Αποκαλυπτικά τα έγγραφα Wikileaks που παρουσίασαν στη Βουλή οι Ν. Φίλης και Γ. Βαρουφάκης ● Από το 2008 οι αναφορές τού τότε πρέσβη των ΗΠΑ, Ντ. Σπέκχαρντ, έδιναν τη «γραμμή» για τις «μεταρρυθμίσεις» που πρέπει να γίνουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ● Κατά γράμμα ακολουθεί τις αμερικανικές οδηγίες η σημερινή κυβέρνηση ● Κατά γράμμα αντιγράφει και τα αμερικανικά επιχειρήματα εναντίον της Αριστεράς.
Δημήτρης Τερζής
Την εβδομάδα που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τον καλό εαυτό του. Το θέμα που κυριάρχησε άλλωστε, η συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, είναι ένα πεδίο το οποίο γνωρίζει καλά και αποτέλεσε μοναδική ευκαιρία για να αναδείξει τις ιδεολογικές διαφορές που τον χωρίζουν από τη Ν.Δ.
Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν απέφυγε το κάζο από τα καμώματα στην Ικαρία το περασμένο Σάββατο και ειδικά με τον επικοινωνιακό τρόπο που το διαχειρίστηκε, έφερε την αξιωματική αντιπολίτευση σε θέση ισχύος και στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι κέρδισαν και τις εντυπώσεις αλλά και την ουσία.
Το γεγονός ότι το επίμαχο νομοσχέδιο ψηφίστηκε μόνο από την κυβερνώσα παράταξη και την Ελληνική Λύση αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν κατάφερε να πετύχει έστω μια στοιχειώδη σύγκλιση σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Η συνέχεια αναμένεται να δοθεί στα ίδια τα Πανεπιστήμια, καθώς δεν έλειψαν οι αντιπολιτευτικές φωνές που τόνιζαν σε κάθε ευκαιρία πως το νομοσχέδιο θα ακυρωθεί στην πράξη.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά την τελευταία ημέρα συζήτησης του νομοσχεδίου στη Βουλή ήταν τα έγγραφα της Wikileaks (τα κατέθεσε ο Γιάνης Βαρουφάκης), τα οποία αφορούσαν μια σειρά αναφορών που έστελνε στην κυβέρνησή του το 2008 ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Ντάνιελ Σπέκχαρντ.
Οι αναφορές αυτές έχουν αφενός γενικότερο κοινωνικοπολιτικό ενδιαφέρον, καθώς συντάχθηκαν αμέσως μετά τον Δεκέμβρη του 2008 και τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, αφετέρου έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς δίνουν μεγάλη βάση στο πανεπιστημιακό άσυλο που ίσχυε στην Ελλάδα, στα πανεπιστήμια ως χώρους άνθησης αριστερών και αναρχικών ιδεών, στον συνδικαλισμό των εκπαιδευτικών, στις μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να γίνουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και στην προώθηση των ιδιωτικών κολεγίων και πανεπιστημίων σε βάρος των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Με λίγα λόγια, ήταν ένας «οδηγός» για το τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα. Σήμερα, 13 χρόνια μετά, ό,τι περιλάμβαναν οι συγκεκριμένες αναφορές έγινε πραγματικότητα με την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Οι αναφορές αυτές συντάχθηκαν από την πρεσβεία στην Αθήνα και οι περισσότερες είχαν τον χαρακτηρισμό «εμπιστευτικές». Αποδέκτες τους, μεταξύ άλλων, ήταν η Αμερικανική Διοίκηση Ευρώπης, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, το υπουργείο Εσωτερικών, το υπουργείο Αμυνας, το Γενικό Επιτελείο κ.ά. Ο τίτλος παρέπεμπε στα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2008 και στο πώς αυτά επηρέαζαν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Για την Παιδεία
Ενα μεγάλο κομμάτι τους αφορά την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της Παιδείας. Σε αυτή την έκθεση αναφέρονται τα ονόματα πολιτικών (της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ) αλλά και πανεπιστημιακών (Μπαμπινιώτης, Τζιαμπίρης, Μπακουνάκης κ.ά.), γίνεται πολύς λόγος για την απαιτούμενη μεταρρύθμιση στον εκπαιδευτικό χώρο, ενώ τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΚΕ περιγράφονται με τα πιο μελανά χρώματα (αναφέρονται ως «δεινόσαυροι» της σκληρής Αριστεράς) εξαιτίας των ιδεολογιών τους.
Ειδικότερα:
● Σε όλες τις αναφορές τα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα στην Ελλάδα περιγράφονται ως χώροι όπου η κάθε φύσεως ανομία είναι κανόνας και καθημερινότητα. Από προπηλακισμούς και διαπομπεύσεις καθηγητών έως τόποι όπου ανθεί το εμπόριο ναρκωτικών και η πώληση προϊόντων-μαϊμού. Γίνεται ειδική αναφορά στον νόμο περί πανεπιστημιακού ασύλου στην Ελλάδα που τον συνδέουν με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου την περίοδο της χούντας και αφήνουν να εννοηθεί ότι το άσυλο αποτελεί παραλειπόμενο εκείνης της εποχής. Σε αρκετά σημεία τονίζεται η απουσία της αστυνομίας και η απαγόρευση εισόδου της στα Πανεπιστήμια.
● Οι αναφορές τονίζουν ότι στον πανεπιστημιακό χώρο υπάρχει έντονη πολιτικοποίηση των σπουδαστών. Από τα γραφόμενα δεν φαίνεται να τους ενοχλεί η συντηρητική φοιτητική παράταξη αλλά όσες έχουν αριστερές καταβολές.
● Υπάρχουν εκτενείς αναφορές για διαδηλώσεις στις οποίες συμμετέχουν φοιτητές -«αριστεριστές και αναρχικοί»-, έως και ανάλυση των συνθημάτων τους για «δωρεάν και δημόσια παιδεία».
● Σε αναφορά με τίτλο «GREEK EDUCATION REFORM EXPERT WANTS U.S. HELP» γίνεται λόγος για τον κ. Μπαμπινιώτη και για τη μεταρρύθμιση που επίκειται στην εκπαίδευση. Το έγγραφο σημειώνει ότι ο εν λόγω καθηγητής αναγνωρίζεται τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από το ΠΑΣΟΚ και τονίζεται ο αμερικανικός «ενθουσιασμός» που θα μπορέσουν [οι Αμερικανοί] να δώσουν τα φώτα τους στην Ελλάδα στο κομμάτι που αφορά τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
● Σε αρκετά σημεία τονίζεται η συνδικαλιστική δράση των εκπαιδευτικών και το παρασκήνιο της πολιτικής τους υποστήριξης. Συνοδεύεται από πλήρες... φακέλωμα (πόσα χρήματα παίρνει ένας εκπαιδευτικός, πόσο καιρό εργάζεται κ.ά.), ενώ σημειώνεται η έλλειψη αξιολόγησής τους από την Πολιτεία.
● Στο διά ταύτα, καταγράφεται και το κίνητρο του αμερικανικού ενδιαφέροντος για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα που δεν είναι άλλο από τα συμφέροντα των αμερικανικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που ήδη δραστηριοποιούνταν ή επιθυμούσαν να το κάνουν στην Ελλάδα. Με πλήρεις αναφορές για τη σημασία του πτυχίου ενός δημόσιου πανεπιστημίου στην Ελλάδα, τη διαφορά του με εκείνη του ιδιωτικού, την αγορά εργασίας και υπό το πνεύμα των αλλαγών που θα μπορούσαν να επέλθουν ώστε να αλλάξει και στη χώρα μας το ισχύον καθεστώς.
«Τι ζητά λοιπόν ο Ντάνιελ Σπέκχαρντ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, τουλάχιστον από το 2008;» έλεγε από το βήμα της Βουλής την Πέμπτη ο τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης. «Να αντιμετωπιστούν ορισμένα “ενοχλητικά” για τις ΗΠΑ ζητήματα που αφορούν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Πρώτα απ’ όλα, το άσυλο και η μη αναγνώριση ξένων κολεγίων, ειδικά αμερικανικών συμφερόντων. Να θυμίζουν άραγε αυτά κάτι στη Νέα Δημοκρατία; Πώς δεν της θυμίζουν... Είναι τα πρώτα που έσπευσε να νομοθετήσει μόλις σχημάτισε κυβέρνηση τον Ιούλιο 2019. Τι άλλο ενοχλούσε τότε τον κ. Πρέσβη; Η πολιτικοποίηση φοιτητών στην Αριστερά και ο συνδικαλισμός των καθηγητών», συμπλήρωσε.
Πώς έβλεπαν οι Αμερικανοί τον Δεκέμβρη του 2008
Εχει ενδιαφέρον να δούμε πώς έβλεπαν γενικά οι Αμερικανοί τα πράγματα στη χώρα μας εκείνο τον Δεκέμβρη. Υπάρχουν εκτενείς αναφορές στα επεισόδια που ακολούθησαν τη δολοφονία Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα και η πρεσβεία σημειώνει το γεγονός ότι ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής επιδίωξε να μείνει στο περιθώριο, βάζοντας μπροστάρη τον τότε υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο.
Οι Αμερικανοί θεωρούσαν ότι τα γεγονότα αυτά θα επηρέαζαν τα συμφέροντά τους, καθώς ανέμεναν ότι η ελληνική κυβέρνηση θα σταματούσε κάθε συζήτηση για το Μακεδονικό, τα ελληνοτουρκικά, ενώ σημείωναν πως ήταν πιθανές πολιτικές εξελίξεις μια και το ΠΑΣΟΚ (αντιπολίτευση τότε) είχε εκμεταλλευτεί στο έπακρο την ευκαιρία να πλήξει την εικόνα της κυβέρνησης. Για το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ ανέφεραν ότι ήταν στις διαδηλώσεις (το ΚΚΕ συντεταγμένα και ήρεμα και ο ΣΥΡΙΖΑ να υποκινεί τα επεισόδια).
Για τον ελληνικό Τύπο είχαν αρνητική άποψη καθώς αναφέρουν ότι με τη στάση του στην κάλυψη των γεγονότων δεν βοήθησε ώστε να κατευναστεί η οργή του κόσμου και να περιοριστούν οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια. Τη δολοφονία Γρηγορόπουλου ο πρέσβης τη χαρακτηρίζει «ατύχημα», χρησιμοποιώντας στην αναφορά του τη φράση «accidently... shot».
Αλήθεια, πόσα από αυτά τα επιχειρήματα δεν ακούσαμε στα χρόνια που ακολούθησαν από παράγοντες και πολιτικά πρόσωπα της Δεξιάς, ακόμα και από... αυτοπροσδιοριζόμενους φιλελεύθερους πολιτικά πολίτες; Πόσα απ’ αυτά δεν χρησιμοποίησε η σημερινή κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης που τη στηρίζουν προκειμένου να πείσουν για την ορθότητα της πολιτικής τους; Η μάχη των ιδεών δεν τελείωσε ποτέ.
Το πλήρες κείμενο του επίμαχου εγγράφου έχει δημοσιευτεί προ διετίας στο ένθετο της «Εφ.Συν.» για τη νεανική εξέγερση του 2008 («Ο Δεκέμβρης της οργής», επιμ. Τάσος Κωστόπουλος). Μπορείτε να το διαβάσετε παρακάτω:
Εικόνα σύμπνοιας και ενότητας
Οφειλόμενη παραδοχή: Οι περισσότεροι από τα 12 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που συνυπέγραψαν την πλατφόρμα της «ομπρέλας» έδωσαν μεγάλες μάχες στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα αλλά και της ελληνικής κοινωνίας για τα επίδικα των ημερών. Πρώτος και καλύτερος ο Νίκος Φίλης, με επιχειρήματα και μαχητικότητα κατά του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου. Ομοίως ο Νίκος Βούτσης για τα θέματα δημοκρατίας και αυταρχισμού της κυβέρνησης. Ομοίως ο Πάνος Σκουρλέτης.
Ομοίως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που επιτέλους συνυπογράφει δηλώσεις μετά των «ομοτέχνων» του Εφης Αχτσιόγλου και Αλ. Χαρίτση, χρησιμοποιώντας και την πολύτιμη εμπειρία του στο τιμόνι του υπουργείου Οικονομικών. Ομοίως ο Δημ. Παπαδημούλης, που δίνει μάχες στην Ευρωβουλή και στον ευρωπαϊκό περίγυρο για την κατάργηση των πατεντών των εμβολίων, τον διπλασιασμό των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και την αναπτυξιακή αναδιαμόρφωση του Συμφώνου Σταθερότητας. Αλλά την καλύτερη εικόνα για τη σύμπνοια και την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που η κυβέρνηση παίρνει την κατιούσα, την έδωσε ο τηλεοπτικός φακός προχθές που τους έδειξε όλους να χειροκροτούν θερμά και παρατεταμένα τον Αλέξη Τσίπρα όταν έδινε στη Βουλή τη μάχη του κόντρα στον κ. Μητσοτάκη για την πανδημία, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και το «δώρο» 24.000 υποψηφίων φοιτητών στα ιδιωτικά κολέγια. Οι αγώνες είναι μπροστά και δεν περισσεύει κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου