει ανεκδοτολογικό χαρακτήρα....

Δηλαδή, είναι σα να πήγαιναν στον Λουδοβίκο οι Γάλλοι και να τον κατηγορούσαν λέγοντάς του «Είσαι Λουδοβίκος, ρε», «Είσαι βασιλιάς, ρε». Σαν να πήγαιναν Εβραίοι στον Χίτλερ και να του έλεγαν για να τον θίξουν ότι είναι Χίτλερ και Ναζί. Έτσι κάνουμε κριτική κι εμείς στην κυβέρνηση και λέμε «Μας κοροϊδεύετε ρε», «Μας λέτε ψέματα, ρε», «Εξυπηρετείτε τους δανειστές, ρε».

Πρώτον, ναι, μας κοροϊδεύουν συνειδητά. Κάθε δήλωσή τους είναι και μια κοροϊδία. Κάθε λέξη τους είναι μια κοροϊδία. Το ξέρουμε ότι μας κοροϊδεύουν. Άρα πού είναι η βρισιά και η κατηγορία; Νιώθουν υπερήφανοι που μέσα σε όλη αυτή την κοροϊδία στέκονται όρθιοι και συνεχίζουν ανενόχλητοι. Αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη τους επιτυχία. Ότι συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν κάνοντας ανασχηματισμούς και υποσχόμενοι μια ανάπτυξη που… «coming soon to a cinema near you». Κι εμείς τρέχουμε ν’ αγοράσουμε εισιτήρια μην τυχόν και χάσουμε την πρεμιέρα.

Δεύτερον, ναι, μας λένε ψέματα. Διαρκώς. Σε κάθε στιγμή. Ξέρετε, το ψέμα συνήθως αποδεικνύεται αργότερα. Τα δικά τους ψέματα πλέον, προηγούνται του ψέματος. Παράδειγμα, μας παρουσιάζουν έναν προϋπολογισμό κι ένα έλλειμμα. Εκ των προτέρων γνωρίζουν ότι το φορολογικό νομοσχέδιο που θα ψηφίσουν τώρα και στα έσοδα του οποίου στηρίζεται ο προϋπολογισμός και το έλλειμμα, είναι ψέμα.
Ξέρουν ότι οι φόροι που αναφέρονται στο νομοσχέδιο ναι μεν θα βεβαιωθούν στους φορολογούμενους, αλλά δε θα εισπραχτούν. Η διαφορά μεταξύ βεβαίωσης και είσπραξης είναι τεράστια. Είναι κάτι μεταξύ πραγματικής οικονομίας και Μονόπολης. Ε, αυτοί παίζουν Μονόπολη. Ξέρουν ακόμη και το ποσό που δε θα εισπραχτεί, καθώς γνωρίζουν τη φοροδοτική μας ικανότητα. Ως εκ τούτου, γνωρίζουν ότι το 2014 με το σταμάτημα των δόσεων και την απουσία εσόδων από τους φόρους, η χώρα θα γκρεμιστεί.
Πάμε, λοιπόν, εμείς και τους λέμε «Με αυτά που κάνετε θα καταστρέψετε τη χώρα» κι αυτό το θεωρούμε βρισιά και κατηγορία. Μα πώς γίνεται να νιώσουν ενοχλημένοι όταν εμείς οι ίδιοι πάμε και τους επιβεβαιώνουμε το στόχο τους; Ο στόχος τους είναι να καταστραφεί ακόμη περισσότερο η χώρα. Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Αν δηλαδή δεν καταστραφεί ακόμη περισσότερο η χώρα και δεν εξαθλιωθούν ακόμη περισσότερο οι πολίτες της, πως θα γίνει να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα ένα ακόμη Μνημόνιο στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται ως προαπαιτούμενα ότι ο Σόιμπλε θα γαμάει πριν από κάθε δόση την πιο όμορφη παρθένα του χωριού κι ότι ο Τόμσεν θα επιλέγει προσωπικά ποιοι απολυμένοι θα κάνουν τα θηράματα στο «κυνήγι της αλεπούς;».
Τρίτον,  τους κατηγορούμε ότι εξυπηρετούν τους δανειστές. Μα ποιον θέλετε να εξυπηρετήσουν; Κατηγορία και βρισιά είναι αυτή; Όταν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος υπέγραφαν ότι αναλαμβάνουν από κοινού να πραγματοποιήσουν κάθε απαίτηση της Τρόικας και οι «ψύχραιμοι» πήγαιναν και τους ξαναψήφιζαν, ποια είναι τα ρέστα που ζητάμε τώρα; Μια παροιμία σχετικά με τον έλεγχο της μάζας λέει ότι «καλύτερα ένα φίδι στο μυαλό από δύο φίδια στο θάμνο». Εννοεί τον Φόβο. Τα φίδια από τον θάμνο, τα αληθινά, μπορεί να τρομάξουν και να φύγουν. Το φίδι που σου σπέρνουν στο μυαλό δε φεύγει με τίποτα. Είναι εκεί μέσα και σε χειραγωγεί.
Το φίδι που φύτεψαν στα μυαλά μας είναι ότι η έξοδος από το ευρώ σημαίνει καταστροφή. Εν κατακλείδι, φίδια στο θάμνο τουλάχιστον μεγαλύτερα και πιο δηλητηριώδη από αυτό που φύτεψαν στα μυαλά μας, δεν υπάρχουν. Τέρμα τα  διλήμματα. Η μία λύση είναι να σκοτώσουμε αυτό το φίδι στο μυαλό μας. Η άλλη λύση είναι να μείνουμε καθισμένοι στις καρέκλες του cinema near us τρώγοντας ποπ κορν και περιμένοντας την ανάπτυξη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάτι μου λέει ότι πάλι το δεύτερο θα διαλέξουμε.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ