Το παπόρι απ’ την Περσία

 

Γεια σου, φίλε μου Πιτσιρίκο!

Ελπίζω να ξαλάφρωσες λίγο, τώρα που φύγανε τα πλήθη και να απολαμβάνεις περισσότερο την θάλασσα τώρα.
Στην ιατρική τις ονομάζουμε Head to Head (H2H) μελέτες γιατί σε αυτές η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου συγκρίνεται απευθείας με εκείνη ενός άλλου. 

Παρά το προφανές, ότι δηλαδή είναι εξαιρετικά σημαντικές για γιατρούς και ασθενείς, είναι εντούτοις πολύ λίγες.

Και δεν φταίει για αυτό μόνο το ότι είναι πολύ ακριβές και σχετικά πολύπλοκες στον σχεδιασμό τους.

Ο κυριότερος λόγος είναι ο φόβος του αποτελέσματος.

Αν είναι υπέρ του φαρμάκου της μιας εταιρίας, μαζεύονται πόντοι για το φάρμακο της που ίσως εξαργυρωθούν στην αγορά.

Αν τα φάρμακα αποδειχθούν ισοδύναμα, τότε ίσως να πετάχτηκαν κάποια λεφτά στα σκουπίδια χωρίς κανένα προφανή λόγο.

Αν όμως το αντίπαλο φάρμακο αποδειχθεί καλύτερο από το δικό σου, τότε σε πήρε ο διάολος και σε σήκωσε γιατί όπως έλεγε κι ο Μπακιρτζής στην ταινία του μακαρίτη Σταύρου Τσιώλη, «οι άνθρωποι δεν συγχωρούν όσους από έρωτα -για τον εαυτό τους στην προκειμένη περίπτωση- εκπέσανε».

Στην δική μας ιστορία -και με αφορμή ένα ιρανικό δεξαμενόπλοιο- παρουσιάζεται η μοναδική ευκαιρία της Η2Η σύγκρισης δύο προτεκτοράτων: του μικροσκοπικού Γιβραλτάρ και της «ένδοξης» Ελλάδας!

To background της ιστορίας αυτής έχει ως εξής:

Επί εποχής Ομπάμα, ΗΠΑ και λοιπές δυτικές δυνάμεις υπέγραψαν μια συμφωνία με το Ιράν που έθετε υπό διεθνή έλεγχο το πυρηνικό πρόγραμμα του τελευταίου, προσφέροντας ως αντάλλαγμα την άρση των εμπορικών κυρώσεων που του είχαν επιβληθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Και μόνο από τις γενικές αρχές αυτής της συμφωνίας, καταλαβαίνει εύκολα κάποιος ότι το Ιράν είχε φτάσει πράγματι πολύ κοντά στην κατασκευή πυρηνικού όπλου, ενώ ταυτόχρονα η οικονομία του ήταν έτοιμη να τινάξει τα πέταλα.

Για αυτό, άλλωστε, και ο συμβιβασμός τον οποίο αποδέχτηκαν τότε οι ιμάμηδες.

Για πολλές τότε ευρωπαϊκές εταιρίες η παρθένα αγορά του Ιράν -στην οποία εκ των πραγμάτων είχαν μικρότερη πρόσβαση οι Αμερικάνοι- έμοιαζε με ένα σύγχρονο Ελ Ντοράντο.

Μετά την εκλογή, όμως, του Τραμπ, οι ΗΠΑ άρχισαν να τορπιλίζουν την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, μέχρι που τελικά αποχώρησαν απειλώντας ακόμα και με κυρώσεις τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που θα συνέχιζαν να συναλλάσσονται με την Τεχεράνη.

Μάλιστα, η Ουάσιγκτον δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον έναν τους τέσσερεις κλάδους των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, τους Φρουρούς της Επανάστασης, ως τρομοκρατική οργάνωση!

Στο σημείο αυτό φάνηκε για μία ακόμα φορά η στρατηγική αδυναμία στην οποία έχουν περιέλθει οι ΗΠΑ.

Οι Ευρωπαίοι, αντιλαμβανόμενοι το κόστος που θα έπρεπε να πληρώσουν, καθώς και προσπάθεια των Αμερικανών να τους πλήξουν με έμμεσο τρόπο εμπορικά, έγραψαν τον Τράμπ στα αρχίδια τους και συνέχισαν τις business με τους Ιρανούς as usual.

Μόνο ο γνωστός κωλoγλείφτης των ΗΠΑ, το Τελειωμένο Βασίλειο, ακύρωσε την απευθείας αεροπορική σύνδεση του Λονδίνου με την Τεχεράνη και στην συνέχεια έστειλε μερικούς Royal Marines να καταλάβουν ένα ιρανικό τάνκερ που έπλεε ανοιχτά του Γιβραλτάρ, με την κατηγορία ότι μεταφέρει παράνομα πετρέλαιο για την Συρία του Άσαντ.

Οι φουκαριάρηδες, όμως, οι Εγγλέζοι δεν τα υπολόγισαν σωστά τα πράγματα.

Πρώτα δεν μέτρησαν σωστά τον αριθμό των πολεμικών πλοίων που διαθέτουν γιατί, αν το έκαναν, θα διαπίστωναν ότι είναι πολύ λίγα και δεν τους επιτρέπουν να προστατέψουν τα συμφέροντα τους στον Περσικό Κόλπο.

Δεύτερο, υποτίμησαν την αποφασιστικότητα των Ιρανών που μια βδομάδα αργότερα κατέλαβαν εν πλω δεξαμενόπλοιο υπό βρετανική σημαία, το οδήγησαν σε ένα λιμάνι τους και προχώρησαν στην κατάσχεση του, δίνοντας ένα πολύ ισχυρό και ξεκάθαρο μήνυμα στους θολωμένους από το διαρκές και ανεκπλήρωτο BREXIT Εγγλέζους.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά -και παρά τις ανοικτές πιέσεις από τις ΗΠΑ- η τοπική κυβέρνηση του Γιβραλτάρ αποφάνθηκε ότι δεν έχει -με βάση την νομοθεσία της ΕΕ- το δικαίωμα να κρατά το ιρανικό δεξαμενόπλοιο αιχμάλωτο, και του επέτρεψε τον απόπλου.

Από εδώ και μπρος, η ιστορία μας αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον και πιθανά γέλιο.

Το ιρανικό τάνκερ κατευθύνεται στην Ανατολική Μεσόγειο και στο λιμάνι της Καλαμάτας.

Πώς θα αντιδράσει η «ένδοξη» Ελλάς;

Η χώρα που είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων, Ευρωπαίων και Αμερικανών, που έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην περίπτωση του Ιράν;

Από την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω, τραγουδά από χθες το βράδυ ο ξυρισμένος Κούλης.

Υπάρχει, άραγε, κανένας σύμβουλος να του σφυρίζει στο αυτί ότι το 25 με 30% του πετρελαίου που εισάγει η Ελλάδα προέρχεται από το Ιράν;

Κι αν όχι, διαβάζει ο Κούλης τον Πιτσιρίκο, μπας και ενημερωθεί για αυτό;

Θα έχει τελικά η «ένδοξη» τα αρxίδια που είχε έναν μικρό βρετανικό προτεκτοράτο στην άλλη άκρη της Μεσογείου, ή μήπως όχι;

Ή μήπως θα υποκύψει στις κ@ύλες του Τράμπ, όπως πιστεύω ότι τελικά θα συμβεί;

Κι αν τελικά κάνει κάτι τέτοιο, μήπως αργήσει η …ανάπτυξη μια ακόμα μέρα ή ένα ακόμα τέρμινο;

Σε κάθε περίπτωση, πολύ σπάνια η ζωή προσφέρει Head to Head συγκριτικές μελέτες μεταξύ προτεκτοράτων. Enjoy!!!

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ. Κατά λάθος έβαλα το Noor One στην φωτογραφία αντί για το ιρανικό τάνκερ. Με μπέρδεψε το λιμάνι προορισμού του. Sorry!

 

(Φίλε Ηλία, μην ειρωνεύεσαι την ένδοξη και ανεξάρτητη χώρα μας που θα γιορτάσει τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του ’21. Και η Μακεδονία μας είναι ελληνική! Να είσαι καλά, Ηλία. Την αγάπη μου.)

pitsirikos.net