Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Δεν θα έγραφα τόσο σύντομα -γιατί τα ίδια και τα ίδια λέμε όσον αφορά την Ελλάδα- αλλά βλέπεις με παρακίνησαν οι τεράστιες κινητοποιήσεις σε Βέλγιο και Γαλλία.
Δεν θα έγραφα τόσο σύντομα -γιατί τα ίδια και τα ίδια λέμε όσον αφορά την Ελλάδα- αλλά βλέπεις με παρακίνησαν οι τεράστιες κινητοποιήσεις σε Βέλγιο και Γαλλία.
Ειδικά στη Γαλλία τα πράγματα δείχνουν να ξεφεύγουν από τον έλεγχο της θλιβερής κυβέρνησης σοσιαλδημοκρατών του Φρανσουά Ολάντ.
Και φαίνεται να άνοιξε η όρεξη και στους Βέλγους, να ορμήξουν στην δικιά τους κεντροδεξιά κυβέρνηση του Σαρλ Μισέλ.
Ο Ολάντ, είχε διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει στους «μπαχαλάκηδες».
Βλέποντας ότι -παρά τις αλλαγές- το νομοσχέδιο για την «εργασία» δεν επρόκειτο να περάσει από τη Βουλή, έκανε χρήση του άρθρου 49-3 και το υιοθέτησε, παρακάμπτοντας το γαλλικό κοινοβούλιο και τους… «μπαχαλάκηδες».
Δηλαδή, τα εκατομμύρια Γάλλων που βγήκαν στους δρόμους είναι «μπαχαλάκηδες», τι βολικό.
‘Ολα τα γουρούνια, τελικά, έχουν την ίδια μούρη και το ίδιο γρύλισμα.
Από πότε οι πολίτες δεν έχουν το δικαίωμα να ρίξουν την κυβέρνηση τους;
Δικιά τους είναι, ότι θέλουν την κάνουν.
Οι πολιτικοί, εν τέλει, υπηρετούν τους πολίτες ή τις αγορές;
Κάποτε όλα αυτά πρέπει να προβληματίσουν το σύνολο των ανθρώπων, δηλαδή πώς γίνεται διαφορετικές κυβερνήσεις σε διαφορετικές χώρες να αντιδρούν με την ίδια βία απέναντι στις κοινωνικές απαιτήσεις.
Πάντως, Φρανσουά, σου εύχομαι να αποδειχθούν οι Γάλλοι αυτό που τσαμπουνάνε οι ‘Ελληνες πως είναι εδώ και 6 χρόνια.
Σου εύχομαι να σε χτυπήσουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι.
Στην πράξη.
Να σε περάσουν λουκάνικο και να σε κεράσουν στα αφεντικά σου, ανθρωπάκι.
‘Ηδη, τρεις μήνες τώρα, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των πολιτών που παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, αντιστεκόμενος στον εργασιακό Μεσαίωνα που ετοιμάζουν και στη Γαλλία οι αγορές -θα το κάνουν μάλιστα και στον υπόλοιπο κόσμο, μην γελιόμαστε.
‘Ενα υπέροχο πανό στη Γαλλία τα λέει όλα: «Οι καπιταλιστές ζούνε πάνω από τις δυνατότητές μας».
Στην προσπάθεια του να εκμεταλλευτεί τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, ο Ολάντ παρατείνει συνεχώς την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, για να δικαιολογήσει μέχρι τότε την απίστευτη καταστολή και την παράκαμψη κάθε έννοιας δημοκρατίας.
Βέβαια, λίγο βλαμμένο να μιλάς για δημοκρατία σε έναν κόσμο που κυβερνούν οι αγορές, οι τράπεζες, οι πολυεθνικές και εκείνοι που έχουν συσσωρεύσει τον πλούτο στα χέρια τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να σιωπείς.
Μόνο που ο κόσμος στην Γαλλία δεν κάνει πίσω, μέχρι τώρα.
‘Εχει καταλάβει τα 5 από τα 8 διυλιστήρια της χώρας, όλο και περισσότεροι κλάδοι έχουν προχωρήσει σε απεργία διαρκείας -γατάκια ‘Ελληνες- και έχουν καταληφθεί μέχρι και πυρηνικά εργοστάσια.
‘Εχουν κλείσει δρόμοι, λιμάνια και σιδηροδρομικοί σταθμοί.
Βενζίνη με δελτίο, πολύωρες διακοπές ρεύματος, αλλά η αντίσταση γιγαντώνεται.
Οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής είναι όλο και πιο βίαιες και σε πολλές περιπτώσεις οι διαδηλώσεις γίνονται μέσα στη νύχτα!
Η αστυνομία σπάει τα οδοφράγματα και αυτά ξαναφυτρώνουν.
Τεράστιο πλήγμα για τον τουρισμό της χώρας (sic) το σκηνικό που στήθηκε από τους «μπαχαλάκηδες».
Μάλλον ο Ολάντ επιδιώκει να τρενάρει την εξέγερση μέχρι το ποδοσφαιρικό Euro, μήπως η μπάλα καταφέρει ότι δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα οι χωροφύλακες.
Θα το καταφέρει, όμως;
Και όλα αυτά για μια εργασιακή «μεταρρύθμιση».
Τα λέω επιγραμματικά γιατί δεν τα ξέρω τόσο καλά (επικρατεί σκοτάδι από τα ΜΜΕ του κόσμου με ελάχιστες αναφορές, ενώ δεν ήμουν ποτέ γνώστης της γαλλικής κοινωνίας).
Η δήλωση του Γιούνκερ προ ημερών τα λέει όλα: «Δεν μπορώ να φανταστώ ποια θα ήταν η αντίδραση (με διαδηλώσεις) σε Παρίσι και Μασσαλία, εάν η Γαλλία έπρεπε να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις σαν αυτές που επιβλήθηκαν στους Έλληνες.»
Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά μας είπε χάπατα.
Και την ίδια ώρα, σήμερα, Ελληνίδα βουλευτής, η Άννα Βαγενά, κάνει την εξής δήλωση: «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε. Έχουμε ως λαός μεγάλες αντοχές.»
Πςςς, τι είπε πάλι η Αννούλα.
Και φυσικά, δεν άνοιξε ρουθούνι -και ούτε πρόκειται.
Από τη Γαλλία πήγαμε πάλι στην Ελλάδα, αλλά ως εδώ πια με τους ‘Ελληνες και τον μικρόκοσμο τους.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την φας όλη με το προτεκτοράτο.
Αν τώρα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν που αποσκοπούν αυτά τα λεγόμενα και τι ακριβώς προσβάλλουν, ας κάθονται να ασχολούνται με γραπτά ανθρώπων που δεν ορίζουν τις ζωές τους, αντί να ασχολούνται με αυτούς που τις ορίζουν και που τους βρίζουν κατάμουτρα καθημερινά.
Εξάλλου αυτοί που θέλουν την ελευθερία τους τα βάζουν με τις αλυσίδες τους.
Οι δούλοι, από την άλλη, τα βάζουν μια ζωή με τον ελεύθερο ή τον άλλο δούλο.
Δεν θέλουν να είναι εξίσου ελεύθεροι, αλλά να είναι και οι υπόλοιποι δούλοι σαν αυτούς.
Ε, όχι, τέρμα οι ευγένειες, όταν η χώρα έχει υποταχθεί πλήρως χωρίς καμιά σχεδόν αντίδραση.
Και ξέρω τις ευθύνες μου σ’ αυτό, αλλά δεν θα γίνω και αυτό που μισώ.
‘Οπως και δεν θα σηκώσω όλες τις ευθύνες των άλλων στις πλάτες μου.
Οι καθρέφτες ακόμα εκεί είναι, όπως και οι δρόμοι.
‘Οχι επιμένω, εμείς που είμαστε;
Οέο;
‘Ασε που αυτές τις μέρες που ξαναβρίσκομαι στην Ελλάδα, συνειδητοποιώ ότι η ζωή συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Θα ήθελα να ήξερα ποιος θα σώσει τη χώρα, σύμφωνα με το σκεπτικό των περισσότερων.
Αν όχι εγώ, εσύ, ο διπλανός, όλοι εμείς, τότε ποιος;
Α ναι… ξέχασα.
Ο Κούλης.
Από τον cool (Αλέξη), στον κουλό αδερφό της Ντόρας, μέχρι που πάθαμε ταράκουλο.
Το ωραίο είναι πως αν προχωρήσουν μπροστά οι υπόλοιποι λαοί, θα αντιμετωπίζουν τους ‘Ελληνες ως σκουπίδια.
Δηλαδή αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, μην περιμένεις να το κάνουν οι άλλοι για σένα.
Γιατί για τον ελεύθερο άνθρωπο δεν υπάρχει κάτι πιο μισητό από τον δούλο.
Και το ανάποδο -ειδικά αυτό το βλέπουμε καθημερινά.
Αλλά ας προσέχαμε.
Ποτέ η Ιστορία δεν αντάμειψε τον ήσυχο άνθρωπο και αυτό το ξέρουν μέχρι και οι πέτρες.
Ο Θουκυδίδης, που τον μαθαίνουν όλοι οι ‘Ελληνες, είχε πει:
«Ή Ελευθερία, ή ησυχία. Πρέπει να διαλέξετε. Ή θα είσαστε ελεύθεροι, ή θα είσαστε ήσυχοι. Και τα δύο μαζί δε γίνονται.»
Οι Γάλλοι, λοιπόν, συγκρούονται για ένα νομοσχέδιο -πραγματικά, χάδι σε σχέση με αυτό που υποθήκευσε την δημόσια περιουσία της Ελλάδας για 99 χρόνια- και οι ‘Ελληνες ασχολούνται με τα πλαστά πτυχία και το MEGA, άντε και την επόμενη 24ωρη απεργία που θα συντρίψει το σύστημα,
venceremos.
Τελικά δεν είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε, το πρόβλημα στην Ελλάδα.
Είναι η μαλακία που μας δέρνει.
Και η ζωή είναι πολύ μεγάλη για να την κάνεις καρναβάλι.
Αλλά είναι και πολύ μικρή για να είναι θλιβερή, χάπατο μου.
Ας πρόσεχες και c’est la vie, που λένε και οι Γάλλοι…
Με εκτίμηση
Άρης
(Αγαπητέ Άρη, η Γαλλία έχει διαφορετική παράδοση από την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βέβαια, να μην ξεχνάμε πως οι όροι εθνικισμός και σοβινισμός γεννήθηκαν στην Γαλλία. Αλλά ακόμα κι αυτό μπορεί να αποδειχτεί θετικό στην αντίδραση των Γάλλων. Την ώρα του πολέμου, όλα τα όπλα καλά είναι. Την ώρα του πολέμου, και ο Στάλιν στον εθνικισμό το έριξε. Άρη, δεν είναι πρώτη φορά που ο Γιούνκερ λέει τους Έλληνες χάπατα. Να σου θυμίσω την απίστευτα ειρωνική φράση του Γιούνκερ «Δεν υπάρχει τόσο σοφός λαός που να λέει ΝΑΙ σε μια τέτοια σφαγή, όπως το πρόγραμμα που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα». Μεταξύ μας, δεν έχει και άδικο. Αλλά κάποιοι παρεξηγιούνται όταν γράφεις ή γράφω πως οι Έλληνες είναι χάπατα. Οπότε, θέλω να πω πως όλοι οι Έλληνες είναι αδικημένες και παρεξηγημένες μεγαλοφυΐες και γίνεται παγκόσμια συνωμοσία σε βάρος τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου