Χρέη επί χρεών συσσωρεύει διαρκώς η ελληνική οικονομία, καθώς η κυβέρνηση δανείζεται δισεκατομμύρια στην προσπάθειά της να στηρίξει επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας στη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19.
● Ύστερα από την ύφεση 10% το 2020, τώρα αναμένεται μια ακόμη μεγαλύτερη το πρώτο τρίμηνο του 2021.
● Το χρέος βρίσκεται σε τροχιά εκτόξευσης, καθώς στα τέλη Δεκεμβρίου είχε φτάσει σε ποσοστό - ρεκόρ 208,9% του ΑΕΠ και η τάση παραμένει ανοδική, καθώς το διαθέσιμο χρήμα για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι περιορισμένο και θα απαιτηθεί νέος δανεισμός.
● Παράλληλα τα καθαρά έσοδα μειώνονται, οι δαπάνες αυξάνονται, το πρωτογενές έλλειμμα του 2021 θα είναι υπερδιπλάσιο του προϋπολογισμένου και ο Σταϊκούρας, όπως θα διαβάσετε αναλυτικά στις σελίδες 22-23 του σημερινού «Ποντικιού», τα έχει βάψει ήδη μαύρα.
Επί της ουσίας η κυβέρνηση έχει ήδη πει αντίο σε όλα τα θετικά – έως και μέτρια ή ανεκτά – σενάρια για ανάκαμψη το 2021 και οι όποιες ελπίδες για κάτι πιο ουσιαστικό μετατοπίζονται στο 2022. Όπως μάλιστα σημειώνει η γερμανική οικονομική επιθεώρηση «Handelsblatt»:
«Το μαξιλάρι ρευστότητας, ύψους 37 δισ. ευρώ πριν από την πανδημία, έχει συρρικνωθεί στα 31 δισ. Εάν ο Σταϊκούρας συνεχίσει τη ρευστοποίηση, θα μπορούσε να επηρεαστεί η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Γι’ αυτό καταφεύγει στις αγορές. Από τις αρχές της χρονιάς η Αθήνα έχει εκδώσει νέα ομόλογα, συγκεντρώνοντας πάνω από 5,5 δισ. ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο κορωνοϊός πηγαίνει πιο πίσω την απομείωση του ελληνικού χρέους.
Στα τέλη Δεκεμβρίου το δημόσιο χρέος είχε φτάσει σε ποσοστό - ρεκόρ 208,9% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Κομισιόν, το χρέος της Ελλάδας θα κυμαίνεται σε ποσοστά άνω του 120% μέχρι το 2040 και μόλις το 2060 θα επιστρέψει στα επίπεδα προ της πανδημίας – υπό την προϋπόθεση ότι εκπληρώνονται οι προσδοκίες για την ανάπτυξη και η Αθήνα παραμένει σε τροχιά δημοσιονομικής πειθαρχίας»!
Ευρωπαϊκό ναρκοπέδιο
Όσο στο εσωτερικό μέτωπο οι ειδήσεις και οι προβλέψεις γίνονται όλο και πιο απαισιόδοξες, όπως αυτή του προέδρου της ΓΣΕΒΕΕ Γιώργου Καββαθά ότι οι μισές από τις 81.000 επιχειρήσεις του κλάδου της εστίασης δεν θα επιβιώσουν τελικά, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κινηθεί σε ένα δυσμενές ευρωπαϊκό περιβάλλον ολόκληρη τη χρονιά. Μερικοί από τους λόγους είναι οι εξής:
● Η ευρωπαϊκή απροθυμία να συζητηθεί οποιαδήποτε προοπτική διαγραφής χρεών – τουλάχιστον αυτών που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας. Η «δυσκοιλιότητα» θα διατηρηθεί παρότι αναμένεται ότι το δημόσιο χρέος θα είναι πολύ πιο δύσκολα διαχειρίσιμο για πολλές χώρες της Ε.Ε. τα επόμενα χρόνια και ότι στο σύνολο της ευρωζώνης το χρέος θα υπερβεί το ΑΕΠ.
● Η προοπτική μιας περιορισμένης ανάκαμψης σε ολόκληρη την Ένωση, αφού και εκεί τα αρχικώς υπεραισιόδοξα σενάρια έχουν αρχίσει να εξανεμίζονται.
● Η επισφάλεια ως προς την επιβίωση των επιχειρήσεων όταν – πολύ σύντομα – θα σταματήσει, και στην Ελλάδα και στην Ε.Ε., η επιδότησή τους και θα αρθούν οι περιορισμοί που τις προστατεύουν από δυσάρεστες διαδικασίες σχετικές με τα χρέη τους.
● Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί που αναμένεται ότι θα διαδεχτούν τα μέτρα στήριξης των νοικοκυριών θα αποσύρουν μεγάλη ποσότητα χρήματος από την αγορά, στοιχείο το οποίο προβλέπεται πως θα λειτουργήσει αρνητικά και για τις επιχειρήσεις και για την εργασία – όσον αφορά τις θέσεις και τις αμοιβές.
● Τη μεγάλη αποταμίευση, και στην Ελλάδα και στην ευρωζώνη, δεν είναι βέβαιο ότι θα διαδεχτεί μια περίοδος ξέφρενης σπατάλης, όπως πολλοί είχαν βιαστεί να προδικάσουν προ καιρού. Το σοκ της πανδημίας και η αναζήτηση μεγαλύτερης οικονομικής ασφάλειας εκ μέρους των νοικοκυριών που έχουν τη δυνατότητα ίσως αποτελέσουν μια ισχυρή τροχοπέδη στην προσδοκία των οικονομικών επιτελείων για ανάκαμψη.
Άλλωστε μόνο βέβαιο είναι ότι ακόμη κι ένα πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα εμβολιασμού δεν θα βάλει σύντομα τέλος στην πανδημία, αφού μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού θα παραμείνει για πολύ καιρό ανεμβολίαστο. Και η Ευρώπη δεν θα μπορεί να λειτουργήσει επί μακρόν σαν ένα απροσπέλαστο φρούριο...
Ταλαιπωρημένη, εύθραυστη και ιδιαιτέρως ευάλωτη
Με πιέσεις στο εσωτερικό και το βλέμμα στο εξωτερικό, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αντιμετωπίζει μια σειρά εκτιμήσεις και προβλέψεις που διαψεύδουν τα οικονομικά της σενάρια, και μάλιστα παρότι υποτίθεται ότι το 2021 αναμένονται τα πρώτα κεφάλαια από το ευρωπαϊκό ταμείο ανάκαμψης (Next Generation EU) και ο στόχος για τον τουρισμό έχει τεθεί στην αύξηση κατά 100% συγκριτικά με την περσινή χρονιά.
Εάν λάβουμε υπ’ όψιν την κατά καιρούς κυβερνητική ρητορική, τα ευρωπαϊκά κεφάλαια (επιδοτήσεις, δάνεια, ΕΣΠΑ), η έκρηξη της κατανάλωσης, η δυναμική ανάκαμψη του τουρισμού, η απορρύθμιση της εργασίας και η μείωση φόρων θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη και να ισοφαρίσουν τις ζημίες που προκάλεσε – και συνεχίζει να προκαλεί – η πανδημία.
Εάν όμως, σε σαφώς πιο οργανωμένες και πιο παραγωγικές οικονομίες, με λιγότερες παθογένειες και πιο περιορισμένη γραφειοκρατία, δεν αναμένεται επιστροφή στα επίπεδα του 2019 πριν από το τέλος του 2022, και μάλιστα με μειωμένη παραγωγική δυναμική, είναι πράγματι άξιον απορίας το πώς αυτό θα συμβεί σε μια οικονομία τόσο ταλαιπωρημένη και εύθραυστη, πνιγμένη στα χρέη και τα ελλείμματα, βαριά εξαρτημένη από τον τουρισμό και, κατά συνέπεια, ιδιαιτέρως ευάλωτη σε τυχαία δυσμενή γεγονότα.
Και όλα τούτα σε περιβάλλον διαρκώς αυξανόμενης τουρκικής απειλής, η οποία ανεβάζει το ρίσκο της χώρας.
Μάλλον θα χρειαστεί ένα μικρό θαύμα για να καταφέρει η κυβέρνηση να μην έχει αρνητικό αποτέλεσμα στο σύνολο της θητείας της.
Πηγή: www.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου