.jpg)
Ότι ακριβώς περιμέναμε. Ότι ακριβώς προειδοποιούσαμε από την αρχή της πανδημίας.
Αλλά ας ξεκινήσουμε από το εδώ και τώρα.
Δεν θα μπορούσε παρά να μην μου διαφύγει η έκθεση της Eurostat για υπερβάλλουσα θνησιμότητα αυτόν τον Απρίλη της τάξης του 10% κατά μέσο όρο σε ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό αντιστοιχεί σε χιλιάδες ζωές που περισσεύουν σε ένα περίσσευμα αδιαφορίας για τις ζωές αυτές από τις κυβερνήσεις και τα μήντια.
Ας δούμε τα δεδομένα: Η τρισκατάρατη Σουηδία ήταν η μόνη που τον Απρίλιο του 2022 είχε αρνητικό πρόσημο στον δείκτη, που πλησίαζε μάλιστα το -5%. Με άλλα λόγια, λιγότεροι άνθρωποι πέθαναν στην Σουηδία τον Απρίλιο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Τι διαφοροποιεί την Σουηδία απέναντι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το ξέρουμε: Τα ¨μέτρα¨ που δεν πήρε. Σε αντίθεση, οι πολύ πετυχημένες στην αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι και τα κύματα Δέλτα, Νορβηγία και Φινλανδία, γράφουν πλέον 11 και 16% αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.
Στην επόμενη καλύτερη θέση που ξεκινά από το 3% αύξηση της θνησιμότητας και δεν ξεπερνάει το 10% είναι όλες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Τι διαφοροποιεί αυτές τις χώρες από τις «προηγμένες» ευρωπαϊκές; Πάρα πολλά. Πολλές από αυτές πήραν μέτρα αλλά δεν τα τήρησαν, είχαν από τους υψηλότερους θανάτους μέχρι και το κύμα Όμικρον, έχουν από τα μικρότερα ποσοστά εμβολιασμού.
Όλες οι προηγμένες χώρες, έχουν αύξηση πάνω από 10%.
Αν αυτοί οι θάνατοι οφείλονταν αποκλειστικά στο εμβόλιο, θα βλέπαμε αυτή την αύξηση και στην Σουηδία που έχει σημαντικό ποσοστό εμβολιασμού.
Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι η πρωταθλήτρια με 28%, μια μικρή αυτογενοκτονία που όλο και μεγαλώνει κάθε επόμενη χρονιά.
Η Ελλάδα δεν έχει τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού στην Ευρώπη όμως.
Τα έχει η Πορτογαλία. Η Πορτογαλία που με το 98% εμβολιαστική κάλυψη βαράει μέσα στον Ιούνη πάνω από τριάντα θανάτους ημερησίως, πλησιάζοντας τα υψηλά του μαζικότερου κύματος, αυτού της αρχικής Όμικρον.
Ας σταθούμε στην Πορτογαλία.
Στις δέκα πρώτες μέρες αυτού του Ιουνίου, η Πορτογαλία σημείωσε αύξηση 700 παραπάνω θανάτους σε σχέση με προηγούμενους Ιουνίους. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 25%. Αυτή αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους: 42% αύξηση στις ηλικίες άνω των 85, 21% αύξηση στους 75 με 84.
Δεν θα μπορούσε παρά να μην μου διαφύγει η έκθεση της Eurostat για υπερβάλλουσα θνησιμότητα αυτόν τον Απρίλη της τάξης του 10% κατά μέσο όρο σε ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό αντιστοιχεί σε χιλιάδες ζωές που περισσεύουν σε ένα περίσσευμα αδιαφορίας για τις ζωές αυτές από τις κυβερνήσεις και τα μήντια.
Ας δούμε τα δεδομένα: Η τρισκατάρατη Σουηδία ήταν η μόνη που τον Απρίλιο του 2022 είχε αρνητικό πρόσημο στον δείκτη, που πλησίαζε μάλιστα το -5%. Με άλλα λόγια, λιγότεροι άνθρωποι πέθαναν στην Σουηδία τον Απρίλιο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Τι διαφοροποιεί την Σουηδία απέναντι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το ξέρουμε: Τα ¨μέτρα¨ που δεν πήρε. Σε αντίθεση, οι πολύ πετυχημένες στην αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι και τα κύματα Δέλτα, Νορβηγία και Φινλανδία, γράφουν πλέον 11 και 16% αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.
Στην επόμενη καλύτερη θέση που ξεκινά από το 3% αύξηση της θνησιμότητας και δεν ξεπερνάει το 10% είναι όλες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Τι διαφοροποιεί αυτές τις χώρες από τις «προηγμένες» ευρωπαϊκές; Πάρα πολλά. Πολλές από αυτές πήραν μέτρα αλλά δεν τα τήρησαν, είχαν από τους υψηλότερους θανάτους μέχρι και το κύμα Όμικρον, έχουν από τα μικρότερα ποσοστά εμβολιασμού.
Όλες οι προηγμένες χώρες, έχουν αύξηση πάνω από 10%.
Αν αυτοί οι θάνατοι οφείλονταν αποκλειστικά στο εμβόλιο, θα βλέπαμε αυτή την αύξηση και στην Σουηδία που έχει σημαντικό ποσοστό εμβολιασμού.
Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι η πρωταθλήτρια με 28%, μια μικρή αυτογενοκτονία που όλο και μεγαλώνει κάθε επόμενη χρονιά.
Η Ελλάδα δεν έχει τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού στην Ευρώπη όμως.
Τα έχει η Πορτογαλία. Η Πορτογαλία που με το 98% εμβολιαστική κάλυψη βαράει μέσα στον Ιούνη πάνω από τριάντα θανάτους ημερησίως, πλησιάζοντας τα υψηλά του μαζικότερου κύματος, αυτού της αρχικής Όμικρον.
Ας σταθούμε στην Πορτογαλία.
Στις δέκα πρώτες μέρες αυτού του Ιουνίου, η Πορτογαλία σημείωσε αύξηση 700 παραπάνω θανάτους σε σχέση με προηγούμενους Ιουνίους. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 25%. Αυτή αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους: 42% αύξηση στις ηλικίες άνω των 85, 21% αύξηση στους 75 με 84.
Αν αυτή η δραματική αύξηση οφειλόταν κυρίως στα εμβόλια, θα υπήρχε αντανάκλαση και στις μικρότερες ηλικίες όπου το όφελος που είχαν τα εμβόλια ήταν μικρότερο σε σχέση με το ρίσκο, σε σύγκριση με τους ηλικιωμένους. Η δραματική αύξηση όμως, αφορά σχεδόν αποκλειστικά τους ηλικιωμένους.
Τι μας λένε τα δεδομένα της Πορτογαλίας; Ότι η προστασία του εμβολίου από τον θάνατο στους ηλικιωμένους ήταν πρόσκαιρη, όχι μόνο λόγω των μεταλλάξεων και της μείωσης της αποτελεσματικότητας του εμβολίου σε σχέση με τον χρόνο, αλλά και επειδή, πολλοί από τους ηλικιωμένους που είχαν κάποιο όφελος από τα εμβόλια, είχαν ούτως ή άλλως μερικούς μήνες ζωής μπροστά τους. Είναι η θεωρία της «καύσιμης ύλης». Και μάλλον ήδη γίνεται πράξη.
Ας δούμε λοιπόν, τι πλήρωσαν οι νεαρότερες ηλικίες για αυτούς τους λίγους μήνες ζωής που κέρδισαν κάποιοι ηλικιωμένοι, ζώντας μέσα στην απομόνωση, τον φόβο και τον φασισμό.
Τι μας λένε τα δεδομένα της Πορτογαλίας; Ότι η προστασία του εμβολίου από τον θάνατο στους ηλικιωμένους ήταν πρόσκαιρη, όχι μόνο λόγω των μεταλλάξεων και της μείωσης της αποτελεσματικότητας του εμβολίου σε σχέση με τον χρόνο, αλλά και επειδή, πολλοί από τους ηλικιωμένους που είχαν κάποιο όφελος από τα εμβόλια, είχαν ούτως ή άλλως μερικούς μήνες ζωής μπροστά τους. Είναι η θεωρία της «καύσιμης ύλης». Και μάλλον ήδη γίνεται πράξη.
Ας δούμε λοιπόν, τι πλήρωσαν οι νεαρότερες ηλικίες για αυτούς τους λίγους μήνες ζωής που κέρδισαν κάποιοι ηλικιωμένοι, ζώντας μέσα στην απομόνωση, τον φόβο και τον φασισμό.
Υποτιμώντας τις συνέπειες των μέτρων
Δεν έχει πολύ καιρό, που ο WHO, απέδωσε όλη την παγκόσμια υπερβάλλουσα θνησιμότητα των προηγούμενης διετίας, στον Covid, αυξάνοντας τους θανάτους που αποδίδονται σε αυτόν σε 13.000.000 ως 16.000.000.
Παρότι επιμέρους εκτιμήσεις αυτής της προσέγγισης, ήδη αναθεωρούνται από τον ίδιο τον ΠΟΥ, η ίδια η προσέγγιση ήταν δόλια καθώς μηδένισε τους θανάτους από τις καραντίνες και τα μέτρα κι επομένως και τις ευθύνες των κυβερνήσεων για αυτούς.
Οι θάνατοι όμως της αντιμετώπισης, κάθε άλλο παρά μηδενικοί είναι.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι επιπλέον θάνατοι από non covid αιτίες στις ηλικίες 18-64 στις ΗΠΑ, υπολογίζονται στους 170.000 το 2020-2021. Σύμφωνα με την μελέτη, αν σε αυτούς προστεθούν και οι θάνατοι με Covid που στην πραγματικότητα επήλθαν από άλλες αιτίες, το νούμερο αυτό γίνεται 240.000 νεκροί άνθρωποι στις παραγωγικές ηλικίες λόγω της αντιμετώπισης της πανδημίας.
Και παρότι οι θάνατοι Covid αφορούσαν κυρίως τις μεγάλες ηλικίες, μέσα στην πανδημία οι θάνατοι των ηλικιωμένων αυξήθηκαν κατά 18% ενώ στους κάτω των 64 αυξήθηκαν κατά 21%. Μιλάμε για ασύλληπτα νούμερα.
Σε αυτούς τους θανάτους, υπάρχουν και θάνατοι από εμβόλια. Αλλά δεν είναι θάνατοι μόνο από εμβόλια.
Σε αυτούς τους θανάτους, υπάρχουν και θάνατοι από εμβόλια. Αλλά δεν είναι θάνατοι μόνο από εμβόλια.
Ελλαδάρα
28% αύξηση στους θανάτους τον Απρίλιο στην Ελλάδα. Μιλάμε όντως για μεγάλο θανατικό. Αν ήταν μόνο από εμβόλια, θα έπρεπε χώρες με μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης να έχουν μεγαλύτερη αύξηση. Δεν έχουν.
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες χώρες;
Α) Η Ελλάδα είναι πλέον από τις φτωχότερες σε διαθέσιμο εισόδημα χώρες της Δύσης για τον μέσο κάτοικο της.
Η φτώχεια, επιδεινώνει το επίπεδο υγείας και τις επιλογές αντιμετώπισης ασθένειας.
Αυτό, σε συνδυασμό με το διαλυμένο πλέον σύστημα υγείας, όχι απλά δεν γλυτώνει ζωές. Αλλά σκοτώνει. Νέτα, σκέτα.
Είναι εντυπωσιακή η αδιαφορία των Ελλήνων, που ενώ νόμιζαν ότι θυσίαζαν τις ζωές τις δικές τους και των παιδιών τους για τους παππούδες τους, δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν πεθαίνουν κατά χιλιάδες οι συνομήλικοι τους, οι παππούδες τους και τα παιδιά τους από ένα ακραία υποστελεχωμένο και με τρομερές ελλείψεις όχι μόνο στα νούμερα αλλά και στο εξειδικευμένο προσωπικό σύστημα υγείας που οι υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι του. το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μιζάρουν στους ιατρικούς εξοπλισμούς, που συχνά, δεν έχουν καν χειριστές και μένουν σαν την χαμένη κιβωτό του Ιντιάνα Τζόουνς.
Τα εμβόλια, είναι μη αναστρέψιμα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καταγράφεις, να αναγνωρίζεις τις παρενέργειες τους για να μπορείς να τις αντιμετωπίσεις έστω κάπως και να προσεύχεσαι η μαζική επιβολή τους να τιμωρηθεί.
Δυστυχώς, και η κατάντια του συστήματος υγείας είναι μη αναστρέψιμη στην χώρα μας επειδή ακριβώς δεν απασχολεί μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού συλλογικά και κατά την γνώμη μου, πολύ πιο φονική.
Τυχεροί οι νεκροθάφτες. Δεν θα πεινάσουν ποτέ, όσο και να πεινάσει αυτή η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου