Γιατί οι Γερμανοί δεν θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να βγει από το Ευρώ

Του Philip Pilkington, 

συγγραφέα και δημοσιογράφου με έδρα το Δουβλίνο, Ιρλανδία.

Λοιπόν, έχει υπάρξει πολλή συζήτηση το τελευταίο διάστημα για μια πιθανή ελληνική έξοδο από την Ευρωζώνη. ….
Χθες, ο Gavyn Davies στο ιστολόγιο του Times δημοσίευσε ένα εξαιρετικό άρθρο για τη σιωπηλή πορεία των τραπεζών που έχει ήδη λάβει χώρα σε όλη την Ευρώπη από την αρχή της κρίσης χρέους . Φαίνεται ότι η κρίση των τραπεζών έχει επιταχυνθεί κάπως, καθώς ορισμένοι αρχίζουν αμυδρά να γνωρίζουν από πρόσφατα άρθρα για την κίνηση τραπεζικών καταθέσεων από την Ελλάδα. Ο βαθμός στον οποίο έχει επιταχυνθεί, όμως, είναι αρκετά ενδιαφέρον και μπορεί να τον δείτε στο διάγραμμα της φωτογραφίας το οποίο παρακολουθεί το TARGET2 με τον διατραπεζικό δανεισμό στην Ευρωζώνη.

Όπως ο αναγνώστης μπορεί να δει ότι η εκτροπή-ρίσκο των τραπεζών στην περιφέρεια έχει αυξηθεί αρκετά.

Ο λόγος για αυτό, όπως επισημαίνει Davies, δεν είναι το είδος του λόγου που συνδέονται κλασικά με την λειτουργία μιας τράπεζας. Σε μια τυπική επιχείρηση-τράπεζα οι καταθέτες αγχώνονται με το ότι η τράπεζα δεν θα είναι σε θέση να τους πληρώσει σε μετρητά όταν αυτοί το θέλουν. Πολλοί μπορεί να θυμούνται τη σκηνή όπου ο Σίμπσον ο άτυχος υπάλληλος της τράπεζας δημιουργεί πανικό στους πελάτες λέγοντας ότι, τα χρήματά τους είναι «στο σπίτι του Bill … και στο σπίτι του Fred”.

Έτσι, η κεντρική τράπεζα έχει να κάνει με την αντιμετώπιση του πως θα παρέξει τη ρευστότητα. Στη συνέχεια, οι καταθέτες θα έρθουν να δουν ότι τα χρήματά τους είναι εγγυημένα για να είναι ασφαλείς, επειδή η κεντρική τράπεζα – η οποία τυπώνει χρήμα – στέκεται πίσω από την τράπεζά τους έτοιμη να ικανοποιήσει την επιθυμία τους για μετρητά. Η ΕΚΤ, για οτιδήποτε άλλο έχει κάνει λάθος, έχει παίξει αυτόν το ρόλο τέλεια σε όλη την πρόσφατη κρίση.

Ο λόγος που οι άνθρωποι κινούν τις καταθέσεις τους από τις περιφερειακές τράπεζες στις τράπεζες πυρήνα δεν είναι επειδή ανησυχούν για την ικανότητα των περιφερειακών τραπεζών για την αποπληρωμή. Αντίθετα, ανησυχούν για το ότι η κυβέρνησή τους θα μπορούσε να βγει από το ευρώ και να επανεκδώσει το δικό της νόμισμα. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι, αν οι καταθέσεις τους κάθονταν σε μια τράπεζα στη χώρα τους θα πρέπει να μετατραπούν στο νέο νόμισμα και, ως εκ τούτου, θα υποτιμηθούν αυτόματα έναντι του ευρώ (ή νέο γερμανικό μάρκο, αν όλο το σύστημα καταρρεύσει). Αν ο καταθέτης κινεί τα χρήματά του σε μια γερμανική τράπεζα, αυτό δεν πρέπει να είναι ένα πρόβλημα – και δεδομένου ότι δεν υπάρχουν έλεγχοι κεφαλαίων στην Ελεύθερη Ευρώπη, το να μετακινείς τα χρήματά σου είναι αρκετά εύκολο.
Το πραγματικό πρόβλημα – για τους Γερμανούς, δηλαδή – είναι ότι, όπως επισημαίνει Davies, στην προσπάθεια πρόληψης μιας τραπεζικής κρίσης η ΕΚΤ, φορτώνεται με κάποιο πολύ σοβαρό κίνδυνο:
“Καθώς οι καταθέσεις έχουν αποσυρθεί από τις ελληνικές τράπεζες, η ΕΚΤ αντικαθιστά τις καταθέσεις με πράξεις παροχής ρευστότητας. Αν αυτές είναι τυπικές λειτουργίες repo, όπως αυτές που αναλαμβάνονται στα LTROs το Δεκέμβριο και τον Φεβρουάριο, τότε η ΕΚΤ αναλαμβάνει άμεσα τους κινδύνους που ο Έλληνας ιδιώτης καταθέτης δεν είναι πλέον διατεθειμένος να κρατήσει. Εάν η ρευστότητα εγχέεται μέσω δανειοληπτικής συνδρομής έκτακτης ανάγκης, τότε η Τράπεζα της Ελλάδας αναλαμβάνει θεωρητικά τον κίνδυνο, παρά την ΕΚΤ στο σύνολό της. Αλλά στην περίπτωση διάλυσης του ευρώ, οι απώλειες αυτές θα μπορούσαν τελικά να πέσουν στην ίδια την ΕΚΤ. “
Δείτε εδώ το δίλημμα – τουλάχιστον από ένα γερμανικό σημείο. Αυτή η σιωπηλή πτώση των τραπεζών, προσθέτει έναν σοβαρό κίνδυνο πάνω στον ισολογισμό της ΕΚΤ. Τώρα, όσο η νομισματική ένωση μένει μαζί αυτό δεν είναι πραγματικά ένα πρόβλημα. Αλλά αν ένας από τους κρίκους της αλυσίδας σπάσει, ο ισολογισμός της ΕΚΤ δέχεται ένα χτύπημα – ένα μεγάλο χτύπημα.
Τώρα, δεδομένου ότι η ΕΚΤ εκδίδει το δικό της νόμισμα αυτό δεν είναι πραγματικά ένα πρόβλημα από την άποψη της λειτουργίας. Οι κεντρικές τράπεζες, μετά από όλα, δεν μπορεί ποτέ πραγματικά να πτωχεύσουν. Ωστόσο, οι Γερμανοί μισούν την ιδέα ότι η ΕΚΤ μπορεί να επιτρέψει στον ισολογισμό της να γίνουν σημαντικές απώλειες.
Λοιπόν, τι σημαίνουν όλα αυτά; Μοιάζει ότι οι Έλληνες έχουν μόνο ένα μάλλον τεράστιο διαπραγματευτικό ατού, που του έδωσαν οι πολίτες της περιφέρειας “ψηφίζοντας” κατά των Γερμανών, αφαιρώντας τις καταθέσεις τους από τις περιφερειακές τράπεζες. Μια κλασική περίπτωση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας σε ανατρεπτική δράση… διαφαίνεται!
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το σύνολο των περιστάσεων, αν οι Έλληνες βγουν απ το ευρώ αυτό θα είναι μεγάλος πονοκέφαλος για τους Γερμανούς και την ΕΚΤ. Και έτσι οι μόνοι άνθρωποι που περιχαρακώνονται, αυτές τις μέρες είναι η Μέρκελ και οι πολιτικοί σύμμαχοί της.

 exomatiakaivlepo.blogspot.com