Ο Θέμης Τζήμας, νομικός, διδάκτορας δημοσίου δικαίου και πολιτικής επιστήμης του ΑΠΘ και μεταδιδακτορικός ερευνητής, αναλύει με την οπτική του στον 98.4 τα κρίσιμα μέτωπα με παγκόσμια διάσταση που σηματοδοτούν την πορεία του 2024, ενώ αρχικά αναφέρεται και στις αμφίσημες δηλώσεις του Άγγελου Συρίγου για την Συνθήκη της Λωζάνης. Όπως σημειώνει, το κυβερνητικό στρατόπεδο, με εμφανή την απουσία αντιπολίτευσης ικανής να το ελέγξει, λειτουργεί εκτός θεσμών και με καταστρατήγηση του ίδιου του σκληρού πυρήνα του Συντάγματος σε διάφορα θέματα , όπως τα Εθνικά ή την Ανώτατη Εκπαίδευση. Αυτό που ετοιμάζεται στο επίπεδο του κατευνασμού με παραχωρήσεις δορυφοροποίησης στην Τουρκία, έχει ανάγκη από "λαγούς" λέει ο κ. Τζήμας, που θα ρυμουλκήσουν κι εκείνο το κομμάτι της βάσης της ΝΔ, που έχει ευαίσθητα αντανακλαστικά στα εθνικά θέματα. Το εγχείρημα κατάλυσης του άρθρου 16 του Συντάγματος που ανήκει στο σκληρό του πυρήνα , με έναν νόμο και συνταγματικές ερμηνείες θεσμικής υπέρβασης, πέραν του ζητήματος ουσίας για τον δημόσιο χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και τι συνιστά στην Ελλάδα στην πράξη η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, έχει ένα ευθέως ζήτημα Πολιτειακής εκτροπής. "Αν με έναν νόμο καταργείς στην Ανώτατη Εκπαίδευση, τον σκληρό πυρήνα του Συντάγματος με μια κυβερνητική πλειοψηφία του 41% που θα μεταφράζει όπως θέλει το Σύνταγμα", τότε όπως λέει ο κ. Τζήμας, "αυτή η πρακτική ανοίγει τον δρόμο ακόμη και με έναν νόμο στα Εθνικά θέματα να παίρνεις αποφάσεις, για ζητήματα του σκληρού Συνταγματικού πυρήνα της κρατικής σου υπόστασης, ως χώρας".
Ο κ. Τζήμας, υποστηρίζει πως το πρώτο κρίσιμο μέτωπο για το 2024 είναι οι εξελίξεις στην Παλαιστίνη και στην ευρύτερη περιοχή. Η πολιτική Νετανιάχου ωθεί σε γενίκευση του πολέμου. Το Ισραήλ θέλει να αναγκάσει τις ΗΠΑ να επιτεθούν στο Ιράν, ενώ ο ένοικος του Λευκού Οίκου Τζο Μπάιντεν, παρότι θέλει να αποφύγει τον πόλεμο με το Ιράν, στην πραγματικότητα τον φέρνει πιο κοντά με τις πράξεις του. Εν τω μεταξύ, από τη μια το Ισραήλ υλοποιεί πολιτικές γενοκτονίας σε ζωντανή μετάδοση, ενώ από την άλλη δέχεται πρωτοφανή πλήγματα στη στρατιωτική του ικανότητα.Η ενδεχόμενη επέκταση της σύγκρουσης προς το Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη και τελικώς το Ιράν, θα κλονίσει το κράτος του Ισραήλ συθέμελα, ενώ ταυτοχρόνως θα προκαλέσει στρατηγικό πλήγμα στη μεσανατολική πολιτική των ΗΠΑ.Η Ουάσιγκτον ούτε είναι έτοιμη, ούτε θέλει να πολεμήσει με τις σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, με τους Ανσαράλα και πολύ περισσότερο με το Ιράν. Ιδίως σε μια προεκλογική χρονιά, η πιθανότητα να πληγεί ένα πολεμικό πλοίο ή να υπάρξουν θύματα μεταξύ των στελεχών του σε στρατιωτικές βάσεις είναι πραγματικός εφιάλτης.
Κρίσιμο στο παγκόσμιο πόλεμο με πολυμορφική δομή μεταξύ Δύσης και Ανατολής, και το μέτωπο της Ουκρανίας, κυρίως ως προς τον τρόπο που αυτό θα οδηγηθεί σε τερματισμό , ως προς τους όρους και την μορφή που θα πάρει για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, όπου όμως είναι εμφανές πλέον, όπως λέει ο κ. Τζήμας, ότι η έκβαση κρίνεται από τα "θέλω" κυρίως της Ρωσίας.
Το τρίτο μέτωπο είναι η ανισότητα σε παγκόσμια και τοπική κλίμακα. Όσο και αν υποτιμάται συνειδητώς από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, πρόκειται για μια “βόμβα” παγκοσμίων διαστάσεων. Από το γεγονός ότι τα τεράστια συσσωρευμένα κεφάλαια κατευθύνονται σε ακίνητα, χρηματοπιστωτικά προϊόντα και περιουσιακά στοιχεία πολυτελείας, αντί για παραγωγικές επενδύσεις, ιδίως στη Δύση, έως τον τρόπο διαχείρισης της Τεχνητής Νοημοσύνης, η ελίτ των υπερπλουσίων έχει πρακτικώς σφετεριστεί την όποια αστική δημοκρατία συνολικώς, κατευθύνοντας τις ασκούμενες πολιτικές με τρόπο που να εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα. Πρόκειται για συνταγή κοινωνικής έκρηξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου