Παντελής Μπουκάλας
Την ώρα που ο Ξέρξης θρόνιαζε την υπεροψία του στο Αιγάλεω, ο Θεμιστοκλής θυσίαζε στους θεούς, δίπλα στη ναυαρχίδα. Εκείνη την ιερή στιγμή τού έφεραν τρεις νεαρούς Πέρσες αιχμαλώτους. Οπως λεγόταν, οι νεανίσκοι, «κάλλιστοι μεν ιδέσθαι την όψιν και χρυσώ κεκοσμημένοι», ήταν παιδιά της Σανδαύκης, της αδερφής του Πέρση βασιλιά.
Δυστυχώς γι’ αυτούς, δυστυχώς και... για ό,τι μάθαμε να εννοούμε σαν ελληνικό πολιτισμό και ορθολογικό ελληνικό πνεύμα, η τύχη τους κρίθηκε από ένα φτάρνισμα. Ενα φτάρνισμα που ακούστηκε στα δεξιά του μάντη Ευφραντίδη. Ο οποίος αποφάσισε ότι ο εκ δεξιών πταρμός ήταν σημάδι των θεών πως έπρεπε να θυσιαστούν τα παλικαράκια στον Ωμηστή Διόνυσο. Ετσι κι έγινε. Ντροπής πράγματα. Και βλακώδους δεισιδαιμονίας αποτελέσματα.
Δεν ξέρω αν την ξέρει την ιστοριούλα ο υπουργός Αναπτύξεως Πάσης Παραφιλολογίας και Νανογιλεκώδους Τοξικότητας. Δεν την έβγαλα πάντως από το μυαλό μου, για να συκοφαντήσω την ελληνική αρχαιότητα, αυθεντικός εκφραστής της οποίας φρονεί πως είναι μόνον αυτός. Τη βρήκα στον Πλούταρχο, που δεν θα τον λέγαμε ανθέλληνα. Και τη θυμήθηκα ακούγοντας τον κ. Αδ. Γεωργιάδη να υμνολογεί τη «μαγική ελληνική γλώσσα» που μερίμνησε, λέει, να εξισώσει τον δεξιό «με τον ευοίωνο, τον εργατικό, τον ιδιοφυή, τον αποτελεσματικό, τον αίσιο» και τον αριστερό «με τον άχρηστο, τον ανεπρόκοπο, τον γρουσούζη, τον απαίσιο».
Αν είχε τον χρόνο να διαβάσει με προσοχή και μέχρι τέλους τα λήμματα των λεξικών ο κύριος υπουργός, θα διαπίστωνε, προς λύπην του, δύο τινά. Πρώτον, ότι η λέξη «αριστερός» παράγεται –άκουσον άκουσον– από το «άριστος». Και δεύτερον, ότι η ζερβή πλευρά έχει αρνητική σημασία σε κάμποσες γλώσσες. Γι’ αυτό και δηλώνεται με εύσημες λέξεις όχι μόνο στη «μαγική» ελληνική (ευώνυμος, αριστερός), αλλά και σε «μη μαγικές», λ.χ. τη σανσκριτική, την παλαιά γερμανική και τη λατινική.
«Η αριστερά πλευρά στους περισσότερους πολιτισμούς είναι συνδεδεμένη με τη δυσμένεια, την ελαττωματικότητα και την αρνητική εξέλιξη» (Ετυμολογικό Λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη). Γιατί; Μα επειδή οι περισσότεροι χρησιμοποιούν το δεξί χέρι και για τις βαριές δουλειές και τις πολύ λεπτές.
Μέχρι προχθές οι αριστεροχέρηδες ή ζερβοκουτάλες τιμωρούνταν και βασανίζονταν από γονείς και δασκάλους. Παγκοσμίως. Για να βάλουν μυαλό, να γίνουν σωστοί άνθρωποι. Και οι ίδιες ακριβώς σωφρονιστικές μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν και κατά των αριστερών. Παγκοσμίως...
Δυστυχώς γι’ αυτούς, δυστυχώς και... για ό,τι μάθαμε να εννοούμε σαν ελληνικό πολιτισμό και ορθολογικό ελληνικό πνεύμα, η τύχη τους κρίθηκε από ένα φτάρνισμα. Ενα φτάρνισμα που ακούστηκε στα δεξιά του μάντη Ευφραντίδη. Ο οποίος αποφάσισε ότι ο εκ δεξιών πταρμός ήταν σημάδι των θεών πως έπρεπε να θυσιαστούν τα παλικαράκια στον Ωμηστή Διόνυσο. Ετσι κι έγινε. Ντροπής πράγματα. Και βλακώδους δεισιδαιμονίας αποτελέσματα.
Δεν ξέρω αν την ξέρει την ιστοριούλα ο υπουργός Αναπτύξεως Πάσης Παραφιλολογίας και Νανογιλεκώδους Τοξικότητας. Δεν την έβγαλα πάντως από το μυαλό μου, για να συκοφαντήσω την ελληνική αρχαιότητα, αυθεντικός εκφραστής της οποίας φρονεί πως είναι μόνον αυτός. Τη βρήκα στον Πλούταρχο, που δεν θα τον λέγαμε ανθέλληνα. Και τη θυμήθηκα ακούγοντας τον κ. Αδ. Γεωργιάδη να υμνολογεί τη «μαγική ελληνική γλώσσα» που μερίμνησε, λέει, να εξισώσει τον δεξιό «με τον ευοίωνο, τον εργατικό, τον ιδιοφυή, τον αποτελεσματικό, τον αίσιο» και τον αριστερό «με τον άχρηστο, τον ανεπρόκοπο, τον γρουσούζη, τον απαίσιο».
Αν είχε τον χρόνο να διαβάσει με προσοχή και μέχρι τέλους τα λήμματα των λεξικών ο κύριος υπουργός, θα διαπίστωνε, προς λύπην του, δύο τινά. Πρώτον, ότι η λέξη «αριστερός» παράγεται –άκουσον άκουσον– από το «άριστος». Και δεύτερον, ότι η ζερβή πλευρά έχει αρνητική σημασία σε κάμποσες γλώσσες. Γι’ αυτό και δηλώνεται με εύσημες λέξεις όχι μόνο στη «μαγική» ελληνική (ευώνυμος, αριστερός), αλλά και σε «μη μαγικές», λ.χ. τη σανσκριτική, την παλαιά γερμανική και τη λατινική.
«Η αριστερά πλευρά στους περισσότερους πολιτισμούς είναι συνδεδεμένη με τη δυσμένεια, την ελαττωματικότητα και την αρνητική εξέλιξη» (Ετυμολογικό Λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη). Γιατί; Μα επειδή οι περισσότεροι χρησιμοποιούν το δεξί χέρι και για τις βαριές δουλειές και τις πολύ λεπτές.
Μέχρι προχθές οι αριστεροχέρηδες ή ζερβοκουτάλες τιμωρούνταν και βασανίζονταν από γονείς και δασκάλους. Παγκοσμίως. Για να βάλουν μυαλό, να γίνουν σωστοί άνθρωποι. Και οι ίδιες ακριβώς σωφρονιστικές μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν και κατά των αριστερών. Παγκοσμίως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου