Τώρα που μας τελείωσε η πανδημία, κοιτάμε ένα γύρω και δεν βλέπουμε τίποτε άλλο από καχυποψία, ευθιξία και επιθετικότητα. Μαζί με απόλυτο και άκρατο ατομικισμό, που είναι επακόλουθο του φόβου.
Αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες, σκόρπιες είναι ακόμη οι σκέψεις μου για το κακό που μας βρήκε, μην περιμένετε τώρα κάποιο περιεκτικό και διαφωτιστικό πόνημα (Κοντιάδης alert!), που θα τα ξεκαθαρίσει όλα και θα τα βάνει στη σειρά. Άλλωστε είναι νωπό το πλήγμα και όπως θα έλεγε και ο Τζόνυ Θάντερς, μπορεί να μη φαίνονται πια οι ουλές αλλά εκεί βρίσκονται, κρύβονται κάτω απ’ το δέρμα…
Γράφω, όμως, στον τίτλο για παγκόσμιο πόλεμο. Και σ’ αυτό θα επιμείνω, ότι η πανδημία του κορωνοϊού ήταν ο τρίτος στη σειρά, που εγκλώβισε στο θανατηφόρο του εναγκαλισμό το σύνολο σχεδόν της υφηλίου. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τον πρώτο και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αντί οι απώλειες εκατομμυρίων ψυχών να οδηγήσουν σε έναν καλύτερο οδήγησαν σε έναν χειρότερο κόσμο. Γιατί η νίκη δεν είχε καθαρτικό και παιδευτικό χαρακτήρα…
Εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι. Μετά από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ακολούθησε η οργασμική δεκαετία του είκοσι (the roaring twenties, που λένε και στο Χάρβαρντ), όπου έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα σε ένα τσουνάμι απολαύσεων. Και όταν ξεφορτωθήκαμε τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ξεκίνησε το οικονομικό θαύμα της Δύσεως, που σε συνδυασμό με το αντίπαλο δέος της Σοβιετικής Ενώσεως, οδήγησαν την Ευρώπη σε πρωτοφανή ευημερία. Συν οι εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις, που πρόσφεραν δύναμη και φωνή στους ταπεινούς και καταφρονεμένους.
Ενώ τώρα; Ενώ τώρα που μας τελείωσε η πανδημία, κοιτάμε ένα γύρω και δεν βλέπουμε τίποτε άλλο από καχυποψία, ευθιξία και επιθετικότητα. Μαζί με απόλυτο και άκρατο ατομικισμό, που είναι επακόλουθο του φόβου. Ο φόβος ενεργοποιεί τους πλέον πρωτόγονους μηχανισμούς υπεράσπισης του εγώ, άρα στρέφεσαι στον ατομικισμό και όχι στην αλληλεγγύη όταν ο covid ετοιμάζεται να σε πνίξει στη μύξα και να σε στείλει στον τάφο. Και κάπως έτσι, παρεάκι με ολίγον Κατρούγκαλο (δεν θα σας ξέχναγα κύριε Γιώργο μου!), κερδίζονται και εκλογές στην χώρα που ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως…
Κοντά στον ατομικισμό, βέβαια, κοντά στις μάσκες και στα αντισηπτικά, κάνει την εμφάνισή της και η μοναξιά. Το έθιξε την περασμένη Κυριακή στο «Βήμα» η συνάδελφος Ιφιγένεια Βιρβιδάκη, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:
“Σύμφωνα με τη μελέτη «Μοναξιά στην ΕΕ» του Joint Research Center (JRC) της ΕΕ, η επικράτηση της μοναξιάς αυξήθηκε τους μήνες που ακολούθησαν το ξέσπασμα της Covid 19. Το 2016, περίπου το 12 % των ευρωπαίων πολιτών ανέφερε ότι αισθανόταν μοναξιά περισσότερο από τον μισό χρόνο της ημέρας του. Τους πρώτους μήνες της πανδημίας το ποσοστό υπερδιπλασιάστηκε και έφτασε το 25 %. Η τηλεργασία από την άλλη, διαδόθηκε μαζικά και περιόρισε την κοινωνική επαφή.
«Η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης είναι τόσο επικίνδυνη όσο το να καπνίζει κανείς 15 τσιγάρα καθημερινά», αναφέρει έκθεση του Συμβουλίου του Γενικού Χειρουργού των ΗΠΑ”.
Πάρτε και δυο παραδείγματα για το τέλος, για το κατά πόσο η πανδημία επηρέασε αρνητικά τις συμπεριφορές μας. Το πρώτο απ’ την Ελλάδα:
Κατά 10,3% μειώθηκαν οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2022 σε σχέση με το 2021. Συγκεκριμένα, οι γεννήσεις το 2022 ήταν 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983 κορίτσια), ενώ το 2021 ήταν 85.346 (43.998 αγόρια και 41.348 κορίτσια), σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Το δεύτερο από τις ΗΠΑ, το είδα σε πρόσφατο άρθρο των New York Times. Ο τίτλος αυτού, εξόχως αποκαλυπτικός:
Τα παιδιά χάνουν σχολικές μέρες σε ρυθμούς ανησυχητικούς.
Συνέβη στη φούρια της πανδημίας σημειώνει η αρθρογράφος, Σάρα Μέρβος, αλλά τρία χρόνια αργότερα τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Σε σχέση με πριν από την πανδημία, οι μαθητές λείπουν όλο και περισσότερο απ΄ τα σχολεία…
Υ.Γ.: Θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν ισχύει κάτι αντίστοιχο και στην Ελλάδα, αλλά ανάμεσα στις σχολικές αίθουσες που καταρρέουν και στην αγωνία του Πιερρακάκη να ιδρυθούν επειγόντως ιδιωτικά πανεπιστήμια, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Παιδιά είναι στο κάτω κάτω της γραφής. Θα πάθουν και θα μάθουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου