Το ξυπόλυτο τάγμα (1954)

....κάτι από την Ελλάδα που χάνουμε

 

Στή μεταπολεμική Θεσσαλονίκη, ἕνας νεαρός ἄντρας, ὁ Δημήτρης, "συλλαμβάνει" ἕναν πιτσιρικά, τό Σταῦρο, πού ἔκλεψε ἕνα πορτοφόλι καί τοῦ ἀφηγεῖται τήν ἱστορία του, δηλαδή τήν ἱστορία τῶν 160 παιδιῶν πού ἀποτελοῦσαν τό "ξυπόλητο τάγμα", προσπαθώντας νά ἐπιβιώσουν κατά τή διάρκεια τῆς Κατοχῆς. Μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς τους, διωγμένα ἀπό τό ὀρφανοτροφεῖο, εἶχαν δημιουργήσει μιά ἡρωική συμμορία καί ἔκλεβαν ἀπό τούς Γερμανούς καί τούς συνεργάτες τούς τρόφιμα καί φάρμακα, τά ὁποῖα μοίραζαν σέ ὅσους τά εἶχαν ἀνάγκη. Μάλιστα, ἡ ἐπαφή τους μέ μιά Ἑλληνίδα διερμηνέα τῶν Γερμανῶν (Μαρία Κωστῆ) τά ἔκανε νά βοηθήσουν ἕναν ἀξιωματικό των συμμάχων νά διαφύγει στή Μέση Ἀνατολή. Ἡ κλοπή μερικῶν τενεκέδων λάδι ἀπό ἕνα μαυραγορίτη (Νίκος Φέρμας) παραλίγο νά τούς στοιχίσει τή σύλληψη καί τήν ἐκτέλεσή τους ἀπό τούς Γερμανούς. Στό τέλος, ἀφοῦ ἀκούσει τήν ἱστορία, ὁ πιτσιρικάς ἀκολουθεῖ τό Δημήτρη στό ὀρφανοτροφεῖο καί ἀποφασίζει νά μείνει ἐκεῖ γιά νά βρεῖ μόνιμη τροφή καί στέγη καί νά μεγαλώσει τίμια.