Υπάρχουν στιγμές που ένας άνθρωπος με άποψη και ιστορική συνείδηση αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα ποιους πρέπει να αφήσει και με ποιους οφείλει να συμπορευθεί.
Η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής του Πανεπιστημίου Western's Huron University College στον Καναδά, Julie Ponesse, προφανώς έφθασε σε αυτό το οριακό σημείο όπου ήταν αναγκασμένη να επιλέξει. Η επιλογή της ήταν ξεκάθαρη. Αποφάσισε να υποβάλει την παραίτησή της διαμαρτυρόμενη για την καθοριστική παραβίαση ενός εκ των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό της ελεύθερης βούλησης.
Η Julie Ponesse υπέβαλε την παραίτηση της κατά την διάρκεια ομιλία της σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο. Στην χώρο εργασίας της δηλαδή. Έχοντας πλήρη συνείδηση των ενεργειών της εξηγεί στους συναδέλφους της και τους σπουδαστές της τους λόγους που την ώθησαν σε αυτήν της την απόφαση.
Με αναφορές στη «Δημοκρατία» ως προϊόν της αρχαιοελληνικής σκέψης αλλά και στον βιασμό της από τον Ναζισμό και κάθε εκδοχής φασισμό, η Julie Ponesse εξηγεί τι είναι η «κοινοτοπία του κακού». Πώς δηλαδή ανακαλύπτουμε ξαφνικά πώς ο εχθρός της Δημοκρατίας, ο απάνθρωπος εγκληματίας Ναζί, ο κάθε βάρβαρος φασίστας είναι ένας απλός ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας που έχουμε συνηθίσει να τον συναντάμε στο καφενείο της γειτονιάς μας. Η Hanna Arrentt το 1961 είχε περιγράψει με θαυμαστό τρόπο το πόσο κοινός άνθρωπος, το πόσο καθημερινός και κοινότοπος ήταν ο Άϊχμαν, αυτός ο συνειδητός οργανωτής του Ολοκαυτώματος.
Απέναντι σε αυτές τις καθημερινές αντιδημοκρατικές συμπεριφορές επαναστατεί η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής. Επίκεντρο της άρνησής της να νομιμοποιήσει την «κοινοτοπία του κακού» είναι ο εξαναγκασμός στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Η καθηγήτρια Julie Ponesse είναι σαφής. Με τέτοιες στρεβλές διαδικασίες νομιμοποίησης ξεκινούν όλα τα εγχειρήματα κατάλυσης της ελεύθερης βούλησης. Κάπως έτσι, με μικρά βήματα και μεθοδικές κινήσεις παραβιάζονται οι κανόνες της Δημοκρατίας.
Η Julie Ponesse υπέβαλε την παραίτηση της κατά την διάρκεια ομιλία της σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο. Στην χώρο εργασίας της δηλαδή. Έχοντας πλήρη συνείδηση των ενεργειών της εξηγεί στους συναδέλφους της και τους σπουδαστές της τους λόγους που την ώθησαν σε αυτήν της την απόφαση.
Με αναφορές στη «Δημοκρατία» ως προϊόν της αρχαιοελληνικής σκέψης αλλά και στον βιασμό της από τον Ναζισμό και κάθε εκδοχής φασισμό, η Julie Ponesse εξηγεί τι είναι η «κοινοτοπία του κακού». Πώς δηλαδή ανακαλύπτουμε ξαφνικά πώς ο εχθρός της Δημοκρατίας, ο απάνθρωπος εγκληματίας Ναζί, ο κάθε βάρβαρος φασίστας είναι ένας απλός ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας που έχουμε συνηθίσει να τον συναντάμε στο καφενείο της γειτονιάς μας. Η Hanna Arrentt το 1961 είχε περιγράψει με θαυμαστό τρόπο το πόσο κοινός άνθρωπος, το πόσο καθημερινός και κοινότοπος ήταν ο Άϊχμαν, αυτός ο συνειδητός οργανωτής του Ολοκαυτώματος.
Απέναντι σε αυτές τις καθημερινές αντιδημοκρατικές συμπεριφορές επαναστατεί η καθηγήτρια Δεοντολογίας και Ηθικής. Επίκεντρο της άρνησής της να νομιμοποιήσει την «κοινοτοπία του κακού» είναι ο εξαναγκασμός στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Η καθηγήτρια Julie Ponesse είναι σαφής. Με τέτοιες στρεβλές διαδικασίες νομιμοποίησης ξεκινούν όλα τα εγχειρήματα κατάλυσης της ελεύθερης βούλησης. Κάπως έτσι, με μικρά βήματα και μεθοδικές κινήσεις παραβιάζονται οι κανόνες της Δημοκρατίας.
Ολόκληρη η ομιλία εδώ / Full speech here
ΥΓ του blog: ....ο λόγος δεν είναι το εμβόλιο αλλά ο τρόπος επιβολής του... το ζήτημα λοιπόν δεν είναι υγειονομικό αλλά απόλυτα και καθαρά πολιτικό.... είναι θέμα δημοκρατίας για την κοινωνία και ελεύθερης βούλησης για το άτομο… όταν σε μια εξουσία όπως η ιατρική εν προκειμένω δεν βάλεις τα όρια στα οποία πρέπει να θέτει τις δραστηριότητες, τις λογικές και τις πιθανές λύσεις της τότε καταντάει τυραννία και εν τέλει αναποτελεσματική έως καταστροφική ή όποια λύση…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου