Από το πρωί που έμαθα για την αθώωση του Τάσου Θεοφίλου προσπαθώ να καταπιώ το υγρό που πικρό ανεβαίνει στον ουρανίσκο μου. Και είναι το ίδιο υγρό που στα μικράτα μου με κρατούσε να μην αντιμιλήσω στο δάσκαλο. Το ίδιο υγρό που με στοίχειωνε να μην πω αυτά που με πνίγαν. Να σωπάσω. Να σωπαίνω για χρόνια. Να βάλω τη μάσκα της «συνέπειας» και να πορεύομαι. Με ανάσες σκόρπιες στα γραπτά μου. Με ψευδώνυμο όμως. Μέχρι που το σώμα μου με προειδοποίησε ότι η ψυχή μου θέλει αέρα. Κι αποφάσισα πως ο φόβος νικιέται μόνο με την κατά μέτωπον επίθεση.
Και σκέφτομαι. Υπάρχουν άνθρωποι που μέχρι το τέλος της ζωής τους ζουν έτσι. Με την ενοχή καρφωμένη στο στέρνο ζουν μια ζωή που δε διάλεξαν. Πορεύονται σα μυρμήγκια που φοβούνται να βγουν στο φως.
Και η εξουσία το ξέρει καλά αυτό. Το ξέρει πως η ανυπακοή μοιάζει λεκές που εξαπλώνεται. Εκτός αν τη χτυπήσεις στη ρίζα.
Το όπλο είναι ο φόβος μαζί με ένα αρρωστημένο αίσθημα ενοχής που έντεχνα πλασάρεται ως ευθύνη.
Η ευθύνη σου να είσαι υπάκουος.
Η ευθύνη σου να είσαι αποδοτικός.
Η ευθύνη σου να τιθασεύεις την ανάγκη σου για χρόνο.
Η ευθύνη σου να αξιοποιείς δημιουργικά αυτό που είσαι.
Τι σημαίνει «αξιοποιώ δημιουργικά» τα μέσα μαζικής ύπνωσης είναι εκεί για να στο υποδείξουν. Δε χρειάζεται να σκεφτείς εσύ. Όχι. Γιατί να κουράζεις το μυαλουδάκι σου; Εσύ οφείλεις να πετύχεις.
Έχεις ευθύνη να πετύχεις.
Και βέβαια να μη μιλάς.
Να μην αντιδράς.
Να μη σκέφτεσαι.
Να μη νιώθεις.
Να αξιοποιείς.
Να αξιοποιείς την κάθε σου μέρα προς όφελος του συνόλου.
Ποιου συνόλου μη ρωτάς.
Οι πολλές ερωτήσεις σε φθείρουν. Σου δημιουργούν ένα αίσθημα που δεν ταιριάζει στο προφίλ του επιτυχημένου.
Εσένα ο στόχος σου είναι να πετύχεις. Να γίνεις ένα τέλεια εξοπλισμένο μυρμήγκι που κοιτά μόνο ευθεία και ποτέ πάνω. Τα πιο πάνω είναι επικίνδυνα.
Από το πρωί σκέφτομαι αυτόν τον άνθρωπο που έχασε πέντε χρόνια από τη νιότη του μόνο και μόνο επειδή είναι αναρχικός.
Τα πέντε αυτά χρόνια στέρησης της ελευθερίας ενός νέου ανθρώπου τι ακριβώς είναι;
Η τιμωρία του για την ανυπακοή που επέδειξε σε ένα σύστημα εξουσίας που ζητά από τους νέους μας να μην έχουν άλλη ιδεολογία πέρα από αυτήν του χρήματος.
Η τιμωρία του για την ανυπακοή που επέδειξε σε ένα σύστημα εξουσίας που ζητά από τους νέους μας να μην έχουν άλλη ιδεολογία πέρα από αυτήν του χρήματος.
« Οπότε για άλλη μια φορά σας λέω ότι δεν είχα κανενός είδους συμμετοχή ούτε στην ΣΠΦ, ούτε στην ληστεία της Πάρου. Η πρώτη και μοναδική φορά που ήρθα σε επαφή με όπλο ήταν όταν μου κόλλησαν ένα πιστόλι στον κρόταφο για να με συλλάβουν.
Θα πω για άλλη μια φορά και κλείνοντας ότι δεν έχω διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούμαι. Διέπραξα όμως το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Είμαι αναρχικός.» Τάσος Θεοφίλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου