Η επέτειος της μεγάλης απελευθερωτικής επανάστασης του ’21, κινδυνεύει να παραμεριστεί μέσα στη δίνη και την αγωνία της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης.
Και όμως αυτές οι δυο τραγωδίες που βιώνει η σημερινή Ελλάδα, καθιστούν την Επανάσταση του ’21 διπλά πιο σημαντική και πολύ πιο επίκαιρη σε μηνύματα.
Οι λόγοι είναι πολλοί, δυο όμως οι κυριότεροι.
Ο πρώτος είναι ότι όλα τα δεινά που έχουν βάλει σε δοκιμασία αυτήν τη χώρα, σχετίζονται στενά με το γεγονός ότι, παρά το μεγάλο ξεσηκωμό του ’21, η Ελλάδα ποτέ δεν ολοκλήρωσε την εθνική της χειραφέτηση και δεν υπήρξε ποτέ μια πραγματικά ανεξάρτητη χώρα, ενώ τα τελευταία μνημονιακά χρόνια έχει μετατραπεί σε πιόνι και μισο-αποικία.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το αίτημα της εθνικής μας χειραφέτησης και ο πόθος γενιών και γενικών για μια ανεξάρτητη και κοινωνικά δίκαιη πατρίδα, γίνονται σήμερα, που ζούμε το τέλος της “παγκοσμιοποίησης”, αλλά και την αναλγησία, την παρακμή και το τέλος της Ευρωζώνης και της Ε.Ε, πολύ πιο σημαντικά για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.
Σε τέτοιους καιρούς, η χειραφέτηση από τον ευρωατλαντισμό και τους νέους ολιγάρχες-κοτζαμπάσηδες, η αποτίναξη του ραγιαδισμού που καλλιεργούν στο λαό και η μεγάλη στροφή με βαθιά δημοκρατικούς, σύγχρονους και οικονομικά και κοινωνικά ριζοσπαστικούς όρους στο ελεύθερο και ανεξάρτητο έθνος-κράτος, αποτελεί τη μόνη διέξοδο σωτηρίας του λαού μας, επαναθεμελίωσης, ανασυγκρότησης και δημιουργίας της νέας Ελλάδας του 21ου αιώνα, που δεν θα έχει μόνο παρελθόν αλλά και ένα ασφαλές και ελπιδοφόρο μέλλον.
Να ακούσουμε τις φωνές του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Κάλβου, του Σολωμού και τόσων άλλων άξιων συνεχιστών τους στα 200 χρόνια του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Η 200στη επέτειος της Επανάστασης του ’21, πρέπει να βρει μια Ελλάδα διαφορετική. Τη Ελλάδα που μας αξίζει και όλοι κατά βάθος διακαώς επιθυμούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου