Mpelalis Reviews

Mpelalis Reviews

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Ένας χρόνος εξουσία, ένα Μνημόνιο!

Ένας χρόνος εξουσία, ένα Μνημόνιο! 
 
του Γιώργου Δελαστίκ
 
Θυμόσαστε τι έλεγε ο Τσίπρας στις 25 Γενάρη το βράδυ, όταν πανηγύριζε τη νίκη του στα Προπύλαια, έχοντας θριαμβεύσει στις βουλευτικές εκλογές επί της ΝΔ με οκτώμισι εκατοστιαίες μονάδες διαφορά – 36,34% ο ΣΥΡΙΖΑ και μόλις 27,81% η ΝΔ: «Η ψήφος του ελληνικού λαού ακυρώνει σήμερα με τρόπο αδιαμφισβήτητο τα μνημόνια της λιτότητας και της καταστροφής! Καθιστά την τρόικα παρελθόν!» διακήρυσσε μεγαλόστομα. «Ερχόμαστε μέσα από τις σελίδες της ιστορίας αυτού του λαού και γι’ αυτό θα τον υπηρετήσουμε μέχρι τέλους», πρόσθετε.
«Παρελθόν» η τρόικα. «Ακύρωση» των Μνημονίων. Κούφια λόγια του αέρα! Μπούρδες! Πολιτικά φληναφήματα.
Πριν περάσουν έξι μήνες, ο δήθεν αριστερός πρωθυπουργός είχε υπογράψει το Μνημόνιο Τσίπρα! Για να «υπηρετήσει μέχρι τέλους τον ελληνικό λαό», προφανώς! Εξομοιώθηκε έτσι με τον κατάπτυστο Γιωργάκη Παπανδρέου και τον επονείδιστο «κωλοτούμπα» Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός αφού εγκατέλειψε την αρχική αντιμνημονιακή πολιτική του στάση. Ο σοσιαλδημοκράτης Παπανδρέου, ο δεξιός Σαμαράς, ο αριστερός Τσίπρας – όλοι τους ακολούθησαν τελικά την ίδια πολιτική.
Μόνο που ο Τσίπρας προσπάθησε να προσδώσει μελοδραματικές διαστάσεις στην απόφασή του να μεταπηδήσει στο μνημονιακό στρατόπεδο των Γερμανών. Τι να κάνει ο άνθρωπος, πρέπει να σώσει την εκλογική πελατεία του! «Αν έφευγα από τη διαπραγμάτευση εκείνο το βράδυ της 12ης Ιουλίου 2015, θα γινόμουν ήρωας για ένα βράδυ, ίσως και για δύο ή τρία, αλλά αυτό θα ήταν καταστροφή όχι μόνο για εμένα, αλλά για τον ελληνικό λαό», δηλώνει ο Αλέξης Τσίπρας στον Βρετανό δημοσιογράφο Πολ Μέισον, ο οποίος έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ για την ελληνική κρίση με τίτλο «Αυτό είναι πραξικόπημα!». «Το δίλημμα ήταν σκληρό» συνεχίζει το μελόδραμα ο Τσίπρας:
«Η καρδιά μου, μου έλεγε να φύγω, αλλά το μυαλό μου, μου έλεγε ότι έπρεπε να βρω μια λύση» προσθέτει. Γι’ αυτό και βρήκε την …«πρωτότυπη» και πρωτοφανή λύση να αποδεχθεί τις απαιτήσεις των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων δανειστών – για να αποφύγει την «καταστροφή του ελληνικού λαού», βεβαίως! Μας θεωρεί και ηλίθιους δηλαδή όλους τους Έλληνες ώστε να χάψουμε τα παραμύθια του! «Δεν ήταν τόσο εύκολο να διώξουμε την τρόικα…» ομολογεί. «Στο τέλος ξεμείναμε από δυνάμεις και από χρήματα» προσθέτει. Έτσι, ο …«πτωχός πλην τίμιος» Τσίπρας σκηνοθετεί το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. «Η ελληνική κυβέρνηση δίνει μια μάχη σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής ασφυξίας, προκειμένου να εφαρμόσει τη δική σας εντολή της 25ης του Γενάρη», λέει ο Αλέξης Τσίπρας στον ελληνικό λαό στο διάγγελμά του με το οποίο προκηρύσσει το δημοψήφισμα και τον καλεί να ψηφίσει «Όχι». Ενδόμυχα ελπίζει να νικήσει το «Ναι» για να του λύσει τα προβλήματα υποχώρησής του στη «λαϊκή βούληση»!
Δεν του βγαίνει όμως το αποτέλεσμα που ήθελε. Ο ελληνικός λαός αίρεται στο ύψος των δραματικών περιστάσεων και παρά την τρομοκρατία των συστημικών μέσω ενημέρωσης ψηφίζει ένα υπερήφανο «Όχι» σε ποσοστό 61,31%, παρά το πρωτοφανές γεγονός ότι το δημοψήφισμα διεξάγεται με κλειστές τράπεζες και με ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων! Οι Έλληνες στέκονται στο ύψος τους. Όχι όμως και ο Τσίπρας. Με κατάπτυστο τρόπο ποδοπατά την εκφρασμένη μέσω δημοψηφίσματος βούληση του λαού μας – από την …ίδια την ημέρα του δημοψηφίσματος! Του δημοψηφίσματος που αποφάσισε ο ίδιος και δεν του επιβλήθηκε από κάποιον άλλο παράγοντα!
Το βράδυ της νίκης του καλεί σύσκεψη πολιτικών αρχηγών με τους ηττημένους του δημοψηφίσματος για να …αποδεχθεί τους όρους τους! Δεν περνάει παρά μία εβδομάδα (!) και ο Τσίπρας υπογράφει το Μνημόνιο Τσίπρα, ένα κατάπτυστο κείμενο αποδοχής όλων των όρων των Γερμανών! Έχει ήδη μετατρέψει το «Όχι» του ελληνικού λαού μέσα στην εβδομάδα αυτή, σε ένα άνευ όρων «Ναι» στην παράδοση στους οικονομικούς κατακτητές της πατρίδας μας! Έχει όμως την πολιτική εξυπνάδα να μεταθέσει στο λαό την πολιτική ευθύνη για τη φιλομνημονιακή του κωλοτούμπα, προκηρύσσοντας τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου, αφού έχει ήδη υπογράψει το Μνημόνιο Τσίπρα. Εύκολα μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Τσίπρα για εξαπάτηση των ψηφοφόρων του κόμματός του στη διάρκεια της πρώτης κυβέρνησής του.
Από τις 20 Σεπτεμβρίου και έπειτα όμως, όταν παρουσίασε στις εκλογές τον αμιγώς μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα εκκαθαρισμένο από όλους τους αριστερούληδες ή αριστερούς βουλευτές του, κάθε τέτοια κατηγορία είναι άδικη. Ο λαός σίγουρα δεν είχε εναλλακτική κυβερνητική εκλογή αντιμνημονιακού χαρακτήρα, αλλά δεν είναι φυσικά άμοιρος ευθυνών, όταν αποφασίζει κυρίαρχα να στείλει στη Βουλή τον Βασίλη Λεβέντη και όχι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή τη ΛΑΕ. Θα υποστεί επομένως τις συνέπειες των επιλογών που έκανε, όσο και αν αυτό καθόλου δεν αρέσει στους πραγματικούς αριστερούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου