Άτακτη υποχώρηση του ΔΝΤ στην Ρουμανία ύστερα από τον καταποντισμό των «μνημονιακών» δυνάμεων...

Ψήφο εμπιστοσύνης από το ρουμανικό κοινοβούλιο θα ζητήσει, σήμερα, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Βίκτορ Πόντα. Η νέα αριστερή κυβέρνηση του Πόντα διεκδικεί την ψήφο 231 βουλευτών, προκειμένου να αναλάβει καθήκοντα και να οδηγήσει τη Ρουμανία σε μια νέα πορεία.

Αξίζει να σημειωθεί και να υπογραμμιστεί, πως η κυβέρνηση κατέληξε χθες σε συμφωνία με το...

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την αποκατάσταση μισθών και την ελάφρυνση των αυστηρών δημοσιονομικών μέτρων, που είχαν προκαλέσει κάθετη πτώση του βιοτικού επίπεδου.

Τα μέτρα λιτότητας είχαν προκαλέσει την καταψήφιση της κεντροδεξιάς κυβέρνησης της Ρουμανίας τον Απρίλιο, ανοίγοντας τον δρόμο για τις πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν… Αυτά απλά προς γνώση των υπολοίπων

press-gr

ΥΓ του blog: Εκεί που τολμούν οι λαοί τα γεράκια της καταστροφής υποχωρούν. Δυστυχώς στην χώρα μας από την δεκαετία του '50, η πολιτική ηγεσία, ο ξένος παράγοντας και η μεταπολεμική εθνική ελίτ προϊόν των μαυραγοριτών και δωσίλογων της κατοχής επέβαλαν στον λαό μας ένα άνευ προηγούμενο φοβικό σύνδρομο. Η αριστερά μεταφέροντας την δική της ήττα στον εμφύλιο εγκλωβίστηκε κι αυτή. Έτσι μετέτρεψαν, με τα αλλεπάλληλα φοβικά διλλήματα, έναν λαό ηρωικό κι αγωνιστή ανά τους αιώνες σ' ένα τρομοκρατημένο κοινωνικό σύνολο που θεωρεί αλλαγή την εναλλαγή των κομμάτων εξουσίας στην διακυβέρνηση του. Έχασε την ορμή, και τον προσανατολισμό του. Δέθηκε με συμβάσεις, συνθήκες, συμμαχίες που έφαγαν το βιο του. Τώρα του ζητούν την υποταγή και την αξιοπρέπεια. Στο χέρι του είναι η επιλογή να διώξει τους εμπόρους της αξιοπρέπειας από τον ναό των πατέρων του και να ξαναβρεί την περπατησιά της ιστορικής του παρακαταθήκης.

"...Κάποτε γνώρισα έναν κομμουνιστή. Δεν ήξερε τα κείμενα της πίστης του, της αξιοπρέπειάς του μονάχα τον κομμουνισμό γνώριζε ακέραια. Κι όταν τα γεράκια της νομιμοφροσύνης ούρλιαζαν πάνω του προστάζοντας τον να υπογράψει της ανθρωπιάς του τη διαγραφή, αυτός σήκωσε το χιλιοτσακισμένο του κορμί, έφτιαξε τη φορεσιά του, κούμπωσε του σχισμένου του πουκαμίσου το τελευταίο κουμπί, από σεβασμό κι αποκρίθηκε: 'Δεν υπογράφω'. Και πεθαίνοντας αναλήφθηκε". (απόσπασμα από το χρονογράφημα 'Ασίκης' που δημοσιεύτηκε στον περιοδικό τύπο το 1996)