Γιώργος Βέλτσος
Με συγκίνησε η προτροπή των γ.γ. του Πρωθυπουργού Γ. Δημητριάδη, Επικοινωνίας Γ. Μαστρογεωργίου και του ερευνητή Χ. Τσέκερη,* να οργανώσω το μέλλον μου ως «τρόπο σκέψης», την προπαραμονή μάλιστα της 25ης Μαρτίου, όπου η Γιάννα με καλεί να την οργανώσω ως παρελθόν.
Και... τούτο παρότι το ‘21 υπήρξε το κυρίως πεδίο επαλήθευσης διαχρονικά της αστικής μας τάξης, της μόνης εν τέλει διαχειρίστριας -μαζί με το χρήμα- του χρόνου.
Οπότε, τι σημασία θα είχε να σκεφτώ το μέλλον αλλιώς απ’ ό,τι μου προτείνουν οι τρεις νεαροί κυβερνητικοί μελλοντολόγοι;
Διότι τι περισσότερο να σκεφτώ και πώς να καταλάβω από όσα δυσνόητα γράφουν;
Παρά ταύτα, θα μπορούσα συνειρμικά με το «βοή» του Καβάφη που παραπέμπουν, να σκεφτώ τη βοή στη σάλα της Wall Street.
*«Το μέλλον ως τρόπος σκέψης» («Νέα», 20-21 Μαρτίου 2021)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου