Αν μη τι άλλο, η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη ζωντάνεψε την πένθιμη έως και καταθλιπτική και μίζερη και αδιάφορη διαδικασία αντικατάστασης του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ: «την έκανε μαστ και τρέντυ και βάϊραλ μαζί», όπως έγραψε ένας φίλος, φαν της σχολής… Μπαμπινιώτη – «μετέτρεψε το συριζέϊκο σύμπαν σε ένα απέραντο πρωϊνάδικο», όπως είπε μια ραδιοφωνική παραγωγός της σχολής… Φίλη.
Αλήθεια είναι!.. Και τα δύο!.. Ο Κασσελάκης μπήκε στο σκηνικό της κρίσης του ηττημένου και πενθούντος για τον «χαμό» του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, «και τα ‘κανε όλα λίμπα» όπως θα ‘λεγε η Ζωζώ Σαπουντζάκη αν ήταν … συριζαία: «Με λένε Στέφανο, κατάγομαι απ’ την Κρήτη, γεννήθηκα στο Μαρούσι, σπούδασα την Αμερική, είμαι γκέι, είμαι αυτοδημιούργητος… εφοπλιστής, και θέλω να γίνω πρόεδρος!..»
Διόλου πρωτότυπο: «οι μισοί Έλληνες, είναι… πρόεδροι και οι άλλοι μισοί θέλουν να γίνουν», έλεγε ο αείμνηστος Γιάννης Τσαρούχης, «πράγμα που δεν απέχει πολύ απ’ την αλήθεια. Και αυτή η αλήθεια – αν είναι αλήθεια – καθιστά την υποψηφιότητα του Κασσελάκη κοινότοπη, εγείροντας το ερώτημα «προς τι τόση φασαρία για έναν πέμπτο υποψήφιο δίπλα στους κυρίους - ες Τσακαλώτο, Αχτσιόγλου, Παππά και Τζουμάκα;».
*******
«Γιατί έπεσε στο κόμμα σαν… κομήτης» ● «γιατί είναι ένας ξένος» ● «γιατί είναι αμερικανόθρεφτος» ● «γιατί δούλευε για την Μόργκαν Στάνλεϊ» ● «γιατί είναι γκέι και μάλιστα… παντρεμένος» ● «γιατί μας παραμυθιάζει: άκου αυτοδημιούργητος εφοπλιστής!..» ● «γιατί μας πουλάει αμερικανιές για greek dreams και… τρίχες κατσαρές»…
Αυτά τα ολίγα, ως μικρή και ήπια πρόγευση της καταιγιστικής και άκρως τοξικής διαδικτυακής… διαλεκτικής του μπούλινγκ που αναπτύχθηκε από κάθε πολιτική κατεύθυνση, υιοθετήθηκε από μια μεγάλη μερίδα οπαδών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, και εκτοξευόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας εναντίον του υποψηφίου Κασσελάκη.
Από την άλλη, η επεξεργασμένη στις φράξιες του κατακερματισμένου οργανισμού του ΣΥΡΙΖΑ… διαλεκτική του μπούλινγκ κατά του 5ου επίδοξου προέδρου εκφράζότανται, σε υψηλό στελεχιακό επίπεδο, από αυτόκλητους φρουρούς της καθεστηκυίας κομματικής τάξεως (σόρρυ, αταξίας ήθελα να πω). Που συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες του κόμματος, εκτοξεύοντας κατά του ανεπιθύμητου 5ου υποψηφίου παλαιοκομματική ξενοφοβία, ψέματα, ανακρίβειες, μικρότητες: ● «Δεν έχουμε ανάγκη από Μεσσίες, αλλά από πολιτικούς που δεν θα «φυτεύονται» από τα Instagram και τα διάφορα συμφέροντα» ● «Όχι μοντέλα μεταπολιτικής στους εκπροσώπους των πολιτών» ● «Ο κ. Κασσελάκης δεν γνωρίζει καν ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ»…
*******
Ακριβώς το αντίθετο: ● Μόνο ένας «μεσσίας» (μεταφορικά βέβαια, υπό την έννοια του σύγχρονου και φωτισμένου ηγέτη – οδηγητή) θα μπορούσε να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από την σαφώς διαφαινόμενη διαρκή αποσυσπείρωση και την έκπτωση στην περιοχή της ελάσσονος αντιπολίτευσης ● Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν «φυτεύτηκε» από «τα Instagram και τα διάφορα συμφέροντα», αλλά από τον Αλέξη Τσίπρα, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, προς το συμφέρον του κόμματος υποθέτω ● Η υποψηφιότητα Κασσελάκη δεν συνάδει με τα «μοντέλα μεταπολιτικής» τα οποία, άλλωστε, δεν είναι παρά αίολα αμυντικά θεωρήματα της συστημικής… μεταπολιτικής ● Ο κ. Κασσελάκης, όπως όλοι οι απ’ έξω, οι εκτός κομματικών μηχανισμών αριστεροί πολίτες εννοώ, γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τα αποστειρωμένα στελέχη και τους κοινοβουλευτικούς αξιωματούχους του – και, βέβαια, από τους αυτόκλητους ιδιοκτήτες του – «ποιός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ». Γιατί τον στήριξαν κι ακόμα τον στηρίζουν: στα εύκολα και στα δύσκολα τον τρώνε, κυριολεκτικά, στη μάπα!..
Ας το πω με τον τρόπο που το είπε μια ξεχωριστή συνάδελφος και φίλη* απ’ τα παλιά: αυτό που πάνω απ’ όλα με θλίβει, είναι «οι ομοφοβικές, σεξιστικές, σκοταδιστικές επιθέσεις που κάνουν ορισμένοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μισόλογα, σπόντες, ειρωνικά γελάκια, χυδαιολογίες, ψεύδη ασύστολα, fake news»: στηρίζουν τον δικό τους υποψήφιο αποδομώντας τους υπόλοιπους με χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη».
ΥΓ: Ξεπερνώντας – αν είναι δυνατόν! – την θλιβερή κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ και στα πέριξ και τις τοξικές θεωρίες (συνωμοσίας ή μη) γύρω απ' την προεδρική υποψηφιότητα Κασσελάκη, εκτιμώ ότι στην πιθανή – απίθανη περίπτωση που θα λειτουργήσει, στην περιοχή των 170.000 μελών, το ένστικτο επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας, ο συγκεκριμένος υποψήφιος θα έχει τις ίδιες ή και περισσότερες πιθανότητες επικράτησης απ’ αυτές της Αχτσιόγλου, πολύ περισσότερες δε απ’ αυτές των Τσακαλώτου και Παππά.
* Η Έλενα Ακρίτα, σε χθεσινή της ανάρτηση στο facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου