Alexandros Raskolnick
Νομίζω ότι το χρυσό βατόμουρο της 48ης επετείου του Πολυτεχνείου, ανήκει στον αντιπρόεδρο της Βουλής, Χαράλαμπο Αθανασίου, και εξηγούμαι:
Μερίδα φοιτητών, ως γνωστόν, δεν του επέτρεψε να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο, και ο ίδιος σημείωσε πως
«κανένα κόμμα, κανένας πολιτικός σχεδιασμός δεν αποφάσισε και οργάνωσε την εξέγερση του πολυτεχνείου. Η ατομική ευθύνη που χαρακτηρίζει τις δημοκρατίες στα κράτη δικαίου, είναι αυτή που διήγειρε τη συλλογικότητα και ένωσε τις φωνές όλων. Συνεπώς, όποιοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν τους αγώνες του ελληνικού λαού, προσβάλουν την ιστορία. Τα παιδιά αυτά, όταν εμείς κάναμε τον αγώνα αυτό, ήταν αγέννητα ή ήταν στις κούνιες. Η μέρα είναι ιερή και πρέπει να τους το συγχωρήσουμε. Ζήτω το Πολυτεχνείο»Το χρυσό βατόμουρο δεν του αξίζει για τα περί ατομικής ευθύνης (αυτό πάει για χρυσή σφαίρα κωμωδίας).
Το χρυσό βατόμουρο του αξίζει για την αποστροφή του λόγου του ότι όταν τα παιδιά αυτά ήταν αγέννητα, ο ίδιος έκανε αγώνα!
Το χρυσό βατόμουρο του αξίζει επειδή είναι απίστευτο το θράσος ενός ανθρώπου που σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του αποφοίτησε από τη Νομική το 1971 και αμέσως μετά, για την επόμενη διετία, όταν "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε ἡ σκλαβιά" υπηρετώντας τη στρατιωτική του θητεία, ταυτόχρονα δικηγορούσε!
Ντρέπεται και η ντροπή απέναντι σε κάτι τέτοιους προνομιούχους του δικτατορικού καθεστώτος που σήμερα ισχυρίζονται ότι έκαναν αντιδικτατορικό αγώνα και ανακράζουν "Ζήτω το Πολυτεχνείο"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου