του Ισαάκ Σούση
Mε καθυστέρηση πενήντα χρόνων χαιρετίζουμε τον Θρίαμβο του Γιάννη Αντετοκούμπο σαν το εισαγωγικό επεισόδιο στην ξεκάθαρη ταξική διαίρεση των μεταναστών, τόσο στην αντίληψη των ιθαγενών, όσο και μεταξύ τους. Αυτό που είναι αυτονόητο στις Η.Π.Α. και στην πιο προηγμένη καπιταλιστικά Ευρώπη είχε αναχρονιστικά καθυστερήσει να εδραιωθεί στην αποικία μας.
Η εξομοίωση και ο διαχωρισμός των μαύρων, δηλαδή, με τους λευκούς βάσει ταξικών κριτηρίων. Οι πλούσιοι και διακεκριμένοι μαύροι μπορούν βάσιμα να αποσκοπούν στα ύπατα αξιώματα, το κατέκτησαν με τη μουσική, τις αθλητικές τους επιδόσεις, με την έντονη πολιτικοποίηση και την ήπια (Λούθερ Κινγκ) όσο και την εξτρεμιστική πολιτική τους (Μάλκομ Χ, Μαύροι Πάνθηρες κ.λπ.), την αποδεδειγμένη πλέον ικανότητά τους να συστήνουν γκανγκστερικές συμμορίες εφάμιλλες των λευκών και ό,τι μπορεί να κάνει μια φυλή, τέλος πάντων, για να αποδείξει, σε σύντομο ιστορικό χρονικό διάστημα, ό,τι μπορεί να συμπυκνώσει την οικονομική και πολιτισμική ιστορία και συνθήκη των λευκών.
Έτσι, στην κορυφή της πυραμίδας οι φυλές συνεννοούνται περίφημα με την εσπεράντο της ισχύος και της κυριαρχίας που δίνει κατεξοχήν η οικονομική υπεροπλία και τεταρτευόντως η διάκριση σε επί μέρους τομείς που συνοδεύεται από δημοφιλία ή συγχρονίζεται με ένα νευραλγικό σημείο για την κυριαρχία στον χώρο των επιστημών και της έρευνας.
Στη βάση ο κόσμος στηρίζεται πάλι στους ίδιους άξονες, Διακόσια χρόνια τεχνητής συνύπαρξης στις Η.Π.Α. που είχε τη θυσία των Ινδιάνων σαν ιδρυτική της πράξη δεν κατάφεραν να αποσβέσουν τον ρατσισμό, τους κυριαρχικούς αγώνες για τον έλεγχο των περιοχών και των τομέων της αγοράς ανάμεσα στις φυλές, δεν κατάφεραν να φρενάρουν φυσικά ούτε τις περαιτέρω ενδοφυλετικές ρήξεις και διαχωρισμούς. Ναι, ξέρω, υπάρχει πάντα ο ενοποιητικός συνδικαλισμός, εκεί οι διαχωρισμοί και οι ρήξεις ακολουθούν άλλες ατραπούς αλλά ομολογουμένως η ενότητα παρουσιάζεται σαν μια περαστική Θεά σε ακραιφνείς κρίσεις και βέβαια στις ΗΠΑ καθ’ όλην την ιστορική διαδρομή τους τα προωθημένα αιτήματα (από τους χίπις ως τους «καταληψίες» της Wall Street δεν έπαψαν παρά τις αιματηρές συχνά ήττες τους να προοδεύουν ανάλογα με την εξέλιξη στους μηχανισμούς καταστολής και ελέγχου. Άρα και ο αγώνας συνεχίζεται και ο κόσμος παραμένει ίδιος).
Το θέμα είναι τεράστιο, να ευχηθούμε στον Γιάννη μας, εκτός από άψογη αθλητική παρουσία, να είναι ο προφήτης στον τόπο μας που θα ξεκαθαρίσει την ταξική φύση των ανταγωνισμών, περά και πάνω και πίσω από εθνοφυλετικούς παρωχημένους ανταγωνισμούς. Να είναι η καθυστερημένη μας πρωτοπορία που θα μας βοηθήσει σαν νοοτροπία να περάσουμε στο επόμενο ιστορικό στάδιο πού ούτε η ανθρωποφαγία, ούτε το μίσος θα λείψουν σε κανέναν, απλώς θα έχουν αλλάξει πίστα. ΟΙ Χρυσαυγίτες και οι Ελληνάρες δεν θα πρέπει να ανησυχούν, υπάρχει χώρος και πρόβλεψη και για αυτούς σε έναν πολιτισμένο κόσμο. Μεγάλες υπαίθριες αλλά απομονωμένες εκτάσεις θα έρθούν στην ιδιοκτησία τους για να μπορούν να τελετουργούν και να αναπαράγουν τις παραδόσεις τους σε ελεγχόμενα πλαίσια, μάλιστα αν όλα παν καλά και δεν βλέπω τον λόγο να μην πάνε, εν ευθέτω χρόνω θα πυκνώσουν τις τάξεις τους όχι μόνο ανεπίσημα μετανάστες, αλλά ισότιμα αλλόθρησκοι και έγχρωμοι Ελληνάρες. Ειδικά διαμορφωμένοι χώροι στις πόλεις θα τους δίνουν την ευκαιρία όπως και σε κάθε target group να εκτονώνουν τις φαντασιώσεις τους με λογικές τιμές και πλήθος προσφορών.
*Ο Ισαάκ Σούσης είναι στιχουργός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου