Maria Denaxa
Το ψέμα, την χειραγώγηση και την υποκρισία δεν τα υποφέρω ούτε σαν άνθρωπος, ούτε σαν δημοσιογράφος.
Εδώ και μέρες παρακολουθώ και περιγράφω την τραγωδία των νεκρών και ζωντανών που άφησε πίσω του το τρομοκρατικό μακελειό στο Παρίσι.
Για δεύτερη φορά μετά τον Ιανουάριο και τα γεγονότα του Charlie Hebdo, είδα τον μισοπεθαμένο πολιτικά Ολαντ να ανασταίνεται και να μεταμορφώνεται απο στρατηγό, σε αρχηγό μιας φανταστικής ιερής συμμαχίας και του αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle.
Λες και τώρα θα κάνουν πίσω οι τζιχαντιστές, ενώ Ομπάμα και Πούτιν –ανίκανοι- περίμεναν τον “χαρισματικό” ηγέτη της Γαλλίας για να τα "βρουν" πάνω στο θέμα της Συρίας και μάλιστα μέσα σε μια εβδομάδα!
Ας γελάσω (πικρά)…
Μέσα στο κλίμα γενικού αποπροσανατολισμού, εκτός απο την εικόνα του πολεμοχαρή Ολαντ το σκηνικό διανθίζεται και με το “πατριωτικό συναίσθημα”.
Μια αποκλειστικότητα που μέχρι πρότινος εκμεταλλεύονταν η δεξιά και η ακροδεξιά.
Ετσι τα τελευταία 24ωρα απο το Ελιζέ, παρακινούν τον κόσμο να βάλει στις πόρτες, στα παράθυρα, στα μπαλκόνια του γαλλικές σημαίες ως ένδειξη πένθους για την τραγωδία που βρήκε την χώρα απο τον παραλογισμό, τους χειρισμούς και τις αποφάσεις και των πολιτικών της νάνων!
Ζητούν δηλαδή απο τον κόσμο μέσα στο πένθος του, να επικροτήσει με μια συμβολική - πατριωτική κίνηση- ολες εκείνες τις πολιτικές και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις που έσυραν την Γαλλία ως εδώ:
- Tον αδικαιολόγητο πόλεμο στην Λιβύη
- Τις “ιερές business” με το Κατάρ ή την Σαουδική Αραβία, όπου κι εκεί αποκεφαλίζουν, λιθοβολούν αθώους, κακοποιούν τον λαό, χρηματοδοτούν κρυφά το Ισλαμικό Κράτος το οποίο πολεμά η Γαλλία, όπως και τους Σύρους αντάρτες που εισχώρησαν στον ISIS και σκορπούν τον θάνατο κρατώντας και γαλλικά όπλα...
- Οτι απο τον Γενάρη, όλες οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού Βάλς για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έμειναν ανεκπληρωτες ενώ οι γαλλικές αρχές γνώριζαν - τουλάχιστον απο τον Αύγουστο - ότι οι τζιχαντιστές σχεδίαζαν μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα σε συναυλιακό χώρο στην καρδιά του Παρισιού.
- Κι επίσης, αντί να παρακολουθούν τους Γάλλους πιθανούς τζιχαντιστές που βρίσκονται στις λίστες των μυστικών υπηρεσιών, οι αρχές παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του Σαρκοζί και των πολιτικών αντιπάλων του Φρανσουά Ολαντ!
Οπότε, τι να λέμε τώρα;
- Για το νέο ρεκόρ που κατέγραψε τον Οκτώβριο η ανεργία στην Γαλλία; Η χώρα πλέον μετράει 3.598.000 ανθρώπους χωρίς καμία πηγή εισοδήματος!
- Για την νέα βουτιά της κατανάλωσης κατά 0, 7% τον προηγούμενο μήνα;
- Για τις τοπικές εκλογές του Δεκεμβρίου όπου η ακροδεξιά θα κάνει περίπατο;
- Για την αποτυχία των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, όπως και του διπλωματικού μαραθώνιου του Ολαντ για την σύναψη διεθνούς συμμαχίας;
- ‘Η για την εγκατάλειψη και αδιαφορία απο το κράτος των προαστίων, οπου παιδιά μεταναστών μεγαλώνουν στο περιθώριο της γαλλικής κοινωνίας βρίσκοντας καταφύγιο στον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία;
Τίποτα απ’ όλα αυτά!
“Πουλάει” καλύτερα στον κόσμο, ο επικοινωνιακός παροξυσμός γύρω απο την μεγαλειώδη τελετή μνήμης που ορισμένοι απο τους συγγενείς των θυμάτων της 13ης Νοεμβρίου, σνόμπαραν για τους παραπάνω λόγους.
Οπως πουλάνε περισσότερο τα πατριωτικά παραμύθια κι ο Φρανσουά Ολαντ σαν “Θεός του Πολέμου” που αύξησαν έως 17 ολόκληρες μονάδες την δημοτικότητα του, εν μέσω έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης για την πολιτική του και ενόψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων.
Υ.Γ. Τα "καλούπια" του "δημοσιογραφικού καθωσπρεπισμού" δεν είναι για μένα. Ευχαριστώ για την κατανόηση...
Εδώ και μέρες παρακολουθώ και περιγράφω την τραγωδία των νεκρών και ζωντανών που άφησε πίσω του το τρομοκρατικό μακελειό στο Παρίσι.
Για δεύτερη φορά μετά τον Ιανουάριο και τα γεγονότα του Charlie Hebdo, είδα τον μισοπεθαμένο πολιτικά Ολαντ να ανασταίνεται και να μεταμορφώνεται απο στρατηγό, σε αρχηγό μιας φανταστικής ιερής συμμαχίας και του αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle.
Λες και τώρα θα κάνουν πίσω οι τζιχαντιστές, ενώ Ομπάμα και Πούτιν –ανίκανοι- περίμεναν τον “χαρισματικό” ηγέτη της Γαλλίας για να τα "βρουν" πάνω στο θέμα της Συρίας και μάλιστα μέσα σε μια εβδομάδα!
Ας γελάσω (πικρά)…
Μέσα στο κλίμα γενικού αποπροσανατολισμού, εκτός απο την εικόνα του πολεμοχαρή Ολαντ το σκηνικό διανθίζεται και με το “πατριωτικό συναίσθημα”.
Μια αποκλειστικότητα που μέχρι πρότινος εκμεταλλεύονταν η δεξιά και η ακροδεξιά.
Ετσι τα τελευταία 24ωρα απο το Ελιζέ, παρακινούν τον κόσμο να βάλει στις πόρτες, στα παράθυρα, στα μπαλκόνια του γαλλικές σημαίες ως ένδειξη πένθους για την τραγωδία που βρήκε την χώρα απο τον παραλογισμό, τους χειρισμούς και τις αποφάσεις και των πολιτικών της νάνων!
Ζητούν δηλαδή απο τον κόσμο μέσα στο πένθος του, να επικροτήσει με μια συμβολική - πατριωτική κίνηση- ολες εκείνες τις πολιτικές και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις που έσυραν την Γαλλία ως εδώ:
- Tον αδικαιολόγητο πόλεμο στην Λιβύη
- Τις “ιερές business” με το Κατάρ ή την Σαουδική Αραβία, όπου κι εκεί αποκεφαλίζουν, λιθοβολούν αθώους, κακοποιούν τον λαό, χρηματοδοτούν κρυφά το Ισλαμικό Κράτος το οποίο πολεμά η Γαλλία, όπως και τους Σύρους αντάρτες που εισχώρησαν στον ISIS και σκορπούν τον θάνατο κρατώντας και γαλλικά όπλα...
- Οτι απο τον Γενάρη, όλες οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού Βάλς για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έμειναν ανεκπληρωτες ενώ οι γαλλικές αρχές γνώριζαν - τουλάχιστον απο τον Αύγουστο - ότι οι τζιχαντιστές σχεδίαζαν μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα σε συναυλιακό χώρο στην καρδιά του Παρισιού.
- Κι επίσης, αντί να παρακολουθούν τους Γάλλους πιθανούς τζιχαντιστές που βρίσκονται στις λίστες των μυστικών υπηρεσιών, οι αρχές παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες του Σαρκοζί και των πολιτικών αντιπάλων του Φρανσουά Ολαντ!
Οπότε, τι να λέμε τώρα;
- Για το νέο ρεκόρ που κατέγραψε τον Οκτώβριο η ανεργία στην Γαλλία; Η χώρα πλέον μετράει 3.598.000 ανθρώπους χωρίς καμία πηγή εισοδήματος!
- Για την νέα βουτιά της κατανάλωσης κατά 0, 7% τον προηγούμενο μήνα;
- Για τις τοπικές εκλογές του Δεκεμβρίου όπου η ακροδεξιά θα κάνει περίπατο;
- Για την αποτυχία των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, όπως και του διπλωματικού μαραθώνιου του Ολαντ για την σύναψη διεθνούς συμμαχίας;
- ‘Η για την εγκατάλειψη και αδιαφορία απο το κράτος των προαστίων, οπου παιδιά μεταναστών μεγαλώνουν στο περιθώριο της γαλλικής κοινωνίας βρίσκοντας καταφύγιο στον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία;
Τίποτα απ’ όλα αυτά!
“Πουλάει” καλύτερα στον κόσμο, ο επικοινωνιακός παροξυσμός γύρω απο την μεγαλειώδη τελετή μνήμης που ορισμένοι απο τους συγγενείς των θυμάτων της 13ης Νοεμβρίου, σνόμπαραν για τους παραπάνω λόγους.
Οπως πουλάνε περισσότερο τα πατριωτικά παραμύθια κι ο Φρανσουά Ολαντ σαν “Θεός του Πολέμου” που αύξησαν έως 17 ολόκληρες μονάδες την δημοτικότητα του, εν μέσω έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης για την πολιτική του και ενόψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων.
Υ.Γ. Τα "καλούπια" του "δημοσιογραφικού καθωσπρεπισμού" δεν είναι για μένα. Ευχαριστώ για την κατανόηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου