Την ίδια ώρα που η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στην Ελλάδα επιχειρεί να μετατρέψει τα σχολεία σε ένα τεράστιο Big Brother, χωρίς καμία συναίνεση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, σε μια σειρά από χώρες εξετάζεται διαφορετικά η άρση του lockdown.
Συραγώ Λιάτσικου
Η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες ανοίγουν τα σχολεία για τους μαθητές, με το ερώτημα κατά πόσο εύκολα μπορεί να μεταδοθεί ο ιός να πλανάται πάνω από τις σχολικές αίθουσες. Τα μέτρα που θα δοκιμαστούν ποικίλλουν, αντικατοπτρίζοντας σε μεγάλο βαθμό τα κράτη που τα υιοθετούν και τις ηγεσίες τους.
Στη Γερμανία, οι μαθητές μπαίνοντας στο σχολείο πρέπει να τηρούν την απόσταση των δύο μέτρων. Εκεί που παλιά χτυπούσε η «καρδιά» του παιχνιδιού, στις αυλές, σήμερα έχουν στηθεί σκηνές απ’ όπου οι μαθητές προμηθεύονται τεστ που θα κάνουν μόνοι τους προτού επιστρέψουν στην τάξη. Τα αποτελέσματα ανακοινώνονται την ίδια ημέρα και αν το τεστ είναι αρνητικό, θα χαρίσει το πράσινο αυτοκόλλητο στον μαθητή που πλέον θα του επιτρέπεται να κυκλοφορεί χωρίς μάσκα στο σχολείο· μέχρι το επόμενο τεστ, τέσσερις ημέρες μετά. Οι τάξεις φιλοξενούν τους μισούς μαθητές, ενώ οι διάδρομοι που κάποτε πλημμύριζαν με το γέλιο και το τρέξιμο από την αίθουσα για το πολυπόθητο διάλειμμα, έχουν γίνει πλέον «μονής κυκλοφορίας».
Η Δανία άνοιξε πρώτα δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία, θεωρώντας ότι τα μικρά παιδιά διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο και εξαρτώνται περισσότερο από τους γονείς, οι οποίοι πρέπει να επιστρέψουν στη δουλειά. Η Γαλλία ανοίγει σταδιακά τις βαθμίδες εκπαίδευσης, με πρώτους τους μικρότερους μαθητές να επιστρέφουν στα σχολεία. Η Γερμανία, από την άλλη, επέτρεψε στα μεγαλύτερα παιδιά να γυρίσουν στο σχολείο πρώτα επειδή είναι ευκολότερο να συμμορφωθούν με τους κανόνες για τη χρήση μάσκας και τις αποστάσεις.
Στην Κίνα, οι μαθητές υπόκεινται σε έλεγχο θερμοκρασίας πριν μπουν σε σχολεία και τα τραπέζια όπου τρώνε έχουν πλαστικά διαχωριστικά. Στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, τα σχολεία ανοίγουν σταδιακά, πραγματοποιώντας μαθήματα μία ημέρα την εβδομάδα για το ένα τέταρτο των μαθητών από κάθε τάξη. Το Χονγκ Κονγκ και η Ιαπωνία δοκιμάζουν αντίστοιχα μοντέλα.
Η Σουηδία δεν έκλεισε ποτέ τα σχολεία της, αλλά έχει θεσπίσει κανόνες αποστάσεων και υγιεινής. Ορισμένες χώρες που έχουν πληγεί σοβαρά από την Covid-19, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, μπορεί να κρατήσουν κλειστά τα σχολεία μέχρι το φθινόπωρο.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα σχολεία παρέμειναν ανοιχτά κατά τη διάρκεια του lockdown μόνο για δύο κατηγορίες: τα παιδιά «ειδικών κατηγοριών εργαζομένων» και τα «ευάλωτα» παιδιά, που χρήζουν προστασίας. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι τα σχολεία ήταν γεμάτα. Οι αίθουσες παρέμειναν σχεδόν άδειες, καθώς ο φόβος να προσβληθεί κάποιο παιδί από τον νέο κορονοϊό ήταν ισχυρότερος από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει το κάθε παιδί στο σπίτι.
Σοκάρει το γεγονός ότι σε μια χώρα όπως η Αγγλία, που εκτιμάται ότι περίπου 2 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου (κακοποίηση, προβλήματα ψυχικής υγείας, έλλειψη βασικών αγαθών κ.ά.), ο φόβος για προσβολή από τον ιό τα κρατάει μακριά από το σχολείο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική στο συνηθισμένο μοντέλο λειτουργίας των σχολείων φαίνεται πως εξετάζει η Σκωτία, με την αξιοποίηση των εξωτερικών χώρων. Δραστηριότητες όπως η κηπουρική, αλλά και οι χειροτεχνίες ή η ζωγραφική με ατομικό εξοπλισμό για κάθε παιδί, μπορούν να συμβάλουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και ταυτόχρονα να αποτελούν ασφαλέστερο περιβάλλον απ’ ό,τι ο κλειστός χώρος της αίθουσας διδασκαλίας. Άλλωστε, όπως επισημαίνεται από τους επιστημονικούς φορείς παγκοσμίως, οι επιφάνειες στις οποίες μπορεί να «κρύβεται» ο ιός είναι λιγότερες έξω απ’ ό,τι σε εσωτερικούς χώρους. Για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου, βέβαια, σημαντικό ρόλο παίζει και η υποδομή που έχει η πλειονότητα των σχολείων στη Σκωτία κι έτσι μπορούν να αναπροσαρμόσουν την εκπαιδευτική διαδικασία σε αυτούς.
Η Ελλάδα, από την άλλη, επιμένει στη δική της ιδιαιτερότητα. Η διεθνής εμπειρία μοιάζει να μη συγκινεί τους αρμόδιους φορείς οι οποίοι φαίνεται πως κρίνουν ότι η παρούσα συγκυρία είναι η τέλεια ευκαιρία για να δοκιμαστεί μια ακόμα απόπειρα υποβάθμισης της παιδείας. Γι’ αυτό και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, προτιμά να εστιάσει στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μαθητών και εκπαιδευτικών και να ευτελίσει την εκπαιδευτική διαδικασία.
Το άνοιγμα των σχολείων φαίνεται ότι χρησιμοποιείται με απώτερο στόχο να εδραιωθούν όλες οι στρεβλώσεις της τηλεκπαίδευσης που δοκιμάστηκαν με πρόσχημα την πανδημία και τώρα διαφαίνεται η πραγματική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να μετατρέψει τις σχολικές αίθουσες σε ριάλιτι σόου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου