Τάσος Παππάς
Οταν είσαι πολιτικός πρώτης γραμμής (επικεφαλής κυβέρνησης, αρχηγός κόμματος εξουσίας) και ορισμένες αποφάσεις σου συναντούν την αντίδραση της κοινωνίας τι κάνεις; Δεν δίνεις συνεντεύξεις σε μη φιλικά μέσα ενημέρωσης για να μη βρεθείς στη δύσκολη θέση να απαντήσεις σε ενοχλητικές ερωτήσεις για τις οποίες δεν σε έχουν προετοιμάσει οι συνεργάτες σου. Προτιμάς τα φιλικά μέσα ενημέρωσης που έχουν ενισχυθεί οικονομικά από σένα και οι ιδιοκτήτες τους έχουν πάρει ό,τι έχουν ζητήσει. Θα περάσεις μερικές ευχάριστες στιγμές και ενδεχομένως να σχηματίσεις την εντύπωση ότι όλα βαίνουν καλώς.
Αν είσαι υποχρεωμένος να πας σε συνεντεύξεις Τύπου όπου υπάρχουν και δημοσιογράφοι από μέσα ενημέρωσης τα οποία σου έχουν κάνει τη ζωή δύσκολη και σου ασκούν σκληρή κριτική για πράξεις και παραλείψεις σου τι κάνεις; Δύσκολο πρόβλημα αν μάλιστα οι συνεντεύξεις Τύπου μεταδίδονται ζωντανά από την τηλεόραση. Εχεις δύο επιλογές. Μία ακραία και μία λιγότερο επιθετική. Αποκλείεις από τον κατάλογο εκείνους τους δημοσιογράφους που υποψιάζεσαι ότι θα θέσουν επικίνδυνες ερωτήσεις και για να κρατήσεις τα προσχήματα δίνεις ερωτήσεις σε αυτούς που εκπροσωπούν ΜΜΕ τα οποία απεχθάνεσαι μετά την παρέλευση τριών ωρών, όταν οι περισσότεροι τηλεθεατές έχουν κλείσει την τηλεόραση και απολαμβάνουν τον μεσημεριανό ύπνο τους.
Τι γίνεται όμως όταν τα πράγματα ζορίζουν και ξένα μέσα ενημέρωσης υπεράνω υποψίας για ροπή προς τον αριστερισμό και διεθνείς οργανώσεις με μεγάλη παράδοση στην έρευνα περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα σου στα θέματα της ελευθερίας του Τύπου με διόλου κολακευτικά λόγια;
Είτε αγνοείς τα επικριτικά δημοσιεύματα και παροτρύνεις τα μέσα ενημέρωσης που σε στηρίζουν να κάνουν το ίδιο, είτε προσπαθείς να αμφισβητήσεις την αξιοπιστία τους και την εγκυρότητα των στοιχείων που προσκομίζουν, είτε αν δεν μπορείς να τα βάλεις κάτω από το χαλί γιατί υπάρχουν και εστίες αντίστασης που δεν λένε να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις του καθεστώτος σου, επιστρατεύεις θεωρίες συνωμοσίας για να αποδείξεις ότι πίσω από αυτές τις… ανθελληνικές ενέργειες κρύβονται οι προαιώνιοι εχθροί του έθνους, δηλαδή οι Τούρκοι, που συστηματικά σε απειλούν ή οι πολιτικοί αντίπαλοί σου που είναι αδίστακτοι και μετέρχονται άθλια μέσα για να δυσφημήσουν τη χώρα. Ιδού το πακέτο του εξωτερικού και εσωτερικού εχθρού. Δουλεύουν αντάμα για να πλήξουν την πατρίδα και να συκοφαντήσουν την κυβέρνησή της.
Και για να μην αφήσεις περιθώρια για αμφιβολίες στους κακόπιστους και για να πείσεις τους αφελείς που επιμένουν να προβληματίζονται για το αν οι προθέσεις σου είναι αγνές, παραγγέλνεις δυο-τρεις δημοσκοπήσεις και τρίβεις στα μούτρα των επικριτών σου τα… ανιδιοτελή ευρήματά τους που δείχνουν ότι η διαφορά σου με τον δεύτερο μεγαλώνει και αυτό είναι μια απόδειξη ότι οι πολίτες εγκρίνουν τις πολιτικές σου και γυρίζουν τις πλάτες τους στον λαϊκισμό.
Και τι κάνεις όταν βρίσκεσαι στην αγαπημένη σου χώρα, στη μητρόπολη του φιλελευθερισμού (και του καπιταλισμού-καζίνο), που της έχεις δώσει τα πάντα (ούτε έναν αστερίσκο δεν έχεις βάλει, έτσι, για τα μάτια του κόσμου), που, όπως λες, ήμασταν πάντα μαζί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και ένας αθεόφοβος που μάλλον στα νιάτα του θα είχε περάσει από κάποια ακτιβιστική ομάδα -ο David Ignatius, αρθρογράφος στην Washington Post και επιστημονικός συνεργάτης στο Harvard Kennedy School- σε ρωτάει για το θλιβερό ρεκόρ της Ελλάδας στην ελευθερία του Τύπου; Ωχ! Ο πλήρης αιφνιδιασμός. Δεν το περίμενες και μάλιστα εντός έδρας. Ξεροκαταπίνεις, μασάς τα λόγια σου, ξεστομίζεις κάτι ακατάληπτα και απαξιώνεις την έρευνα και την οργάνωση που τη συνέταξε. Θρίαμβος. Φρόνιμο είναι, για να μην εκτίθεσαι, να διαλέγεις με πιο αυστηρά κριτήρια τους συνομιλητές σου.
Ανάγωγα
Οι Τούρκοι F-16, αν δεν χαλάσει η δουλειά, εμείς F-35 και έπεται συνέχεια και για τους δύο αγοραστές, αφού οι αμερικανικές εταιρείες επινοούν συνεχώς νέα μοντέλα για να γεμίζουν τα ταμεία τους και να καλύπτουν τις ανάγκες των συμμάχων τους (προβλέψιμων και απρόβλεπτων) ώστε να παρακολουθούμε αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου