Χρήστος Ξανθάκης
Τάκα τάκα πάω στη Βικιπαίδεια για να μην καθυστερούμε. Κλικ και διαβάζω:
“Το Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό ήταν μία πρωϊνή καθημερινή εκπομπή ποικίλης ύλης που την... παρουσίαζε ο Ανδρέας Μικρούτσικος από την τηλεόραση του Mega Channel από το 1992 έως το 1996, με κατά καιρούς συμπαρουσιάστριες τις Μαρίνα Τσιντικίδου την περίοδο 1993-1994 και Κυριακή Βουράκη την περίοδο 1995-1996. Αρχικά μεταδιδόταν στην πρωινή ζώνη όμως την τρίτη και τελευταία περίοδο της προβολής της μεταφέρθηκε στην απογευματινή”.
Υποθέτω ότι αρκετοί και αρκετές εξ ημών το είχαμε δει, έστω και με την άκρη του ματιού μας. Εξαιρούνται τα αγέννητα, που τέτοιες αρχαιολογίες ούτε στο γιουτούμπι δεν τις παρακολουθούν πια, τους χαλάει η ποιότητα εικόνας που δεν είναι χαντέ.
Αλλά δεν είναι το θέμα μας ο Ανδρέας Μικρούτσικος και τα κατορθώματά του (έχει κάνει κατορθώματα ο Ανδρέας Μικρούτσικος;), το θέμα μας είναι ότι ενεπνεύσθη από τον τίτλο της εκπομπής του μια περιφερειακή διευθύντρια γνωστής αλυσίδας σούπερμάρκετ και αποφάσισε να δώσει ένα ρεσιτάλ διοικητικής απολυταρχίας. Μέσω μιας ανακοίνωσης προς τους υπαλλήλους των καταστημάτων έγινε αυτό, μιας ανακοίνωσης που από χθες έγινε βιράλ και κάνει το γύρο της ειδησεογραφίας.
Όπου σημειώνει η περιφερειακή διευθύντρια για ποιους λόγους πρέπει να χαμογελάνε (είναι μεταδοτικό!) και να μην έχουνε κατεβασμένα μούτρα:
* Επειδή έχετε δουλειά
* Επειδή πληρωνόσαστε στην ώρα σας (για αυτούς που θα πουν ότι παίρνουν 300 euro θυμίζω ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο).
* Επειδή εργάζεστε σε μία εταιρεία που σέβεται και ακούει τα προβλήματά σας.
* Επειδή η εταιρεία επένδυσε χρήματα για να συνεχίζετε να εργάζεστε.
* Επειδή πληρώνεστε για αυτό
* Επειδή οι πελάτες του καταστήματος σας πληρώνουν, και πρέπει να τους ευχαριστείτε για αυτό με ένα χαμόγελο.
Ξεπερνώντας την διαπίστωση ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300 % περισσότερο (ο ορισμός του πέναλτι κυρία μου…), στέκομαι λίγο παραπάνω στα δύο βασικά σημεία της ανακοίνωσης:
Στο ότι έχετε δουλειά δηλαδή και στο ότι πληρώνεστε.
Τα οποία μοιάζουν θεόσταλτα και εγκεκριμένα από την Αγία Τριάδα, τόσο φαντασμαγορική είναι η σημασία τους στη ζωή των εργαζομένων. Και επειδή ο Γιαραμπής είναι λίγο δύσκολο να ασχολείται με τα λογιστήρια των σούπερ μάρκετ, εκείνη που διαθέτει τις ανωτέρω ιδιότητες και μπορεί να κάνει θαύματα είναι η μαμά επιχείρηση. Όπως έλεγε και το σχετικό άσμα του Σαββόπουλου, πριν ο Σαββόπουλος ασπασθεί τον υπαρκτό καπιταλισμό και τις παραφυάδες του:
Σ’ ευχαριστώ ω εταιρία
εν αφθονία μου παρέχεις
στέγη, τροφή και προστασία
Σ’ ευχαριστώ ω εταιρία
Αυτή η εταιρεία που όταν έφτασε η ανεργία στο 28 % (η φανερή ανεργία μάλιστα, όχι η κρυφή κύριε Σαμαρά μου…), απέκτησε ισχύ πέρα από κάθε φαντασία. Κι έφτασε να λειτουργεί ως άγγελος τιμωρός απέναντι στους εργαζόμενούς της. Γιατί μπαίνει στον κόπο να τους δώσει δουλειά και να τους πληρώσει. Αυτούς τους συγκεκριμένους και όχι κάποιους άλλους από την εξαθλιωμένη μάζα των ανέργων.
Άρα της χρωστάνε, δεν τους χρωστάει. Και το χρέος τους θα πρέπει να το πληρώσουν με υποδειγματική συμπεριφορά και με πλατύ χαμόγελο. Με χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά, λες και τους το έχουν χαράξει με το σουγιά. Ή με το κονσερβοκούτι, μιας και δεν ξέρουν μόνο οι κομμουνιστές από τέτοια κόλπα…
Υ.Γ.: «Μεμονωμένο το περιστατικό», δήλωσε η εταιρεία σούπερ μάρκετ. Για τη δική τους περίπτωση, μπορεί. Βοά ωστόσο η αγορά, ότι ανάλογες ανακοινώσεις κυκλοφορούν σε ουκ ολίγες επιχειρήσεις τόσο του κλάδου σούπερ μάρκετ όσο και άλλων τύπων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου