
Όλοι καταδικάζουν τη βία. Ή σου ζητούν να καταδικάσεις τη βία. Τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται – δηλαδή και τον Καραϊσκάκη και τον Κολοκοτρώνη.
Περιέργως, αν και δεκάδες χιλιάδες Έλληνες αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, κανείς δεν σκέφτηκε να ζητήσει να καταδικάσουμε τη μετανάστευση. Τη μετανάστευση των Ελλήνων, βέβαια. Γιατί τη μετανάστευση των ξένων στην Ελλάδα την έχουμε καταδικάσει.
Η Ελλάδα χρεοκόπησε χωρίς να έχει οδηγηθεί κανένας πολιτικός στο δικαστήριο.
Χιλιάδες Έλληνες αυτοκτονούν, ακόμα περισσότεροι μένουν άστεγοι, ενώ, χτες, βάρκα με μετανάστες βουλιάζει ανοιχτά της Λέσβου, με αποτέλεσμα 21 άνθρωποι να βρουν τραγικό θάνατο και 6 ακόμα να αγνοούνται. Οι νεκροί αποκαλούνται από τα ΜΜΕ -αλλά και από την πλειοψηφία των πολιτών- «λαθρομετανάστες». Πάλι καλά, θα μπορούσαν να χαρακτηρίζονται «λαθρονεκροί» ή «λαθροπτώματα».
Όταν έχεις καταδικάσει τη δικαιοσύνη, τη λογική και την ανθρωπιά, δεν έχεις το δικαίωμα να καταδικάζεις τη βία.
Είναι η καταδίκη της δικαιοσύνης, της λογικής και της ανθρωπιάς που κάνει τη βία αναπόφευκτη.
Και εσένα που καταδικάζεις τη βία γραφικό και υποκριτή.
Γιατί δεν καταδικάζεις τη βία σε βάρος των άλλων αλλά τη βία που φοβάσαι ότι θα υποστείς.
Τη βία που εσύ καλείς και προσκαλείς.
Και η βία σε ακούει και έρχεται.
Ολοταχώς.
Στις 20 Μαρτίου του 2012, έγραφα: «Βία, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία»
Στις 8 Ιουνίου του 2012: «Η μόνη απάντηση στη βία είναι η Δικαιοσύνη»
Στις 29 Ιουνίου του 2012, για τη «βία της αδιαφορίας»: «Περισσεύετε»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου