Αναπαριστώντας την αλήθεια

“The Untouchables”  

by Erik Ravelo *

Από αριστερά προς δεξιά:

∎ παιδοφιλία στο Βατικανό ∎ σεξουαλική κακοποίηση στην Ταϋλάνδη από τουρίστες ∎ πόλεμος στη Συρία (επιπτώσεις στα παιδιά) ∎ διακίνηση οργάνων στη μαύρη αγορά ∎ θάνατοι παιδιών από χρήση όπλων στις ΗΠΑ ∎ παχυσαρκία που υποδαυλίζεται και συντηρείται από μεγάλες εταιρείες γρήγορου φαγητού 

* Κουβανός καλλιτέχνης, γλύπτης, ζωγράφος, που ασχολείται και με τα πολυμέσα

loimoxi.blogspot.com

ΥΓ του blog: .....στρουθοκαμηλισμός κι υποκρισία είναι όταν βλέπουμε τα εγκλήματα κάποιου ή κάποιων κι αγνοούμε τα εγκλήματα και τις πολιτικές επιλογές τόσων άλλων που οδηγουν σ' αυτά.... έτσι γινόμαστε κήνσορες, τιμητές και στηλιτευτές του ένος, του στοχοποιημένου, και του έυκολου και θεράποντες των άλλων....έτσι ζούμε  αμέριμνα, ανέμελα κι ελεύθερα....ευαισθησία a la carte....

Η «μεγάλη εικόνα»...

Γιώργος Καπόπουλος 

Όταν το 2013 η κυβέρνηση Ομπάμα ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ και της Τουρκίας. Το Τελ Αβίβ και το Ριάντ επιστράτευσαν τα... δύο πιο ισχυρά λόμπι της Ουάσινγκτον ακολουθώντας το παράδειγμα της Ταϊβάν που έδωσε σκληρή μάχη για να εμποδίσει την προσέγγιση των Νίξον-Κίσιντζερ με την Κίνα του Μάο το 1971-72. 

Η εκλογή του Τραμπ το 2016 οδήγησε στην ακύρωση της προσέγγισης με το Ιράν στα τέλη της άνοιξης του 2018, με τον Λευκό Οίκο να ταυτίζεται με τις σκληρές θέσεις του Νετανιάχου και του διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας. Σήμερα το ζητούμενο ως προς την επαναπροσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν δεν είναι το εάν αλλά το πότε και πώς. Οι προχθεσινές αεροπορικές επιθέσεις των ΗΠΑ σε θέσεις φιλοϊρανικής πολιτοφυλακής στη Συρία είναι μήνυμα ότι η αμερικανική πλευρά δεν θα διαπραγματευθεί με το Ιράν υπό πίεση στο Ιράκ. 

Μια ματιά στις κινήσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν απέναντι στη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και την Τουρκία μάς επιτρέπει να δούμε τη «μεγάλη εικόνα» της πολιτικής των ΗΠΑ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία που έχει κεντρικό σημείο αναφοράς την εξομάλυνση των σχέσεων Ουάσινγκτον-Τεχεράνης. Την πιο απερίφραστη προειδοποίηση για τη στροφή της περιφερειακής πολιτικής των ΗΠΑ την έλαβε η Σαουδική Αραβία με τον τερματισμό της αμερικανικής στήριξης στην παρέμβασή της στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης, μια σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων του Ριάντ με την Τεχεράνη. Ακολούθησε η έντονη φημολογία για δημοσιοποίηση από αμερικανικής πλευράς των στοιχείων που θεμελιώνουν την ανάμειξη του Σαουδάραβα διαδόχου στη δολοφονία του αντιπολιτευόμενου δημοσιογράφου Κασόγκι τον Οκτώβριο του 2018. 

Στο Ισραήλ ο Νετανιάχου διαβουλεύεται παρασκηνιακά με τις ΗΠΑ καθώς δεν επιθυμεί δημόσια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Μπάιντεν πάνω στην κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας. Προφανώς δεν θέλει επανέκδοση του σκηνικού όπου ευρισκόμενος στις ΗΠΑ δεν έγινε δεκτός από τον Ομπάμα στον Λευκό Οίκο. Πολύ περισσότερο ο Νετανιάχου δεν θέλει να επαναληφθεί η δημόσια μομφή κατά της κυβέρνησης Σαμίρ που απηύθυνε ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μπέικερ, την άνοιξη του 1992. Σε σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με τα παραπάνω βρίσκεται και η σκληρή στάση της νέας αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν που καλείται να τερματίσει την προώθηση της δικής της ατζέντας στη Μέση Ανατολή και να συντονιστεί με τις νέες ισορροπίες που προωθεί η Ουάσινγκτον. 

Η εξομάλυνση-προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν γίνεται επί της ουσίας στη βάση της δέσμευσης της Τεχεράνης να μην αποκτήσει πυρηνικά όπλα έναντι της αναγνώρισης της επιρροής και παρουσίας της στην ευρύτερη περιοχή κατά κύριο λόγο στη Βαγδάτη, στη Δαμασκό και στον Νότιο Λίβανο. Η αναγνώριση των ζωτικών συμφερόντων του Ιράν σε έναν σιιτικό διάδρομο που ξεκινά από τα σύνορα με το Ιράκ και μέσω Συρίας καταλήγει στη Μεσόγειο πολλαπλασιάζει για τις ΗΠΑ τη γεωπολιτική βαρύτητα των Κούρδων. 

Μια ματιά στον χάρτη φωτίζει ένα παράλληλο προς Βορρά του σιιτικού κουρδικό διάδρομο που ξεκινά από το Βόρειο Ιράκ, συνεχίζει στη Βορειοανατολική Συρία και μέσω της βορειοδυτικής περιοχής της χώρας καταλήγει και αυτός στη Μεσόγειο. Στη στρατηγική των Ομπάμα-Μπάιντεν δεν υπάρχει χώρος για κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη η οποία να διαπραγματεύεται τη στήριξή της στην πολιτική των ΗΠΑ. Στόχος είναι η εξισορρόπηση από την Ουάσινγκτον των συμφερόντων και των ανταγωνιστικών στοχεύσεων του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ και της Τουρκίας... 

 Πηγή: www.efsyn.gr

Καθηλωτική ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα για Κουφοντίνα.

Συγκλονίζει η ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα, γιου του Νίκου Τεμπονέρα, του δολοφονημένου καθηγητή τον Γενάρη του 1991 από τα χέρια του ομοϊδεάτη των κυβερνώντων σήμερα Γιάννη Καλαμπόκα. «Η πολιτική καταδίκη και όχι η φυσική εξόντωση του Γιάννη Καλαμπόκα, στάθηκε πιο σημαντική, από το να πεθάνει ο δολοφόνος στη φυλακή», γράφει ο Δ. Τεμπονέρας

Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση του Δ. Τεμπονέρα

Με τον Δημήτρη Κουφοντίνα, μας χωρίζει ένα ιδεολογικό χάος. Εμείς, ανήκουμε σε εκείνους που σέβονται απεριόριστα την ανθρώπινη ζωή και χωρίς κουκούλες και κρυψώνες, με τα πρόσωπά μας γυμνά και στο φως, επιλέγουμε να δίνουμε τις μάχες μας στην κοινωνία με τις ιδέες, τη λαλιά μας και το βλέμμα μας πεντακάθαρο.

Μας το δίδαξε αυτό ο Νίκος Τεμπονέρας, μπροστά από το σχολείο της Πάτρας, όταν έθεσε το κρανίο του, στη διάθεση των μαθητών του, στη διάθεση της παιδείας και της δημοκρατίας. Έτσι πορευτήκαμε, έτσι μάθαμε, έτσι πηγαίνουμε στη ζωή.

Εμείς ανήκουμε στη γενιά του Νίκου Τεμπονέρα.

Ανήκουμε στη γενιά, της Αθηνάς Τεμπονέρα, της συζύγου του δολοφονημένου καθηγητή, που όταν ο Γιάννης Καλαμπόκας ζήτησε την αναίρεση της ισόβιας καταδίκης του, από τον Άρειο Πάγο, για να αποφυλακιστεί 6 χρόνια μετά την φυλάκισή του, δήλωνε ότι: “Δυστυχώς 6 χρόνια μετά, νιώθω, νιώθουμε, τη σιδερένια φτέρνα της προστασίας, να πατά απειλητικά πάνω στο μνήμα του αείμνηστου Νίκου Τεμπονέρα. Από ελάχιστο σεβασμό στη μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα στα παιδιά μου, στις χιλιάδες του κόσμου αλλά και στους δικαστές που στάθηκαν όρθιοι τιμώντας τον ρόλο τους και τη συνείδησή τους δεν ΠΑΡΙΣΤΑΜΑΙ ως πολιτικός ενάγουσα, ούτε διορίζω συνηγόρους πολιτικής αγωγής. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του”.

Η πολιτική καταδίκη και όχι η φυσική εξόντωση του Γιάννη Καλαμπόκα, στάθηκε πιο σημαντική, από το να πεθάνει ο δολοφόνος στη φυλακή.

Έτσι και εμείς μάθαμε να μην μισούμε, να αγαπάμε τη ζωή και αγωνιζόμαστε, για το δίκιο των ανθρώπων.

Ο κόσμος για τον οποίο αγωνιζόμαστε εμείς, δεν δολοφονεί, δεν μισεί και δεν εκδικείται.

Εμείς «δεν ανεβήκαμε στα κάγκελα», όταν ο Γιάννης Καλαμπόκας, ζήτησε να εκτίσει την ποινή του στις αγροτικές φυλακές του Βόλου.

Εμείς δεν πήραμε κανένα «σαρανταπεντάρι», όταν ο δολοφόνος μετά από μόλις 6 χρόνια, αποφυλακίστηκε και έπινε τσίπουρα με τους «συναγωνιστές του», από τη Χρυσή Αυγή.

Εμείς δεν σηκώσαμε ποτέ το χέρι μας, παρά μόνο, για να σφίξουμε τις γροθιές μας.

Τριάντα χρόνια μετά, οι ηθικοί και πολιτικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα, προετοιμάζουν την φυσική εξόντωση(δια παραλείψεως) του απεργού πείνας, κρατούμενου, Δημήτρη Κουφοντίνα, που ζητά την εφαρμογή ενός άδικου νόμου.

Διαφέρουμε κ. Μητσοτάκη και κ. Μπακογιάννη.

Εμείς επιλέξαμε να μείνουμε θύματα, για να μην υπάρξουν άλλα θύματα.

Θύτες δεν γίναμε ποτέ…

thefaq.gr

Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους

 

Σαν Σήμερα

Στις 27 Φεβρουαρίου 1953 οι πιστωτές της Γερμανίας με πρωτοβουλία των ΗΠΑ συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο για να διευθετήσουν το χρέος της Γερμανίας και συγκεκριμένα αυτό της Δυτικής Γερμανίας. Το γερμανικό χρέος (προπολεμικό και μεταπολεμικό) ανερχόταν σε 32 δισεκατομμύρια μάρκα, χωρίς να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις. Στους πιστωτές περιλαμβάνονταν χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία, το Ιράν, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελβετία, η Γιουγκοσλαβία, η Νότιος Αφρική και η Ελλάδα. Η Ρωσία και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις.

Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν περίπου έξι μήνες και στις 8 Αυγούστου 1953 υπεγράφη η Συμφωνία του Λονδίνου για τα Γερμανικά Εξωτερικά Χρέη (London Agreement on German External Debts), που προέβλεπε «κούρεμα» κατά 60% και αποπληρωμή τους με μάρκα σε 30 χρόνια. Ένας σημαντικός όρος της συμφωνίας ήταν ότι αποπληρωμή θα γινόταν εφόσον η Δυτική Γερμανία είχε εμπορικό πλεόνασμα και η εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα ξεπερνούσε το 3% των εσόδων της από το εξαγωγικό εμπόριο. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπέγραψε ο πρεσβευτής μας στο Λονδίνο, Λέων Β. Μελάς, και κυρώθηκε από τη Βουλή με το νόμο 3480/56 (ΦΕΚ 6/7.1.1956).

Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους, μαζί με το σχέδιο Μάρσαλ, βοήθησαν καθοριστικά στην οικονομική «απογείωση» της καθημαγμένης από τον πόλεμο Δυτικής Γερμανίας και τη βοήθησε να ενταχθεί ομαλά στους διεθνείς θεσμούς. Λόγω της οικονομικής της ανάπτυξης, η αποπληρωμή του χρέους ήταν εύκολη υπόθεση για τη Δυτική Γερμανία. Η τελευταία δόση του πληρώθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2010, όταν η Ελλάδα βρισκόταν στον αστερισμό του πρώτου μνημονίου.

Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους το 1953 χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα από μη κυβερνητικές οργανώσεις (ATTAC κ.ά.) για τη διεκδίκηση διαγραφής του χρέους των υπερχρεωμένων χωρών του Τρίτου Κόσμου. Το επικαλέστηκε για το ελληνικό χρέος και ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Ευρωκοινοβούλιο στις 27 Σεπτεμβρίου 2012.

Πηγή:sansimera.gr

Μια ψυχή είναι έτοιμη να πετάξει….

 StaMiKous

Πολύς κουρνιαχτός έπεσε στη χώρα και συζητήσεις ανθρώπων ολόγυρα ξετυλίγονται για τον ‘οπλαρχηγό’ κι εκτελεστή της ημετέρας τρομοκρατικής οργάνωσης όπως λένε καθημερινά οι αξιόπιστοι και αξιοσέβαστοι δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι κι αναλυτές των τηλεοπτικών αλλά και ραδιοφωνικών συχνοτήτων.

Πολλά τα ερωτηματικά κι οι γνώμες μπερδεμένες. Πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν αποδεκτό το αίτημα του τρομοκράτη απεργού πείνας και να τον μεταφέρουν στον Κορυδαλλό, όπως λέει ο νόμος που ψήφισαν φωτογραφικά τον Δεκέμβρη, αλλά δεν τον εφαρμόζουν ούτε αυτόν με διάφορα τερτίπια, δικαιολογίες και προσχήματα;

Ευυπόληπτοι κύριοι και κυρίες, σοφοί, σπουδαγμένοι και βαθύγνωμοι, μπαίνουν στα σπίτια μας, κι αφού πρώτα οικτίρουν τους γονείς που δεν προσέχουν τα παιδιά τους και γίνονται τρομοκράτες και θύματα ανώμαλων ισχυρών και επωνύμων, συνομολογούν κι αποδέχονται ότι πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος ως έχει. Αγνοούν ή παραλείπουν όμως ότι αυτό ακριβώς ζητά κι ο απεργός αλλά δεν φαίνεται να τους νοιάζει. Ο νόμος είναι νόμος και δεν έχει ψυχή, αισθήματα και πόνο, ούτε λογιάζει αίμα και καημό. Σφαίρα είναι ο νόμος όπλου αυτόματου κι ατσαλωμένου, που όταν φύγει δεν έχει γυρισμό, αναστολή κι αναίρεση, undo το λένε στα σύγχρονα ελληνικά.

Ακούγοντάς τους ολημερίς, καθώς η πανδημία κι η επιλογή του εγκλεισμού από τους κυβερνήτες και ειδικούς, με έκαναν παρέα τους, συμφωνώ κι επαυξάνω. Πρέπει οι τρομοκράτες να διώκονται, να ταπεινώνονται, να υποφέρουν κι ακόμη χειρότερα. Θυμός κι οργή τσίτωναν τις αισθήσεις μου κι ο υποβολέας του οίστρου μου, με προμήθευε με παραδείγματα. Να σουβλίζονται όπως ο Αθανάσιος Νικόλαος Μασσαβέτας ή Διάκος. ΝΑΙ. Να εκτελούνται όπως ο Μπελογιάννης, ο Μπάτσης κι ο Πλουμπίδης. ΝΑΙ. Να τουφεκίζονται όπως ο Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας. ΝΑΙ. Να γδέρνονται ζωντανοί όπως ο Γιάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης ο Σφακιανός οπλαρχηγός. ΝΑΙ. 

Όπα. Τον τελευταίο δεν τον ξέρουν πολλοί κι ας πατούν τον δρόμο του και ας βλέπουν την προτομή του σε πολλές πόλεις της χώρας. Ακόμη και πρώην υπουργός των εξωτερικών δεν τον ήξερε κι ας πήρε μέρος στα Ορλωφικά κι ας παραδόθηκε γιατί πιάσανε την οικογένειά του, άμαχους, γέροντες και γυναικόπαιδα, κι ας γδάρθηκε ζωντανός από γενίτσαρο Οθωμανό, που με ξυράφι στο χέρι, ξεκίνησε να τον γδέρνει σε λωρίδες στην πλατεία του Κάστρου μπρος στη γυναίκα και τις δυο του κόρες, χωρίς να βγάλει άχνα, χωρίς να τον σπάσουν. Κι όταν απόκαμαν οι εκδορείς του έφεραν έναν καθρέφτη μπροστά του να βλέπει ο ίδιος το θέαμα και να λυγίσει, αλλά μάταια. Η ιστορία λέει κι ο καλαμαράς έγραψε ότι αφού είδαν ότι δε τον λύγιζε ο πόνος, έφεραν τον φυλακισμένο αδερφό του, Χατζή Σγουρομάλλη. Μόλις είδαν ο ένας τον άλλο, τα αδέρφια, μόνο τότε έβγαλαν δυνατά υπόκωφα μουγκρητά. Ο αδερφός τρελάθηκε επιτόπου κι ο Δασκαλογιάννης ξεψύχησε. Οι Οθωμανοί άφησαν για δύο μέρες εκεί το νεκρό σώμα του να σαπίζει. 

Με παρέσυρε η ιστορία και με παραξένεψε η δύναμη κι αυταπάρνηση που έχουν οι άνθρωποι που πεθαίνουν για τις ιδέες και τα ιδανικά τους, αλλά ο υποβολέας συνέχισε να με τροφοδοτεί με ονόματα από τρομοκράτες που χαρακτηρίστηκαν έτσι από τις εξουσίες της εποχής τους στο διάβα της ιστορίας. Γουίλιαμ Γουάλας, Φιντέλ Κάστρο, Εμιλιανο Ζαπάτα, Τσε Γκεβάρα, Ροβεσπιέρος, Τζωρτζ Ουάσιγκτον, Πέτρα Χερέρα, Γιάσερ Αραφάτ, Ρόζα Λούξεμπουργκ, Μαχάτμα Γκάντι, Ηλέκτρα Αποστόλου, Σάκο και Βαντσέτι, Sitting Bull, Ντανιέλ Ορντέγκα, Αλέκος Παναγούλης, Μάο Τσε Τουνγκ, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Λασκαρίνα "Μπουμπουλίνα" Πινότση, Παύλος Μελάς, Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Σουφραζέτες, Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ ή Λένιν, Νέλσον Μαντέλα Ρόζα Πάρκς….. Τα ονόματα ερχόταν από χρόνους, χώρους κι εποχές σαν  ποταμός, σαν χαλάζι ξαφνικό, χοντρό, κι αγριεμένο. Θόλωσα. Κουβάρι άλυτο και στριφουλιδιασμένο το μυαλό και οι σκέψεις μου. 

Ποιος ο τρομοκράτης, ποιος ο επαναστάτης, ποιος ο ήρωας κι ο δολοφόνος; Ποιος ή ποιοι βάζουν το χαρακτηρισμό, την ταμπέλα και τον ορισμό που οι χρόνοι τις ανεβοκατεβάζουν σαν τους αέρηδες από το νησί και το ασκί του Αιόλου; Πώς ο τρομοκράτης μιας εποχής είναι ο ήρωας της επόμενης ή του μέλλοντος; Πώς οι αφεντάδες κι οι αρχοντάδες μιας περιόδου γίνονται τύραννοι κι εκμεταλλευτές σε άλλες; Πόσες οι αμφιβολίες, πόσες οι ερωτήσεις που ζητούν απάντηση και λύση, και πόσες απ’ αυτές μένουν κενές και μετέωρες περιμένοντας μια απάντηση από μελλοντικούς χρόνους, μυαλά κι ανθρώπους;

Χάθηκα στις ερωτήσεις, στις απορίες και τους προβληματισμούς. Περιόρισα τις σκέψεις στα δικά μας, εδώ στον τόπο μας το Αιγαίο μπας και βρω άκρη. Στην ανατολική πλευρά Τούρκοι κι Αγαρηνοί έχουν σαν τρομοκράτες, ακόμη και σήμερα, αυτούς που στην Δυτική Όχθη έχω σαν ήρωες, ελευθερωτές, προγόνους και είδωλα!!!! Πώς μπορείς να βρεις τόπο σταθερό για να πατήσεις και τοίχο για αντισκάρι να πιαστείς και να ακουμπήσεις μέσα σ’ αυτή την αντίθεση, την αντίφαση και τη διχογνωμία; Δυστυχώς όλος αυτός ο διχασμός δε σταματά στους γείτονες και στους γύρω, αλλά υπάρχει και μέσα μας, στην όχθη και την πλευρά μας. Ο Λευτέρης που μας μεγάλωσε σαν χώρα και σαν πατρίδα μισείται θανάσιμα από πολλούς από εμάς. Ο Άρης που μας λευτέρωσε, πρώτος μεταξύ κι άλλων βέβαια, γίνηκε πρόσφατα παιδεραστής, κίναιδος κι αρσενοκοίτης από κυβερνητικό βουλευτή που ανέσυρε την πιο μαύρη, χυδαία κι ανυπόστατη εμφυλιοπολεμική προπαγάνδα από τα τρισκατάβαθα της ιστορίας και της ψυχής του. Τι περιμένουμε όμως όταν κάνουμε μόνοι μας διδάκτορα του πανεπιστημίου της Κρήτης τον κύριο Heinz Richter γερμανό αναθεωρητή ιστορικό, που θεωρεί στην ιστοριογραφία του βάρβαρη και θηριώδη την αντίσταση των Κρητικών που δεν σέβονταν το διεθνές δίκαιο του πολέμου, ενώ αποδίδει ευγενή κίνητρα στους Ναζί εισβολείς!!!!!

Πού λοιπόν να σταθείς και πώς να βρεις στάθμη, ζύγι και μετράδι σ’ όλα τούτα; Πώς να ισορροπήσεις και να ισοσταθμιστείς; Πώς να βρεις πυξίδα κι οδηγό να ξαμώξεις τον καιρό και να ισιώσεις την πλώρη;

Ανθρωπιά. Μόνο αυτή λέγανε οι παλιοί μπορεί να ζυγιάσει σε τούτο τον κόσμο. Μόνο αυτή μπορεί ξανοίξει τη θωριά και να σε καλιμπράρει στις αναποδιές της ζήσης. Μόνο αυτή σε κάνει γενναιόδωρο κι ευρύχωρο, για να πετάξεις πάνω από τα ευτελή, τα σκόπιμα και τα εφήμερα. Τούτη την ανθρωπιά και τη γενναιοδωρία δεν την απαντάς στους εξουσιαστές, στους τύραννους και τους δυνάστες, ειδικά όταν αυτοί είναι λειψοί, ανασφαλείς κι αδύναμοι. 

Μια ψυχή είναι έτοιμη να πετάξει….

Μια ψυχή είναι έτοιμη να πετάξει κι η ανθωπιά όλων μας δοκιμάζεται.

ΥΓ: Ο απεργός κρατούμενος, είτε ζήσει είτε πεθάνει, έχει δικαιωθεί, έχει πετύχει το σκοπό του. Έχει νικήσει τους διώκτες του και το νόμο τους, γιατί έβαλε την τιμή και τις ιδέες του πάνω από την ζωή του κι έγινε άτρωτος. Το σύστημα, το κυβερνητικό εν προκειμένω, λιποβαρές, εμμονικό, εκδικητικό κι αδύναμο στην παντοδυναμία του, αδυνατεί να αναγνώσει τους καιρούς. Αδυνατεί, γιατί δεν διαθέτει ‘ένα κουκούτσι μυαλό κι ενός κοκόρου γνώση, να δει ότι μετατρέπει με τις πράξεις του, ένα κοινωνικό αγωνιστή με λάθος πράξεις και μεθοδολογία, σε μάρτυρα κι αυριανό ήρωα που θα μεταφέρεται από στόμα σε στόμα κι από γενιά σε γενιά μ’ αυτή την υπόγεια προφορική ιστορία που έχουν οι άνθρωποι για να μεταφέρουν τα βιώματα τους, στους αιώνες, που όσες τηλεοράσεις κι αν βάλεις να πυροβολούν και μ’ όσα κιτάπια κι αν γεμίσεις τις βιβλιοθήκες του κόσμου δεν την κατανικάς γιατί γίνεται μύθος, θρύλος και εν τέλει ανίκητη.

…. και για να ολοκληρώσω την ιστορία του Δασκαλογιάννη που ξεκίνησα…. . μέχρι την τελευταία του πνοή δε λιγοψύχησε, έμεινε πιστός στις αξίες και στα ιδανικά του κι έγινε παράδειγμα σύμβολο για τις επόμενες γενιές και μέχρι τις μέρες μας τιμάται σαν ήρωας.

stamikous.blogspot.com

Τον κρατάει απ’ τη στέκα της

Δεν μπορούσα να γράψω τόσες μέρες. Δεν μπορείς εύκολα να γράψεις την ώρα που κάνεις εμετό. Κι εγώ, αηδιασμένος από όλη αυτή την ιστορία της παιδεραστίας, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ανεβάζω κάποια tweet και κάποιες αναρτήσεις στο facebook. Δεν είχα το μυαλό για να συντάξω ένα κείμενο.

του Νίκου Μωραΐτη

Και πώς να μην το χάσεις το μυαλό; Όταν βλέπεις τον πρωθυπουργό της χώρας σου να σύρεται πίσω από τη στέκα της Μενδώνη; Θεωρούσα αυτονόητο ότι θα της ζητούσε να παραιτηθεί. Κι αν εκείνη αρνούνταν, θεωρούσα αυτονόητο ότι θα την αποπέμψει.

Όταν υφίστασαι τέτοιο πολιτικό κόστος, ενώ με μία αποπομπή θα μπορούσες να διαχωρίσεις τη θέση σου, δεν υπάρχει παρά μόνο μία εκδοχή: Η Μενδώνη, κύριε Μητσοτάκη, σας κρατάει. Σας κρατάει από τη στέκα της.

Τώρα, με τι τον κρατάει, είναι ένα ζήτημα. Προσωπικά, δε θέλω να μπω στα σενάρια που συνδέουν πολιτικά πρόσωπα με τα κυκλώματα παιδεραστίας. Η καλύτερη περίπτωση, η πιο ανώδυνη για τον κύριο Μητσοτάκη, είναι ότι η Μενδώνη τον κρατάει με την εξής απλή διατύπωση: «Αν με διώξεις, βγαίνω και λέω δημόσια πόσο με πίεσες για τον Λιγνάδη, μου τον επέβαλες, με έβαλες να ακυρώσω ολόκληρο διαγωνισμό και να προβώ σε απευθείας ανάθεση».

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο πρωθυπουργός γνώριζε τον Λιγνάδη. Γιατί ο τελευταίος ήταν μέλος σε αυτό το παρεάκι που οργάνωσε για τον πρωθυπουργό άλλος ηθοποιός – σκηνοθέτης, προκειμένου να αποκτήσει και η ΝΔ πρόσβαση στον καλλιτεχνικό χώρο, ο οποίος παραδοσιακά ρέπει προς την Αριστερά.

Μόνο που όταν ήρθαν στην εξουσία, αντί να πέσουν στο μέλι με σειρά, με τάξη με… αριστεία, έπεσαν όπως πέφτουν και στα εμβόλια: Μπούγιο, αχόρταγοι, αρρωστημένα βουλιμικοί. Και κυρίως: Ανεξέλεγκτοι. «Έχουμε μαζί μας τα ΜΜΕ, ποιος θα μιλήσει; Ποιος θα μας κρίνει;».

Έτσι, αντί να περιμένουν τον διαγωνισμό στο Εθνικό, τον κατήργησαν και προχώρησαν σε απευθείας ανάθεση. Όπως έκαναν παντού δηλαδή για τα δικά τους παιδιά.

Ένας λυσσασμένος συρφετός ανθρώπων μαθημένων να κυβερνούν (και να χρεοκοπούν) τη χώρα, επέστρεψε στην εξουσία ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια απουσίας από αυτή. Τα πρώτα τεσσεράμισι χρόνια στα οποία δεν κυβέρνησαν τη χώρα τα τζάκια που εκπαιδεύονται από βρέφη για αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

Εκεί την πάτησαν και με τον Λιγνάδη. Κι όταν αποκαλύφθηκαν τα πάντα γι’ αυτόν, νόμιζαν ότι μπορούν να ελέγξουν το θέμα, να βάλουν τα πληρωμένα στρατιωτάκια στα κανάλια να παραπληροφορούν και να ξεπλένουν. Αυτό προσπαθούσαν επί 20 μέρες. Δεν κατάλαβαν ότι μία κοινωνία μπορεί να αδιαφορεί για πολλά, όμως η παιδεραστία δεν είναι ένα από αυτά. Δεν κρύβεται, δεν κουκουλώνεται με μιντιακή υπεροπλία.

Τι κατάφερε ο πρωθυπουργός με τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το σκάνδαλο Λιγνάδη; Να βάλει τον εαυτό στο κάδρο με τα κατασκότεινα πρόσωπα της ιστορίας: Λιγνάδης, Μενδώνη, Μητσοτάκης, Κούγιας, από τη μία πλευρά. Τα θύματα, ο Μπιμπίλας, οι ηθοποιοί που μίλησαν, οι λίγοι δημοσιογράφοι που δεν πουλήθηκαν, από την άλλη. Ας έχουμε την ελπίδα ότι θα νικήσει το φως.

δημοσιεύτηκε στο altsantiri.gr

“Χοντρό” κράξιμο Κοτζιά στη ΝΔ για τους εκτός σειράς εμβολιασμούς: Τα εμβόλια δεν είναι προίκα ή κληρονομιά της

Εμβόλια για ευπαθείς ομάδες δεν υπάρχουν, αλλά για νέο σύστημα ρουσφετιού και πελατειακών σχέσεων της ΝΔ περισσεύουν. Η ΝΔ οφείλει να καταλάβει ότι τα εμβόλια δεν είναι προίκα ή κληρονομιά της. Η Ελλάδα μπούχτισε από την “επιτελική διακυβέρνηση” που γίνεται όλο και πιο προκλητική.

                                          www.facebook.com

Η Μενδώνη, το Ελληνικό #MeToo και τα ΜΜΕ

Όταν η περίσσεια πολιτικής αναισθησίας στην κυβερνητική διαχείριση της «υπόθεσης Λιγνάδη», μετατρέπεται σε «καμπάνια χυδαιότητας του ΣΥΡΙΖΑ»

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Είναι τόσο συνειδητά ασυνείδητοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αυτοαποκαλύπτονται ως κυβερνητικές ορντινάντσες. Από τις πρώτες φράσεις του εκφερόμενου λόγου τους στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα. Από τους τίτλους και τους προλόγους των κειμένων τους, στις ηλεκτρονικές και έντυπες εφημερίδες. Κι ακόμα απ’ τις κραυγαλέες αντιφάσεις μεταξύ τίτλων και κειμένων…

Ο τίτλος να λέει, ας πούμε, «Ο Μητσοτάκης φέρνει στη Βουλή την “καμπάνια χυδαιότητας” του ΣΥΡΙΖΑ», υποβάλλοντας στον αναγνώστη την ιδέα ότι η υπόθεση Λιγνάδη δεν είναι  παρά μια… «καμπάνια χυδαιότητας» του ΣΥΡΙΖΑ. Και το ρεπορτάζ να κονταροχτυπιέται με τον τίτλο και την… ιδέα του,    αποκαλύπτοντας ότι η προσφυγή του Μητσοτάκη στη Βουλή δεν ήταν παρά μια απέλπιδα (όπως και απεδείχθη τελικώς) προσπάθεια «να υπερβεί την κρίση που δημιούργησαν οι άστοχοι επικοινωνιακοί χειρισμοί της υπουργού Πολιτισμού στην υπόθεση Λιγνάδη…».

Καταλάβατε, υποθέτω: μόνο ένα παράδειγμα συνειδητά ασυνείδητης δημοσιογραφίας είναι αυτό, από ένα «πρωτοσέλιδο» θέμα μιας ‘φόλα’-κυβερνητικής, ηλεκτρονικής εφημερίδας. Στο οποίο η περίσσεια πολιτικής αναισθησίας   στην κυβερνητική διαχείριση της «υπόθεσης Λιγνάδη», μετατρέπεται σε «καμπάνια χυδαιότητας του ΣΥΡΙΖΑ» που «έφερε ο Μητσοτάκης στη Βουλή»!..

Και μόνο τυχαία, λόγω μηχανικής προσέγγισης ή κόπωσης του αρχισυντάκτη βάρδιας, ας πούμε, αποκαλύπτεται ότι η προσφυγή του Μητσοτάκη στη Βουλή δεν ήταν παρά μια   προσπάθεια να υπερβεί την κρίση που δημιούργησαν οι άστοχοι επικοινωνιακοί χειρισμοί της υπουργού Πολιτισμού στην «υπόθεση Λιγνάδη»…

*******

Θέλω να πω, ότι μάλλον δεν υπάρχει γιατρειά για τα ΜΜΕ της χώρας μας και, ότι μ’ αυτά τα Μέσα, μέσα σ’ αυτά, δεν υπάρχει γιατρειά για τη δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους που τα υπηρετούν – όσους τα υπηρετούν. Κυρίως όμως, θέλω να πω – για δεύτερη φορά μέσα απ’ αυτή τη στήλη – ευτυχώς που υπάρχουν τα social media. Και να διατυπώσω τη βεβαιότητά μου ότι, χωρίς τα social media, δεν θα υπήρχε το ξέσπασμα του «κινήματος» #Me Too στην Ελλάδα.

Κι ακόμα, να διατυπώσω την εκτίμηση ότι το συγκεκριμένο ξέσπασμα που, με έναυσμα την καταγγελία της κ. Μπεκατώρου, εκδηλώθηκε αυθόρμητα μέσω των social media   (με έναν καταιγισμό  γενναίων καταγγελτικών post – ή συνεντεύξεων σε μικρά σάιτ και blog – επωνύμων ή μη θυμάτων σεξουαλικών παρενοχλήσεων υπό την σκέπη και την ενθάρρυνση ενός, επίσης αυθόρμητου, μαζικού, διαδικτυακού κινήματος αλληλεγγύης), είναι το δεύτερο πιο επιτυχημένο, μετά το λεγόμενο Κίνημα των Αγανακτισμένων, αυθόρμητο διαδικτυακό γεγονός. Πιστεύω δε, ότι αν δεν υπήρχε το… καταραμένο lockdown, το Ελληνικό #MeΤοο θα εκφραζόταν δυναμικά στους δρόμους και τις πλατείες της χώρας.

*******

Ωστόσο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στην πρώτη φάση των αποκαλύψεων σεξουαλικών ή μη παρενοχλήσεων, είχαν   ρόλο και κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές. Τα λεγόμενα (και… αμφιλεγόμενα) «πρωϊνάδικα», ας πούμε. Τα οποία, λόγω προγραμματικής εντοπιότητας ίσως, (αφού ο κύριος όγκος των καταγγελιών εκδηλώθηκε από επώνυμα πρόσωπα του θεάτρου και της showbiz, ενάντια σε επώνυμα πρόσωπα του θεάτρου και της showbiz) συνέβαλλαν θετικά στην ενημέρωση της έγκλειστης κοινής γνώμης. Και σε δεύτερο επίπεδο, σε αλληλεπίδραση με το διαδικτυακό κοινό και το κίνημα αλληλεγύης #MeToo. Αναφέρω απλά, ως ξεχωριστό παράδειγμα, την τίμια συνέντευξη του Σωτήρη Σ. στην Ελεονόρα Μελέτη (17/2/2023)  

Κατά τα λοιπά social media και πάλι social media!.. Με την   ανάρτηση της Έλενας Ακρίτα, (2/2/2021:«Η Λίνα Μενδώνη ζήτησε την παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεατρου Δημήτρη Λιγνάδη, σύμφωνα με αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές») να δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα της «υπόθεσης Λιγνάδη, κάνοντας τούρμπο την… απατηθείσα υπουργό Πολιτισμού. Για να ακολουθήσει αυτός ο απίθανος καταιγισμός social media – post, και  σχολίων, και συνεντεύξεων και κειμένων που ο κ. Μητσοτάκης ονόμασε «καμπάνια χυδαιότητας του ΣΥΡΙΖΑ» 

Εδώ θα  ξεχωρίσω τη φοβερή  συνέντευξη του Νίκου Σ. στην Ναταλί Χατζηαντωνίου του 2020mag.gr, («Στα 19 μου με κακοποίησε βάναυσα γνωστός σκηνοθέτης του θεάτρου») που έστειλε συστημένο (στην κυριολεξία μιλάμε) το ένταλμα σύλληψης  στον… γνωστό σκηνοθέτη – κακοποιητή.

Και βέβαια, την «ανοιχτή επιστολή του εμβληματικού  θεατράνθρωπου Θανάση Παπαγεωργίου, («αισθάνομαι ότι προδίδω τον αγώνα μου, αν η χώρα μου με κρίνει ικανό για επιχορήγηση με μια απόφαση που θα φέρει την υπογραφή σας») μια εκτυφλωτική  ηθοποιό πράξη:  

«Κυρία Υπουργέ του Πολιτισμού, (…) δεν υπερασπίζομαι τον άθλιο που σας εξαπάτησε, αλλά στις πράξεις του, ως εκ της θέσεώς σας, καθρεφτίζεστε κι εσείς και χωρίς να το θέλετε, σχεδόν υποχρεωτικά, γίνεστε το ίδιο ‘επικίνδυνη’ όπως κι εκείνος».

restaro.blogspot.com

Αρσακειάδα

Οι καταγγελίες για το Αρσάκειο, ο Μπαμπινιώτης, που δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα και η ομπρέλα προστασίας, που κανείς δεν άνοιξε για τους μαθητές και τις μαθήτριες.

Έλενα Ακρίτα

Η επιστολή των 285 Αποφοίτων Αρσακείου προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Όσοι δημοσιογράφοι ασχοληθήκαμε με το θέμα, έχουμε γίνει αποδέκτες καταγγελιών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, προσβολές, εξευτελισμούς, σωματικό και λεκτικό εκφοβισμό από καθηγητές προς μαθητές. Έχουμε μέιλ και μηνύματα στα οποία η μία μαρτυρία επιβεβαιώνει την άλλη.

Εννοείται πως θα ήταν δημοσιογραφικά αντιδεοντολογικό να δημοσιοποιήσουμε το παραμικρό. Οι καταγγέλλοντες είτε δεν ήταν διατεθειμένοι να μιλήσουν επωνύμως, είτε δέχονταν αρχικώς αλλά την τελευταία στιγμή άλλαζαν γνώμη. 

Απολύτως ανθρώπινο, κατανοητό και σεβαστό: και μόνο το γεγονός ότι επικοινώνησαν το τραύμα τους με δημοσιογράφους που εμπιστεύονταν, ήταν σημαντικό και αποτέλεσε το πρώτο βήμα για να ανοίξει ο φάκελος ‘Αρσάκειο’. Ίσως αν δεν είμαστε σε καραντίνα, κάποιες προσωπικές συναντήσεις με ορισμένα άτομα δρομολογούσαν πιο γρήγορα τις εξελίξεις.

Πάμε πίσω στην επιστολή των 285.

«Αποτελούμε μια ομάδα αποφοίτων από το 1994 έως το 2018 με ετερόκλιτες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές καταβολές.

Μέσω της επιστολής αυτής θέλουμε να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας προς όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες που υπέστησαν από συγκεκριμένους καθηγητές και καθηγήτριες των Αρσακείων σεξουαλικές, ψυχολογικές ή και λεκτικές προσβολές…

…Καταγγέλλουμε κάθε αρμόδιο καθηγητή/τρια ή υπεύθυνο/η που συγκάλυψε γεγονότα και δεν προστάτευσε, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του, τους μαθητές και τις μαθήτριες».

Πιο κάτω:

«Μας εξοργίζουν οι ισχυρισμοί ότι δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω αντιληπτό από το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό. Δεν μιλάμε, φυσικά, για όλους και όλες, ούτε αποδίδουμε το ίδιο βάρος στον καθένα. Αν όμως πράγματι οι υπεύθυνοι δεν γνώριζαν τίποτα, θα έπρεπε τουλάχιστον να αναλάβουν την ευθύνη για το ότι δεν φρόντισαν να υπάρχει στη διάθεση των μαθητών και των μαθητριών ο τρόπος για να καταγγελθούν τέτοια περιστατικά.

Επίσης, η διοίκηση θα έπρεπε να έχει το θάρρος να λογοδοτήσει για την πραγματοποίηση ορισμένων –όπως αποδεικνύεται– λανθασμένων επιλογών».

Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, ανακοινώνει αυθημερόν πως θα συγκληθεί το ΔΣ και θα καταθέσει αίτημα στην Εισαγγελία Αθηνών για να κληθούν οι 285 καταγγέλλοντες. Χαρακτηρίζει δε τις αναφορές της επιστολής, ‘αόριστες και γενικόλογες’.

Αναρωτιέται κανείς, τί συμφέρον έχουν αλήθεια οι απόφοιτοι να πλήξουν τον Πρόεδρο του Αρσακείου.

Είναι υποκινούμενοι; Είναι ύποπτοι;

Ξύπνησαν μια ωραία πρωία και είπαν ‘κάτσε να πούμε ψέματα’ για τον Μπαμπινιώτη;

Θέλουν κι αυτοί να σαμποτάρουν την επένδυση στο Ελληνικό όπως όλοι οι ‘εχθροί του Λιγνάδη’;

Για ποιο λόγο, λοιπόν;

Με ποιο κίνητρο;

Οι καταγγελίες καλύπτουν το χρονικό διάστημα 1994-2018. Εικοσι τέσσερα χρόνια δηλαδή όπου ο κ. Μπαμπινιώτης ήταν πρόεδρος του Αρσακείου (από το 1987 μέχρι σήμερα).

Τρία σενάρια παίζουν εδώ.

Οι 285 είναι μυθομανείς.

Οι 285 υποκινούνται από σκοτεινές δυνάμεις.

Οι 285 λένε αλήθεια. Στην τελευταία περίπτωση, κομμάτι δύσκολο να είσαι Πρόεδρος επί τρεις δεκαετίες και να μην έχεις καταλάβει τι γίνεται κάτω από τη μύτη σου.

Συνεχίζει η επιστολή των αποφοίτων.

‘’Θέλουμε να γίνει κατανοητό πως δεν αναφερόμαστε σε μεμονωμένα γεγονότα μιας συγκεκριμένης περιόδου, αλλά σε μια διαχρονική νοοτροπία κάποιων· στην παντελή έλλειψη παιδαγωγικών ορίων ορισμένων εκπαιδευτικών, που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τις πρακτικές ενός προστατευμένου σχολικού περιβάλλοντος’’.

Ο κ. Μπαμπινιώτης ισχυρίζεται πως δεν είχε καμία καταγγελία για τον Λιγνάδη. Πως ο συγκεκριμένος καθηγητής έφυγε από το Αρσάκειο για να πάει στο Κολέγιο. Και γι’ αυτό, λέει, έγραψε την επιστολή – διθύραμβο στην Μενδώνη όταν ο Λιγνάδης ανέλαβε το Εθνικό.

Όμως, ακόμα κι αυτό που λέει υποδηλώνει κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι που προφανώς τού διαφεύγει.

Ή δεν είχε καταγγελίες γιατί δεν υπήρχαν τα περιστατικά.

Ή δεν είχε καταγγελίες γιατί υπήρχε φόβος και έλλειψη εμπιστοσύνης από τα θύματα προς τον επικεφαλής του σχολείου. 

Κύριε Πρόεδρε,

ΟΦΕΙΛΑΤΕ να βρίσκεστε δίπλα στα παιδιά της εκπαιδευτικής σας κοινότητας. ΟΦΕΙΛΑΤΕ να έχετε την πόρτα σας ανοιχτή στους μαθητές σας.

ΟΦΕΙΛΑΤΕ να είστε ο φάρος, ο παραστάτης και ο προστάτης αυτών των άγουρων εφήβων.

ΟΦΕΙΛΑΤΕ να έχετε δημιουργήσει μια ομπρέλα προστασίας όπου κανείς δεν θα τολμούσε να φερθεί με τρόπο βίαιο, αυταρχικό ή κακοποιητικό στους μαθητές του.

Και τελικά ΟΦΕΙΛΑΤΕ να ξέρετε.

ΟΦΕΙΛΑΤΕ να έχετε απομακρύνει τον Λιγνάδη και τον κάθε Λιγνάδη που παρενοχλούσε σωματικά ή λεκτικά παιδιά που οι γονείς σάς εμπιστεύτηκαν.

ΟΦΕΙΛΑΤΕ. Και δεν το πράξατε.

Και τώρα ΟΦΕΙΛΕΤΕ μια συγγνώμη. Το λιγότερο.

Τα υπόλοιπα θα τα κρίνει η Δικαιοσύνη.

Τα σέβη μου

Μια Αρσακειάδα και κόρη Αρσακειάδας

www.news247.gr

Γιατί αφαιρούνται αναρτήσεις για τον Δημήτρη Κουφοντίνα;

Εκπρόσωποι του facebook απάντησαν στο αίτημα  της avgi.gr για τις καταγγελίες πως εξαφανίζονται αναρτήσεις ή απενεργοποιούνται λογαριασμοί λόγω σχολίων για τον απεργό πείνας

Η απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα έχει οδηγήσει χιλιάδες χρήστες του facebook να δηλώσουν την άποψή τους πως το αίτημά του πρέπει να ικανοποιηθεί.

Ωστόσο ουκ ολίγοι χρήστες κατήγγειλαν πως το δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης έχει «κατεβάσει» τις σχετικές αναρτήσεις τους ή έχει απενεργοποιήσει τους λογαριασμούς του για μερικές ημέρες. 

Το avgi.gr αρχικά απευθύνθηκε σε γνωστή ελληνική εταιρία που σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα συνεργαζόταν με την facebook. Από εκεί μάς παρέπεμψαν στα κεντρικά της facebook. 

Εκεί αποστείλαμε το εξής email (παρατίθεται μετάφραση στα ελληνικά):

Κυρίες, κύριοι

Επικοινωνώ μαζί σας προκειμένου να συλλέξουμε πληροφορίες και την άποψη της εταιρίας στο πλαίσιο ρεπορτάζ στο avgi.gr, που αφορά στην δραστηριότητα της facebook στην Ελλάδα και τον έλεγχο αναρτήσεων χρηστών του συγκεκριμένου μέσου κοινωνικής δικτύωσης.

Τις τελευταίες ημέρες έχουν πληθύνει οι δημόσιες καταγγελίες αναφορικά με αφαίρεση αναρτήσεων ή ακόμα και «πάγωμα» λογαριασμών χρηστών, ύστερα από αναρτήσεις που αφορούσαν στην απεργία πείνας του φυλακισμένου Δημήτρη Κουφοντίνα και ουχί τη δράση του προ της φυλάκισής του.

Πιο συγκεκριμένα στους χρήστες αυτούς εμφανίστηκαν μηνύματα όπως "It looks like something you posted doesn’t follow our Community Standards” ή «Η δημοσίευσή σας παραβιάζει τους όρους της κοινότητάς μας σε ό,τι αφορά τα επικίνδυνα άτομα και τις επικίνδυνες οργανώσεις». Υπήρξαν επίσης καταγγελίες για περιορισμό λογαριασμών για επτά ημέρες.

Σε αυτό το πλαίσιο θα επιθυμούσαμε να μας απαντήσετε στις εξής ερωτήσεις:

-Με ποια διαδικασία ελέγχει το facebook το περιεχόμενο; Τι ρόλο παίζει η εταιρία σας σε αυτή τη διαδικασία;

-Έχετε παρατηρήσει αύξηση των καταγγελιών που κάνουν άλλοι χρήστες για τέτοιες αναρτήσεις;

-Έχει συμπεριληφθεί στον «αλγόριθμο» του facebook κάποια σχετική λέξη-κλειδί, με αποτέλεσμα να «κόβονται» αυτόματα οι αναρτήσεις που την περιλαμβάνουν;

Ευχαριστώ πολύ

Μετά από λίγες ώρες λάβαμε email από εργαζόμενη στην ελληνική εταιρία "Hill+Knowlton" με την οποία μας ζητούσε να προωθήσουμε τους συνδέσμους στους οποίους αναφερόμασταν. Προωθήσαμε σχετικά δημοσιεύματα από το avgi.gr και άλλα διαδικτυακά μέσα.

Την επομένη λάβαμε την εξής δήλωση:

«Οι τρομοκράτες, οι βίαιες εξτρεμιστικές ομάδες και οι οργανώσεις μίσους δεν έχουν θέση στο Facebook και το Instagram. Σύμφωνα με την πολιτική μας για τα Επικίνδυνα  Άτομα και Οργανώσεις, απαγορεύουμε σε μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο κ. Κουφοντίνας, να χρησιμοποιούν τις πλατφόρμες μας, καθώς επίσης, αποκλείουμε δημοσιεύσεις που επιδοκιμάζουν ή υποστηρίζουν αυτά τα άτομα και τις ενέργειές τους κάθε φορά που λαμβάνουμε σχετική γνώση. Η ουδέτερη τοποθέτηση αναφορικά με τρομοκρατικές ομάδες και η πληροφόρηση των Μέσων σχετικά με τις ενέργειές τους δεν αντιτίθενται στους κανόνες μας».

Τα συμπεράσματα

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην απάντηση της facebook παρουσιάζει η δήλωση πως η πλατφόρμα αποκλείει «δημοσιεύσεις που επιδοκιμάζουν ή υποστηρίζουν αυτά τα άτομα και τις ενέργειές τους». Εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Αποτελεί επιδοκιμασία μία έκκληση να μην πεθάνει ένας κρατούμενος,που έχει επιλέξει το συγκεκριμένο μέσο διεκδίκησης που είναι άσχετο με τις πρότερες πράξεις του; Αυτό άλλωστε ήταν το νόημα πολλών εκ των αναρτήσεων που προκάλεσαν παρέμβαση του facebook.

Επιπρόσθετα η φράση «κάθε φορά που λαμβάνουμε σχετική γνώση», είναι άγνωστο σε τι ακριβώς αντιστοιχεί. Η «Ομάδα Αλήθειας» της ΝΔ επιχείρησε να ισχυριστεί πως υπάρχει αυτόματη διαδικασία (αλγόριθμος) που «κόβει» τις αναρτήσεις. Ανέφερε συγκεκριμένα πως «ο αλγόριθμος του facebook μπλοκάρει τις συγκεκριμένες αναρτήσεις». Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε θα είχαν κοπεί και χιλιάδες αναρτήσεις ή σχόλια στους λογαριασμούς της Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού.

Υπάρχουν λοιπόν, ισχυρές ενδείξεις πως η «σχετική γνώση» συνίσταται σε ειδοποιήσεις και αναφορές ("reports") που γίνονται μαζικά από άλλους χρήστες σε συγκεκριμένους χρήστες του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικύτωσης.

Πηγή:Αυγή

ΥΓ του blog: ......το facebook όπως κι άλλα κοινωνικά δίκτυα είναι ιδιωτικές εταιρίες που ελέγχουν κατά το δοκούν και το συμφέρον τους ένα αγαθό που είναι η ενημέρωση κι η επικοινωνία..... όσοι έχουν ψευδαισθήσεις κι αυταπάτες για ελευθερία, δημοκρατία κια πλουραλισμό ας ξυπνήσουν....ο κόσμος χρειάζεται social media ελεύθερα και δημόσια ελεγχόμενα από κοινά συμφωνημένους κανόνες κι όχι a la carte

«Επιστροφή» στο 1974 και... στις ΗΠΑ...

 

Δημήτρης Μηλάκας 

Σχεδόν μισόν αιώνα πριν, το 1974, το υδρογραφικό πλοίο «Τσανταρλί» με τη συνοδεία 37 πολεμικών πλοίων του τουρκικού στόλου ξεκίνησε έρευνες στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο. Σήμερα, 47 χρόνια από τότε, το τουρκικό ωκεανογραφικό «Τσεσμέ» πλέει περίπου στην... ίδια περιοχή και ταυτόχρονα πάνω από 80 πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού ετοιμάζονται για την άσκηση «Γαλάζια πατρίδα», η οποία θα εξελιχθεί μέχρι τις 7 Μαρτίου, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αποφασιστικότητα της Άγκυρας να υποστηρίξει εμπράκτως τις απαιτήσεις της στο Αιγαίο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή που η τουρκική ηγεσία κλιμακώνει την ένταση:

● Βρίσκεται, υποτίθεται, σε εξέλιξη η διαδικασία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών. 

● Εξελίσσεται στο ΝΑΤΟ η ελληνοτουρκική διαβούλευση υπό αμερικανική εποπτεία στο πλαίσιο του μηχανισμού αποσυμπίεσης τον οποίο αποδέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση. 

● Αρχίζει να διαφαίνεται η κατευναστική διάθεση απέναντι στην Τουρκία και της νέας αμερικανικής διοίκησης υπό τον «φιλέλληνα», όπως μας διαβεβαίωναν πριν από τις αμερικανικές εκλογές, Τζο Μπαϊντενόπουλο. 

● Χτυπάει «κόκκινο» η αυτοκαταστροφική - αυτοκτονική τάση του ελληνικού πολιτικού συστήματος επ’ αφορμή της υπόθεσης Λιγνάδη, η οποία πυροδότησε (ή συντηρεί) τη δίχως όρια και μέτρο πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο. 

Παρακμιακός διχασμός 

Η ελληνική κοινωνία σοκαρισμένη από τις αποκαλύψεις του ελληνικού #metoo (και) στον χώρο του θεάματος παρακολουθεί ό,τι «φωτίζεται» από τα Media, τα οποία αφήνουν στο σκοτάδι και στο περιθώριο της ενημέρωσης μείζονες εξελίξεις που έχουν να κάνουν με την υπόσταση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Οι μείζονες τουρκικές κινήσεις άλλωστε στη σκακιέρα του Αιγαίου εκδηλώνονται, όπως και στο παρελθόν, σε στιγμές καταφανούς ανισορροπίας του ελληνικού πολιτικού σκηνικού. Πράγματι, οι πρώτες τουρκικές «βόλτες» στο Αιγαίο με το ερευνητικό «Τσανταρλί» και τα 38 πλοία του στόλου πραγματοποιήθηκαν (1973-74) τη στιγμή που «ψυχορραγούσε» το χουντικό καθεστώς στην Αθήνα. 

Η επόμενη μείζονος σημασίας τουρκική κίνηση (επισφράγιση της ύπαρξης γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο) πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1996 με την κρίση των Ιμίων που δρομολογήθηκε τη στιγμή της εξόδου από την πολιτική σκηνή του Ανδρέα Παπανδρέου και την εκκίνηση της εσωκομματικής μάχης για τη διαδοχή του.

Τέλος, ο εκτροχιασμός των τουρκικών προκλήσεων σε όλο το μήκος της ελληνοτουρκικής οριογραμμής, από τον Έβρο μέχρι το Καστελλόριζο και την Κρήτη, εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια και ως συνέπεια της οικονομικής καχεξίας της χώρας εξαιτίας της χρεοκοπίας και των μνημονίων και κατ’ επέκταση της υπονόμευσης των αποτρεπτικών δυνατοτήτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. 

Δημιουργία τετελεσμένων 

Κάπως έτσι το προηγούμενο εξάμηνο η Τουρκία «όργωσε» τις θαλάσσιες περιοχές μεταξύ Ρόδου, Καστελλόριζου, Καρπάθου και Κρήτης, με το «Ορούτς Ρέις» και τον στολίσκο των πολεμικών που το συνόδευε, φτάνοντας μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές των ελληνικών νησιών. Και σήμερα η Άγκυρα εκτιμά ότι ήρθε η στιγμή να υπενθυμίσει τις αξιώσεις στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο, βγάζοντας «βόλτα» το «Τσεσμέ». Ταυτόχρονα, η τουρκική κυβέρνηση βγάζει και όλον (σχεδόν) τον τουρκικό στόλο από τις 25 Φεβρουαρίου μέχρι τις 7 Μαρτίου. 

Η κλιμάκωση την οποία μεθοδεύει η Άγκυρα θα πρέπει να σημειωθεί ότι συμπίπτει με την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης Μπάιντεν για την κατάσταση στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται από τις Βρυξέλλες, η νέα αμερικανική διοίκηση έχει διαμηνύσει στους Ευρωπαίους: 

1. Ότι επιβάλλεται να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα κατευνασμού της Άγκυρας, προκειμένου η Τουρκία να παραμείνει στη δυτική σφαίρα επιρροής και να συνεχίσει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της συμμαχίας στην περιοχή. 

2. Το κατάλληλο πλαίσιο για την επόπτευση και τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών εντάσεων είναι το ΝΑΤΟ, όπου υπάρχουν, προφανώς, υπό αμερικανική στενή παρακολούθηση οι διαδικασίες του μηχανισμού αποσυμπίεσης, μέσα στον οποίο διαχέονται μέχρις εξαφανίσεως τα όρια της ελληνικής κυριαρχίας καθώς και οι δυνατότητες αντίδρασης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων... 

Και λίγη Ιστορία

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η έξαρση των τουρκικών προκλήσεων συμπίπτει με την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, που ήταν η απαρχή της θεμελίωσης του νεοελληνικού κράτους. Η αξιοποίηση συμβολισμών άλλωστε είναι κάτι που συνηθίζει η τουρκική ηγεσία και οι αναφορές του Τούρκου Προέδρου στην Ιστορία είναι συχνές. Όπως για παράδειγμα τις προηγούμενες ημέρες που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας σε κομματικό συνέδριο, υπενθύμισε την «εισβολή» της Ελλάδας στα εδάφη της Ανατολίας πριν από έναν αιώνα. «Η επίθεση από ορισμένους στρατούς κάποτε, όπως στο πρώτο τέταρτο του περασμένου αιώνα, αποτελεί απόπειρα εισβολής απευθείας στα εδάφη μας. 

Ο ενθουσιασμός να μας καταστήσουν αιχμαλώτους τους στην Ανατολία, που άρχισε με την εισβολή στη Σμύρνη, και να μας αφανίσουν – αν είναι δυνατόν –, κατέληξε σε απογοήτευση στα νερά του κόλπου της Σμύρνης» είπε ο Τούρκος Πρόεδρος σε προκλητικό ύφος και πρόσθεσε: «Το έθνος μας, το οποίο μετέτρεψε τη Συνθήκη των Σεβρών σε κουρελόχαρτο στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, ιδρύοντας την Τουρκική Δημοκρατία ενίσχυσε τη 1.000χρονη παρουσία του στην Ανατολία. Όσοι συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να εισβάλουν σε αυτήν την ιερή γη με τους στρατούς τους, κατέφυγαν για τον ίδιο σκοπό σε νέες ύπουλες μεθόδους». Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, η ελληνική πολιτική τάξη καθώς και η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας δεν φαίνεται να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα διδάγματα της Ιστορίας, ούτε στα θετικά όπως είναι η επέτειος της παλιγγενεσίας πριν από 200 χρόνια ούτε στα αρνητικά όπως είναι η Μικρασιατική Καταστροφή πριν από 100 χρόνια που συχνά - πυκνά μας υπενθυμίζει ο Ερντογάν.

Ο επετειακός εορτασμός για τα 200 χρόνια ανατέθηκε εξάλλου «εργολαβικά» στη Γιάννα Αγγελοπούλου, ενώ η Μικρασιατική Καταστροφή, αποτέλεσμα του ελληνικού διχασμού στο φόντο των παιχνιδιών των τότε Μεγάλων Δυνάμεων, τείνει να επαναλαμβάνεται στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία με μεγάλη συχνότητα και τραγικά αποτελέσματα… 

Πηγή: www.topontiki.gr

'Que Lio' Tonina Saputo a (Hector Lavoe cover) at Jazztone Studios in Valencia

 

Tonina Saputo: bass and vox

David Gómez: Sax

Jackson Stokes: guitar 

Keith Bowman: drums

Εάν πεθάνει ο Κουφοντίνας…

Της Κατερίνας Ακριβοπούλου

Μέσα στον ζόφο του σκανδάλου Λιγνάδη και της ηθικής συντριβής που επέφερε στη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επαναφέρει την θανατική ποινή.

 

Ο Δημ. Κουφοντίνας βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο λίγο πριν από τον θάνατο του, επειδή η Πολιτεία αρνείται να εφαρμόσει τον νόμο τον οποίο η ίδια θέσπισε ειδικά για τον Δ. Κουφοντίνα. Μετά από σχεδόν 50 ημέρες απεργίας πείνας, η Πολιτεία που στοιχηματίζει την ύπαρξη της στον θάνατο ενός ήδη καταδικασμένου σε ισόβια, δεν είναι μια έννομη Πολιτεία. Είναι μια κακούργα Πολιτεία που θανατώνει κάθε έννοια Δικαίου, “σκοτώνοντας” για εκδίκηση (η μήπως για θανατηφόρους επικοινωνιακούς λόγους;)  έναν απεργό πείνας.

Δεν προσχώρησαν αίφνης στην “ιδεολογία” της τρομοκρατίας, ούτε νοιώθουν εγγύτητα με τις ευαισθησίες της Αριστεράς σε τέτοια ζητήματα, οι φιλελεύθεροι που ζητούν να σωθεί ο Κουφοντίνας, με προεξάρχουσα την Ντόρα Μπακογιάννη, εμβληματικό θύμα η ίδια της 17Ν.

Όταν η χήρα του δολοφονηθέντος από τον Δ. Κουφοντίνα Παύλου Μπακογιάννη, ο ακαδημαϊκός Αριστείδης Χατζής του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών και μέλος της Επιτροπής 2021, ο γνωστός δικηγόρος Θέμις Σοφός και μέλος της διοίκησης του Δικηγορικού Συλλόγου υποστηριζόμενος από την Ν.Δ., αρθρογράφοι συντηρητικών εφημερίδων, όπως ο Ανδρέας Πετρουλάκης της “Καθημερινής” και πολλοί άλλοι λιγότερο προβεβλημένοι εγείρουν με τις δημόσιες παρεμβάσεις τους θέμα δημοκρατίας για τους χειρισμούς της Πολιτείας, η κατάσταση ξεπερνά τα όρια της περίπτωσης Κουφοντίνα.

Πληθαίνουν οι “συντηρητικές” εκκλήσεις για τον Δημ. Κουφοντίνα

Ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια δεν έχει πλέον τίποτα να χάσει. Εάν πεθάνει με ευθύνη της Πολιτείας, θα χαθεί αυτοχειριαζόμενο το Κράτος Δικαίου και η Νέα Δημοκρατία δεν θα είναι ούτε Νέα, ούτε Δημοκρατία, με ο,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται…

eretikos.gr

Ανελέητο σφυροκόπημα κατά του μητσοτακικού στρουθοκαμηλισμού

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμενος … ο Πρωθυπουργός επισημαίνει ο αρθρογραφος, εκτιμώνατς παράλληλα οτι η υπόθεση Λιγνάδη ήταν η ταφόπλακα που συνέτριψε το προφίλ του δήθεν μεγάλου τιμονιέρη, το οποίο πάσχιζαν να φιλοτεχνήσουν ιδροκοπώντας αυλοκόλακες και καλολαδωμένοι παπαγάλοι, από τότε που ο Μητσοτάκης ανέλαβε τα ηνία της χώρας κι άρχισε τις κυβιστήσεις. 

(Ανανεωμένο) 

Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός πήγε στη Βουλή για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.

Είχε, για μια ακόμη φορά, την ευκαιρία να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση Λιγνάδη, αλλά δεν το έπραξε.
Προτιμώντας να κρυφτεί πίσω από τη... λανθασμένη επικοινωνιακή διαχείριση της κυρίας Μενδώνη (την οποία δεν τολμά να παραιτήσει για ευνόητους λόγους) και τις αθλιότητες όσον αφορά τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Κουβέντα για την ταμπακιέρα. Για το πως δηλαδή βρέθηκε ο Λιγνάδης στο Εθνικό και ποιος ευθύνεται για την τοποθέτησή του.
Ως αναμενόμενο, ο στρουθοκαμηλισμός του σφυροκοπήθηκε ανελέητα τόσο από τη μείζονα όσο και από την ελάσσονα αντιπολίτευση.
Με τον κύριο Μητσοτάκη να προσπαθεί να αμυνθεί, ανακοινώνοντας, ως συνήθως, πρωτοβουλίες κατόπιν εορτής.
Προφανώς δεν δύναται να αντιληφθεί, ότι ο κυβερνήτης μιας χώρας δεν είναι πυροσβέστης και ο νοών νοείτω.
Σε κάθε περίπτωση, ασχέτως με τη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης Λιγνάδη, με τους άστοχους πρωθυπουργικούς χειρισμούς τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ δεν θα καταφέρουν να απαλλαγούν από το στίγμα της συγκάλυψής της.
Κοινώς, σύσσωμη η κοινωνία δεν πρόκειται να δώσει συγχωροχάρτι για τα στραβά μάτια σε παιδεραστές. Είναι τόσο απλό.
Ενδεχομένως ο πρωθυπουργός να πιστεύει, ότι οι γκαιμπελίσκοι δημοσιογράφοι που προσπαθούν νυχθημερόν να βγάλουν τον λαό τυφλό, στο τέλος θα τον σώσουν.
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα.
Ας παραδειγματιστεί από την έκβαση που είχαν ανάλογες πρακτικές κατά το παρελθόν μπας και τις εγκαταλείψει.
Αλλά θα μας πείτε, όταν δεν μπορείς να πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, είσαι αναγκασμένος να πορεύεσαι αγκαλιά με την προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Μέχρι να οδηγηθείς σε πλήρες αδιέξοδο, με την πολιτική απαξίωση να αποτελεί τη μοναδική σου σύμμαχο.
Κακά τα ψέματα, η υπόθεση Λιγνάδη ήταν η ταφόπλακα που συνέτριψε το προφίλ του δήθεν μεγάλου τιμονιέρη, το οποίο πάσχιζαν να φιλοτεχνήσουν ιδροκοπώντας αυλοκόλακες και καλολαδωμένοι παπαγάλοι, από τότε που ο Μητσοτάκης ανέλαβε τα ηνία της χώρας κι άρχισε τις κυβιστήσεις.
Και πανικόβλητοι πλέον, επειδή ο μύθος κατέρρευσε, αμφότεροι, προσπαθούν απεγνωσμένα να τον διασώσουν.
Εάν η υπόθεση Λιγνάδη ήταν η μοναδική κυβερνητική αμαρτία, πιθανότατα να τον διέσωζαν.
Όμως είναι πολλές.
Κι ακόμη κι αν φίμωναν κάθε αντιπολιτευτική φωνή, δεν θα πετύχαιναν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Θα το διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι, όταν κάποια στιγμή καταργηθεί η… βολική καραντίνα που συνεχώς παρατείνεται.
Με τον λαό να ξεχύνεται στους δρόμους καταδικάζοντάς τους.
Στέλνοντας ηχηρό μήνυμα κατά της δυστοπίας που θέλουν να επιβάλλουν.
Υπερασπιζόμενος μια ελεύθερη, ισχυρή και περήφανη Ελλάδα.
Απαλλαγμένη από τη νέα οικονομική εξαθλίωση που φέρνουν προς όφελος της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας, εκμεταλλευόμενοι τα συντρίμμια που θα αφήσει πίσω του ο κορονοϊός.
Με μια πατριωτική κι όχι εθνομηδενιστική εξωτερική πολιτική που θα προστατεύει και δεν θα παραχωρεί την εθνική κυριαρχία στους δυνάστες της πατρίδας, επειδή έχουν κρυμμένους σκελετούς στις ντουλάπες τους για το μαύρο παρελθόν των κυβερνητών της.
Δίχως να απειλείται να αλλάξει η μορφή της, τόσο από το περίφημο μπόλιασμα όσο και από την κατάργηση των ηθών, των εθίμων και της κουλτούρας του ελληνισμού που προωθούνται από τον νοσηρό εκσυγχρονισμό που φώλιασε ύπουλα μέσα στους κόλπους της πατριωτικής παράταξης.
Με όλους τους Έλληνες ελεύθερους, να προασπίζουν τα δικαιώματά τους, χωρίς να κινδυνεύουν να τους σπάσουν τα κεφάλια τα γκλομπς του μητσοτακισμού. Έχοντας στο πλευρό τους μια αστυνομία που θα υπηρετεί τον ουσιαστικό της ρόλο, αρνούμενη να ξευτιλίζεται ως το μακρύ χέρι του καθεστώτος.

ΥΓ. Βλέπουν ότι η οργή του λαού πλησιάζει, εξ ου και η επανάληψη των ντροπιαστικών χαρακτηρισμών που χρησιμοποιούσαν και οι προκάτοχοί τους. Μόνο που τώρα δεν υπάρχει εναλλακτική να σερβίρουν για να την καταστείλουν, συνεπώς τζούφια τα πυρά τους. Σύντομα θα το αντιληφθούν, αλλά θα είναι αργά...

www.antinews.gr

Επιστολή Αποφοίτων Αρσακείου προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία

Στον απόηχο των εξελίξεων με την υπόθεση Λιγνάδη

⬛ToPeriodiko admin team (25/02/2021)

Κοινή επιστολή υπογράφουν σχεδόν 300 -μέχρι στιγμής- απόφοιτοι και απόφοιτες των Αρσακείων Σχολείων που διευθύνονται από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, στην προεδρεία της οποίας βρίσκεται ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης που τις προηγούμενες μέρες η μόνη δήλωση που έκανε σχετικά με την υπόθεση Λιγνάδη ήταν για να αποποιηθεί οποιαδήποτε ευθύνη ως υπεύθυνος των Αρσακείων σχολείων. Οι υπογραφές είναι από ανθρώπους που έχουν αποφοιτήσει από το 1994 έως το 2018 και φανερώνει την καθολική ευθύνη που έχει η διεύθυνση της Εταιρείας για μια κατάσταση που ενυπάρχει στους χώρους της εδώ και πολλά χρόνια. Η επιστολή παραμένει ανοιχτή και για περαιτέρω υπογραφές.

Να σημειώσουμε εδώ ότι πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ είχε ζητήσει την παραίτηση του κ. Μπαμπινιώτη λέγοντας ότι «Ο Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας είναι αδύνατον να μην γνώριζε, να μην είχε ακούσει όλα όσα επί πολλά χρόνια ψιθυρίζονταν στο χώρο των Αρσακείων Σχολείων. Είναι αδύνατον να μην είχε γνώση όσων λέγονταν τότε και καταγγέλλονται με πρόσφατα δημοσιεύματα για τη «δράση» του κ. Λιγνάδη» σημειώνει ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, προσθέτοντας πως ο κ. Μπαμπινιώτης «εγκωμίασε δημόσια τον Πρωθυπουργό και την Υπουργό Πολιτισμού για την επιλογή του εν λόγω ως Διευθυντή του Εθνικού θεάτρου, επικαλούμενος μάλιστα και τη «δουλειά» του στα Αρσάκεια Σχολεία! Επαναλαμβάνω. Δεν μας εκπλήσσει, δεν με εκπλήσσει».

Στο μεταξύ, χθες η ΟΙΕΛΕ αποκάλυψε κείμενο από ομάδα «αυθορμήτως ενεργούντων» εξ Αρσακείων,  που ζητάει από τους εκπαιδευτικούς «δημοκρατικά» να υπογράψουν. Το κείμενο χαρακτηρίζει «ψευδολογίες» τις μαρτυρίες κακοποίησης θυμάτων της «δράσης» του Δημήτρη Λιγνάδη στα ιδιωτικά σχολεία.«Εξοργισμένοι συνάδελφοι μας απέστειλαν το κατάπτυστο κείμενο που καλούνται «δημοκρατικά» να υπογράψουν (όλοι γνωρίζουμε τι περιμένει τους αντιφρονούντες…). Στο κείμενο αυτό με τον παραπλανητικό τίτλο «Δεν φοβόμαστε» χαρακτηρίζονται ως «ψευδολογίες» οι συγκλονιστικές μαρτυρίες κακοποίησης θυμάτων της «δράσης» Λιγνάδη στα Αρσάκεια Σχολεία. Ο πανικός που διακατέχει κάποιους και ο τρόμος μπροστά στο τσουνάμι των αποκαλύψεων που έρχεται αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το κείμενο διακινήθηκε μέσα στη νύχτα!» αναφέρει η Ομοσπονδία η οποία αναρωτιέται στην ανακοίνωση της «Τι φοβούνται άραγε τόσο πολύ;»

Από: Αποφοίτους του Αρσακείου Ψυχικού 1994-2018 Προς: Διοίκηση της Φ.Ε. και κάθε Υπεύθυνο

Πέμπτη, 25 Φεβρουαρίου 2021,

Οι πρόσφατες εξελίξεις αναφορικά με τα περιστατικά ψυχικής και σεξουαλικής βίας σε βάρος ανηλίκων, με φερόμενο θύτη εξωτερικό συνεργάτη του Αρσακείου Ψυχικού, ενεργοποίησαν την ευαισθησία και την απωθημένη μνήμη μας. Αποτελούμε μια ομάδα αποφοίτων από το 1994 έως το 2018 με ετερόκλιτες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές καταβολές. Ωστόσο, η παρούσα παρέμβαση είναι αποτέλεσμα μιας πηγαίας επικοινωνίας που προέκυψε από κοινά μας βιώματα κατά τη φοίτησή μας σε αυτό το σχολείο, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας κοινωνίας που αυτή τη στιγμή συγκλονίζεται από τις αποκαλύψεις.

Μέσω της επιστολής αυτής θέλουμε να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας προς όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες που υπέστησαν από συγκεκριμένους καθηγητές και καθηγήτριες των Αρσακείων σεξουαλικές, ψυχολογικές ή και λεκτικές προσβολές, οι οποίες τελούν σε γνώση μας – έχει πέσει στην αντίληψή μας ή έχουμε πληροφορηθεί κάτι από όλα αυτά, ενίοτε δε και όλα. Δεν ζητάμε από τους ανθρώπους που έζησαν τραύματα να τα αναβιώσουν, δεν τους ζητάμε να συμμετάσχουν – εκτός κι αν το επιθυμούν. Τους λέμε μόνο ότι γνωρίζουμε, κατανοούμε και είμαστε δίπλα τους. Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε με κάθε τρόπο όποιον και όποια θέλει να μιλήσει.

Ως Απόφοιτοι των Αρσακείων Σχολείων καταγγέλλουμε κάθε αρμόδιο καθηγητή/τρια ή υπεύθυνο/η που συγκάλυψε γεγονότα και δεν προστάτευσε, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του, τους μαθητές και τις μαθήτριες. Θέλουμε να γίνει κατανοητό πως δεν αναφερόμαστε σε μεμονωμένα γεγονότα μιας συγκεκριμένης περιόδου, αλλά σε μια διαχρονική νοοτροπία κάποιων· στην παντελή έλλειψη παιδαγωγικών ορίων ορισμένων εκπαιδευτικών, που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τις πρακτικές ενός προστατευμένου σχολικού περιβάλλοντος.

Μας εξοργίζουν οι ισχυρισμοί ότι δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω αντιληπτό από το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό. Δεν μιλάμε, φυσικά, για όλους και όλες, ούτε αποδίδουμε το ίδιο βάρος στον καθένα. Αν όμως πράγματι οι υπεύθυνοι δεν γνώριζαν τίποτα, θα έπρεπε τουλάχιστον να αναλάβουν την ευθύνη για το ότι δεν φρόντισαν να υπάρχει στη διάθεση των μαθητών και των μαθητριών ο τρόπος για να καταγγελθούν τέτοια περιστατικά.

Επίσης, η διοίκηση θα έπρεπε να έχει το θάρρος να λογοδοτήσει για την πραγματοποίηση ορισμένων –όπως αποδεικνύεται– λανθασμένων επιλογών.

Με αυτά κατά νου, ζητάμε από όλους τους υπευθύνους/ες, εντός και εκτός Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, τα εξής:

-Να διερευνηθούν τα γεγονότα και οι αποκαλύψεις της τρέχουσας περιόδου αλλά και η σύνδεσή τους με δικαστικές και αστυνομικές έρευνες του παρελθόντος με πρωτοβουλία και του σχολείου. Για εμάς άλλωστε αποτελεί εδραία γνώση πως δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά.

-Να αναλάβουν οι αρμόδιοι την ευθύνη που τους αναλογεί, με την οριστική απομάκρυνση των καθηγητών εκείνων που συστηματικά εκμεταλλεύτηκαν και προσέβαλαν τη γενετήσια αξιοπρέπεια των μαθητών/τριών με την αντιδεοντολογική τους συμπεριφορά, αν ασκούν ακόμα το εκπαιδευτικό λειτούργημα στα Αρσάκεια Σχολεία.

-Να δημιουργηθεί σύστημα ανώνυμης αναφοράς περιστατικών που προσβάλλουν την προσωπικότητα και τη γενετήσια αξιοπρέπεια ή θίγουν με άλλο τρόπο την παιδαγωγική εμπειρία των μαθητών/τριών, καθώς και να τεθεί σε εφαρμογή κώδικας δεοντολογίας, ο οποίος θα οριοθετεί τις πρακτικές που είναι αποδεκτές και μη στον χώρο του σχολείου και θα περιγράφει τις νομικές ενέργειες που θα λαμβάνουν χώρα μετά από αναφορές περιστατικών συναισθηματικής και σεξουαλικής παρενόχλησης για την καταπολέμησή τους. Αυτές οι ενέργειες ιδανικό θα ήταν να συνδυαστούν με τη μέριμνα για την ευαισθητοποιημένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των μαθητών.

-Το σχολείο να ερευνήσει και να συμβάλει στην καταγραφή σχετικών περιστατικών, καθώς και να εξασφαλίσει την ανοιχτή πρόσβαση στα αποτελέσματα των σχετικών διαδικασιών, χάριν διαφάνειας, διασφαλίζοντας την προστασία των προσωπικών δεδομένων των εμπλεκομένων μερών.

Απαιτούμε ΚΑΘΑΡΣΗ και διαφάνεια στα Αρσάκεια αλλά και σε όλα τα σχολεία, για τη δικαίωση των μαθητών και των μαθητριών και το καλό των ερχόμενων μαθητικών γενεών. Στόχος της εκπαίδευσης πρέπει να είναι η διαμόρφωση των παιδιών σε όμορφους ανθρώπους. Την ύστατη στιγμή, ζητάμε η ιστορική Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία να μην αποδειχθεί ιστορικά ανεύθυνη.

Υπογράφουν Διακόσιοι Ογδόντα Πέντε (285) Απόφοιτοι του Αρσακείου Ψυχικού 

Αγγέλου Κυβέλη, Αθανασοπούλου Αριάδνη, Αθανασούλη Άννα, Αλεβιζοπούλου Μαρινίκη, Αλεξοπούλου Κλεονίκη, Αμπατζή Νεφέλη, Αναστασάκης Κωνσταντίνος, Αναστασιάδη Μαρία-Ευρυδίκη, Ανδριανού Κατερίνα, Ανδρίτσος Θάνος, Ανδρίτσου Δάφνη, Ανδριώτη Nεφέλη, Αποστολακίδης Δημήτρης, Αργυροπούλου-Παππά Μυρτώ, Αυγέρη Δανάη, Βαγιάνος Ιωάννης, Βαμβακίδου Ήβη-Δάφνη,  Βαμβουρα ‘Αννα, Βασάκου Μαρία, Βασιλικού Μιχαέλα, Βιδάκη Μαίρη, Βλαχάκη Αικατερίνη,

Βλόντζου Μαρία Ελευθερία, Βούρτση Μαρία – Ελένη, Βουτσά Θεοδώρα-Παρασκευή, Βρεττάκης Έκτωρ,

Γεραρή Ελένη, Γεωργακοπούλου Θεοδώρα, Γεωργία Δασουρά, Γεωργία Δουλάμη, Γεωργία Δουλάμη,

Γεωργίου Ελεάννα, Γιάνναρη Μυρτώ, Γιαννελάκης Γιάννης, Γιαννελάκης Κωσταντίνος, Γιαννοπούλου Αλεξάνδρα, Γιαννοπούλου Έφη, Γκαγκαβούζη Έλβυ-Βασιλική, Γκέκος Γιάννης, Γκίβαλου Λήδα, Γκίκιζα Μαρία, Γκότση Φωτεινή, Γκότση Χρύσα, Δαμιανάκη Ειρήνη, Δαρεία Τζαννετάκη, Δάσκα Δανάη, Δημητρακόπουλος Αλέξανδρος, Δημητρακοπούλου Νικόλ, Δρ.Δογιάμα Λίλιαν, Δρόση Ελένη,

Ευαγγελίου Κωνσταντίνος, Ζαρκαδούλα Μαριάννα, Ζαρκαδούλας Άκης, Ζαρκαδούλας Κωσταντίνος, Ζαχαράτου Μαριζήνα, Ζευγώλη Αφροδίτη, Ζησούδη Κατερίνα, Ζούλη Ιωάννα, Θεοδώρου Άννα, Ιωαννίδου Ιωάννα, Καββαδία Ιωάννα, Κακαβά Μαρία, Καλαφάτη Διονυσία Φ., Καμπαλούρης Γιάννης, Καμτζέλη Ζέφη, Κανάβαρης Νικόλας, Κανέλλος Γεράσιμος, Κάρτερ Καρολίνα-Ειρήνη, Καρύδη Άννα-Μαρία, Κατσαρού Αγγελική, Κατσιμίγα Ναταλία, Κατσιρέα Βασιλική, Κατωπόδης Βασίλειος, Κεκέλου Αγγελική, Κιρκιμπολάκη Φλώρα, Κολοβός Γεώργιος Ναθαναήλ, Κονταράτου Καλλιόπη, Κοντογεώργη Νίκη, Κοντού Ελένη-Αλεξάνδρα, Κοντού Ναταλία, Κουρή Χριστίνα, Κούρκουλου Ιωάννα, Κούρκουλου Νεφέλη, Κουστένη Αγάπη, Κουτούλας-Σκάλτσας Κωνσταντίνος, Κουτσαφτής Χρήστος, Κουτσουμάνη Αναστασία, Κουτσουμάνη Ηλέκτρα, Κτενάς Γιάννης, Κυρίτση Μαρία-Βενετία, Κύτβα Μαρίνα,

Κώτση Ειρήνη, Λαμπρινίδης Χρήστος, Λαπαθιώτης Βασίλης, Λαρδίκου Ελένη, Λουκόπουλος Μιχάλης, Λουκρέζη Ειρήνη, Λυμπεροπούλου Ελένη, Λωρίδα Άλκηστις, Μαζωμένος Ευάγγελος, Μαθιουδάκη Δανάη, Μαλταμπέ Βασιλική, Μάντζου-Σακελλαριάδου Αλεξάνδρα, Μαρία Τσούκα, Μαρκόπουλος Πέτρος, Μαρκουλάκη Σοφία, Μαρτίνος Μάριος, Μελανίτης Νίκος, Μέλλου Εύα, Μητρούσια Μαρία, Μουλός Χρήστος, Μπάιμπας Αθανάσιος, Μπάρλα Αγγελική, Μπεκύρη Μαριλένα, Μπέλτσιος Λάζαρος, Μπεργελέ Γεωργία, Μπλαζογιαννάκη Μαρία, Μποχρίνη Μυρτιά, Μπρούμα Ιωάννα, Μυρτώ Στραβοδήμου, Ναούμ Μυρτώ, Νικολόπουλος Διονύσης, Νικολοπουλος Μιχαλης, Νταϊφά Μαρίζα, Νταϊφά Στέλλα, Ντάλλα Ελίνα, Νταουλτζής Ταμπακάκης Γεώργιος Έκτωρ, Ξαφά Σοφία, Ξουράφη Λυδία,

Ξουράφης Κωνσταντίνος, Οικονομίδη Βίλη, Οικονομίδη Κατερίνα, Ουζουνίδη Υβόννη Έλλη, Παγώνη Άννα, Παλαιοδημόπουλος Αθανάσιος, Παναγάκου Παναγιώτα, Παναγιωτακοπούλου Μαγδαληνή, Παναγιώτου Αντιγόνη Στεφανία, Παντελόπουλος Ανδρέας, Παξινός Χρήστος Κωνσταντίνος, Παπαγεωργίου Φρόσω, Παπαγιάννη Νίκη, Παπαδοπούλου Έλ., Παπακωσταντίνου Μπράτη Ιωάννα, Παπαστεργίου Εύα, Παππά Ελισάβετ, Παυλάτος Παναγιώτης, Παυλίδη Μαρία, Περάνθης Κατριβάνος,

Περιστέρη Αγγελική, Περίχαρος Κωνσταντίνος, Περίχαρος Φώτιος-Κωνσταντίνος, Περίχαρου Δήμητρα,

Πετρίδου Αθηνά, Πετροδασκαλάκη Χαριτίνη, Σακελλαρίδης-Μάγκουρας Νεόφυτος, Σεκλιζιώτης Γεώργιος, Σιάμκα Όλγα, Σκόπα Ηρώ, Σοιλεμεντζίδου Ηλέκτρα, Σούμπλης Ιωάννης, Σπανός Γεωργιος Θεόδωρος, Στάικος Αλέξανδρος, Σταφυλάς Μάριος, Στεφανίδου Αθανασία, Στεφάνου Χρυσάνθη, Στράτου Αλεξία, Σωτηρέλη-Παπαδοπούλου Χάρις, Τζάθα Αλίκη, Τζιαφέτα Αγγελική, Τζιωτάκη Ελένη,

Τουτουντζής Αναστάσιος, Τριανταφύλλη Ιωάννα, Τριανταφυλλίδου Θωμαΐς, Τριανταφύλλου Κωνσταντίνος, Τσακαρδάνη Μαρία, Τσαλαβούτας Λευτέρης, Τσατσούλης Έκτωρ, Τσεκλένη Μαρία, Τσέλλος Κωνσταντίνος, Τσιγκούνη Στεφανία, Τσιγκούνη Χρυσαυγή, Τσουτσαίος Σπύρος, Φερτάκης Δημήτρης, Φούζας Μάριος, Φρακτοπούλου Εύα, Φρέντζου Παναγιώτα, Φωτίου Κατερίνα, Χαζηράκη Βασιλική, Χάλαρη Μαργαρίτα, Χανιώτη Κατερίνα, Χαρλαύτη Νίκη, Χαρλαύτη Eυγενία, Χατζηδημητρίου Φοίβος, Χατζηκοκολάκης Κωνσταντίνος, Χιώλος Φωτεινός, Χριστοφορίδου Αναστασία, Χρύση Χρυσηίδα, Χρύσης Νικόλαος, Ψιάκης Θέων, Αντωνόπουλος Γεώργιος

Ανώνυμος/1994

Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ψυχικού/1997 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/1998 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο Ψυχικού/1998 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ψυχικού/1998 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/1998 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/1998 Ανώνυμος/1998

Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ψυχικού/2001 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο Ψυχικού/2001 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο Ψυχικού/2001 Ανώνυμος/Α’ΑρσάκειοΨυχικού/2002 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2002 Ανώνυμος/2002

Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2003 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2004 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2004 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2004 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2004 Ανώνυμος/2004 Ανώνυμος/2004 Ανώνυμος/2004

Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2004 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2004 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2004 Ανώνυμος/2014 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2004

Ανώνυμος/2005

Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2005 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2002 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2006

Ανώνυμος/2007 Ανώνυμος/2007 Ανώνυμος/2007 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2007 Ανώνυμος/2007 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2007 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2007 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2008

Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2008 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2008 Ανώνυμος/2008

Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2010 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2010 Ανώνυμος/2010 Ανώνυμος/2011

Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2011 Ανώνυμος/2011

Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2011 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2012 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2012 Ανώνυμος/2012 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2012 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2012 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2014 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2014 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2015 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2016 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2004

Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2005 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/1999 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2008 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2011 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2011 Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/2016 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2001 Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/2014 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2008 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2011 Ανώνυμος/Β’ Αρσάκειο/2014 Ανώνυμος/2015

Ανώνυμος/Α’ Αρσάκειο/1973* Ανώνυμος/Γενικό Λύκειο/1975* Ανώνυμος/1988*

*Παλαιότεροι απόφοιτοι που μας υποστηρίζουν.

www.toperiodiko.gr

Ένα γράμμα από καρδιάς για τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Νομίζω πως η μέρα σήμερα ήταν εξόχως διδακτική. Πρέπει να βγάλετε τα συμπεράσματά σας και να φύγετε από τον εκδικητικό βολονταρισμό και τις πολιτικές παραισθήσεις. Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Για εσάς εννοώ.

Κώστας Βαξεβάνης

Αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ.
Συγνώμη που θα χαλάσω την ευωχία σας και τη διάθεσή σας να ασχοληθείτε με άλλα πράγματα, αλλά πρέπει τουλάχιστον να εκτιμήσετε πως δε σας έγραψα πριν από την εμφάνισή σας στη Βουλή. Περίμενε ίσως να διαψεύσετε τον εαυτό σας και να μην εμφανιστείτε στο βήμα της Βουλής, ως ο μοναδικός πρωθυπουργός που αυτογελοιοποιείται έχοντας την αντίληψη πως το Κοινοβούλιο είναι η προέκταση κάποιου Κολεγίου όπου οι λογαριασμοί λύνονται με παρέμβαση του μπαμπά και της μαμάς. 
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζεστε να πάρετε μέρος στην τηλεδιάσκεψη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και παρότι είναι πιθανό να ονειρεύεστε μερικές ώρες ξεγνοιασιάς το Σαββατοκύριακο (βουνό ή θάλασσα άραγε αυτή τη φορά;) εγώ σας χαλάω τη διάθεση. Θα μπορούσατε να μη διαβάσετε όσα σας γράφω, αλλά είμαι σίγουρος πως θα το κάνετε. Είναι όπως συμβαίνει με τα μικρά παιδιά. Τους λες μην πλησιάζεις τη σόμπα θα καείς και αυτά απλώνουν το χέρι για να δοκιμάσουν.
Κατ αρχήν θα ήθελα να σας ρωτήσω, αν μπορώ να γράψω πως στη σημερινή συνεδρίαση της Βουλής σας ισοπέδωσε ο Αλέξης Τσίπρας ή υπάρχει κίνδυνος να καλέσετε καμία Ολομέλεια με θέμα την αφεντιά μου; Δε σας κρύβω πως είναι κολακευτικό να καλεί ένας πρωθυπουργός συνάντηση πολιτικών αρχηγών για να εκφέρει κατ' επανάληψη το όνομά σου, αλλά δεν είναι και ελπιδοφόρο. Η ενασχόληση με το πρόσωπό μου με όλους τους τρόπους, με τον οικονομικό πόλεμο, τις ανακοινώσεις, το κόψιμο των διαφημίσεων και τώρα πλέον με συγκλήσεις της Βουλής με ανησυχούν. Αυτό το φαινόμενο δε δείχνει ούτε πολιτική υγεία, το λιγότερο.
Δείχνετε να πάσχετε από ένα σύνδρομο σαν αυτό που περιγράφεται ως σύνδρομο Στοκχόλμης και καταλήγετε να συνδέεστε με αυτόν που θεωρείτε εχθρό σας με τρόπο παθολογικό.
Αλήθεια κύριε Πρωθυπουργέ, ποιος σας συμβούλεψε, την ώρα που μετράμε 7.000 νεκρούς, οι Τούρκοι έχουν βάλει πλώρη για το Λαύριο, η οικονομία καταρρέει και η χώρα συγκλονίζεται από ένα σκάνδαλο παιδοφιλίας  όπου εμπλέκονται φίλοι, διορισμένοι και φίλοι φίλων, να πάτε στη Βουλή για να κατηγορήσετε εμένα θεωρώντας πως κατηγορείτε τον Τσίπρα; Ξέρετε τι πιστεύω; Κανένας δε σας έβαλε. Μόνος σας, με το έλλειμμα ενσυναίσθησης που έχετε, πήρατε την απόφαση να ξεκινήσετε μια κουβέντα για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. 
Το ένα θέμα είναι πως επιχειρήσατε να ενοχοποιήσετε τον αρχηγό ενός κόμματος, για κάτι που έγραψε ένας δημοσιογράφος. Νέα αντίληψη για τη λειτουργία της δημοσιογραφίας και της πολιτικής, παλιά όμως οικογενειακή τέχνη για εσάς. Και δε φτάνει που τα αντιλαμβάνεστε όλα σαν αυγοτάραχο όπως έλεγε και η αείμνηστη Μαρίκα, βρήκατε και το θέμα για να δοκιμάσετε την τύχη σας.
Είναι δυνατόν κύριε πρωθυπουργέ, να συγκαλείτε στη Βουλή συζήτηση, όταν στον πυρήνα των εξελίξεων βρίσκεται σκάνδαλο παιδεραστίας με πρωταγωνιστή έναν άνθρωπο που εσείς διορίσατε και δεν τιμωρήσατε πολιτικά γι αυτό την υπεύθυνη υπουργό; Είναι δυνατόν να έχετε την αυταπάτη πως η κοινή γνώμη θα παρακάμψει όσα γίνονται  για να ακούσει να κατηγορείτε εμένα και τη Δαιμονική Τριάδα Πολάκης-Βαξεβάνης- Τσίπρας; Ανοίγετε θέμα για παιδεραστία εσείς που καλύψατε το Νίκο Γεωργιάδη και τον καλύπτετε ακόμη (παρότι καταδικασμένο) με θέση συμβούλου δίπλα σας. Στέκεστε στο βήμα της Βουλής για να πείτε πως τίποτα δεν καλύπτετε όταν το «κάτσε λίγο πίσω να ξεχαστούν τα πράγματα και σε επαναφέρω» που είπατε στο Νίκο Γεωργιάδη, στοιχειώνει ακόμη την κοινή γνώμη;
Δε συγκαλέσατε τους Πολιτικούς Αρχηγούς για θέματα όπως η πανδημία, η Οικονομία, τα ελληνοτουρκικά και τους καλείτε δήθεν για να μιλήσετε για την ποιότητα του Δημοσίου λόγου θεωρώντας ότι θα πλήξετε εμένα και εξ αντανακλάσεως τον Τσίπρα. 
Δε γνωρίζετε τον εσμό που αναπαράγουν οι Αδώνηδες και Μακάριοι τω πνεύματι στο διαδίκτυο κάθε μέρα; Δεν ξέρατε πως θα επιστρέψουν στην καλλωπισμένη μούρη σας; Δεν θυμάστε πως εσείς ήσασταν αυτός που επαναλάβατε το δημοσίευμα του Μακελειού μέσα στη Βουλή κατηγορώντας τον αποθανόντα πατέρα του Τσίπρα ως συνεργάτη της Χούντας; Ή από τα πολλά ψέματα δε γνωρίζατε ποια είναι η αλήθεια;
Δεν βρέθηκε κάποιος να σας πει «που πας Πρόεδρε δεν είναι ώρα για λεονταρισμούς», να σας προστατεύσει όπως έλεγε και η μεγάλη αδελφή Ντόρα;
Δεν ψυλλιαστήκατε πως ο Τσίπρας θα περάσει από πάνω σας σαν οδοστρωτήρας και θα βάλει και την όπισθεν;
Κύριε πρωθυπουργέ έχετε σοβαρό πρόβλημα άσκησης της πολιτικής που θεωρώ πως προέρχεται από την αντίληψη που έχετε για τον εαυτό σας και τα πάθη που συντηρείτε. Όχι, δεν μπορείτε να εξαφανίσετε ένα Μέσο Ενημέρωσης, αλλά δεν μπορείτε (φιλική συμβουλή) να εμπιστεύεστε και αυτά που σας στηρίζουν. Σήμερα είναι αύριο δεν είναι. Και αν προσπαθήσουν να σας ανατρέψουν με μιντιακό πραξικόπημα, όπως είχε γίνει με τον Γιώργο Παπανδρέου, είναι πιο πιθανό να σας στηρίξω εγώ για χάρη της Δημοκρατίας, παρά οποιοσδήποτε πετσωμένος.
Νομίζω πως η μέρα σήμερα ήταν εξόχως διδακτική. Πρέπει να βγάλετε τα συμπεράσματά σας και να φύγετε από τον εκδικητικό βολονταρισμό και τις πολιτικές παραισθήσεις. Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Για εσάς εννοώ. Εμείς παραμένουμε εδώ ως εφημερίδα.
Γίνατε ο περίγελος στα social media όπου (αυτό είναι το σοβαρό και όχι ότι γελάνε) σας ταυτίζουν με αυτόν που επιχειρεί να καλύψει το σκάνδαλο. Όσο είσαστε σε θέση ισχύος δεν μπορείτε να καταλάβετε τις απειροελάχιστες ίσως ενδείξεις που δείχνουν πως αρχίζει η κατηφόρα. Η κατηφόρα άρχισε. Δεν είναι μόνο που θα την ακολουθήσετε. Σε όλη τη διαδρομή οι δικοί σας άνθρωποι, θα θυμηθούν από τον Χριστοφοράκο μέχρι το Γεωργιάδη και το Λιγνάδη για να αποστρέψουν το βλέμμα.
Όπως έλεγα λοιπόν, η σημερινή ημέρα είναι διδακτική. Καλά θα κάνετε να ασχοληθείτε με τη χώρα και όχι με την αφεντιά μου. Αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας που είναι να κάνουμε έρευνα και να ασκούμε κριτική. Όποιος επιχείρησε με τεχνητά μέσα να κλείσει ένα Μέσο, προκάλεσε με φυσικό τρόπο το δικό του πολιτικό τέλος.
Σας συμβουλεύω να μην ακούτε αυτούς που σας λένε να με σύρετε ως κατηγορούμενο σε Προανακριτικές Επιτροπές και τέτοιες αμπελοφιλοσοφίες. Δεν είναι του χαρακτήρα μου η υποταγή. Προσπάθησαν και άλλοι ανεπιτυχώς. Θα σας έλεγα να ρωτήσετε το Βγενόπουλο με τα δισεκατομμύριά του αλλά πρακτικά δεν είναι δυνατό. Ρωτήστε λοιπόν το Σαμαρά και το Βενιζέλο. Έχουν πολλά να διηγηθούν.
Επειδή έχετε εθνική αποστολή και σας κουράζω, αλλά κυρίως σας ταράσσω, σκεφθείτε όσα σας λέω. Αφήστε για λίγο την ονειροπόληση της παραλίας του Σαββατοκύριακου και σκεφθείτε.
Σας σκέφτομαι, αν και μερικές φορές με λύπηση,
Κώστας Βαξεβάνης

ΥΓ Σε ένα πράγμα κύριε πρωθυπουργέ είχατε δίκιο στη Βουλή σήμερα. Στην αναγνώριση των εχθρών σας. Πολάκης, Τσίπρας, Βαξεβάνης. Έχει γίνει ήδη σύνθημα.

www.koutipandoras.gr