.jpg)
Τους κάλεσαν να τους βραβεύσουν. Να βραβεύσουν τι; Τη μουσική ή το στίχο τους που λέει: «Τη γαμάω μέσα στο Bentley / Φρέσκος σαν το Λουμίδη / Στο μουνί πατάω μπουνίδι / Swoop, swoop, swoop / Ρίχνω κλωτσίδι»;
Αυτούς κάλεσαν να βραβεύσουν, με κριτήριο -το μόνο ανάλογων βραβείων- τις πωλήσεις. Και οι θεράποντες της Τραπ προσήλθαν με όλη τους τη σκευή, τα μούσκλα, τις μπουνιές, τις βρισιές και το ξύλο.
Και τραγουδούν: «Καριόλα σε μισώ, να το ξέρεις, σου αξίζει μόνο αυτό, να υποφέρεις»! Το νεανικό κοινό παραληρεί, μαζί και κοριτσόπουλα!
«Σκάσε πουτάνα μπουνιές μη σου βάλω / Κερνάνε γραμμές και γαμάνε ο ένας τον άλλο» ***
«Ξέρω τι θέλεις ρε πουτάνα / Μεγιστάνα από αλάνα (μεγιστάνα από αλάνα) / Να ξέρει από gunia, να ξέρει τα αλάνια / Να ξέρει από χαβιάρι, να ξέρει από σαμπάνια»****.
Αυτή είναι η Τραπ μουσική. Η ελληνική Τραπ για την ακρίβεια.
Από τα νότια προάστια στα δυτικά.
Στη διαπασών τα μεγάφωνα του σμαρτ που περνάει τη Βεάκη στο Περιστέρι:
«Βουλγάρες, κάνω εισαγωγή τις Βουλγάρες / για να γ@μάς εσύ τις μουν@ρες / όλες τους με λένε Boss… αράζεις συχνά Κολωνάκι γιατί είσαι καλό πουτ@νάκι… ήσουν Ιούδας στη ψυχή, είσαι μια βίζιτα στ’ αλήθεια». (TUS, Βουλγάρες)
Η θεματολογία των τραπ***** κομματιών είναι κοινή σε όλο τον κόσμο (όπλα, ναρκωτικά, υπερτονισμένη σεξουαλικότητα και «ματσίλα», ξεκάθαρη παραβατικότητα στο drill). Στο you tube μεσουρανούν «ραπάδες» και «τραπάδες» ινδάλματα της πιτσιρικαρίας, όπως ο Tus, ο Sin boy, ο Mad Clip ή ο Snik με το φοβερό ιδανικό του: «έχω λεφτά, τρώω καλά και έχω μουν@ρα γκόμενα». Τατουάζ παντού (σχέδια με μαχαίρια, νεκροκεφαλές, φίδια, νυχτερίδες, σκορπιούς, θολά μάτια κ.ά.) και βίντεο κλιπ με προβολή της βωμολοχίας, της σωματεμπορίας, του σεξισμού, της διάχυτης βίας, της διακίνησης ναρκωτικών και της χλιδής του υποκόσμου.
Όλα τα παραπάνω βραβεύονταν χθες στα βραβεία MAD!
Οι φαλλοκρατικές, σεξιστικές και ρατσιστικές εκφράσεις αναπαράγονται διαρκώς σε παιδικά και εφηβικά χείλη. Οι εκπρόσωποί της είναι ινδάλματα στο μυαλό του κάθε νέου, ο οποίος καταλήγει να φιλοξενεί στο υποσυνείδητό του το κοιμισμένο τέρας του φασισμού.
«Με τις γκόμενες πάω με μία κάθε μέρα, για να αδειάζει το πακέτο, αλλιώς έχει βιασμό», τραπάρει ο «καλλιτέχνης» και κανείς δεν αντιδρά.
Η φυσικοποίηση του βιασμού και της φαλλοκρατίας ξεκινά από εδώ. Η κουλτούρα του «νέου φασισμού» διαμορφώνεται εδώ.
Βέβαια, ο κυνισμός και η επιδίωξη του εύκολου πλουτισμού δεν προέκυψαν αποκλειστικά μέσω της τραπ. Και η υπόλοιπη βιομηχανία της κουλτούρας, από το gaming μέχρι την οικονομία των ινφλουένσερ, έχει καθιερώσει το vice ως τάση.
Τι είναι το vice; Λεφτά, ναρκωτικά, γυναίκες.
Η αμερικανική μουσική βιομηχανία υιοθέτησε την τραπ, προσδίδοντας της ακροδεξιό -ας τολμάμε να το λέμε- περιεχόμενο. Αυτή η μουσική έχει διαχυθεί σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Είναι η μουσική των μαθητικών συμμοριών που δέρνουν άγρια άλλα παιδιά, που γρονθοκοπούν τον ομοφυλόφιλο ηθοποιό στο Περιστέρι, που θεωρούν τη γυναίκα κτήμα τους, που καταδιώκουν τον πρόσφυγα, που πλακώνονται ακόμα και μεταξύ τους, όπως χθες!
*** (iLLEOo, Σκάσε πουτάνα)
****(Mad Clip, Ypo, Μεγιστάνα)
*****Παρακλάδι της ραπ, η τραπ γεννήθηκε στα τέλη του 1990 στα γκέτο της Ατλάντα και πήρε το όνομά της από τα trap houses, δηλαδή τα σημεία παρασκευής και πώλησης ναρκωτικών ουσιών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου