Άρης Χατζηστεφάνου
Ο φετινός διαγωνισμός της Eurovision βρίσκεται στο επίκεντρο μιας έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς δεκάδες καλλιτέχνες αλλά και μέλη ΛΟΑΤΚΙ κοινοτήτων καταγγέλλουν τη...
μετατροπή του σε εργαλείο προπαγάνδας του Ισραήλ και καλούν σε μποϊκοτάζ.
Ηταν Ιούνιος του 1968 όταν η εξεγερτική δεκαετία του ‘60 έγραψε μια από τις πιο ένδοξες αλλά και περίεργες σελίδες της ιστορίας της. Για αρκετές ημέρες οι θαμώνες του Stonewall, ενός gay bar που λειτουργούσε σε καθεστώς ημιπαρανομίας, συγκρούονταν με ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας.
Υστερα από χρόνια φυσικής και ψυχολογικής καταπίεσης, εκβιασμών και σωματικής βίας από την αστυνομία ήρθε η εξέγερση. Στο πλευρό τους βρέθηκαν σύντομα δυνάμεις από την επαναστατική, ένοπλη οργάνωση Μαύροι Πάνθηρες, αλλά και ορισμένα από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία του «αμερικανικού Μάη του '68».
Το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο η πρώτη δυναμική εμφάνιση του κινήματος για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά και η άμεση σύνδεσή της με τα τρέχοντα κοινωνικά προβλήματα και το αντιπολεμικό κίνημα.
Οι κατατρεγμένοι από τον αμερικανικό πουριτανισμό στάθηκαν δίπλα σε άλλες κοινωνικές ομάδες που χρειάζονταν βοήθεια - και αυτές ανταπέδωσαν αμέσως τη στήριξη. Και φυσικά, η εξέγερση του Stonewall μάς έδωσε τις περίφημες παρελάσεις του Gay pride, που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο προς τιμήν και σε ανάμνηση εκείνων των ημερών.
Υστερα από χρόνια φυσικής και ψυχολογικής καταπίεσης, εκβιασμών και σωματικής βίας από την αστυνομία ήρθε η εξέγερση. Στο πλευρό τους βρέθηκαν σύντομα δυνάμεις από την επαναστατική, ένοπλη οργάνωση Μαύροι Πάνθηρες, αλλά και ορισμένα από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία του «αμερικανικού Μάη του '68».
Το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο η πρώτη δυναμική εμφάνιση του κινήματος για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αλλά και η άμεση σύνδεσή της με τα τρέχοντα κοινωνικά προβλήματα και το αντιπολεμικό κίνημα.
Οι κατατρεγμένοι από τον αμερικανικό πουριτανισμό στάθηκαν δίπλα σε άλλες κοινωνικές ομάδες που χρειάζονταν βοήθεια - και αυτές ανταπέδωσαν αμέσως τη στήριξη. Και φυσικά, η εξέγερση του Stonewall μάς έδωσε τις περίφημες παρελάσεις του Gay pride, που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο προς τιμήν και σε ανάμνηση εκείνων των ημερών.
Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη όχι μόνο με τις προκαταλήψεις των πιο αντιδραστικών στοιχείων κάθε κοινωνίας, αλλά και με μια ιδιότυπη -και για ορισμένους πολύ πιο επικίνδυνη – επίθεση φιλίας. Μεγάλες εταιρείες αλλά και κυβερνήσεις επιχειρούν να προσεγγίσουν την κοινότητα, ενδεδυμένες έναν μανδύα προοδευτισμού, προκειμένου να προωθήσουν προϊόντα αλλά και για να συγκαλύψουν εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το φαινόμενο ονομάζεται Pinkwashing (ροζ ξέπλυμα) και τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε τέχνη από την κυβέρνηση του Ισραήλ.
Προσεγγίζοντας εδώ και χρόνια σημαντικά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας σε όλο τον κόσμο, η χώρα κατάφερε να αυτοπαρουσιάζεται σαν υπερασπιστής κάθε είδους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη στιγμή που κατηγορείται ότι λειτουργεί σαν καθεστώς απαρτχάιντ απέναντι στον αραβικό πληθυσμό (όχι μόνο τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους Ισραηλινούς πολίτες αραβικής καταγωγής).
Η συγκεκριμένη επιχείρηση Pinkwashing έφτασε να στηρίζεται από ανώτατα κυβερνητικά στελέχη και κρατικούς αξιωματούχους στο Τελ Αβίβ από τη στιγμή που η χώρα ανέλαβε τη διοργάνωση του φετινού διαγωνισμού της Eurovision, που θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Μαΐου, ενός θεσμού ο οποίος σε αρκετές χώρες λειτουργεί σαν ένα δεύτερο gay pride για τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες.
Σχεδόν τις ίδιες ημέρες που το Ισραήλ κατηγορήθηκε από τα Ηνωμένα Εθνη ότι στις πρόσφατες κινητοποιήσεις εναντίον της στρατιωτικής κατοχής πυροβολούσε και σκότωνε ανήλικα παιδιά, δημοσιογράφους και νοσηλευτές, η χώρα χρησιμοποιούσε την Eurovision σαν εργαλείο συγκάλυψης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Οσοι πίστευαν όμως ότι το πνεύμα του Stonewall είναι ολοκληρωτικά νεκρό στην εποχή μας, γνώρισαν μια δυσάρεστη έκπληξη τις τελευταίες εβδομάδες. Τουλάχιστον 60 οργανώσεις για τα δικαιώματα των Queer, από τουλάχιστον 20 χώρες της Ευρώπης, απευθύνουν κάλεσμα σε όλες τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες του κόσμου να μποϊκοτάρουν τη φετινή διοργάνωση της Eurovision στο κράτος του Ισραήλ.
Και είναι σημαντικό το τι συμβαίνει σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού, ο οποίος μάλιστα φημίζεται για την μάλλον απολίτικη στάση του; Η απάντηση παραδόξως είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, το θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο μιας γεωπολιτικής αντιπαράθεσης.
Καθώς το Ισραήλ, και προσωπικά ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, χρησιμοποίησαν την περσινή νίκη της χώρας για να πλασάρουν την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα της χώρας (κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου) αλλά και για να συγκαλύψουν σειρά συγκεκριμένων εγκλημάτων εναντίον Παλαιστινίων, οι αντιδράσεις ήρθαν από πολύ νωρίς.
Αρκετές εβδομάδες πριν από την παρέμβαση των ΛΟΑΤΚΙ ομάδων εκατοντάδες καλλιτέχνες από ολόκληρη την Ευρώπη κάλεσαν σε μποϊκοτάζ της φετινής διοργάνωσης. Το διεθνές κίνημα BDS που προωθεί το καλλιτεχνικό, ακαδημαϊκό και εμπορικό μποϊκοτάζ του κράτους του Ισραήλ, ύστερα από σχετική έκκληση Παλαιστινιακών οργανώσεων, κατάφερε να δώσει μεγάλη δημοσιότητα στην υπόθεση και τις επόμενες εβδομάδες αναμένονται κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη (στην Ελλάδα ξεκινά ήδη η συλλογή υπογραφών).
Θα ήταν ίσως η στιγμή για την ελληνική συμμετοχή να αποσυρθεί εκφράζοντας έτσι την υποστήριξή της στον παλαιστινιακό λαό; Το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν έμεινε στην Ιστορία για τη συμμετοχή σε μια καλλιτεχνική διοργάνωση που μετατράπηκε σε μηχανισμό προπαγάνδας από συγκεκριμένες κυβερνήσεις. Αντίθετα αρκετοί μεγάλοι καλλιτέχνες άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στο καλλιτεχνικό στερέωμα αρνούμενοι να νομιμοποιήσουν τέτοιες προσπάθειες.
Info: H πρωτοβουλία για τη συλλογή υπογραφών και στην Ελλάδα με τη συνεργασία του διεθνούς κινήματος BDS:
Προσεγγίζοντας εδώ και χρόνια σημαντικά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας σε όλο τον κόσμο, η χώρα κατάφερε να αυτοπαρουσιάζεται σαν υπερασπιστής κάθε είδους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη στιγμή που κατηγορείται ότι λειτουργεί σαν καθεστώς απαρτχάιντ απέναντι στον αραβικό πληθυσμό (όχι μόνο τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους Ισραηλινούς πολίτες αραβικής καταγωγής).
Η συγκεκριμένη επιχείρηση Pinkwashing έφτασε να στηρίζεται από ανώτατα κυβερνητικά στελέχη και κρατικούς αξιωματούχους στο Τελ Αβίβ από τη στιγμή που η χώρα ανέλαβε τη διοργάνωση του φετινού διαγωνισμού της Eurovision, που θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Μαΐου, ενός θεσμού ο οποίος σε αρκετές χώρες λειτουργεί σαν ένα δεύτερο gay pride για τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες.
Σχεδόν τις ίδιες ημέρες που το Ισραήλ κατηγορήθηκε από τα Ηνωμένα Εθνη ότι στις πρόσφατες κινητοποιήσεις εναντίον της στρατιωτικής κατοχής πυροβολούσε και σκότωνε ανήλικα παιδιά, δημοσιογράφους και νοσηλευτές, η χώρα χρησιμοποιούσε την Eurovision σαν εργαλείο συγκάλυψης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Οσοι πίστευαν όμως ότι το πνεύμα του Stonewall είναι ολοκληρωτικά νεκρό στην εποχή μας, γνώρισαν μια δυσάρεστη έκπληξη τις τελευταίες εβδομάδες. Τουλάχιστον 60 οργανώσεις για τα δικαιώματα των Queer, από τουλάχιστον 20 χώρες της Ευρώπης, απευθύνουν κάλεσμα σε όλες τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες του κόσμου να μποϊκοτάρουν τη φετινή διοργάνωση της Eurovision στο κράτος του Ισραήλ.
Και είναι σημαντικό το τι συμβαίνει σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού, ο οποίος μάλιστα φημίζεται για την μάλλον απολίτικη στάση του; Η απάντηση παραδόξως είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, το θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο μιας γεωπολιτικής αντιπαράθεσης.
Καθώς το Ισραήλ, και προσωπικά ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, χρησιμοποίησαν την περσινή νίκη της χώρας για να πλασάρουν την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα της χώρας (κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου) αλλά και για να συγκαλύψουν σειρά συγκεκριμένων εγκλημάτων εναντίον Παλαιστινίων, οι αντιδράσεις ήρθαν από πολύ νωρίς.
Αρκετές εβδομάδες πριν από την παρέμβαση των ΛΟΑΤΚΙ ομάδων εκατοντάδες καλλιτέχνες από ολόκληρη την Ευρώπη κάλεσαν σε μποϊκοτάζ της φετινής διοργάνωσης. Το διεθνές κίνημα BDS που προωθεί το καλλιτεχνικό, ακαδημαϊκό και εμπορικό μποϊκοτάζ του κράτους του Ισραήλ, ύστερα από σχετική έκκληση Παλαιστινιακών οργανώσεων, κατάφερε να δώσει μεγάλη δημοσιότητα στην υπόθεση και τις επόμενες εβδομάδες αναμένονται κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη (στην Ελλάδα ξεκινά ήδη η συλλογή υπογραφών).
Θα ήταν ίσως η στιγμή για την ελληνική συμμετοχή να αποσυρθεί εκφράζοντας έτσι την υποστήριξή της στον παλαιστινιακό λαό; Το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν έμεινε στην Ιστορία για τη συμμετοχή σε μια καλλιτεχνική διοργάνωση που μετατράπηκε σε μηχανισμό προπαγάνδας από συγκεκριμένες κυβερνήσεις. Αντίθετα αρκετοί μεγάλοι καλλιτέχνες άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στο καλλιτεχνικό στερέωμα αρνούμενοι να νομιμοποιήσουν τέτοιες προσπάθειες.
Info: H πρωτοβουλία για τη συλλογή υπογραφών και στην Ελλάδα με τη συνεργασία του διεθνούς κινήματος BDS:
info-war.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου