ΥΓ του blog: Όλα άρχισαν τότε. Η χαμένη ευκαιρία, η χαμένη άνοιξη. Η ήττα. Όλα όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα δεν ήταν παρά οι ψηφίδες στο σχέδιο που εκπονήθηκε τότε. Οι δωσίλογοι, οι μαυραγορίτες, οι κουκουλοφόροι καταδότες, οι συνεργάτες του κατακτητή που 'γιναν 'εθνική ελίτ' κι απομύζησαν κι απομυζούν το δημόσιο βιος και τα πακέτα της βοήθειας, η ολοκληρωτική επικράτηση του ξένου παράγοντα, ο εμφύλιος, τα έκτακτα στρατοδικεία, οι εκτελέσεις, τα ξερονήσια, οι ανένδοτοι, η αποστασία, η δικτατορία, η απώλεια της Κύπρου, η μεταπολίτευση, η ένταξη, η ψευδεπίγραφη αλλαγή, ο δανεισμός, η αμφισβήτηση της Μακεδονίας, ο εκσυγχρονισμός, οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, η ΟΝΕ, η αποβιομηχανοποίηση, η χρεοκοπία, η νέα κατοχή, η αποικία.... Όσες φορές προσπαθήσαμε σ' αυτό το διάστημα να αποκτήσουμε την πολιτική μας αυτονομία και την εθνική μας ανεξαρτησία με αίμα ή με ψήφο απλά νομιμοποιούσαμε καταστάσεις που οι μηχανισμοί εξουσίας και ελέγχου από τα πριν είχαν επιλέξει… Βαδίζουμε τον κακοτράχαλο δρόμο του μαρτυρίου ελπίζοντας και προσπαθώντας, όπως είπε ο άνθρωπος που δεν ήλπιζε και δε φοβόταν γιατί ‘ταν λεύτερος, να φτάσουμε όπου δε μπορούμε… στην Λευτεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου