Αυτή η δήλωση του μαρξιστή (;) υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, με αφορμή την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, περιγράφει σε όλο της το μεγαλείο την κατάσταση της χώρας μας.
Η Ελλάδα έπεσε θύμα της ίδιας της της επιτυχίας. Αν η Ελλάδα δεν ήταν τόσο μα τόσο πετυχημένη, δεν θα ήταν σήμερα ένα χρεοκοπημένο προτεκτοράτο.
Δεν ξέρω γιατί αδυνατούμε να δούμε τη συνολική εικόνα της χώρας μας. Είναι μέσα στα μάτια μας. Μέσα στις ζωές μας.
Το θέμα είναι ο αφελληνισμός των τραπεζών και όχι ο αφελληνισμός της χώρας· λες και δεν ξέρουμε πως οι τράπεζες είναι πτωχευμένες -ως συνέπεια της χρεοκοπίας του κράτους και της αδυναμίας των πολιτών να τις τροφοδοτήσουν με κεφάλαια-, λες και αυτές οι τράπεζες, όπως είναι σήμερα, μπορούν να προσφέρουν κάτι στην ανάπτυξη της χώρας.
Το θέμα είναι οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και όχι ότι -με τα Μνημόνια- η χώρα έχει κατασχεθεί. Μα είναι δυνατόν να έχει κατασχεθεί η χώρα και να μην κατασχεθούν τα σπίτια;
Το θέμα είναι οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, λες και δεν ξέρουμε πως δεν έχουν καμία εξουσία και είναι ανδρείκελα των δανειστών, όπως και οι προηγούμενοι.
Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει κάποιον να αγνοεί συστηματικά την πραγματικότητα. Είμαστε καθημερινοί άνθρωποι, όχι ηρωίδες των θεατρικών έργων του Τένεσι Ουίλιαμς.
Δεν αρκεί πια να αντισταθούμε, πρέπει να επιτεθούμε.
Πρέπει να πάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας.
Αν δεν πάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα.
Οι 24ωρες απεργίες σε μια χρεοκοπημένη χώρα με 2 εκατομμύρια ανέργους και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να την έχουν εγκαταλείψει, είναι μόνο ένα ανέκδοτο. Ένα παλιό ανέκδοτο.
Στάση πληρωμών και ανταλλακτική οικονομία.
Τώρα.
Το Μνημόνιο είναι ανεφάρμοστο.
Ας κάνουμε το δικό τους όπλο δικό μας.
Η Ελλάδα έπεσε θύμα της ίδιας της της επιτυχίας. Αν η Ελλάδα δεν ήταν τόσο μα τόσο πετυχημένη, δεν θα ήταν σήμερα ένα χρεοκοπημένο προτεκτοράτο.
Δεν ξέρω γιατί αδυνατούμε να δούμε τη συνολική εικόνα της χώρας μας. Είναι μέσα στα μάτια μας. Μέσα στις ζωές μας.
Το θέμα είναι ο αφελληνισμός των τραπεζών και όχι ο αφελληνισμός της χώρας· λες και δεν ξέρουμε πως οι τράπεζες είναι πτωχευμένες -ως συνέπεια της χρεοκοπίας του κράτους και της αδυναμίας των πολιτών να τις τροφοδοτήσουν με κεφάλαια-, λες και αυτές οι τράπεζες, όπως είναι σήμερα, μπορούν να προσφέρουν κάτι στην ανάπτυξη της χώρας.
Το θέμα είναι οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και όχι ότι -με τα Μνημόνια- η χώρα έχει κατασχεθεί. Μα είναι δυνατόν να έχει κατασχεθεί η χώρα και να μην κατασχεθούν τα σπίτια;
Το θέμα είναι οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών, λες και δεν ξέρουμε πως δεν έχουν καμία εξουσία και είναι ανδρείκελα των δανειστών, όπως και οι προηγούμενοι.
Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει κάποιον να αγνοεί συστηματικά την πραγματικότητα. Είμαστε καθημερινοί άνθρωποι, όχι ηρωίδες των θεατρικών έργων του Τένεσι Ουίλιαμς.
Δεν αρκεί πια να αντισταθούμε, πρέπει να επιτεθούμε.
Πρέπει να πάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας.
Αν δεν πάρουμε τη χώρα μας στα χέρια μας, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα.
Οι 24ωρες απεργίες σε μια χρεοκοπημένη χώρα με 2 εκατομμύρια ανέργους και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να την έχουν εγκαταλείψει, είναι μόνο ένα ανέκδοτο. Ένα παλιό ανέκδοτο.
Στάση πληρωμών και ανταλλακτική οικονομία.
Τώρα.
Το Μνημόνιο είναι ανεφάρμοστο.
Ας κάνουμε το δικό τους όπλο δικό μας.
(Ο Νίκος Ρωμανός ζήτησε από τους συντρόφους του έναν Μαύρο Δεκέμβρη. Δεν χρειαζόταν. Μαύρος θα είναι και ο Δεκέμβριος και ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, και ο μαγικός Αύγουστος, αν δεν επιτεθούμε. Γιατί είμαστε θύματα της επιτυχίας μας.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου