Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Mpelalis Reviews
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021
«Αποτυχημένος Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης»
by Evina K.
Σκληρή επίθεση στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη εξαπέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με αφορμή τα σημερινά ευθυνόφοβα μέτρα, που βάζουν στο στόχαστρο τους πολίτες άνω των 60 ετών, φορτώνοντάς τους με πρόστιμα των 100 ευρώ, τα οποία θα πηγαίνουν απευθείας για τη στελέχωση του ΕΣΥ… Βέβαια, ούτε ένα ευρώ δεν «σπατάλησε» 2 χρόνια τώρα η κυβέρνηση για τα νοσοκομεία, φτάνοντας στα εγκληματικά ποσοστά των 17.000 νεκρών από κορονοϊό, και στην διάλυση του ΕΣΥ. «Ο αυτουργός της υγειονομικής καταστροφής, σε απόλυτο πανικό από τη πλήρη κατάρρευση του ΕΣΥ και τη θλιβερή ευρωπαϊκή πρωτιά σε θανάτους και σε κρούσματα, αντί να αναλάβει την ευθύνη του, τη μεταθέτει για άλλη μια φορά στους πολίτες», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη ότι «αυτή τη φορά στοχοποιεί τους άνω των 60 και αντί να ανακοινώσει μέτρα στήριξης του ΕΣΥ, ενθάρρυνσης του εμβολιασμού και αυστηροποίησης των μέτρων υγειονομικής προστασίας, ανακοινώνει μέτρα τιμωρίας και οικονομικής εξόντωσης, που σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν έχουν εφαρμοστεί».
«Αποτυχημένος Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης», καταλήγει με βαριές «αιχμές» ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
ΥΓ του blog: .....γιατί Αποτυχημένος Πρωθυπουργός, που είναι, αλλά μόνο αυτός.... δεν ήταν ο σημερινός σύμβουλος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Γεροτζιάφας που ζητούσε πρώτα την υποχρεωτικότητα των υγειονομικών και πέταξαν στην ασιτία 7000 ανθρώπους και τις οικογένειες τους; ....δεν ήταν ο ίδιος που ζητούσε υποχρεωτικότητα σε όλους προ μηνών; ...δεν ήταν ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας σε εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη (15/7/2021) που συμφωνούσε με την υποχρεωτικότητα των υγειονομικών; ....δεν ήταν ό ίδιος που ζητούσε αυστηρότερα μέτρα και υποχρεωτικότητα στα ΣΑ και Ένοπλες δυνάμεις; ...δεν είναι ο υπεύθυνος της υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Ξανθός που στο Κόντρα πρόσφατα ζήτησε να αρθεί η αναστολή εργασίας αλλά διαφωνεί ταυτόχρονα με τις επιλογές τους 'ΗΘΙΚΑ' και 'ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ';.... αλήθεια ποιος έφερε στο χέρι το μαχαίρι; ....ποιος δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην διαφορετική επιστημονική άποψη στους επαγγελματίες υγείας; ...έχει διαβάσει τον όρκο του Ιπποκράτη σε αρχαίο ή μεταφρασμένο κείμενο για να δει σε ποιον και γιατί δίνει όρκο ο γιατρός και ποιος μπορεί να τον παραβιάσει; ...τέλος όλα αυτά που κάνουν ή δέχονται οι ηγεσίες της κομουνιστικής και της άλλης αριστεράς είναι στις παρακαταθήκες, τις παραδόσεις, τις πρακτικές, τις θεωρητικές και ιδεολογικές αναφορές της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ; ....συντρόφια ο Άρης και τα παλικάρια του δώσανε την ζωή τους μη μετρώντας την υγειά τους για την λευτεριά μας. Εσείς; ...κι ας μην αρχίσουν πάλι το παραμύθι για το τι έκανε ο Λένιν το 1919 κι το PCI το 1973 στην Napoli γιατί εκεί μιλούσαμε για εμβόλια δοκιμασμένα χρόνια κι όχι για τα πειράματα της BigPharma και τέλος δεν απειλούνταν καταχτημένα με αίμα κι αγώνες δικαιώματα λαών, ανθρώπων και κοινωνιών....γκε, γκε....ραντεβού στα ξερονήσια σύντροφοι μόνο που εκεί εμείς θα κάνουμε τους κρατούμενους κι εσείς τους δεσμοφύλακες....
"100€ πρόστιμο στους ανεμβολίαστους": Η κυβέρνηση θέσπισε ένα παράδειγμα προς αποφυγή
Τελικά η κυβέρνηση ακούει Βαρουφάκη. Παρακαλώ όχι αλλα διανοητικά πειράματα!!
Αριστερά στην διακηρυγμένη της αρχή, αυτή του ορθολογισμού, ή μονολιθική, τυφλή πίστ
Αυτή η μονολιθική, τυφλή πίστη της Αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, στην...
"Επιστήμη", που, από την αρχή της πανδημίας επικαλείται η αντιπολίτευση, δεν της επιτρέπει να βασίζεται, πλέον, στην διακηρυγμένη της αρχή, αυτή του ορθολογισμού.
Γιατί, άλλο πράγμα είναι η πίστη, στις αναμφισβήτητες αρετές της επιστημονικής μεθόδου και άλλο είναι να αγνοούν εντελώς τον τρόπο με τον οποίο, όσοι βρίσκονται στην εξουσία εκμεταλλεύονται την "Επιστήμη", για να προωθήσουν την νεοφιλελεύθερη ατζέντα τους.
Τα "σκληρά επιστημονικά δεδομένα" είναι ένα απίστευτα ισχυρό εργαλείο, στα χέρια των κυβερνήσεων, για να δικαιολογήσουν τις ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ τους επιλογές. Μας το λένε, πλέον, έξω απ΄τα δόντια!
Εχει επιλεγεί, προσεκτικά, μια "επιστήμη", που υποστηρίζει τέτοιες ατζέντες και περιθωριοποιούνται, επιθετικά, οποιεσδήποτε εναλλακτικές απόψεις, ανεξάρτητα, από την επιστημονική τους αξία.
Γιατί πρέπει, για παράδειγμα, να πιστέψω στην "επιστήμη" του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας;;
Ας πάμε, πίσω, στον Μάϊο του 2020.
✓Δημόσια καταγγελία του Προέδρου της Μαδαγασκάρης, Andry Rajoelina, ότι ο ΠΟΥ τον δωροδοκούσε με 20 εκατομμύρια δολ., για να δηλητηριάσει ένα φυτικό σκεύασμα, το "Covid organics", βασισμένο στο φυτό Αρτεμισία, που χορηγούσε, ως θεραπεία η χώρα και που σύμφωνα με τον Πρόεδρο, θεράπευε, μέσα σε 10 ημέρες τους ασθενείς. Δημοσιεύτηκε, πρωτοσέλιδο στην "Tanzania Perspective", χωρίς να διαψευστεί.
✓ Δημόσια καταγγελία, στο κοινοβούλιο της Νιγηρίας, ότι ο Μπιλ Γκέιτζ συνελήφθη να δωροδοκεί με 10 εκατομμύρια δολ. πρόγραμμα υποχρεωτικού εμβολιασμού, στην χώρα. Η αναφορά είχε υποκλαπεί, από κάποιον πληροφοριοδότη και μετά από μια μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε, στην Βουλή των αντιπροσώπων, έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέρριψαν το "νομοσχέδιο με ξένους χορηγούς" που επέβαλλε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό όλων των Νιγηριανών, πριν ακόμη ανακαλυφθούν τα εμβόλια και ζήτησαν να παραπεμφθεί ο Πρόεδρος, στην Δικαιοσύνη, εάν επιβάλει το νομοσχέδιο στα μέλη.
✓ Ο Πρόεδρος της Τανζανίας Τζων Μαγκουφούλι, έδιωξε από την χώρα του τον ΠΟΥ, όταν βγήκαν θετικά, στον ιό και τα τρία δείγματα, από κατσίκα, από παπάγια και από ορτύκι, που έστειλε στον Οργανισμό. Μερικούς μήνες, μετά την επανεκλογή του(Νοέμβριος του ΄20) ο Πρόεδρος πέθανε,(Μάρτιος του ΄21) από καρδιά, σύμφωνα με το επίσημο αφήγημα, στα 61 του χρόνια.
✓ Το Μπουρούντι έδιωξε, επίσης, όλη την ομάδα κόβιντ(4 αξιωματούχους) του ΠΟΥ. για παρέμβαση, στα εσωτερικά του θέματα.
✓ Η Σάρα Κουνιάλ, βουλευτής της Ιταλίας, κατήγγειλε τον Γκέιτζ, μέσα στην Βουλή, ως "εγκληματία δια των εμβολίων" και προέτρεψε τον Ιταλό Πρόεδρο να τον παραδώσει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
✓ Η "δραστηριότητα" του Γκέιτζ είναι τεράστια, σε όλους τους τομείς (έρευνα, φάρμακο, εμβόλιο, πολιτική) με διαπιστωμένα δραματικές επιπτώσεις στην ανθρωπότητα.
Δείτε, σήμερα, πόσο αλύπητα χτυπιέται, οικονομικά, η Αφρική, για μία μετάλλαξη, που όλοι οι γιατροί τονίζουν ότι έχει πολύ ήπια συμπτώματα. Πρέπει το εμβόλιο να γίνει και εκεί υποχρεωτικό, αλλιώς...
"Επιστήμη", που, από την αρχή της πανδημίας επικαλείται η αντιπολίτευση, δεν της επιτρέπει να βασίζεται, πλέον, στην διακηρυγμένη της αρχή, αυτή του ορθολογισμού.
Γιατί, άλλο πράγμα είναι η πίστη, στις αναμφισβήτητες αρετές της επιστημονικής μεθόδου και άλλο είναι να αγνοούν εντελώς τον τρόπο με τον οποίο, όσοι βρίσκονται στην εξουσία εκμεταλλεύονται την "Επιστήμη", για να προωθήσουν την νεοφιλελεύθερη ατζέντα τους.
Τα "σκληρά επιστημονικά δεδομένα" είναι ένα απίστευτα ισχυρό εργαλείο, στα χέρια των κυβερνήσεων, για να δικαιολογήσουν τις ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ τους επιλογές. Μας το λένε, πλέον, έξω απ΄τα δόντια!
Εχει επιλεγεί, προσεκτικά, μια "επιστήμη", που υποστηρίζει τέτοιες ατζέντες και περιθωριοποιούνται, επιθετικά, οποιεσδήποτε εναλλακτικές απόψεις, ανεξάρτητα, από την επιστημονική τους αξία.
Γιατί πρέπει, για παράδειγμα, να πιστέψω στην "επιστήμη" του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας;;
Ας πάμε, πίσω, στον Μάϊο του 2020.
✓Δημόσια καταγγελία του Προέδρου της Μαδαγασκάρης, Andry Rajoelina, ότι ο ΠΟΥ τον δωροδοκούσε με 20 εκατομμύρια δολ., για να δηλητηριάσει ένα φυτικό σκεύασμα, το "Covid organics", βασισμένο στο φυτό Αρτεμισία, που χορηγούσε, ως θεραπεία η χώρα και που σύμφωνα με τον Πρόεδρο, θεράπευε, μέσα σε 10 ημέρες τους ασθενείς. Δημοσιεύτηκε, πρωτοσέλιδο στην "Tanzania Perspective", χωρίς να διαψευστεί.
✓ Δημόσια καταγγελία, στο κοινοβούλιο της Νιγηρίας, ότι ο Μπιλ Γκέιτζ συνελήφθη να δωροδοκεί με 10 εκατομμύρια δολ. πρόγραμμα υποχρεωτικού εμβολιασμού, στην χώρα. Η αναφορά είχε υποκλαπεί, από κάποιον πληροφοριοδότη και μετά από μια μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε, στην Βουλή των αντιπροσώπων, έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέρριψαν το "νομοσχέδιο με ξένους χορηγούς" που επέβαλλε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό όλων των Νιγηριανών, πριν ακόμη ανακαλυφθούν τα εμβόλια και ζήτησαν να παραπεμφθεί ο Πρόεδρος, στην Δικαιοσύνη, εάν επιβάλει το νομοσχέδιο στα μέλη.
✓ Ο Πρόεδρος της Τανζανίας Τζων Μαγκουφούλι, έδιωξε από την χώρα του τον ΠΟΥ, όταν βγήκαν θετικά, στον ιό και τα τρία δείγματα, από κατσίκα, από παπάγια και από ορτύκι, που έστειλε στον Οργανισμό. Μερικούς μήνες, μετά την επανεκλογή του(Νοέμβριος του ΄20) ο Πρόεδρος πέθανε,(Μάρτιος του ΄21) από καρδιά, σύμφωνα με το επίσημο αφήγημα, στα 61 του χρόνια.
✓ Το Μπουρούντι έδιωξε, επίσης, όλη την ομάδα κόβιντ(4 αξιωματούχους) του ΠΟΥ. για παρέμβαση, στα εσωτερικά του θέματα.
✓ Η Σάρα Κουνιάλ, βουλευτής της Ιταλίας, κατήγγειλε τον Γκέιτζ, μέσα στην Βουλή, ως "εγκληματία δια των εμβολίων" και προέτρεψε τον Ιταλό Πρόεδρο να τον παραδώσει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
✓ Η "δραστηριότητα" του Γκέιτζ είναι τεράστια, σε όλους τους τομείς (έρευνα, φάρμακο, εμβόλιο, πολιτική) με διαπιστωμένα δραματικές επιπτώσεις στην ανθρωπότητα.
Δείτε, σήμερα, πόσο αλύπητα χτυπιέται, οικονομικά, η Αφρική, για μία μετάλλαξη, που όλοι οι γιατροί τονίζουν ότι έχει πολύ ήπια συμπτώματα. Πρέπει το εμβόλιο να γίνει και εκεί υποχρεωτικό, αλλιώς...
Μητσοτάκη άσε και μερικούς για την Αμερική, μη μας γυρίσεις όλους πίσω
Την τελευταία δεκαετία εκατοντάδες χιλιάδες νέοι Έλληνες έχουν μεταναστεύσει σε χώρες του εξωτερικού αναζητώντας εργασιακές ευκαιρίες που θα τους προσφέρουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Αναμφισβήτητα οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αποτελούν δημοφιλή προορισμό -συχνά όνειρο για πολλούς εν δυνάμη σπουδαστές.
γράφει ο Σπύρος Κασάπης*
Για την πλειοψηφία των πιο φιλόδοξων φοιτητών, οι ΗΠΑ θα παραμείνουν για πάντα ένα όνειρο. Τα εξωφρενικά δίδακτρα, το ακριβό κόστος ζωής αλλά και η μεγάλη απόσταση είναι λίγοι από τους λόγους που τα πανεπιστήμια της Αμερικής απευθύνονται σε λίγες μόνο Ελληνικές οικογένειες.
Η τελευταία πτήση που αγόρασα για να γυρίσω στις ΗΠΑ κόστισε λίγο παραπάνω από τις μηνιαίες απολαβές του μέσου Έλληνα εργαζόμενου και αυτό εξηγεί γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμφοιτητών μου είναι γόνοι εύπορων οικογενειών.
Ναι αλλά τι γίνεται με τις υποτροφίες; Εκείνο το παιδί από την επαρχία που το δέχτηκε το Χάρβαρντ; Οι εξαιρέσεις υπάρχουν, γίνονται συχνά γνωστές ως “success stories” (ψοφάμε να ακούμε ότι Ελληνικό κατσαβίδι βιδώνει το διαστημόπλοιο της ΝΑΣΑ – τόσο ματαιόδοξος λαός) και υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Λιγότερο από το 1% όλων των φοιτητών στις ΗΠΑ παίρνουν πλήρεις υποτροφίες και μαντέψτε πόσοι από αυτούς είναι Έλληνες – όχι πολλοί.
Γιατί λοιπόν ο πρωθυπουργός αποφάσισε να παρουσιάσει ως «νέο που γύρισε από την Αμερική για να δουλέψει στην Ελλάδα» τον γιο ενός βιομήχανου που ήρθε να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση;
Για δύο λόγους, ο ένας στατιστικός και ο άλλος πολιτικός.
Ο στατιστικός είναι ότι δεν βρίσκεις εύκολα Έλληνες που αποφοίτησαν από Αμερικανικά πανεπιστήμια και γύρισαν στην Ελλάδα επειδή πρωθυπουργός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο πολιτικός είναι ότι οι Έλληνες απόφοιτοι πανεπιστημίων των ΗΠΑ δεν έχουν την όρεξη ή τον χρόνο να πλέξουν το εγκώμιο ενός πρωθυπουργού του οποίου το κόμμα τους ανάγκασε να φύγουν από την χώρα τους.
Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε πως οι λόγοι για τους οποίους γυρνάει κάποιος στην Ελλάδα μετά από σπουδές στην Αμερική μπορεί να είναι πολλοί. Δεν είναι λίγοι αυτοί που είτε αποτυγχάνουν να βρουν δουλειά, να λάβουν την απαραίτητη βίζα ή ακόμα και να προσαρμοστούν στην ταχύρρυθμη ζωή της Αμερικής.
Αναμφισβήτητα λοιπόν υπάρχει κόσμος που γυρνάει από το εξωτερικό, κανείς όμως δεν γυρνάει επειδή η αγορά εργασίας της Ελλάδας ανταγωνίζεται πλέον αυτή της Αμερικής –μάταιες ελπίδες τέτοιες ας μη καταδεχτούμε.
Η συνειδητή απόφαση να γυρίσει κάποιος στον τόπο που αγαπάει ακόμα και αν αυτό προϋποθέτει θυσίες (τουλάχιστον οικονομικές), δεν αποτελεί επιτυχία καμίας κυβέρνησης.
Ο απόλυτος αριθμός των φοιτητών που σπούδασαν στις ΗΠΑ και γύρισαν στην Ελλάδα -χωρίς να βασιστούν στην οικονομική ευμάρεια των γονέων τους- είναι μια ασήμαντη στατιστική.
Ο αριθμός όμως των οικονομικά ασθενέστερων νέων που θα μπορούσαν να φοιτήσουν σε κορυφαία πανεπιστήμια, αν τους το επέτρεπε το κοινωνικοοικονομικό μας σύστημα, είναι αυτός που έχει πραγματική σημασία. Και ο αριθμός είναι αρκετά μεγάλος για να στηρίζουμε πολιτικούς που απέκλεισαν από την παιδεία δεκάδες χιλιάδες νέους.
Όταν πέθανε ο Αινστάιν, ο εγκέφαλός του διατηρήθηκε σε ένα διάλυμα φορμαλδεΰδης και δόθηκε στον Stephen Jay Gould για να τον εξετάσει. Αφού τον εξέτασε, ο Αμερικανός βιολόγος αποφάνθηκε: «Με ενδιαφέρει λιγότερο το βάρος και οι περιελίξεις του εγκεφάλου του Αϊνστάιν σε σχέση με την βεβαιότητα ότι άνθρωποι με το ίδιο ταλέντο ζήσαν και πεθάναν σε βαμβακοχώραφα και εργοστάσια».
* Ο Σπύρος Κασάπης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη. Είναι κάτοχος προπτυχιακού και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στον τομέα των Μηχανολόγων Αεροναυπηγών από το Πολυτεχνείο του Worcester, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στον τομέα των Μηχανολόγων Ναυπηγών και υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Παιδεία δεν είναι τα πτυχία. Είναι η ταπεινότητα και η επιμονή στις αξίες μας
Δώρας Μαργέλη
Παιδεία δεν είναι τα πτυχία μας, αλλά η αισθητική μας. Ο τρόπος με τον οποίο συνομιλούμε, φλερτάρουμε, περπατάμε στο δρόμο, κρατάμε την πόρτα να περάσει ο άγνωστος στο ασανσέρ.
Παιδεία είναι οι λέξεις μας, η διακριτικότητά μας, η ελευθερία μας, τα όρια της ελευθερίας μας, η μουσική που ακούμε, η γλώσσα του σώματός μας, το πόσο αγαπάμε να μαθαίνουμε, να αλλάζουμε, να διαβάζουμε σαν να είμαστε κάθε φορά άγραφα χαρτιά.
Παιδεία είναι η ταπεινότητα αλλά και η επιμονή στις αξίες μας, το ότι δεν είμαστε προς πώληση, το ότι σεβόμαστε τον άνθρωπο, το παιδί του άλλου, την κυρία που καθαρίζει το γραφείο μας, τον κύριο που καθαρίζει το πάρκο στο οποίο βγάζουμε βόλτα το σκύλο μας, την κοπέλα στο ταμείο. Παιδεία είναι η μεγαλοψυχία μας, το να ποτίσουμε μια άγνωστη γλάστρα, το να φροντίζουμε την πίσω όψη του σπιτιού μας.
Παιδεία είναι το να προστατεύουν τα χέρια μας τον αδύναμο, να τα βάζουν με το θηρίο. Παιδεία είναι το πόσο μπορούμε να έρθουμε απέναντι στο σύστημα και στους συστημικούς, παιδεία είναι η γενναιότητα και η ευθύνη.
Παιδεία είναι το να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, της μοναξιάς και συνάμα να καίγεται το μέσα σου για το κοινό καλό. Για το ωραίο και τη σωτηρία του.
«Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση» – André Breton.
Πηγή: dinfo.gr
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021
Γιώργος Κοντογιώργης: Από την «Εκλεγμένη Μοναρχία» στη Συμμετοχική Δημοκρατία των Πολιτών
Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος στο χώρο της Πολιτικής Επιστήμης και στοχαστής, Γιώργος Κοντογιώργης, σε μια συζήτηση – ανάλυση στον 98.4, απαντά στη πρόκληση των ακροατών, να περιγράψει τα άμεσα πρώτα βήματα, που σύμφωνα με τον δημόσιο λόγο του, θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο, ώστε αυτό που αποκαλεί ο ίδιος ως «εκλεγμένη μοναρχία» και κατ όνομα αντιπροσωπευτική δημοκρατία, να μετασχηματιστεί με ενεργό την κοινωνία, σε Συμμετοχική Δημοκρατία των Πολιτών. Όπως επισημαίνει, το πρώτο που χρειάζεται, είναι το σώμα της κοινωνίας να προχωρήσει σε μια εσωτερική – προσωπική επανάσταση, έτοιμη να αλλάξει από την αλλοτρίωση της παγκόσμιας ενιαίας σκέψης, που της έχει επιβληθεί από τα οικονομικά και πολιτικά συστήματα. Οι πολίτες, λέει ο κ. Κοντογιώργης, θα πρέπει να συνεννοηθούν, στο τι εννοούμε με ακρίβεια όταν μιλάμε για την Δημοκρατία ως πολίτευμα και όχι όπως της σερβίρουν άνωθεν τι εννοούν ως Δημοκρατία τα συστήματα που επιβάλλουν τους όρους τους. Στην εποχή, είπε της τεχνολογικής επανάστασης και προόδου, οι παγκόσμιες ελίτ ως κάτοχοι των πόρων, επιχειρούν αυτή την εποχή να ελέγξουν πλήρως τις κοινωνίες διευρύνοντας το χάσμα από την μια των δυνατοτήτων της τεχνολογικής επανάστασης και από την άλλη κρατώντας τις κοινωνίες σε πολιτικά εργαλεία – θεσμούς του 18ου, ώστε να μην μπορούν να διεκδικήσουν ουσιαστικά την πολιτική ηγεμονία, με εργαλεία μετα-φεουδαρχίας που δεν μπορούν να επιβάλλουν όρους άσκησης εξουσίας στην τεχνολογική εποχή αιχμής.
Η αιστερά αγνόησε την άρρηκτη σύνδεση μεταξύ πλούτου και υγείας, την αύξηση των ανισοτήτων, την επίθεση σε φτωχούς ανθρώπους...
Δεκαετίες πολιτικής πόλωσης μετέτρεψαν ένα ζήτημα δημόσιας υγείας, σε νέα πολιτική αρένα, χωρίς... να επιτρέψουν οποιαδήποτε συζήτηση, για το ποια θα έπρεπε να ήταν η συνεκτική απάντηση της Αριστεράς κομμουνιστικής και μη.
Από το πρώτο στάδιο της πανδημίας, εκείνοι, που θα έπρεπε να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση, στην κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και ψυχολογική ζημία που προκαλούν οι εγκλεισμοί, στρατοπέδευσαν, στην απέναντι πλευρά του Λευκού Οίκου, επειδή ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν "σκεπτικιστής". Μπήκαν μπροστά και οι αλγόριθμοι του ίντερνετ και τροφοδότησαν περαιτέρω την πόλωση.
Έτσι, οι αριστεροί αγκάλιασαν το λοκ ντάουν, που το θεώρησαν "επιλογή για την ζωή", "για το συλλογικό καλό", ενώ κατηγορούσαν όσους αντιδρούσαν, ως "ατομιστές", "ανθρώπους των αγορών" και "δεξιάς απόκλισης".
Έτσι, απομακρύνθηκε από την κοινωνική της βάση, αυτήν των εργατών, των χαμηλόμισθων εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, καθώς οι καραντίνες επηρέαζαν κοινωνικο-οικονομικά αυτές τις κατηγορίες. Ήταν εκείνοι, που θα έφευγαν πρώτοι, απ΄τις δουλειές, ή θα χρεωκοπούσαν.
Αυτά τα ίδια πολιτικά ρήγματα εμφανίστηκαν και με την εμφάνιση των εμβολίων και με την υιοθέτηση των "διαβατηρίων ελευθερίας".
Η αντίθεση δαιμονοποιήθηκε, ως ένα συγκεχυμένο μείγμα αντιεπιστημονικού ανορθολογισμού και ατομικίστικου ελευθερισμού.
Έτσι, η Αριστερά αγνόησε την άρρηκτη σύνδεση μεταξύ πλούτου και υγείας, την αύξηση των ανισοτήτων, την επίθεση σε φτωχούς ανθρώπους, την επίθεση σε φτωχές χώρες (τώρα οι Φαρμακοβιομηχανίες επιχειρούν να καταστρέψουν και την Αφρική), στις γυναίκες, στα παιδιά και την σκληρή μεταχείριση των ηλικιωμένων. Ταυτόχρονα, αυξανόταν ο πλούτος των εταιριών και υπερπλούσιων επιχειρηματιών.
ΠΩΣ κατέληξε η Αριστερά να πιστέψει στην ιδέα ότι η BioNTech, η Moderna και η Pfizer, που αυτή τη στιγμή κερδίζουν, μεταξύ τους, πάνω από 1.000 δολάρια ΗΠΑ ανά δευτερόλεπτο, από τα Covid εμβόλια, μπορεί να έχουν κίνητρο το "δημόσιο καλό";
ΠΩΣ είναι δυνατόν, η Αριστερά, που σχεδόν κάθε φορά δέχεται την κρατική καταστολή να εμφανίζεται να αγνοεί, σήμερα, τις ανησυχητικές ηθικές και πολιτικές επιπτώσεις των "διαβατηρίων ελευθερίας";;;
Μήπως η υγειονομική κρίση θεωρείται ευκαιρία, για την άνοδο των ποσοστών της;; Χλωμό με τις αποφάσεις, που παίρνει!
Μήπως θεωρεί ότι ο νεοφιλελευθερισμός υποχωρεί και θα επιστρέψει το κράτος στην Υγεία, στην Παιδεία, στις επενδύσεις;;
Λάθος!!! Ο νεοφιλελευθερισμός δεν συνεπάγεται την επανεμφάνιση κρατικής προστασίας του Δημοσίου, αφού το κράτος παρεμβαίνει, για να προωθήσει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, να αστυνομεύσει την εργατική τάξη, να διασώσει χρεωκοπημένες Τράπεζες! Το κεφάλαιο, σήμερα, εξαρτάται, όσο ποτέ, από το κράτος! Κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό έχουμε, παιδάκια! Δημιουργούνται συνεχώς, όλο και πιο ισχυροί, όλο και πιο παρεμβατικοί και αυταρχικοί μηχανισμοί με πρόσχημα τον ιό.
Είναι ντροπιαστικά αφελές να πιστεύετε, σε μια ανύπαρκτη "επιστροφή του κράτους"!
Την πάθατε με την οικονομική κρίση του 2008, υπογράφοντας Μνημόνια και καταργώντας Δημοψηφίσματα, πιστεύοντας στην επιστροφή του Κέυνς! Τι έγινε;; Ενισχύθηκαν οι ένοχοι της κρίσης και εξαπολύθηκε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα συστήματα Πρόνοιας, στα δικαιώματα των εργαζομένων και στην σκύλευση του δημόσιου πλούτου.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα, καθώς τα κρατικά συμβόλαια για τεστ Covid, μάσκες, εμβόλια, απολυμαντικά και τώρα τεχνολογίες διαβατηρίων εμβολίων μοιράζονται, σε πολυεθνικές ή άλλες εταιρείες ( συχνά μέσω αδιαφανών συμφωνιών, που μυρίζουν φιλικότητα ).
Ο "καπιταλισμός της καταστροφής" με κεντρικό του δόγμα τον φόβο, ανασχεδιάζει ευκολότερα και ταχύτατα τις κοινωνίες!
Μην γίνεστε συνεργοί!
Λιβύη, στρωμένος με νάρκες ο δρόμος προς τις κάλπες
Κορύφωση της πολιτικής έντασης μετά τις υποψηφιότητες Καντάφι και Χαφτάρ
Oταν ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, το 2011, οι περισσότεροι ξένοι δημοσιογράφοι που καλύπταμε τον εμφύλιο πόλεμο επιλέξαμε να μεταφερθούμε από τη Βεγγάζη, το κέντρο της εξέγερσης κατά του συνταγματάρχη Καντάφι, στην πρωτεύουσα Τρίπολη, όπου ήταν φανερό πλέον ότι θα δινόταν η τελική μάχη.
Οι Αρχές μάς εγκατέστησαν στο πεντάστερο ξενοδοχείο Rixos al Nasr, λιβυκή εκδοχή του Hotel California, όπου μπορούσες να μπεις, αλλά όχι να βγεις, τουλάχιστον όχι μόνος σου: βγαίναμε μόνο ομαδικά, σε πούλμαν, μαζί με τους συνοδούς-φρουρούς μας, που μας πήγαιναν σε επιλεγμένες συγκεντρώσεις οπαδών του Καντάφι, νοσοκομεία ή τόπους βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ.
Τουλάχιστον είχαμε καθημερινά μπρίφινγκ από τον ευγενέστατο Μούσα Ιμπραΐμ, εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνησης και άνθρωπο του Σαΐφ αλ Ισλάμ, δευτερότοκου γιου του συνταγματάρχη και ανεπίσημου διαδόχου του.
Ο ίδιος ο Σαΐφ αλ Ισλάμ εμφανίστηκε κάμποσες φορές στο Rixos. Οι φήμες έλεγαν ότι το ξενοδοχείο επικοινωνούσε υπόγεια με το μεγάλο στρατόπεδο-αρχηγείο της κυβέρνησης, το Μπαμπ αλ Αζίζια, που δεν βρισκόταν πολύ μακριά.
Στα 38 του χρόνια τότε, ο Σαΐφ αλ Ισλάμ, με σπουδές στο London School of Economics, τακτικός θαμώνας στο Σεν Τροπέ και το Μονακό, με ακριβό κοστούμι και γραβάτα, έμοιαζε με τυπικό δείγμα του διεθνούς τζετ σετ. Στη Λιβύη είχε το όνομα του μεταρρυθμιστή, που έριχνε γέφυρες προς τη Δύση και απελευθέρωσε πολιτικούς κρατουμένους.
Οι Αρχές μάς εγκατέστησαν στο πεντάστερο ξενοδοχείο Rixos al Nasr, λιβυκή εκδοχή του Hotel California, όπου μπορούσες να μπεις, αλλά όχι να βγεις, τουλάχιστον όχι μόνος σου: βγαίναμε μόνο ομαδικά, σε πούλμαν, μαζί με τους συνοδούς-φρουρούς μας, που μας πήγαιναν σε επιλεγμένες συγκεντρώσεις οπαδών του Καντάφι, νοσοκομεία ή τόπους βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ.
Τουλάχιστον είχαμε καθημερινά μπρίφινγκ από τον ευγενέστατο Μούσα Ιμπραΐμ, εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνησης και άνθρωπο του Σαΐφ αλ Ισλάμ, δευτερότοκου γιου του συνταγματάρχη και ανεπίσημου διαδόχου του.
Ο ίδιος ο Σαΐφ αλ Ισλάμ εμφανίστηκε κάμποσες φορές στο Rixos. Οι φήμες έλεγαν ότι το ξενοδοχείο επικοινωνούσε υπόγεια με το μεγάλο στρατόπεδο-αρχηγείο της κυβέρνησης, το Μπαμπ αλ Αζίζια, που δεν βρισκόταν πολύ μακριά.
Στα 38 του χρόνια τότε, ο Σαΐφ αλ Ισλάμ, με σπουδές στο London School of Economics, τακτικός θαμώνας στο Σεν Τροπέ και το Μονακό, με ακριβό κοστούμι και γραβάτα, έμοιαζε με τυπικό δείγμα του διεθνούς τζετ σετ. Στη Λιβύη είχε το όνομα του μεταρρυθμιστή, που έριχνε γέφυρες προς τη Δύση και απελευθέρωσε πολιτικούς κρατουμένους.
Η εξέγερση
Όλα αυτά μέχρι το ξέσπασμα της εξέγερσης, οπότε ο γιος τάχθηκε στο πλευρό του πατέρα μέχρις ότου συλληφθεί από πολιτοφύλακες στην πόλη Ζιντάν και καταδικαστεί σε θάνατο, ύστερα από μια αμφιβητούμενη δίκη, το 2015. Ποινή που δεν εκτελέστηκε ποτέ, καθώς το Κοινοβούλιο του Τομπρούκ του έδωσε αμνηστία.
Την προπερασμένη Κυριακή, οι Λίβυοι αντίκρισαν έναν εντελώς διαφορετικό Σαΐφ αλ Ισλάμ. Στα 49 του χρόνια πλέον, ο υιός Καντάφι εμφανίστηκε με βεδουίνικη μπέρτα, τουρμπάνι και καφετί φουλάρι, παραπέμποντας ευθέως στα ενδυματολογικά ήθη του πατέρα του, για να καταθέσει την υποψηφιότητά του ενόψει των προεδρικών εκλογών που υποτίθεται ότι θα διεξαχθούν στις 24 Δεκεμβρίου. Αυτό συνέβη στην πόλη Σαμπά, μια όαση στην καρδιά της ερήμου, όπου η δυναστεία Καντάφι διατηρεί ισχυρή επιρροή στις τοπικές φυλές.
Αμφίβολο αν γίνουν οι εκλογές στις 24 Δεκεμβρίου, ενώ η Τουρκία δεν εννοεί να αποσύρει τους μισθοφόρους και τους στρατιώτες της.Αποδοκιμάζοντας τόσο την κυβέρνηση της Τρίπολης όσο και την παράλληλη κυβέρνηση της Βεγγάζης, που οδήγησαν τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο, ο Σαΐφ αλ Ισλάμ φιλοδοξεί να συσπειρώσει όσους απογοητεύτηκαν από τη λιβυκή εκδοχή της «Αραβικής Ανοιξης» και κατέληξαν να νοσταλγούν τις ημέρες που η χώρα τους είχε κράτος, ασφάλεια και πλούτο.
Αναλυτές που μίλησαν στους Financial Times εκτιμούσαν ότι αν διεξάγονταν εκλογές με στοιχειωδώς ελεύθερες συνθήκες ήταν πιθανό να κερδίσει, και μια άτυπη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε μέσω Facebook και μνημονεύθηκε από την εφημερίδα Le Figaro τον έφερε πρώτο στην πρόθεση ψήφου.
Ο υιός Καντάφι ήταν ο πρώτος που έθεσε υποψηφιότητα, προκαλώντας ντόμινο εξελίξεων. Τη Δευτέρα, ο μεταβατικός πρωθυπουργός Αμπντουλχαμίντ αλ Ντιμπέιμπα, που εκπροσωπεί το στρατόπεδο της Τρίπολης, άφησε να εννοηθεί ότι θα κατέβει στην εκλογική μάχη, ενώ την επομένη ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ο ισχυρός άνδρας της Βεγγάζης, Χαλίφα Χαφτάρ. Ωστόσο το πολιτικό σκηνικό είχε ήδη πάρει φωτιά.
Απειλή μποϊκοτάζ
Στη Μισράτα, τρίτη σε πληθυσμό πόλη της χώρας και οχυρό της εξέγερσης κατά του Καντάφι, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να μποϊκοτάρει τις προεδρικές εκλογές (και τις βουλευτικές, που προβλέπεται να διεξαχθούν ταυτόχρονα), αποδοκιμάζοντας το Κοινοβούλιο που «επιτρέπει σε εγκληματίες (δηλαδή στους Καντάφι και Χαφτάρ) να θέσουν υποψηφιότητα». Στην Τρίπολη εμφανίστηκαν αφίσες με τα πρόσωπα των δύο ανδρών και την επιγραφή «εγκληματίες πολέμου».
Στη διεθνή διάσκεψη του Παρισιού για τη Λιβύη, την προπερασμένη Παρασκευή, Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία επέμειναν στην ανάγκη διεξαγωγής των εκλογών και απείλησαν με κυρώσεις όσους, εντός ή εκτός Λιβύης, επιχειρήσουν να τις υπονομεύσουν. Ωστόσο ο δρόμος προς τις κάλπες είναι ναρκοθετημένος.
Εξι εβδομάδες πριν από την εξαγγελθείσα ημερομηνία, οι αντίπαλες παρατάξεις δεν έχουν συμφωνήσει ούτε καν επί της συνταγματικής βάσης διεξαγωγής τους (αν η Λιβύη θα ακολουθήσει προεδρικό ή πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα), ούτε για την εκλογική νομοθεσία (ο νόμος που έχει ψηφίσει το Κοινοβούλιο του Τομπρούκ απαγορεύει στον Ντιμπέιμπα να θέσει υποψηφιότητα). Με τα σημερινά δεδομένα, μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται το ενδεχόμενο να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν εκλογικές συγκεντρώσεις ο Χαφτάρ ή ο Καντάφι στην Τρίπολη και ο Ντιμπέιμπα στη Βεγγάζη.
Η Διάσκεψη του Παρισιού
Επιπλέον, η Διάσκεψη του Παρισιού δεν έλυσε το μεγάλο πρόβλημα που αφορά την απόσυρση των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων, κυρίως της Ρωσίας και της Τουρκίας, που υποστηρίζουν αντίπαλα στρατόπεδα. Ο Εμανουέλ Μακρόν ήθελε στο Παρίσι τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ταγίπ Ερντογάν, αλλά οι δύο ηγέτες προτίμησαν να στείλουν κατώτερου επιπέδου αντιπροσωπείες. Οπως δήλωσε η Αγκελα Μέρκελ, η Ρωσία εμφανίστηκε δεκτική στην απόσυρση των στρατευμάτων της, εφόσον κάτι τέτοιο πράξει και η Τουρκία, αλλά η τουρκική αντιπροσωπεία διατύπωσε, με αστερίσκο, τις επιφυλάξεις της. Με βάση τα παραπάνω είναι πολύ πιθανό η πορεία προς τις εκλογές, αντί να αποτελέσει σημαντικό βήμα προς την εθνική συμφιλίωση, να εγκαινιάσει μια καινούργια, ζοφερή σελίδα του λιβυκού δράματος.
Στην Αγκυρα το πρώτο μήνυμα
Επικαλούμενη πολιτικό αναλυτή της Τρίπολης, η γαλλική Le Monde έγραψε ότι η υποψηφιότητα Καντάφι υποστηρίζεται από τη Ρωσία, κάτι που δεν έχει επιβεβαιωθεί ούτε από τη Μόσχα ούτε από άλλες πηγές. Το βέβαιο είναι ότι ο Σαΐφ αλ Ισλάμ έστειλε, μέσω του εκπροσώπου του Μούσα Ιμπραΐμ, το πρώτο του μήνυμα όχι προς τη Μόσχα, αλλά προς την Αγκυρα. «Νομίζω ότι η Τουρκία είναι μια σημαντική χώρα στη Μέση Ανατολή, έχει την ευκαιρία να συνεισφέρει στην ειρήνη και τη σταθερότητα της Λιβύης συνεργαζόμενη με όλους τους υποψηφίους, αλλά ιδιαίτερα με τον δρα Σαΐφ αλ Ισλάμ», δήλωσε ο Ιμπραΐμ στην τουρκική Sabah. Επί συνταγματάρχη Καντάφι, η Τουρκία ήταν σημαντικός οικονομικός εταίρος της Λιβύης. Τις παραμονές της εξέγερσης οι συμβάσεις της στη χώρα ήταν ύψους 15 δισ. δολαρίων – μεταξύ άλλων και το ξενοδοχείο Rixos που ανήκει σε τουρκικό όμιλο. Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είδε με καλό μάτι την επέμβαση του ΝΑΤΟ και μόνο την τελευταία στιγμή τάχθηκε υπέρ της αντιπολίτευσης, όταν η μάχη είχε κριθεί.
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2021
3η αναμνηστική και… αιωνία μας η μνήμη
Περιδιαβάζοντας μια φανταστική πραγματικότητα στη θέση της πραγματικότητας, όπου ο κάθε άνθρωπος είναι εμβολιασμένος, ιαθείς ή νεκρός
Έκλεισα ραντεβού για την τρίτη δόση. Την «αναμνηστική», όπως τη λένε. Για να ψηθούμε ότι θυμάται τον ιό, ίσως. Ότι, μεταλλαγμένο ή μη, τον αναγνωρίζει στο face control και τρώει πόρτα!.. Μπορεί, ωστόσο, να την είπαν «αναμνηστική» θέλοντας να μας πείσουν ότι όσοι την κάνουμε, κατά το μάλλον ή ήττον, θα ζούμε να την… θυμόμαστε.
Μ’ αυτή την άποψη συνάδει και η πρόβλεψη του Γερμανού υπουργού Υγείας, Γενς Σπαν, ότι «στο τέλος αυτού του χειμώνα σχεδόν κάθε Γερμανός θα είναι εμβολιασμένος, ιαθείς ή νεκρός»!.. Πρόβλεψη που, αν διευρυνθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μπορεί να σημαίνει ότι «τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε, γι’ άλλα δέκα χρόνια, άιντε, καθαρίσαμε».
Βέβαια, η συγκεκριμένη πρόβλεψη λοιδορήθηκε από τον ευρωπαϊκό Τύπο ως κυνική και εξωπραγματική, ακόμα και ως… αστρολογική. Ωστόσο, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ο Γενς Σπαν ομιλεί εκ πείρας, δεδομένου ότι είναι ο πρώτος υπουργός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που μολύνθηκε από τον κορωνοϊό, μολύνοντας – ειρήσθω εν παρόδω – και τον σύζυγό του, Ντάνιελ Φούνκε. Πράγμα που τον καθιστά δικαιούμενο δια να ομιλεί, αν όχι ως νομικός που είναι, σαν λοιμωξιολόγος που δεν είναι. Και να καταλήγει στο… λοιμωξιολογικά αυτονόητο απόφθεγμα ότι «η ανοσία επιτυγχάνεται πάντα, το θέμα είναι αν αυτό συμβαίνει μέσω εμβολιασμού ή μόλυνσης».
Έλα μου, ντε!.. Στην ελληνική πραγματικότητα, πάντως, μέσω της μόλυνσης είναι το πιθανότερο… Και των καταιγιστικών θανάτων εξ αυτής: 4.000 νεκρούς έως το τέλος του χρόνου προβλέπει ο καθηγητής Σαρηγιάννης.
*******
Το ερώτημα είναι αν η ελληνική πραγματικότητα υπάρχει. Και η παγκόσμια, εδώ που τα λέμε... Τις ψάχνω και τις δυό στα πρωτοσέλιδα μπάνερ των διαδικτυακών ΜΜΕ, και πέφτω επάνω σ’ ένα γκροτέσκο πάζλ αντιφατικών εικόνων και πληροφοριών που με τρελαίνουν. Στο τέλος, θέλοντας και μη, βάζω τα γέλια…
Αισθάνομαι ότι, πίσω απ’ αυτό το αφήγημα «πραγματικότητας» που περιδιαβάζω, υπάρχει η τεράστια φαντασία ενός σημαντικού συγγραφέα που μπορεί και στήνει μια φανταστική πραγματικότητα μέσα στην υπάρχουσα πραγματικότητα. Όπως το κάνει ο Λιούϊς Κάρολ στο «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων». Ή ακόμα καλύτερα, ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ στο μαγευτικό μυθιστόρημά του « Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα».
Μια φανταστική πραγματικότητα στη θέση της πραγματικότητας, όπου ο κάθε άνθρωπος είναι εμβολιασμένος, ιαθείς ή νεκρός / οι ανεμβολίαστοι Έλληνες τιμωρούνται προκειμένου να… σωθεί το ΕΣΥ* / ο Παλαμάς Καρδίτσας προμηθεύει με πλαστά πιστοποιητικά covid free τη Σουηδία / η Σεχραζάτ από τη σειρά «Χίλιες και μία νύχτες» καταφέρνει να γεννήσει μετά από πολύωρο τοκετό / το χρονικό σημείο κορύφωσης των θανάτων από κορονοϊό είναι η 17η Δεκεμβρίου, αλλά «οι Έλληνες φτιάχνουν βαλίτσες για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά: Το 100% αγγίζουν οι προκρατήσεις» / Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φαντασιώνεται νέα «Επιχείρηση Ελευθερία» και καλεί την ομοϊδεάτισσά του κ. Φον ντερ Λάιεν να επιβάλλει υποχρεωτική 3η δόση για τους άνω των 60, άλλως να μην ισχύει το πιστοποιητικό εμβολιασμού…
Το ερώτημα είναι αν η ελληνική πραγματικότητα υπάρχει. Και η παγκόσμια, εδώ που τα λέμε... Τις ψάχνω και τις δυό στα πρωτοσέλιδα μπάνερ των διαδικτυακών ΜΜΕ, και πέφτω επάνω σ’ ένα γκροτέσκο πάζλ αντιφατικών εικόνων και πληροφοριών που με τρελαίνουν. Στο τέλος, θέλοντας και μη, βάζω τα γέλια…
Αισθάνομαι ότι, πίσω απ’ αυτό το αφήγημα «πραγματικότητας» που περιδιαβάζω, υπάρχει η τεράστια φαντασία ενός σημαντικού συγγραφέα που μπορεί και στήνει μια φανταστική πραγματικότητα μέσα στην υπάρχουσα πραγματικότητα. Όπως το κάνει ο Λιούϊς Κάρολ στο «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων». Ή ακόμα καλύτερα, ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ στο μαγευτικό μυθιστόρημά του « Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα».
Μια φανταστική πραγματικότητα στη θέση της πραγματικότητας, όπου ο κάθε άνθρωπος είναι εμβολιασμένος, ιαθείς ή νεκρός / οι ανεμβολίαστοι Έλληνες τιμωρούνται προκειμένου να… σωθεί το ΕΣΥ* / ο Παλαμάς Καρδίτσας προμηθεύει με πλαστά πιστοποιητικά covid free τη Σουηδία / η Σεχραζάτ από τη σειρά «Χίλιες και μία νύχτες» καταφέρνει να γεννήσει μετά από πολύωρο τοκετό / το χρονικό σημείο κορύφωσης των θανάτων από κορονοϊό είναι η 17η Δεκεμβρίου, αλλά «οι Έλληνες φτιάχνουν βαλίτσες για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά: Το 100% αγγίζουν οι προκρατήσεις» / Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φαντασιώνεται νέα «Επιχείρηση Ελευθερία» και καλεί την ομοϊδεάτισσά του κ. Φον ντερ Λάιεν να επιβάλλει υποχρεωτική 3η δόση για τους άνω των 60, άλλως να μην ισχύει το πιστοποιητικό εμβολιασμού…
*******
Σίγουρα, η Γερμανίδα ομοϊδεάτισσά του, που τυγχάνει και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα βρει υπέροχη την… ιδέα του. Και θα την επιβάλλει: «το ιδεολογικό είναι το φανταστικό», έλεγε ο Μαρξ, καθώς περιέγραφε, μετά τον Φόιερμπαχ, την προτεσταντική ιδεολογία…
Πράγματι, το ιδεολογικό είναι το «μη πραγματικό», το κατασκευασμένο από συνειδήσεις οι οποίες, μην μπορώντας να υποφέρουν την «πραγματικότητα» που είναι η πραγματικότητά τους, προβάλλουν σ' ένα ονειρεμένο μακρινό μέλλον – το σημερινό θρησκευτικό ή ηθικό ή πολιτικό παρόν, στην περίπτωσή μας – μια ιδεατή σύμπνοια, μια θρησκεία, μια ιδεολογία: τον νεοφιλελευθερισμό, ας πούμε..
Ο πρωθυπουργός είναι αρνητής της πραγματικότητας», είπε προ ημερών** ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Αλέξης Τσίπρας, και αυτή είναι η μόνη αδήριτη αλήθεια που εντόπισα μέσα σ’ αυτό το γκροτέσκο πάζλ αντιφατικών εικόνων και πληροφοριών όπου μπλέχτηκα, ψάχνοντας να βρω την… πραγματικότητα στα πρωτοσέλιδα μπάνερ των διαδικτυακών ΜΜΕ.
Στην πραγματικότητα εκεί έξω, ο αριθμός των θανάτων από covid - 19 που – παρά τα κυβερνητικά πογκρόμ κατά των ανεμβολίαστων – αυξάνεται ακατάπαυστα, η μειωμένη ανοσία των εμβολιασμένων και η εξ αυτής κατάρρευση της αίσθησης ασφάλειας που παρείχε το εμβόλιο, καθώς και η αγανάκτηση που προκαλεί η αδιάκοπη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων από τα ‘εντεταλμένα’ σκάνερ εμπόρων και καταστηματαρχών, οδηγούν τους πολίτες στην κόπωση, τον αρνητισμό, την παραβατικότητα: σε μια δυστοπική κοινωνία αγωνίας, φόβου, θυμού, σύγχυσης, ανυπακοής, απόγνωσης, κατάθλιψης…
*Έμμεσο «επιχείρημα» του Άδωνη Γεωργιάδη
**Στη δευτερολογία του για την ακρίβεια (στις 22/11/2021) στη Βουλή
ΥΓ του blog: ….μπορεί να μην είναι, ούτε ιαθείς, ούτε νεκρός ούτε και εμβολιασμένος αν και το τελευταίο παίζει με την πρεμούρα φόβου, πολιτικών, ειδικών και εταιριών… υπάρχουν κι αυτοί που δε θα έρθουν σε επαφή με τον ιό ή κι αν έρθουν δεν θα τους αγγίξει λόγω του ανοσοποιητικού τους συστήματος και πάντως και για γνώση, καμιά επιδημία δεν ξεπέρασε το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ever….. τώρα αν το κάνει αυτή θα είναι ανθρώπων (τινών) έργο κι επιθυμία….. στην χώρα μας πάντως το μακάβριο νούμερο των θυμάτων δεν προέρχεται από τον ιό αλλά από την πλήρη κατάρρευση του ΕΣΥ, ΄που δεν θα γίνει, έγινε, την ανεπάρκεια μέτρων δημόσιας υγείας και ιχνηλάτισης και του σχεδίου των ‘ειδικών’ ή καλύτερα του μη σχεδίου… η νοσηρότητα μας είναι η μισή σχεδόν από Πορτογαλία και Σουηδία (χώρες με ίδιο περίπου πληθυσμό) και η θνητότητα μας τραγική, τι ψάχνουμε λοιπόν; ….ότι υπολειπόμαστε κατά 4 μονάδες του μέσου ευρωπαϊκού όρου στον εμβολιασμό; …και τώρα που την 'Όμικρον' δεν την πιάνει ο εμβολιασμός ή χειρότερα χτυπά κατά κύριο λόγο τους εμβολιασμένους τι θα γίνει ώσπου να τελειώσει κι αυτό το παραμύθι (ο ιος δεν είναι το παραμύθι, η διαχείριση του κι η 'ενημέρωση' μας όμως;), ώσπου να αλλάξουν χέρια κάποια χρήματα κι ώσπου να μετρήσουμε κι άλλους θανάτους κι άλλες κραυγές; …δυστυχώς μια φαρμακευτική ουσία την κάνανε από την υπερτίμηση και τον ανταγωνισμό μέσο διαχωρισμού, διχόνοιας και ελέγχου των ανθρώπων….
Η κρίση αξιοπιστίας περιλαμβάνει και τους «ειδικούς»
Η ολοένα συχνότερη επίκληση των «ειδικών» από τους πολιτικούς κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, φανερώνει τη σταδιακή μετατόπιση στο σκοπό των πολιτευμάτων
Του Δημήτρη Β. Πεπόνη
Κατά τον Αριστοτέλη, ο συμβουλευτικός και προτρεπτικός λόγος είναι πολιτικός. Ο άνθρωπος που προτρέπει ή αποτρέπει στη δημόσια σφαίρα, ακόμη και αν είναι επιστήμονας, βρίσκεται στη σφαίρα της πολιτικής, και όχι της επιστήμης.
Η επιστημονική γνώση δεν μπορεί να είναι πρακτικά δεσμευτική για κανέναν, καθώς δεν διαθέτει (ή υποτίθεται πως δεν διαθέτει) ηθικό ή κανονιστικό φορτίο και προσανατολισμό.
Ακόμη και εάν τα μέτρα που προτείνονται, από μέλη της επιστημονικής κοινότητας, είναι ―ή υποτίθεται πως είναι) ουδέτερα, αντικειμενικά και επιστημονικά, από τη στιγμή που εφαρμόζονται, είναι μέτρα πολιτικά. Και κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει για τον τρόπο εφαρμογής τους, τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματά τους.
Επιπλέον, η «επιστημονική κοινότητα» δεν ταυτίζεται με τους «ειδικούς». Υπάρχει επικάλυψη μεταξύ τους αλλά όχι ταύτιση. Οι «ειδικοί» αποτελούν μια μικρή ομάδα, ή μια ελίτ, που προκύπτει μετά από ιεράρχηση και συσχέτιση με θεσμούς.
Η ολοένα συχνότερη επίκληση των «ειδικών» από τους πολιτικούς κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, ιδιαίτερα από την κρίση της ευρωζώνης και μετά, φανερώνει τη σταδιακή μετατόπιση στο σκοπό των πολιτευμάτων.
Ο Αριστοτέλης ορίζει τα πολιτεύματα, όχι μόνο με βάση το σώμα που ασκεί την κυρίαρχη εξουσία, και εκφράζει την αποφασιστική γνώμη (και εδώ ακριβώς φαίνεται καθαρά η ανατίμηση του ρόλου των «ειδικών» στις λεγόμενες δυτικές δημοκρατίες), αλλά και από το τέλος, δηλαδή από τον σκοπό, του κάθε πολιτεύματος. Κατά τον Αριστοτέλη, τέλος-σκοπός της δημοκρατίας είναι η ελευθερία, της ολιγαρχίας ο πλούτος, της αριστοκρατίας τα πάτρια και οι νόμοι, ενώ της τυραννίδας η αυτοφρούρηση και η αυτοφύλαξή της.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, και συγκεκριμένα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και ύστερα, παρατηρείται μια σταδιακή μετατόπιση από το παραδοσιακό εκκρεμές μεταξύ ελευθερίας και πλουτισμού, δηλαδή από την κλασική σχέση μεταξύ δημοκρατίας και ολιγαρχίας, με αριστοτελικούς όρους, προς την αυτοφρούρηση και αυτοφύλαξη, δηλαδή προς την τυραννίδα.
Η μετατόπιση αυτή, μέσω της διεύρυνσης των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και των υπηρεσιών πληροφοριών, με αφορμή τον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, διαμόρφωσε ένα κλίμα αβεβαιότητας, καχυποψίας και δυσπιστίας στη σχέση των πολιτών με το κράτος.
Είκοσι χρόνια μετά από την έναρξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε πόλεμο, εναντίον ενός ιού αυτή τη φορά.
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου αυτού «πολέμου», δηλαδή της πανδημίας του κορονοϊού SARS-CoV-2, η συνεχής επίκληση της επιστήμης από τους πολιτικούς, η οποία συμβάλλει στη νομιμοποίηση των αποφάσεών τους μέσω του οικειοποίησης του επιστημονικού κύρους, σε συνδυασμό με τις υπερβολικές προσδοκίες που καλλιεργούν οι κυβερνήσεις και τη συνεχή διάψευση αυτών των προσδοκιών, έχει οδηγήσει σε απώλεια αξιοπιστίας όχι μόνο πολιτικών, όπως στην πρώτη φάση της πανδημίας, αλλά και επιστημόνων.
Αυτή η απώλεια αξιοπιστίας εκβάλλει σε μια ευρύτερη κρίση εμπιστοσύνης.
Η κατάσταση είναι εντονότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση για διάφορους λόγους. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τους εξής δύο: αφενός, έχουν προηγηθεί παλαιότερες κρίσεις που οδήγησαν σε ευθεία αμφισβήτηση, τόσο των ευρωγραφειοκρατών όσο και των εθνικών ηγεσιών, όπως η κρίση της ζώνης του ευρώ (οικονομική-χρέους), της ζώνης Σένγκεν (μεταναστευτική-προσφυγική), και η πιο πρόσφατη κρίση του πνεύματος ευρωπαϊκής αλληλεγγύης (προμήθεια εμβολίων) και, αφετέρου, έχουμε τον τωρινό εκρηκτικό συνδυασμό, της αποτυχημένης διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης από τη μια μεριά, και της ενεργειακής κρίσης από την άλλη, που εκβάλλει σε μια εντονότατη κοινωνικο-οικονομική κρίση.
Σε αυτή την ιδιαίτερα επιβαρυμένη και έκρυθμη κατάσταση, έρχεται τώρα να προστεθεί μια ευρύτερη κρίση εμπιστοσύνης, που οδηγεί σε αμφισβήτηση όχι μόνο της υπεροχής της εξουσίας του κράτους αλλά και του κύρους της επιστήμης.
Πηγή: kosmodromio.gr
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021
Οι λάθος οδηγίες του ΕΟΔΥ και η απουσία Ιχνηλάτησης
Στη σημερινή εκπομπή του 98.4 με τον Γ.Σαχίνη, με αφορμή την επιβεβαίωση και σε κεντρικά μέσα ενημέρωσης , των επισημάνσεων της εκπομπής , ότι δηλαδή επί μήνες και με βάση τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ, οι εμβολιασμένοι ασυμπτωματικοί που είχαν όμως μολυνθεί με τον ιό δεν απομονώνονταν σε καραντίνα, με ανοιχτό το ενδεχόμενο για χιλιάδες και εμβολιασμένους αυτό να έχει συνέπειες στην εξάπλωση της πανδημίας και χωρίς τεστ κατέδειξε και την παντελή απουσία ιχνηλάτησης .Αυτό μπορεί να άλλαξε από τον Αύγουστο φέτος, όμως οι συνέπειες επέλασης της πανδημίας είναι εμφανείς ακόμη και σήμερα. Έτσι η ανάλυση εξήγησε γιατί ιχνηλάτηση των επαφών είναι από τα καίρια στρατηγικής ζητήματα, που αν υπήρχε, θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στο σπάσιμο των αλυσίδων μετάδοσης του ιού και της νόσου. Όπως εξηγήθηκε, ακόμη και στο απίθανο υπεραισιόδοξο σενάριο που αυτοί οι εμβολιασμένοι ασυμπτωματικοί, είχαν όλοι χαμηλό ιικό φορτίο και δεν μετέδωσαν σε άλλους τον ιό, αυτό που απουσιάζει είναι πως και από πού κόλλησαν οι ίδιοι. Αλλά στο ερώτημα αυτό απάντηση δεν υπάρχει γιατί πολύ απλά δεν γίνεται συστηματικά και οργανωμένα καμία ιχνηλάτηση των επαφών . Άρα να πως αποδεικνύεται το ανεξέλεγκτο της διασποράς κρουσμάτων και γιατί τελικά δεν σπάνε οι αλυσίδες μετάδοσης του ιού και της νόσου.
«Ρατσιστής» ο «Καρυοθραύστης»
Ή όταν η «πολιτική ορθότητα» χάνει τη μπάλα…
Η Γερμανία είναι η χώρα που, λόγω της ναζιστικής «κηλίδας» στη σύγχρονη ιστορία της κάνει (θεωρητικά, τουλάχιστον) ό,τι μπορεί, προκειμένου να αποτινάξει οριστικά από πάνω της αυτό το άγος και να προβληθεί ως μία χώρα με πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και ενάντια σε κάθε προσπάθεια διακρίσεων με βάση το έθνος, τη φυλή, το φύλο, τα πολιτικά και θρησκευτικά «πιστεύω», τον σεξουαλικό προσανατολισμό κ.ο.κ.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω ισχύουν μέσα στα όρια που θέτει ένα κατ’ εξοχήν εκμεταλλευτικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, όπως ο καπιταλισμός, ωστόσο οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η προσπάθεια που περιγράψαμε όντως γίνεται εδώ και αρκετές δεκαετίες και, σε γενικές γραμμές, έχει επιδείξει θετικά αποτελέσματα. Ειδικά μάλιστα σε ό,τι αφορά στις νεότερες γενιές Γερμανών πολιτών, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι ανεξαρτήτως των γενικότερων πολιτικών τους πεποιθήσεων, έχουν διαμορφώσει μια κοινωνική συνείδηση που δέχεται τη διαφορετικότητα και απορρίπτει τις διαφόρων ειδών διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων και των εθνοτικών και φυλετικών.
Δυστυχώς, τα υγιή αντανακλαστικά των πολιτών καλούνται συχνά να πειθαρχήσουν όχι σε πραγματικούς όρους σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της όποιας διαφορετικότητας, αλλά στην καρικατούρα που έχει γίνει γνωστή τα τελευταία περίπου τριάντα χρόνια με την ονομασία «πολιτική ορθότητα». Το φαινόμενο της «πολιτικής ορθότητας» έκανε την εμφάνισή του αρχικά στις ΗΠΑ κατά τα πρώτα χρόνια μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού μπλοκ στην Ευρώπη και την εποχή που διαμορφωνόταν, διαμέσου της περιβόητης «παγκοσμιοποίησης», ένας κόσμος μονοπολικός, με την απόλυτη αμερικανική κυριαρχία σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο πολιτικό και ιδεολογικό δόγμα των ΗΠΑ έπρεπε να αποκτήσει και τη δική του, ιδιαίτερη «γλώσσα», προκειμένου να γίνει ευκολότερη η διάδοσή του ανά τον κόσμο. Η «πολιτική ορθότητα», λοιπόν, προβάλλοντας τις αξίες του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού των ΗΠΑ, με έμφαση στα ατομικά (και όχι τα συλλογικά-κοινωνικά) δικαιώματα, αλλά και στην υπεράσπιση της διαφορετικότητας υπό δήθεν «υπερταξικό» πρίσμα (σε αντίθεση με τους θιασώτες της θεωρίας του Μαρξ και των επιγόνων του), στην πραγματικότητα διαμόρφωσε έναν νέο «καθωσπρεπισμό» στη γλώσσα και στον τρόπο συμπεριφοράς των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα η «πολιτική ορθότητα» οδηγεί όχι σε «περισσότερη δημοκρατία» και «ελευθερία», αλλά στο ακριβώς αντίθετο: σε μια νέα ιδιότυπη δικτατορία, υπό τον μανδύα της δημοκρατίας και της ελευθερίας του ατόμου…
Στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με την περαιτέρω ανάλυση του φαινομένου της «πολιτικής ορθότητας», όπως και του παραγώγου της, του «νέου λόγου» (new speak), δηλαδή του ειδικού γλωσσικού και εκφραστικού «κώδικα» που πρέπει να χρησιμοποιεί ο «καλός, προοδευτικός πολίτης μιας δυτικής δημοκρατίας» (η φράση μπαίνει εξολοκλήρου εντός εισαγωγικών, για προφανείς λόγους). Θα ασχοληθούμε κυρίως με την επίδραση που είχε και έχει το συγκεκριμένο φαινόμενο στο χώρο της Τέχνης και το πώς η δήθεν «υπεράσπιση» της ελευθερίας του Λόγου καταλήγει στο ακριβώς αντίθετο, δηλαδή στον περιορισμό, έως και τη φίμωση των πλέον ελεύθερων φωνών.
Αφορμή αποτέλεσε μια είδηση που μας έρχεται από τη Γερμανία (και γι’ αυτό αναφερθήκαμε σε αυτήν στην αρχή του παρόντος άρθρου). Το Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου ματαίωσε τις παραστάσεις της περιόδου των εορτών των Χριστουγέννων του γνωστού μπαλέτου του Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι «Καρυοθραύστης», το οποίο θα ανέβαινε στην κεντρική σκηνή του σε σκηνοθεσία και χοροδιδασκαλία δύο διακεκριμένων Ρώσων μετρ του κλασικού μπαλέτου, του Βασίλι Μεντβιέντ και του Γιούρι Μπουρλάκα. Σύμφωνα με δηλώσεις της εκτελούσας χρέη διευθύντριας του Κρατικού Μπαλέτου του Βερολίνου Κριστιάνε Τέομπαλντ στην εφημερίδα Bild, στη συγκεκριμένη παράσταση εμφανίζονται ορισμένου είδους «πολιτιστικά στερεότυπα» για διάφορους λαούς και «στοιχεία ρατσισμού»… Η κυρία Τέομπαλντ ανέφερε επίσης στη συνέντευξή της, ότι η παράσταση των Μεντβιέντ και Μπουρλάκα αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο, «την ανασύσταση της πρωτότυπης παράστασης του 1892», δηλαδή αυτής που υπέγραψε ο μεγαλύτερος χοροδιδάσκαλος του 19ου (και των αρχών του 20ού) αιώνα, ο Γαλλο-Ρώσος Μαριούς Πετιπά. Σε αυτή, λοιπόν, την κλασική χορογραφία και σκηνοθεσία, η οποία εδώ και δεκαετίες παρουσιάζεται σε όλον τον κόσμο με τεράστια επιτυχία από σοβιετικά-ρωσικά (και όχι μόνο) χορευτικά σύνολα, η εν λόγω κυρία διέγνωσε «πολιτιστικά στερεότυπα» και «στοιχεία ρατσισμού», επειδή στην 2η πράξη του έργου δύο μικρά κοριτσάκια παρουσιάζονται με μαύρο μακιγιάζ (προφανώς επειδή υποδύονται τους ρόλους δύο μαύρων παιδιών), ενώ παρουσιάζονται ένας κινέζικος κι ένας αραβικός χορός με τρόπο που… «προσβάλλει» τους λαούς αυτούς!
Το αποκορύφωμα των δηλώσεων της κυρίας Τέομπαλντ ήρθε στο τέλος, όταν ανέφερε ότι «ορισμένα στοιχεία του (κλασικού) ρεπερτορίου στη μετα-αποικιακή εποχή είναι αρκετά δύσκολα (στο να παρουσιαστούν)» και ότι «θα πρέπει να τον «Καρυοθραύστη» να τον παρουσιάζουμε εντός των νέων πλαισίων, θα πρέπει να διαβάσουμε εκ νέου αυτό το ρεπερτόριο». Εν ολίγοις η εν λόγω κυρία προτείνει (ή περίπου διατάζει) στους σκηνοθέτες και χορογράφους του κλασικού μπαλέτου να αποκόψουν τα συγκεκριμένα έργα από τις ρίζες τους και την κλασική τους εκδοχή και να τα παρουσιάσουν… «νεωτερισμένα» (άγνωστο πώς και με ποια καλλιτεχνικά και αισθητικά κριτήρια), απλά και μόνο για να είναι προσαρμοσμένα στην εποχή της «πολιτικής ορθότητας» και των κανόνων που αυτή επιβάλλει χάριν, δήθεν, της «ελευθερίας της έκφρασης» και της «υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μειονοτήτων».
Υπό κανονικές συνθήκες, η έμμεση κατηγορία προς τους δημιουργούς του έργου (Τσαϊκόφσκι και Πετιπά) για «ρατσισμό» θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητα γελοία. Πολλώ δε μάλλον, ότι ειδικά οι δύο αυτοί δημιουργοί, τόσο με το έργο τους, όσο και την ίδια την προσωπική τους ζωή έσπασαν (καθένας με τον δικό του τρόπο) πολλά στερεότυπα της εποχής τους. Ωστόσο γίνεται ολοένα και από περισσότερους ανθρώπους αντιληπτό, ότι τα όσα συμβαίνουν ειδικά στον δυτικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, μόνο ως «κανονικά» δεν μπορούν να εκληφθούν. Πολλά γεγονότα των τελευταίων δύο δεκαετιών (με καταλύτη την οικονομική κρίση του 2008) έχουν οδηγήσει τον άλλοτε κραταιό κόσμο του δυτικού καπιταλισμού μεταξύ άλλων και σε αξιακό «κραχ». Όσο περισσότερο, δε, ο δυτικός καπιταλιστικός κόσμος παραμένει σε αυτή την κατάσταση, τόσο και περισσότερο το πολιτικό σύστημα των χωρών του αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο, το αποκρουστικό, απάνθρωπο και κυνικό πρόσωπο του «καλβινιστικού» τρόπου σκέψης, βαθύτατα συντηρητικού (αντιδραστικού, θα λέγαμε καλύτερα) και απολύτως αφοσιωμένου στην πάση θυσία αποκόμιση κέρδους και στην εκμετάλλευση των αδυνάτων από τους ισχυρούς. Όση «ζάχαρη» δήθεν ελευθερίας και δημοκρατίας και αν προσπαθήσει να την καλύψει, η ουσία του καπιταλισμού θα παραμένει πάντα πικρή σαν το κινίνο.
Τα τελευταία χρόνια, με την προσπάθεια επιβολής στις ΗΠΑ (πρωτίστως) και στις υπόλοιπες χώρες της Δύσης μιας δήθεν «αντιρατσιστικής» αντίληψης η οποία, στην πραγματικότητα, αντιστρέφει τους όρους της ρατσιστικής συμπεριφοράς και μετατρέπει τα πρώην θύματα σε θύτες και το αντίστροφο, έχουμε δει, ειδικά στο χώρο των Γραμμάτων και των Τεχνών, απίστευτες στρεβλώσεις, αδιανόητες μέχρι και πριν από λίγα χρόνια. Την ίδια ώρα που κατεβαίνουν παραστάσεις, όπως ο «Καρυοθραύστης», ο «Οθέλλος» κλπ, επειδή… τόλμησαν λευκοί ηθοποιοί (χορευτές κλπ.) να υποδυθούν ρόλους εγχρώμων, κάποιοι θεωρούν απολύτως «φυσιολογικό» την (το λέει και το όνομά της) Χιονάτη να την υποδυθεί μία μαύρη ηθοποιός. Ή το να καταργείται σε ένα Μουσικό Πανεπιστήμιο (συνέβη στη Βρετανία) η διδασκαλία του Μπαχ, του Μότσαρτ, του Μπετόβεν κ.ο.κ., γιατί με τη μουσική τους… «δημιουργούν μια εικόνα υπεροχής της λευκής φυλής έναντι των υπολοίπων» (αυτή ήταν η επίσημη αιτιολόγηση της απόφασης!).
Φυσικά και δεν υπάρχει (ή δεν θα έπρεπε να θεωρείται ότι υπάρχει) τίποτε το επιλήψιμο στο να δίνονται ρόλοι στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το μπαλέτο κ.ο.κ. σε εκπροσώπους άλλης φυλής από αυτήν του ήρωα ή της ηρωίδας ενός έργου. Το πρόβλημα δημιουργεί η στρεβλή και επιλεκτική αντίληψη περί ρατσισμού που καλλιεργεί ο κόσμος της «πολιτικής ορθότητας». Κανενός είδους «αντιρατσισμό» δεν μπορεί να αποτελέσει η αντιστροφή του σχήματος «θύτης-θύμα», ούτε φυσικά αποτελεί ορθή ανάγνωση του φαινομένου του ρατσισμού η συλλήβδην κατηγορία και «καταδίκη» (χωρίς μάλιστα καμία «δίκη») της λευκής φυλής ως «εξ ορισμού» εκμεταλλεύτριας των άλλων φυλών (λες και δεν υπήρξαν στην ιστορία της Ανθρωπότητας λευκοί δούλοι – και όχι πάντα με λευκούς εκμεταλλευτές από πάνω τους).
Κάθε είδους ρατσιστική συμπεριφορά θα πρέπει να καταδικάζεται απερίφραστα. Θα χρησιμοποιήσω, μάλιστα, εδώ το γνωστό τετριμμένο στερεότυπο (επειδή εδώ μάλλον ισχύει χωρίς “αστερίσκους”: απ’ όπου και αν προέρχεται). Αυτό που προκαλεί συγχύσεις και, εντέλει, οδηγεί στα αντίθετα αποτελέσματα, είναι το «κυνήγι μαγισσών», όπως στην περίπτωση του βερολινέζικου «Καρυοθραύστη».
Παρεμπιπτόντως, το Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου αποφάσισε να αντικαταστήσει τον «Καρυοθραύστη» με τον «Δον Κιχώτη». Προσωπικά δεν θα εκπλαγώ, εάν στην πορεία βρεθούν κάποιοι που θα ζητήσουν να κατεβεί και αυτή η παράσταση, ενδεχομένως επειδή θα… καλλιεργεί «στρεβλά πολιτιστικά στερεότυπα» και θα προπαγανδίζει… «πατριαρχικές αντιλήψεις» για τους ρόλους των δύο φύλων. Άσε δε την… εκμετάλλευση των δύσμοιρων ζώων, του Ροσινάντε και του γαϊδουράκου του Σάντσο Πάντσα (διότι… είμεθα και φιλόζωοι). Εσείς, δηλαδή, το θεωρείτε απίθανο;
Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού (νυν Νότιο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο) της Ρωσίας. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1967 και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Στον ελεύθερο χρόνο του γράφει για ό,τι του κάνει «κλικ» στον κόσμο μας, με έμφαση στα διεθνή πολιτικά και τα - αγαπημένα του από την παιδική ηλικία - αθλητικά θέματα.
‘Όταν ντράπηκαν τα ψέματα: Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη
Στέφανος Πράσσος*
«Τα τελευταία τούτα χρόνια στον τόπο αυτό ειπώθηκαν τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, µια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα ’λεγαν……» (Μενέλαος Λουντέµης – “Οδός Αβύσσου, αριθµός Ο”)
Κύριε πρωθυπουργέ
Σας καλωσορίζουμε στην «πολύπαθη» Περιοχής μας η οποία οδεύει ολοταχώς στην ερημοποίηση, την εγκατάλειψη και στην οικονομική και Περιβαλλοντική εξαθλίωση χάρη και στη δική σας Βούληση. Χάρη στις δικές σας ανερμάτιστες και αλλοπρόσαλλες αποφάσεις.
Θα θέλαμε να σας τα πούμε δια ζώσης για να ακούσουμε και τις απαντήσεις σας αλλά μαθαίνουμε ότι αυτό είναι αδύνατον διότι οι δυνάμεις καταστολής θα δημιουργήσουν τρεις «υγειονομικές ζώνες» για να μην μπορέσουν να σας πλησιάσουν οι εργάτες, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και γενικότερα ο λαός της Δυτικής Μακεδονίας. Για να μη σας ζαλίσει με τις «παράλογες και εξωφρενικές» απαιτήσεις του ο λαϊκός παράγοντας στο όνομά του οποίου «πίνετε όλοι νερό» όμως μόνο στις προεκλογικές περιόδους.
Ελπίζοντας λοιπόν πως θα διαβάσετε αυτή την επιστολή σας κατηγορούμε ευθέως ότι με μισές αλήθειες και μεγάλα ψέματα επιβάλλατε αποφάσεις που σας υπαγορεύτηκαν από τα μεγάλα και τα ξένα συμφέροντα όμως δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη Δυτική Μακεδονία, στην Ηλεκτρική Ενέργεια, στην Εθνική Οικονομία, στο Περιβάλλον και γενικότερα σε όλους τους εργαζόμενους και στα Λαϊκά στρώματα της Χώρας μας.
Συγκεκριμένα η απόφασή σας για πρόωρη και γενική κατάργηση της λιγνιτικής παραγωγής που φέρνει ανεργία, φτώχεια, περιβαλλοντική υποβάθμιση στην Περιοχή μας αλλά και περαιτέρω ενεργειακή εξάρτηση, ενεργειακή ανασφάλεια και ενεργειακή φτώχεια στους πολίτες της Χώρας μας στηρίχτηκε σε ψεύτικα και παραπλανητικά στοιχεία.
1ον ) Είπατε πως υπάρχουν διεθνείς δεσμεύσεις της Χώρας μας για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2)
Αυτό κύριε πρωθυπουργέ είναι εξ ολοκλήρου ένα τεράστιο ψέμα επειδή όπως προκύπτει από τη συμφωνία «Κιότο 2» και από τη «συμφωνία του Παρισιού» διεθνείς δεσμεύσεις έχει η ΕΕ και όχι τα κράτη μέλη. Σε ότι αφορά τον εσωτερικό καταμερισμό της ΕΕ η χώρα μας έχει εκπληρώσει και με το παραπάνω τις υποχρεώσεις της για μείωση εκπομπών CO2 και σήμερα εκπέμπει κατά άτομο 1000 κιλά CO2 κατά έτος λιγότερο από το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ. Επίσης η Χώρα μας με 2% εκπομπών στα πλαίσια της ΕΕ και 0,2 στο σύνολο των χωρών του Πλανήτη δεν χρειάζεται να μειώσει, προς το παρόν, άλλο διοξείδιο όταν μάλιστα αυτό είναι εις βάρος των ζωτικών συμφερόντων του λαού της. Αντίθετα αυτοί που παράγουν την μερίδα του Λέοντος στα πλαίσια της ΕΕ και οφείλουν να μειώσουν είναι Η Γερμανία (8η στον πλανήτη), η Πολωνία (10η), η Τσεχία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία κ.α Κι όμως αυτοί δεσμεύονται να κλείσουν τις Μονάδες τους σε 20 και 30 χρόνια και όχι σε τρία όπως εσείς αποφασίσατε για την «έρμη» τη Χώρα μας. Βεβαίως αν θέλουμε ν δούμε συνολικά το ζήτημα της μείωσης CO2 πρέπει να κοιτάξουμε στις χώρες (Κίνα, Ινδία, ΗΠΑ, Ρωσία, Βραζιλία) που παράγουν το 80% των συνολικών εκπομπών και δε δεσμεύονται να μειώσουν στο ελάχιστο.
2ον ) Είπατε ότι κλείνεται τη λιγνιτική παραγωγή της Χώρας μας για να γίνει «η μετάβαση» προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ενώ γνωρίζατε ότι σήμερα κάτι τέτοιο είναι αδύνατον τεχνολογικά επειδή δεν έχουν προχωρήσει οι τεχνολογίες αποθήκευσης κάτι που δεν προβλέπεται να είναι τεχνολογικά και οικονομικά εφαρμόσιμο τουλάχιστον πριν το 2035 ίσως και το 2050 (καθόλου τυχαίο ότι εκεί τοποθετεί χρονολογικά η ΕΕ την «απανθρακοποίηση»). Έτσι είπατε δημόσια ψέματα στον Ελληνικό λαό ενώ στον Εθνικό Σχεδιασμό (ΕΣΕΚ) αναγνωρίζετε άμεσα ότι η μετάβαση γίνεται από τον λιγνίτη στο φυσικό αέριο το οποίο μάλιστα ορίζεται ως «μεταβατικό καύσιμο»! Και βεβαίως αυτό το ψέμα σας έγινε η αφορμή να καταστρέφονται τα βουνά, τα δάση, τα λιβάδια και οι κάμποι μας για να γεμίσουν με χιλιάδες τόνους τσιμέντο, σίδηρο και γυαλί για την εγκατάσταση τερατώδους ισχύος Ανεμογεννητριών και Φωτοβολταϊκών συστημάτων που προφανώς σε λίγα χρόνια θα είναι άχρηστα και ρυπογόνα.
3ον) Είπατε ότι κλείνεται τη λιγνιτική παραγωγή επειδή, «λόγω της ανόδου του κόστους δικαιωμάτων εκπομπών CO2, η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη είναι ασύμφορος». Αυτό είναι η μισή αλήθεια. Πράγματι, με πολιτική παρέμβαση της Γερμανίας μέσω ΕΕ, για να στηρίξει τη δική της βιομηχανία μέσω της εγκαταστάσης τεχνολογιών ΑΠΕ σε όλη την ΕΕ, το κόστος αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών CO2 έχει τρομερή άνοδο στο χρηματιστήριο ρύπων της ΕΕ. Όμως παρόλα αυτά για κάθε ένα ευρώ που ανεβαίνει το κόστος εκπομπών CO2, το φυσικό αέριο ανεβαίνει αντίστοιχα εννιά ευρώ! ‘Έτσι σήμερα το φυσικό αέριο που εσείς επιλέξατε ως «καύσιμο βάσης» κοστίζει πέντε φορές περισσότερο από τον λιγνίτη! Να προσθέσουμε εδώ ότι ο λιγνίτης είναι εγχώριο καύσιμο, ο εξοπλισμός εξόρυξης και καύσης υπάρχει ενώ έχει γίνει εδώ και χρόνια η απόσβεσή του, δίνει δουλειά στο ντόπιο εργατικό δυναμικό, εξοικονομεί συνάλλαγμα, μπορεί να κρατήσει χαμηλά τις τιμές του ρεύματος για το λαό, εγγυάται την ενεργειακή ασφάλεια, μειώνει την ενεργειακή εξάρτηση και η σύγχρονη τεχνολογία τον κάνει λιγότερο ρυπογόνο από το Φυσικό αέριο.
4ον) Είπατε ακόμα ότι τα κλείνετε επειδή σας ενδιαφέρει το περιβάλλον και η υγεία των κατοίκων της Δυτικής Μακεδονίας που όντως έχει επιβαρυνθεί από την εξόρυξη και καύση του λιγνίτη όλα αυτά τα χρόνια. Εδώ είναι το ψέμα και η υποκρισία σας σε όλο της το μεγαλείο! ΟΥΔΕΠΟΤΕ κύριε Μητσοτάκη δεν ενδιαφερθήκατε ειλικρινά για το Περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Ούτε όταν ήσασταν υπεύθυνος της «Επιτροπής Περιβάλλοντος» της Βουλής και επισκεφτήκατε την Περιοχή μας (το πόρισμα υπάρχει ακόμα) ούτε όταν η Επιτροπή κοινωνικών δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης καταδίκαζε τη Χώρα μας για «έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων κατά την εξόρυξη και καύση του λιγνίτη» (η απόφαση υπάρχει ακόμα). Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν ενδιαφερθήκατε να μάθετε τι σημαίνει το πρόωρη και απότομο κλείσιμο των Ορυχείων, η μη υλοποίηση των ΜΠΕ σε ότι αφορά την αποκατάσταση των εξορυχθέντων εδαφών και η εγκατάλειψή τους από τη ΔΕΗ με απόφασή της Κυβέρνησής σας. Δεν δώσατε καμία σημασία παρά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες των τοπικών και επιστημονικών φορέων για «ντόμινο κατολισθήσεων» που καταστρέφει οικισμούς και αγροτικές εκτάσεις, την «αυτανάφλεξη» λιγνιτικών κοιτασμάτων που δίνουν τόνους δηλητήριο (μονοξείδιο του άνθρακα) στους κατοίκους, την μόνιμη διάρρηξη του υδροφόρου ορίζοντα που απειλεί να στερέψει και τις τέσσερις λίμνες του Αμυνταίου (Χειμαδίτιδα, Βεγορίτιδα, Ζάζαρη και Πετρών). Σ αυτό «το τεράστιο ενδιαφέρον σας» για το Περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της Περιοχής μας θα μπορούσαμε να προσθέσουμε την εισαγωγή και καύση όλων των απορριμμάτων της Βόρειας Ελλάδας, τη δημιουργία χωματερής αμιαντούχων τοξικών αποβλήτων στα πρώην ΜΑΒΕ και πολλά άλλα.
Τελικά το μόνο που είναι αληθινό σε σας κύριε πρωθυπουργέ είναι η σταθερή στήριξή σας στο μεγάλο Κεφάλαιο και στα ξένα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αυτό πλέον είναι οφθαλμοφανές σε ότι αφορά τα συμφέροντα του Αμερικανικού Κεφαλαίου μέσω της εισαγωγής Αμερικάνικου Σχιστολιθικού φυσικού Αερίου (LNG) στη Ρεβυθούσα, στο FSRU της Αλεξανδρούπολης, στην ΥΕΦΑ Καβάλας, την πώληση με προτεραιότητα των λιμανιών της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης, τη δημιουργία νέας ναυτικής βάσης των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη κλπ.
Επίσης σταθερή είναι και η απόφασή σας για την απρόσκοπτη εγκατάσταση τερατώδους, για τις ανάγκες και τα δεδομένα της Χώρας μας, ισχύος αιολικών και Φωτοβολταϊκών συστημάτων που εγγυούνται τη συνέχιση της κερδοφόρας λειτουργίας της Γερμανικής Βιομηχανίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή δεν περιμένουμε καμία ανταπόκριση από την πλευρά σας στα αιτήματα των φορέων και του Λαού της Δυτικής Μακεδονίας σας υποδεχόμαστε διαδηλώνοντας στους δρόμους και δηλώνοντας πως δεν θα υποχωρήσουμε μέχρι την τελική δικαίωση του αγώνα μας.
* Ο Στέφανος Πράσσος είναι Περιφερειακός Σύμβουλος με την «Αριστερή Συμπόρευση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία»
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021
Koύβελας: Τα φάρμακα κατά του Covid θα περιορίσουν την πανδημία
Ο καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ μιλά για τα φάρμακα και τις θεραπείες κατά του Covid-19.
Συνέντευξη: Χρήστος Μαζάνης
Πανδημία: Μέτρα, Αλήθειες και Ψέματα
Η επιβολή, η καταστολή και ο έλεγχος των ανθρώπων με αιτιολογία τη δημόσια υγεία δεν είναι καινούρια ιστορία. Χρησιμοποιήθηκε και σε παλαιότερες εποχές. Σήμερα βέβαια εφαρμόζεται με άλλους τρόπους, πιο μαζικά, λόγω των τεχνικών μέσων και των ηλεκτρονικών βοηθημάτων. Ο σκοπός είναι ίδιος. Ο απόλυτος έλεγχος του ανθρώπου και η μεταμόρφωση του σε μια ουδέτερη ύπαρξη που κάθε της κίνηση θα είναι προγραμματισμένη και κατευθυνόμενη.
Αυτά δεν έγιναν ξαφνικά. Η βιοτρομοκρατία άρχισε σταδιακά και σήμερα τη βιώνουμε πλήρως με τον φόβο να έχει φωλιάσει μέσα στον καθένα. Η τηλεόραση έπαιξε ουσιαστικό ρόλο. Όταν φωνάζαμε, κλείστε τις τηλεοράσεις, κανείς δεν άκουγε. Ψεύτικες ειδήσεις, ψεύτικες εικόνες, ψεύτικες ακτινογραφίες, βίντεο παλαιοτέρων ετών ως σημερινών γεγονότων κλπ κλπ. Κανείς δεν διώχθηκε από τους ψευδόμενους δημοσιογράφους. Και ο φόβος σιγά-σιγά δεν φώλιασε απλώς, αλλά ρίζωσε στις ψυχές. Από κεί και πέρα ήταν εύκολο να μας λένε για νοσηλείες, θανάτους και ότι άλλο θέλεις με αλλοιωμένα νούμερα. Βέβαια κάποια στιγμή αυτά ξεφεύγουν. Η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί για πάντα. Άρχισαν και οι ίδιοι να το ομολογούν. Η ελευθερία που υποσχέθηκαν έγινε πηγή μετάδοσης αυτού που ήθελαν να αποτρέψουν. Της νόσου. Καθημερινά πια το ομολογούν οι ίδιοι ή τους ξεφεύγει. Και το δικαιολογούν ως λάθος, σαρδάμ, κλπ. Λάθος μέτρηση ακόμη και στους θανάτους. Μια φορά covid, για πάντα covid. Αυτή είναι η φιλοσοφία.
Και με όλα αυτά επέβαλαν το εμβόλιο, ως πανάκεια. Μόνο που αποδείχθηκε το αντίθετο. Χώρισαν το λαό στα δύο. Το έχουμε πει πολλές φορές. Οι μιαροί και οι καθαροί. Μόνο που οι πρώτοι προσέχουν, ενώ οι δεύτεροι ξαμολύθηκαν χωρίς σκέψη και φροντίδα. Και άρχισαν να μεταδίδουν. Στην αρχή έγινε προσπάθεια απόκρυψης. Πόσο όμως να κρυφτεί το γεγονός. Όλοι μας έχουμε έναν περίγυρο. Και όσο και να λέει η τηλεόραση για επιδημία ανεμβολίαστων, η επιδημία κατάντησε να οφείλεται στους εμβολιασμένους πλέον. Αυτό προκύπτει από τις χώρες με υψηλή εμβολιαστική κάλυψη, αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις πλείστων ρυθμιστικών αρχών, αυτό προκύπτει και από τη γειτονιά μας. Αφού έφτασε μάλιστα και ο μόνιμος τηλεαστέρας και μάντης κακών μαντάτων (στη μονάδα του οποίου δεν μπορεί να γλυτώσει κανείς) να ομολογεί ότι το 20% στις ΜΕΘ είναι εμβολιασμένοι, καταλαβαίνετε τι γίνεται. Φυσικά το 20% είναι πολύ μικρότερο από το 80%. Αυτό όμως σήμερα. Δεν είναι δύσκολο να ανατραπεί αύριο.
Όσον αφορά τα εμβόλια, να πω ότι στα 200+ χρόνια ύπαρξης των εμβολίων δεν έχω ακούσει να υπάρχει εμβόλιο που να μην σε προστατεύει από τη μόλυνση, από τη νόσηση και από τη βαριά εξέλιξη. Μιλάνε για πτώση των αντισωμάτων σε λίγους μήνες και άρα ανάγκη νέων εμβολιασμών. Κάθε πότε άραγε; Μάλλον κάθε εξάμηνο. ΄Ωσπου να γίνουμε εξαρτημένοι χρήστες των εμβολίων. Να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά. Μας έλεγαν για μνήμη, για κυτταρική ανοσία κλπ. Μας έλεγαν ότι η ανοσία των εμβολίων είναι καλύτερη της φυσικής ανοσίας. Τα αντισώματα από τα εμβόλια δεν κρατούν χρόνια. Γνωστό αυτό. Όμως σε νέα επαφή με το παθογόνο κινητοποιείται η μνήμη, ξαναπαράγονται αντισώματα και προστατεύεται το άτομο. Τώρα οι άνθρωποι λένε ανεκδιήγητα πράγματα. Ότι τα αντισώματα πέφτουν σε λίγους μήνες και μετά το εξάμηνο θεωρείσαι ανεμβολίαστος. Τότε τι εμβόλια είναι αυτά; Η μνήμη που είναι; Βέβαια τα λένε νομικοί, νευροχειρούργοι, πλαστικοί χειρούργοι, πνευμονολόγοι, πολιτικοί κα. Άνθρωποι δηλ που έχουν βαθιά άγνοια από εμβόλια. Έλα όμως που τους πιστεύουν και γιατροί σχετικοί με το θέμα. Ακόμη και οι παιδίατροι, που ασχολούνται με τα εμβόλια ως αντικείμενο εργασίας τους, έφτασαν να πιστεύουν ότι μόνον αυτό θα μας σώσει. Μερικοί μάλιστα διαφημίζουν με φωτογραφίες και τα ιατρεία τους, μη αναλογιζόμενοι τι ακριβώς διαφημίζουν. Πως να διαφημίσεις και να αναλάβεις το ρίσκο για ένα εμβόλιο που έλαβε άδεια για παιδιά με μελέτη 2.500 παιδιών μόλις όπου τα μισά έλαβαν το εμβόλιο και τα άλλα μισά placebo - παρακολουθήθηκαν για δύο μήνες μόνον - και βγήκε το συμπέρασμα ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές;
Όλα τα παραπάνω δείχνουν μια περίεργη πορεία της νόσου και των αντιδράσεων των κυβερνήσεων. Αρνούμαστε την πανδημία;. Όχι φυσικά. Υπάρχει, ανεξαρτήτως του πως επιβλήθηκε. Αρνούμαστε τα εμβόλια; Όχι φυσικά. Τα εμβόλια έσωσαν και σώζουν ζωές. Αμφιβάλλουμε για το συγκεκριμένο εμβόλιο με τα όσα μέχρι σήμερα δεδομένα και με το ότι δεν γνωρίζουμε τι θα προκύψει αύριο. Και οι αμφιβολίες ενισχύονται με την επιμονή των "ειδικών" ότι η φυσική νόσηση δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτε. Αυτό που γνωρίζουν και οι φοιτητές της ιατρικής το αγνοούν οι μεγαλοτιτλούχοι ειδικοί.
Τι θα έπρεπε λοιπόν να κάνουμε; Καλή πρωτοβάθμια φροντίδα, αυστηρά μέτρα προσωπικής υγιεινής, χρήση μάσκας (όσο προστατεύει), τήρηση αποστάσεων, καλή διατροφή, ενίσχυση συστημάτων υγείας, εμβολιασμός συγκεκριμένων ομάδων κινδύνου (ο μερικός εμβολιασμός δεν προσφέρει το βέλτιστο, αλλά το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι ακόμη υπό διερεύνηση και άρα χρήζει προσοχής), κυκλοφορία όλων- νοσησάντων, εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων-, μέτρα (αν κριθούν αναγκαία) ίδια για όλους. Η φύση θα εξισορροπήσει τη λοίμωξη αν σταματήσουν οι επιμέρους διαχωρισμοί.
Ο διαχωρισμός δεν βοηθά. Επιδεινώνει. Η πολιτική του ενός και μόνον μέτρου (πχ. εμβόλιο) δεν βελτιώνει. Επιδεινώνει. Η προσήλωση σε μέτρα που έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικά δείχνει άλλους σκοπούς. Οι πολιτικοί το γνωρίζουν. Ας το καταλάβουμε κι εμείς.
Αυτά δεν έγιναν ξαφνικά. Η βιοτρομοκρατία άρχισε σταδιακά και σήμερα τη βιώνουμε πλήρως με τον φόβο να έχει φωλιάσει μέσα στον καθένα. Η τηλεόραση έπαιξε ουσιαστικό ρόλο. Όταν φωνάζαμε, κλείστε τις τηλεοράσεις, κανείς δεν άκουγε. Ψεύτικες ειδήσεις, ψεύτικες εικόνες, ψεύτικες ακτινογραφίες, βίντεο παλαιοτέρων ετών ως σημερινών γεγονότων κλπ κλπ. Κανείς δεν διώχθηκε από τους ψευδόμενους δημοσιογράφους. Και ο φόβος σιγά-σιγά δεν φώλιασε απλώς, αλλά ρίζωσε στις ψυχές. Από κεί και πέρα ήταν εύκολο να μας λένε για νοσηλείες, θανάτους και ότι άλλο θέλεις με αλλοιωμένα νούμερα. Βέβαια κάποια στιγμή αυτά ξεφεύγουν. Η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί για πάντα. Άρχισαν και οι ίδιοι να το ομολογούν. Η ελευθερία που υποσχέθηκαν έγινε πηγή μετάδοσης αυτού που ήθελαν να αποτρέψουν. Της νόσου. Καθημερινά πια το ομολογούν οι ίδιοι ή τους ξεφεύγει. Και το δικαιολογούν ως λάθος, σαρδάμ, κλπ. Λάθος μέτρηση ακόμη και στους θανάτους. Μια φορά covid, για πάντα covid. Αυτή είναι η φιλοσοφία.
Και με όλα αυτά επέβαλαν το εμβόλιο, ως πανάκεια. Μόνο που αποδείχθηκε το αντίθετο. Χώρισαν το λαό στα δύο. Το έχουμε πει πολλές φορές. Οι μιαροί και οι καθαροί. Μόνο που οι πρώτοι προσέχουν, ενώ οι δεύτεροι ξαμολύθηκαν χωρίς σκέψη και φροντίδα. Και άρχισαν να μεταδίδουν. Στην αρχή έγινε προσπάθεια απόκρυψης. Πόσο όμως να κρυφτεί το γεγονός. Όλοι μας έχουμε έναν περίγυρο. Και όσο και να λέει η τηλεόραση για επιδημία ανεμβολίαστων, η επιδημία κατάντησε να οφείλεται στους εμβολιασμένους πλέον. Αυτό προκύπτει από τις χώρες με υψηλή εμβολιαστική κάλυψη, αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις πλείστων ρυθμιστικών αρχών, αυτό προκύπτει και από τη γειτονιά μας. Αφού έφτασε μάλιστα και ο μόνιμος τηλεαστέρας και μάντης κακών μαντάτων (στη μονάδα του οποίου δεν μπορεί να γλυτώσει κανείς) να ομολογεί ότι το 20% στις ΜΕΘ είναι εμβολιασμένοι, καταλαβαίνετε τι γίνεται. Φυσικά το 20% είναι πολύ μικρότερο από το 80%. Αυτό όμως σήμερα. Δεν είναι δύσκολο να ανατραπεί αύριο.
Όσον αφορά τα εμβόλια, να πω ότι στα 200+ χρόνια ύπαρξης των εμβολίων δεν έχω ακούσει να υπάρχει εμβόλιο που να μην σε προστατεύει από τη μόλυνση, από τη νόσηση και από τη βαριά εξέλιξη. Μιλάνε για πτώση των αντισωμάτων σε λίγους μήνες και άρα ανάγκη νέων εμβολιασμών. Κάθε πότε άραγε; Μάλλον κάθε εξάμηνο. ΄Ωσπου να γίνουμε εξαρτημένοι χρήστες των εμβολίων. Να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτά. Μας έλεγαν για μνήμη, για κυτταρική ανοσία κλπ. Μας έλεγαν ότι η ανοσία των εμβολίων είναι καλύτερη της φυσικής ανοσίας. Τα αντισώματα από τα εμβόλια δεν κρατούν χρόνια. Γνωστό αυτό. Όμως σε νέα επαφή με το παθογόνο κινητοποιείται η μνήμη, ξαναπαράγονται αντισώματα και προστατεύεται το άτομο. Τώρα οι άνθρωποι λένε ανεκδιήγητα πράγματα. Ότι τα αντισώματα πέφτουν σε λίγους μήνες και μετά το εξάμηνο θεωρείσαι ανεμβολίαστος. Τότε τι εμβόλια είναι αυτά; Η μνήμη που είναι; Βέβαια τα λένε νομικοί, νευροχειρούργοι, πλαστικοί χειρούργοι, πνευμονολόγοι, πολιτικοί κα. Άνθρωποι δηλ που έχουν βαθιά άγνοια από εμβόλια. Έλα όμως που τους πιστεύουν και γιατροί σχετικοί με το θέμα. Ακόμη και οι παιδίατροι, που ασχολούνται με τα εμβόλια ως αντικείμενο εργασίας τους, έφτασαν να πιστεύουν ότι μόνον αυτό θα μας σώσει. Μερικοί μάλιστα διαφημίζουν με φωτογραφίες και τα ιατρεία τους, μη αναλογιζόμενοι τι ακριβώς διαφημίζουν. Πως να διαφημίσεις και να αναλάβεις το ρίσκο για ένα εμβόλιο που έλαβε άδεια για παιδιά με μελέτη 2.500 παιδιών μόλις όπου τα μισά έλαβαν το εμβόλιο και τα άλλα μισά placebo - παρακολουθήθηκαν για δύο μήνες μόνον - και βγήκε το συμπέρασμα ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές;
Όλα τα παραπάνω δείχνουν μια περίεργη πορεία της νόσου και των αντιδράσεων των κυβερνήσεων. Αρνούμαστε την πανδημία;. Όχι φυσικά. Υπάρχει, ανεξαρτήτως του πως επιβλήθηκε. Αρνούμαστε τα εμβόλια; Όχι φυσικά. Τα εμβόλια έσωσαν και σώζουν ζωές. Αμφιβάλλουμε για το συγκεκριμένο εμβόλιο με τα όσα μέχρι σήμερα δεδομένα και με το ότι δεν γνωρίζουμε τι θα προκύψει αύριο. Και οι αμφιβολίες ενισχύονται με την επιμονή των "ειδικών" ότι η φυσική νόσηση δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτε. Αυτό που γνωρίζουν και οι φοιτητές της ιατρικής το αγνοούν οι μεγαλοτιτλούχοι ειδικοί.
Τι θα έπρεπε λοιπόν να κάνουμε; Καλή πρωτοβάθμια φροντίδα, αυστηρά μέτρα προσωπικής υγιεινής, χρήση μάσκας (όσο προστατεύει), τήρηση αποστάσεων, καλή διατροφή, ενίσχυση συστημάτων υγείας, εμβολιασμός συγκεκριμένων ομάδων κινδύνου (ο μερικός εμβολιασμός δεν προσφέρει το βέλτιστο, αλλά το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι ακόμη υπό διερεύνηση και άρα χρήζει προσοχής), κυκλοφορία όλων- νοσησάντων, εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων-, μέτρα (αν κριθούν αναγκαία) ίδια για όλους. Η φύση θα εξισορροπήσει τη λοίμωξη αν σταματήσουν οι επιμέρους διαχωρισμοί.
Ο διαχωρισμός δεν βοηθά. Επιδεινώνει. Η πολιτική του ενός και μόνον μέτρου (πχ. εμβόλιο) δεν βελτιώνει. Επιδεινώνει. Η προσήλωση σε μέτρα που έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικά δείχνει άλλους σκοπούς. Οι πολιτικοί το γνωρίζουν. Ας το καταλάβουμε κι εμείς.
Σαθρή και κυνική πολιτική στου κασίδη το κεφάλι (πάντα)
Οπρωθυπουργός έκανε λόγο για «τσαρλατάνους» και φύτεψε άθελά του ιδέες. Η τρελή πορεία που διανύουμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας επιτρέπει μια περίσσεια ανοησίας και αντιεπιστημονισμού –που βαφτίζεται «τελευταία λέξη της επιστήμης»– και αποκαλύπτει εγκληματικές ελλείψεις και γενικευμένη –στοχευμένη– αδιαφορία για το σύστημα υγείας. Άλλωστε το είχαν στο στόχαστρο για δεκαετίες, διαλύοντάς το. Ακόμα και μέσα στην πανδημία προχώρησαν σε δύο απίστευτες ενέργειες: μείωσαν τα κονδύλια για την υγεία και απέλυσαν 8.500 υγειονομικούς. Και, όπως μαθαίνει να κουρεύει στου κασίδη (σε ελεύθερη απόδοση, του καραφλού) το κεφάλι, ο πρωθυπουργός της βάρδιας προσπαθεί να δείξει ότι είναι μέγας κομμωτής αξιώσεων. Ακολουθώντας τις οδηγίες των ευρωπαϊκών οίκων «μόδας» επί το ελληνικότερον, επέβαλε τα μεγαλύτερα λοκντάουν στην Ευρώπη πέρσι, και τώρα προχωρά στο «κυνήγι μαγισσών» ενώ το σύστημα υγείας ασφυκτιά θανάσιμα. Το κάνει παρασταίνοντας πως αντιμετωπίζεται έτσι η πανδημία. Κι αν «δεν», τότε «δεν πειράζει». Άλλωστε φταίνε οι «μολυσμένοι», ο «εσωτερικός εχθρός».
Η Γηραιά Ήπειρος παίρνει ξανά το δρόμο των λοκντάουν αφού εξασφάλισε ποσοστά εμβολιασμού από 70% και πάνω. Ακόμα και σε χώρες με ποσοστά 85% πλήρως εμβολιασμένων, η πανδημία εξαπλώνεται. Φταίνε οι «άλιεν», αυτοί που «ζουν ανάμεσά μας», κι όχι οι πολιτικές που ακολούθησαν και προπαγάνδισαν δύο χρόνια τώρα οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης και οι κυβερνήσεις τους. Τώρα θα σωθούμε από την 3η δόση. Κι αν όχι, από την 4η. Ο κ. Γεροτζάθας (αναβαθμισμένος πλέον σε μέλος think tank του κ. Τσίπρα) ομιλεί ήδη για 5ο κύμα πανδημίας. Κάτι ξέρει…
Σε αυτά τα πλαίσια ο κ. Μητσοτάκης πιέζει κι άλλο ένα τμήμα της κοινωνίας που αρνείται να εμβολιαστεί, και ταυτόχρονα επιβάλλει μέτρα σε ολόκληρη την κοινωνία (πάσο, ελέγχους, που ισοδυναμούν με ένα οριζόντιο υπόκωφο λοκντάουν), αρνούμενος να πάρει μέτρα που θα τόνωναν και δεν θα διέλυαν την εστίαση, που θα καταργούσαν την αναστολή των 8.500 υγειονομικών. Νομίζει ότι καλύπτει τα κενά με την επίταξη 80 γιατρών στη Β. Ελλάδα… Με τα νέα μέτρα δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες διαβίωσης και έκφρασης-συμμετοχής ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, και χαϊδεύει τα αυτιά των εμβολιασμένων ότι μέχρι τώρα καλά, αλλά… Χωρίς 3η δόση, θα περιπέσουν κι αυτοί στην κατηγορία των «μολυσμένων». Μάλιστα τους έδωσε παράταση ενός μήνα (7 μήνες μετά τη 2η δόση). Μετά εκτίπτουν τα «προνόμια» κίνησης (αφού βέβαια δείξουν πάσο και ταυτότητα παντού – αυτό θα γίνει κανόνας).
Η αντιπολίτευση φρόντισε μετά το διάγγελμα Μητσοτάκη να ξεκαθαρίσει τη θέση της επί το σκληρότερο: Γιατί δεν ισχύουν τα μέτρα στα σώματα ασφαλείας και στο στρατό; Ζητά γενίκευση των μέτρων και έντασή τους με πλήρη κάλυψη των διακρίσεων ενάντια στους ανεμβολίαστους. Ερωτοτροπεί με την υποχρεωτικότητα και τη διεύρυνσή της σε πολλούς χώρους, ενώ για το ΕΣΥ μιλά ανοικτά για πρόσληψη νέου προσωπικού. Δηλαδή «τελειώνει» τους 8.500 υγειονομικούς που βρίσκονται σε αναστολή. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να υπάρχουν στο σύστημα Υγείας… Πιο συστημική στάση δεν γίνεται.
Τώρα έχει γίνει μόδα και στο ΚΚΕ το «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό». Αλλά κανείς δεν λέει ότι «εμβολιασμένος μεταδίδει σε εμβολιασμένο», και ότι «πλήρως εμβολιασμένοι νοσούν, και πολλοί από αυτούς νοσούν βαριά». Ούτε υπάρχει καμιά νύξη για αντιδημοκρατική εκτροπή και ειδικό καθεστώς. Είναι βολικό το σχήμα «επιδημία ανεμβολίαστων». Το προπαγανδίζει ο κ. Μητσοτάκης, αρέσει και στον κ. Μπουρλά. Όπως αρέσει και σε όλους όσους πασχίζουν να αποκρύψουν τι έγινε στον χορό μεταμφιεσμένων της Big Pharma.
Ο χειμώνας θα είναι δύσκολος και επειδή έχει εγκαταλειφθεί ο πραγματικός ορθολογισμός στην αντιμετώπιση ενός επικίνδυνου ιού και μιας υγειονομικής κρίσης. Τα λογικά βήματα στην αντιμετώπιση έχουν αποκηρυχθεί, και η εργαλειοποίηση είναι στο τιμόνι – μαζί με το κέρδος και τη συγκάλυψη εγκληματικών ελλείψεων και πολιτικών, που εξασθενούν λαό και κοινωνία πάνω από μια δεκαετία (τουλάχιστον). Με ευθύνη των Βρυξελλών και των κυβερνήσεων που παρέλασαν στη χώρα μας, οι οποίες αντιμετώπισαν το ζήτημα της υγείας –όπως κι όλα τα σημαντικά και κρίσιμα ζητήματα– με τυχοδιωκτική αμεριμνησία.
Βία κατά των Γυναικών: Εν αρχή ην η ανισότητα…
της Τζένης Κριθαρά
Η 25η Νοεμβρίου έχει οριστεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών ούτως ώστε να λειτουργεί ως υπενθύμιση για την πάταξη του φαινομένου της έμφυλης κακοποίησης. Πρόκειται για έναν σκοπό για τον οποίο οφείλουμε να εργαζόμαστε όλοι 365 μέρες τον χρόνο. Ωστόσο, αυτό που παρατηρείται με την πάροδο των ετών είναι όχι μόνο η αύξηση των ποσοστών άσκησης βίας εις βάρος των γυναικών και των θηλυκοτήτων, αλλά και η ενίσχυση της προσπάθειας υποβάθμισης του ίδιου του φαινομένου. Στο πλαίσιο μίας στρεβλά εννοούμενης ισότητας, άνδρες και γυναίκες υποτιμούν συστηματικά τις διάφορες μορφές που λαμβάνει η βία και επινοούν μία σειρά από νέες ταμπέλες: η «μυγιάγγιχτη», η «ψευτοφεμινίστρια που αρπάζεται με το παραμικρό», η «τρελή», η «υστέρω» κ.ο.κ…
Ας αφιερώσουμε τη σημερινή ημέρα για να αποσαφηνίσουμε τι εστί βία. Να αρχίσουμε, δηλαδή, από την …αλφαβήτα. Βία είναι ο ξυλοδαρμός, αλλά είναι και κάθε χαστούκι, κάθε σπρώξιμο, κάθε αγκωνιά, κάθε επιθετική κίνηση με σκοπό να προκαλέσει πόνο, φόβο ή … συμμόρφωση. Βία είναι η σεξουαλική κακοποίηση, η σεξουαλική παρενόχληση, ο βιασμός και κάθε συνεύρεση χωρίς συναίνεση ανεξάρτητα από την ταυτότητα του θύτη. Δεν έχει σημασία αν είναι ο σύζυγος ή ο σύντροφός σου. Βία είναι τα πρόστυχα σχόλια στον δρόμο, βία είναι η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, βία είναι η γυναίκα να θεωρείται τσούλα για τους ίδιους λόγους που ένας άνδρας θεωρείται μάγκας. Βία είναι η συστηματική υποτίμηση στους χώρους εργασίας και στα κέντρα εξουσίας λόγω φύλου, βία είναι ο εξαναγκασμός στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων στερεοτύπων ανάλογα με το αν γεννήθηκες άνδρας ή γυναίκα.
Γενεσιουργός αιτία της βίας είναι η ανισότητα. Κι εδώ γεννάται ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι άνδρες και γυναίκες είναι σήμερα ισότιμοι. Το γεγονός, όμως, ότι με πολύ κόπο και τεράστιο αγώνα έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε δικαιώματα που για τους άνδρες θεωρούνται αυτονόητα και δεδομένα όχι μόνο δεν είναι απόδειξη ισότητας, αλλά ένδειξη ανισότητας! Το γεγονός πως οι γυναίκες έχουμε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι δεν σημαίνει πως αυτομάτως αποκτήσαμε ισότιμο ρόλο και λόγο στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Αντίστοιχα, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του κορμιού μας δεν σήμανε αυτομάτως τον σεβασμό όλων στη σωματική ακεραιότητα και την σεξουαλικότητά μας. Πρέπει να την προστατεύουμε διαρκώς.
Τα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων αναπαράγονται για αιώνες με τόση ευλάβεια, ώστε έχουμε φτάσει στην φυσικοποιήσή τους. Όμως, τίποτα δεν είναι πιο αφύσικο από την ανισότητα. Αυτή η σχέση εξουσίας και ανισοτιμίας άρχισε να δημιουργείται αιώνες πριν, όταν άνδρες και γυναίκες εισήχθησαν στην παραγωγική διαδικασία με διαφορετικούς όρους. Ως εκ τούτου, διαμορφώθηκαν διαφορετικοί όροι στις σχέσεις εξουσίας και πολιτικής, που οδήγησαν σε κατάφωρες αδικίες και αποκλεισμούς εις βάρος των γυναικών. Σαν αποτέλεσμα, οι σύγχρονες κοινωνίες δομήθηκαν στα θεμέλια στρεβλών αντιλήψεων για τις σχέσεις και τους ρόλους των φύλων, οι οποίες σήμερα μεταφράζονται σε σεξισμό, μισογυνισμό, τοξική αρρενωπότητα και κουλτούρα του βιασμού.
Αν είσαι θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάλεσε στην Γραμμή SOS 15900
Ας αφιερώσουμε τη σημερινή ημέρα για να αποσαφηνίσουμε τι εστί βία. Να αρχίσουμε, δηλαδή, από την …αλφαβήτα. Βία είναι ο ξυλοδαρμός, αλλά είναι και κάθε χαστούκι, κάθε σπρώξιμο, κάθε αγκωνιά, κάθε επιθετική κίνηση με σκοπό να προκαλέσει πόνο, φόβο ή … συμμόρφωση. Βία είναι η σεξουαλική κακοποίηση, η σεξουαλική παρενόχληση, ο βιασμός και κάθε συνεύρεση χωρίς συναίνεση ανεξάρτητα από την ταυτότητα του θύτη. Δεν έχει σημασία αν είναι ο σύζυγος ή ο σύντροφός σου. Βία είναι τα πρόστυχα σχόλια στον δρόμο, βία είναι η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, βία είναι η γυναίκα να θεωρείται τσούλα για τους ίδιους λόγους που ένας άνδρας θεωρείται μάγκας. Βία είναι η συστηματική υποτίμηση στους χώρους εργασίας και στα κέντρα εξουσίας λόγω φύλου, βία είναι ο εξαναγκασμός στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων στερεοτύπων ανάλογα με το αν γεννήθηκες άνδρας ή γυναίκα.
Γενεσιουργός αιτία της βίας είναι η ανισότητα. Κι εδώ γεννάται ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι άνδρες και γυναίκες είναι σήμερα ισότιμοι. Το γεγονός, όμως, ότι με πολύ κόπο και τεράστιο αγώνα έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε δικαιώματα που για τους άνδρες θεωρούνται αυτονόητα και δεδομένα όχι μόνο δεν είναι απόδειξη ισότητας, αλλά ένδειξη ανισότητας! Το γεγονός πως οι γυναίκες έχουμε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι δεν σημαίνει πως αυτομάτως αποκτήσαμε ισότιμο ρόλο και λόγο στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Αντίστοιχα, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του κορμιού μας δεν σήμανε αυτομάτως τον σεβασμό όλων στη σωματική ακεραιότητα και την σεξουαλικότητά μας. Πρέπει να την προστατεύουμε διαρκώς.
Τα στερεότυπα για τους ρόλους των φύλων αναπαράγονται για αιώνες με τόση ευλάβεια, ώστε έχουμε φτάσει στην φυσικοποιήσή τους. Όμως, τίποτα δεν είναι πιο αφύσικο από την ανισότητα. Αυτή η σχέση εξουσίας και ανισοτιμίας άρχισε να δημιουργείται αιώνες πριν, όταν άνδρες και γυναίκες εισήχθησαν στην παραγωγική διαδικασία με διαφορετικούς όρους. Ως εκ τούτου, διαμορφώθηκαν διαφορετικοί όροι στις σχέσεις εξουσίας και πολιτικής, που οδήγησαν σε κατάφωρες αδικίες και αποκλεισμούς εις βάρος των γυναικών. Σαν αποτέλεσμα, οι σύγχρονες κοινωνίες δομήθηκαν στα θεμέλια στρεβλών αντιλήψεων για τις σχέσεις και τους ρόλους των φύλων, οι οποίες σήμερα μεταφράζονται σε σεξισμό, μισογυνισμό, τοξική αρρενωπότητα και κουλτούρα του βιασμού.
Αν είσαι θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάλεσε στην Γραμμή SOS 15900
Πηγή: www.imerodromos.gr
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021
Η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Julie Ponesse παραιτείται αρνούμενη να κάνει το εμβόλιο...
Υπάρχουν στιγμές που ένας άνθρωπος με άποψη και ιστορική συνείδηση αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα ποιους πρέπει να αφήσει και με ποιους οφείλει να συμπορευθεί.
Η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής του Πανεπιστημίου Western's Huron University College στον Καναδά, Julie Ponesse, προφανώς έφθασε σε αυτό το οριακό σημείο όπου ήταν αναγκασμένη να επιλέξει. Η επιλογή της ήταν ξεκάθαρη. Αποφάσισε να υποβάλει την παραίτησή της διαμαρτυρόμενη για την καθοριστική παραβίαση ενός εκ των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό της ελεύθερης βούλησης.
Η Julie Ponesse υπέβαλε την παραίτηση της κατά την διάρκεια ομιλία της σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο. Στην χώρο εργασίας της δηλαδή. Έχοντας πλήρη συνείδηση των ενεργειών της εξηγεί στους συναδέλφους της και τους σπουδαστές της τους λόγους που την ώθησαν σε αυτήν της την απόφαση.
Με αναφορές στη «Δημοκρατία» ως προϊόν της αρχαιοελληνικής σκέψης αλλά και στον βιασμό της από τον Ναζισμό και κάθε εκδοχής φασισμό, η Julie Ponesse εξηγεί τι είναι η «κοινοτοπία του κακού». Πώς δηλαδή ανακαλύπτουμε ξαφνικά πώς ο εχθρός της Δημοκρατίας, ο απάνθρωπος εγκληματίας Ναζί, ο κάθε βάρβαρος φασίστας είναι ένας απλός ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας που έχουμε συνηθίσει να τον συναντάμε στο καφενείο της γειτονιάς μας. Η Hanna Arrentt το 1961 είχε περιγράψει με θαυμαστό τρόπο το πόσο κοινός άνθρωπος, το πόσο καθημερινός και κοινότοπος ήταν ο Άϊχμαν, αυτός ο συνειδητός οργανωτής του Ολοκαυτώματος.
Απέναντι σε αυτές τις καθημερινές αντιδημοκρατικές συμπεριφορές επαναστατεί η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής. Επίκεντρο της άρνησής της να νομιμοποιήσει την «κοινοτοπία του κακού» είναι ο εξαναγκασμός στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Η καθηγήτρια Julie Ponesse είναι σαφής. Με τέτοιες στρεβλές διαδικασίες νομιμοποίησης ξεκινούν όλα τα εγχειρήματα κατάλυσης της ελεύθερης βούλησης. Κάπως έτσι, με μικρά βήματα και μεθοδικές κινήσεις παραβιάζονται οι κανόνες της Δημοκρατίας.
Η Julie Ponesse υπέβαλε την παραίτηση της κατά την διάρκεια ομιλία της σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο. Στην χώρο εργασίας της δηλαδή. Έχοντας πλήρη συνείδηση των ενεργειών της εξηγεί στους συναδέλφους της και τους σπουδαστές της τους λόγους που την ώθησαν σε αυτήν της την απόφαση.
Με αναφορές στη «Δημοκρατία» ως προϊόν της αρχαιοελληνικής σκέψης αλλά και στον βιασμό της από τον Ναζισμό και κάθε εκδοχής φασισμό, η Julie Ponesse εξηγεί τι είναι η «κοινοτοπία του κακού». Πώς δηλαδή ανακαλύπτουμε ξαφνικά πώς ο εχθρός της Δημοκρατίας, ο απάνθρωπος εγκληματίας Ναζί, ο κάθε βάρβαρος φασίστας είναι ένας απλός ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας που έχουμε συνηθίσει να τον συναντάμε στο καφενείο της γειτονιάς μας. Η Hanna Arrentt το 1961 είχε περιγράψει με θαυμαστό τρόπο το πόσο κοινός άνθρωπος, το πόσο καθημερινός και κοινότοπος ήταν ο Άϊχμαν, αυτός ο συνειδητός οργανωτής του Ολοκαυτώματος.
Απέναντι σε αυτές τις καθημερινές αντιδημοκρατικές συμπεριφορές επαναστατεί η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής. Επίκεντρο της άρνησής της να νομιμοποιήσει την «κοινοτοπία του κακού» είναι ο εξαναγκασμός στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Η καθηγήτρια Julie Ponesse είναι σαφής. Με τέτοιες στρεβλές διαδικασίες νομιμοποίησης ξεκινούν όλα τα εγχειρήματα κατάλυσης της ελεύθερης βούλησης. Κάπως έτσι, με μικρά βήματα και μεθοδικές κινήσεις παραβιάζονται οι κανόνες της Δημοκρατίας.
Ολόκληρη η ομιλία εδώ / Full speech here
ΥΓ του blog: ....ο λόγος δεν είναι το εμβόλιο αλλά ο τρόπος επιβολής του... το ζήτημα λοιπόν δεν είναι υγειονομικό αλλά απόλυτα και καθαρά πολιτικό.... είναι θέμα δημοκρατίας για την κοινωνία και ελεύθερης βούλησης για το άτομο… όταν σε μια εξουσία όπως η ιατρική εν προκειμένω δεν βάλεις τα όρια στα οποία πρέπει να θέτει τις δραστηριότητες, τις λογικές και τις πιθανές λύσεις της τότε καταντάει τυραννία και εν τέλει αναποτελεσματική έως καταστροφική ή όποια λύση…..
Οι Ρινόκαιροι και ο Ρινόκερος.
Παναγιώτης Οικονομίδης
Ζητείται από τον Σερβετάλη, εν προκειμένω, αλλά και από πολλούς άλλους κατά καιρούς, μία καθολικότητα στην στάση. Μια άμεμπτη, συνεπής και αδιάλειπτη στάση ζωής, σαν το υποκείμενο να είναι εκ γενετής διαμορφωμένο.
Ζητείται δηλαδή παρθενογένεση. Ζητείται η υπέρβαση της διαδικασίας υποκειμενοποίησης. Ζητείται η τελικά επανακαθήλωση του Θεού.
Η εμμονή σε μια καθολικότητα εκφρασμένη στις ξεχωριστές ατομικότητες είναι μια τραυματική εμμονή στην σχέση με το νέο-μετά.
Το αίτημα για καθολικότητα στην στάση μιας ατομικότητας είναι ο τελευταίος σπασμός του αιτούντος πριν γίνει ρινόκερος. Όχι με την έννοια του ’’ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω’’ αλλά με την έννοια του αδύνατου. Δεν υπάρχουν ιδεολογικές καθαρότητες στα μυαλά των ανθρώπων.
Η πραγματικότητα διαμορφώνεται με ένα κομμάτι από τον Σερβετάλη, με λίγο από τον Νηκο και την οικογένειά του, με λίγο από τον έναν με λίγο από τον άλλον.
Ναι.Η πραγματικότητα είναι μια κουρελού. Και κάθε φορά που όταν ένα κουρέλι πέφτει, βρίσκει κάποιο καινούργιο να καλύψει την γύμνια της. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι τα στημόνια να αντέχουν.
Ας χαμηλώσουμε την μύτη και ας μιλήσουμε για τα στημόνια. Ή μήπως είναι βαρύ το θέμα;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)