Γεράσιμος Λιβιτσάνος
Μόλις πριν λίγους μήνες η Ν.Δ ζητούσε να αλλάξει η «σκληρή» συνταγματική πρόβλεψη για τα δάση, γιατί εμποδίζει τις ιδιωτικές επενδύσεις. Δείτε τι έλεγαν οι σημερινοί υπουργοί της.
Σε σαφέστατη αντίφαση με την εικόνα που θέλει σήμερα να δώσει η κυβέρνηση, για την προστασία των δασικών εκτάσεων, που καταστρέφονται από τις πυρκαγιές, έρχονται οι προτάσεις που κατέθεσε στην πρώτη φάση της συνταγματικής αναθεώρησης που ολοκληρώθηκε πριν μερικούς μήνες.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε ζητήσει στη Βουλή κατά την διάρκεια των συζητήσεων για το νέο Σύνταγμα την αναθεώρηση του άρθρου 24, που ορίζει με σαφήνεια «τι εστί δάσος», προτείνοντας να προστατεύονται μόνον οι δασικές εκτάσεις που έχουν οριστεί μετά την μεταπολίτευση. Μάλιστα είχε προτείνει στην τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να… «ανταλλάξει» όποιο άρθρο επιθυμεί να αναθεωρηθεί προκειμένου να υπάρξει συμφωνία των δύο κομμάτων.
Επίσης, αποκαλυπτική των προθέσεων της σημερινής κυβέρνησης ήταν η συζήτηση που έγινε για το άρθρο 24 στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης στις 5 Δεκεμβρίου του 2018, όταν η Ν.Δ κατέθεσε και αιτιολόγησε την σχετική της πρόταση.
Άδωνις Γεωργιάδης: Γίνεται ζημιά στην προσέλκυση επενδύσεων
Όπως …συνήθως ο πλέον ευθύς για την στόχευση της Νέας Δημοκρατίας ήταν τότε ο νυν υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης. Όπως είχε δηλώσει:
«Ως προς το άρθρο 24 τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Κανένας δεν θέλει να βλάψει το περιβάλλον» όμως «όπως είναι γραμμένο το άρθρο 24 στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχει γίνει μια υπερβολική του χρήση με αποτέλεσμα να προκαλείται διαρκής μεγάλη ζημία στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα»! Με βάση αυτό υποστήριξε ότι «μια αναπροσαρμογή λοιπόν, του άρθρου 24 με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, θα έδινε τη δυνατότητα να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία ταχύτερα». Μάλιστα συνέχισε την σκέψη του σημειώνοντας πως συνολικά «ούτε οι οικονομικές παροχές στους ασθενέστερους ούτε η εξασφάλιση βιώσιμου δείκτη προστασίας ούτε τα κοινωνικά δικαιώματα δεν μπορούν να προστατευτούν από κανένα Σύνταγμα. Αυτά χρειάζονται λεφτά! Άρα το μεγάλο ζήτημα είναι πώς θα έχουμε περισσότερα λεφτά».
Να περιοριστεί το άρθρο 24
Σαφέστατος για τις προθέσεις του και ο σημερινός υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης. Είχε τονίσει την ανάγκη
«να μειώσουμε δραστικά το μέγεθος αυτού του άρθρου, καταργώντας, για παράδειγμα, την ερμηνευτική, που είναι εκ του περισσού, αλλά και τις παραγράφους 3, 4, 5 και το μεγαλύτερο μέρος των παραγράφων 2 και 6».
Μια διαφορετική προσέγγιση – αλλά με την ίδια στόχευση – χρησιμοποίησε ο βουλευτής Β’Πειραιά της Ν.Δ Γιάννης Τραγάκης αναφερόμενος σε εταιρείες αιολικής ενέργειας που έχουν δικαιωθεί από τα δικαστήρια σε προσβολές για καταπάτηση δασών. Όπως ανέφερε
«υπάρχουν αποφάσεις, παραδείγματος χάριν του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες επιτρέπουν ακόμα και σε δάσος ή και σε δασικές εκτάσεις – για οικονομικούς λόγους, όπως για παράδειγμα είναι οι επενδύσεις και συγκεκριμένα τα αιολικά πάρκα».
Η τότε εισηγήτρια της ΝΔ και τώρα υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως τόνισε πως
«προτείνουμε τη ρητή απαγόρευση της μεταβολής του προορισμού των δασών, εκτός αν προέχει για την εθνική οικονομία άλλη χρήση που την επιβάλλει επιτακτικά το δημόσιο συμφέρον». Διευκρίνισε επίσης ότι «η συνταγματική προστασία θα αφορά μόνο όσες εκτάσεις ήταν αδιαμφισβήτητα δάση ή δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν από πυρκαγιά ή αποψιλώθηκαν με άλλον τρόπο με ό,τι είναι αποδεδειγμένο μόνο έως την 11η Ιουνίου 1975».
Ως …μέτρο των πραγματικών προθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, μπορεί να εκληφθεί και η τοποθέτηση στην επιτροπή του Ευάγγελου Βενιζέλου, του πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που μόνον «αντι-ΝΔ» αισθήματα δεν μπορεί να του προσάψει κανείς. Ήταν τόσο εξόφθαλμα αντιπεριβαλλοντική και… επενδυτική η πρόταση της ΝΔ που δεν κατάφερε να συμφωνήσει. Συγκεκριμένα, είχε δηλώσει πως
«δεν χρειάζεται να θίξουμε το άρθρο 24 του Συντάγματος. Είναι προϊόν μεγάλης περίσκεψης, δύσκολων συνομιλιών με την επιστήμη, την επιστημονική κοινότητα και την κοινωνία των πολιτών την περίοδο 1998 – 2001. Νομίζω ότι μόνον υποβάθμιση του περιβαλλοντικού κεκτημένου θα έχουμε, εάν θίξουμε το άρθρο 24».
Στόχος ο ιδιώτης να κάνει ότι θέλει
Στο θέμα είχε τότε αναφερθεί ο Γιάννης Τσιρώνης εκ μέρους των Οικολόγων – Πρασίνων σχολιάζοντας το ποιο είναι το πραγματικό αίτημα της Νέας Δημοκρατίας. Όπως είχε επισημάνει με το υπάρχον σύνταγμα «η διάταξη λέει τα εξής: «Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός εάν προέχει για την εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον». Εξήγησε στην συνέχεια τις αλλάζει με την πρόταση της Ν.Δ: «Ας δούμε, λοιπόν, αυτή τη στιγμή τι αλλάζει σε αυτή τη διάταξη, αν δεχθούμε τη λογική της Νέας Δημοκρατίας. Πρώτα απ’ όλα, παίρνω μια διάταξη από το άρθρο 117, η οποία λέει ότι είναι υποχρεωτική η αναδάσωση για δάση αποψιλωθέντα ή που αποψιλώνονται και καταργεί τη λέξη «αποψιλώνονται». Αυτομάτως, δηλαδή, εάν δεχθούμε αυτή τη λογική, ό,τι θα αποψιλώνεται από εδώ και πέρα δεν τυγχάνει προστασίας».
Ο Γ.Τσιρώνης είπε επίσης ότι «Εκ του πονηρού φεύγουν οι δασικές εκτάσεις. Οι δασικές εκτάσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το δάσος. Να σας θυμίσω ότι όλη η αλπική ζώνη, όλα τα ελληνικά βουνά δεν έχουν ψηλά δέντρα. Είναι η λεγόμενη «αλπική ζώνη» σε όλη τη φύση. Αυτές οι εκτάσεις κατά τη Νέα Δημοκρατία δεν τυγχάνουν προστασίας». Πρόσθεσε επίσης ότι «ξαφνικά βάζουμε έναν ορισμό που τινάζει στον αέρα τους δασικούς χάρτες. Ξαφνικά λέμε ότι δάσος είναι ό,τι ήταν δάσος στον ορισμό στις 11-6-1975, όταν είχαμε περάσει τις καταπατήσεις της χούντας. Άρα, λοιπόν, εδώ πέρα δεν είναι ένας αθώος εκσυγχρονισμός της διάταξης. Αυτό που πιστεύει ακράδαντα η Νέα Δημοκρατία –και το είχε πει μάλιστα ο αείμνηστος κ. Μητσοτάκης, ο πατέρας- είναι ότι αυτό το άρθρο είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη». Ο Γ.Τσιρώνης διευκρίνισε τέλος ότι με την σημερινή διάταξη του συντάγματος «δεν εμποδίζεται η επέκταση οικισμών, όταν οι πληθυσμιακές ανάγκες το απαιτούν, γιατί η ρυμοτόμηση είναι μια αλλαγή χρήσης δάσους. Θέλετε να αναφέρω άλλα παραδείγματα; Τα λατομεία, η Εθνική Άμυνα, οι ανανεώσιμες πηγές που ήδη αδειοδοτούνται αυτή τη στιγμή χωρίς κανένα πρόβλημα; Δεν είναι, λοιπόν, το πρόβλημα εκεί. Να πω πού είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα σε όλα αυτά που ανέφερα είναι ο κάματος του ΣτΕ. Δεν μπορεί να πάει κάποιος ιδιώτης, laissez faire, να κάνει ό,τι θέλει εκεί μέσα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου