Οι βρετανικές ρίζες της σύγκρουσης στην Παλαιστίνη

Το 1917, η βρετανική κυβέρνηση εξέδωσε τη διαβόητη Διακήρυξη Μπάλφουρ. Αυτό το σύντομο έγγραφο -67 λέξεις- αποτέλεσε σημείο καμπής στη σύγχρονη παλαιστινιακή ιστορία.

Saurav Sarkar

Οι ισραηλινές σημαίες κυματίζουν επί του παρόντος πάνω από όλα τα κυβερνητικά κτίρια στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που η πρώην αυτοκρατορική ηγεμονία επιστρατεύει το βάρος της πίσω από τον σιωνισμό. Το 1917, η βρετανική κυβέρνηση εξέδωσε τη διαβόητη Διακήρυξη Μπάλφουρ.
Αυτό το σύντομο έγγραφο -67 λέξεις- αποτέλεσε σημείο καμπής στη σύγχρονη παλαιστινιακή ιστορία. Δεσμεύτηκε η Μεγάλη Βρετανία να δημιουργήσει μια “εθνική πατρίδα” για τον εβραϊκό λαό στην Παλαιστίνη. (Η αρχική διατύπωση υποσχόταν ένα “εβραϊκό κράτος”, αλλά άλλαξε αργότερα.) Η Διακήρυξη Μπάλφουρ περιείχε διατύπωση που προοριζόταν να διασφαλίσει τους Παλαιστίνιους, αλλά είδαμε πώς αυτό λειτούργησε τον επόμενο αιώνα.
Από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έως το 1948, οι Βρετανοί κυβέρνησαν την Παλαιστίνη, το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιόδου υπό την εντολή της Κοινωνίας των Εθνών. Ο πληθυσμός των Εβραίων εποίκων στην Παλαιστίνη αυξήθηκε κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαετιών -ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1930- καθώς η βρετανική κυβέρνηση ενίσχυσε τη μετανάστευσή τους. Το 1922, μόνο το 11% του πληθυσμού της περιοχής ήταν Εβραίοι. Μέχρι το 1931, το ποσοστό του εβραϊκού στοιχείου είχε ανέλθει στο 17% περίπου. Μέχρι το 1939, το ποσοστό ήταν σχεδόν 30 τοις εκατό.
Σε εκείνο το σημείο, η βρετανική κυβέρνηση προσπάθησε να περιορίσει οποιαδήποτε περαιτέρω εβραϊκή επέκταση, προκειμένου να εξασφαλίσει τη σταθερότητα στην περιοχή. Αλλά τότε ήταν πλέον πολύ αργά – τα δεδομένα στο χώρο είχαν αλλάξει. Αυτό που άλλοτε ήταν μια περιοχή που αποτελείτο σχεδόν κατά 90 τοις εκατό από Παλαιστίνιους είχε γίνει μια αμφισβητούμενη γη μεταξύ δύο ενισχυμένων δημογραφικά ομάδων. Επιπλέον, οι Βρετανοί είχαν κατασχέσει γη από τους Παλαιστίνιους για να την παραδώσουν στους Εβραίους και είχαν επιδοθεί σε βίαιη καταστολή του αρχόμενου παλαιστινιακού εθνικισμού. Και στη δεκαετία του 1930, μια επιτροπή της βρετανικής κυβέρνησης συνέστησε τη διχοτόμηση της Παλαιστίνης, θέτοντας τις βάσεις για την αποτυχημένη “λύση των δύο κρατών”. Η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ

ΦΩΤ: Η επίσημη μεταβίβαση της Ιερουσαλήμ στη βρετανική κυριαρχία, με έναν “ντόπιο ιερέα” να διαβάζει τη διακήρυξη από τα σκαλιά του Πύργου του Δαβίδ.

Πηγή: seisaxthia.com