Πάμε Ομόνοια;

 

Επειδή δεν επαναφέραμε τον θεσμό της βασιλείας, επειδή οι νέοι δεν μπορούν στις δικές τους πλατείες να βλέπουν ΜΑΤ και στην πλατεία της αγίας οικογένειας φιέστες, είναι αναπόφευκτο να ξεσπάσει κάποια στιγμή όλη η οργή των νέων πάνω τους.

 

του Νίκου Μωραΐτη

 

Παιδιά, τα πράγματα είναι σοβαρά! Σε βγάλανε έξω αλλά δε σου είπαν πού μπορείς να πας – αν κάπου μπορείς να πας. Εστιατόρια κλειστά, καφέ κλειστά, μπαρ κλειστά, κι έτσι κατέληξες με μια μπύρα στην πλατεία.

Κι αμέσως έγινες παλιόπαιδο, αληταριό, στην καλύτερη περίπτωση ανεύθυνος που δεν τηρείς τους κανόνες των σωστών αποστάσεων.

Σου έστειλαν τα ΜΑΤ με τις ασπίδες βρε τεντυμπόι! Ξέρεις γιατί; Γιατί πήγες σε λάθος πλατεία, στην Αγία Παρασκευή, στο Παγκράτι, στον Βόλο, στη Λάρισα. Πήγαινε εκεί που πάνε οι Μητσοτακο-Μπακογιάννηδες αυτού του τόπου. Εκεί δε στέλνουν δυνάμεις ασφαλείας, εκεί χειροκροτάνε.

Μέσα στο δίμηνο της πανδημίας, δύο φορές συγκεντρώθηκε ανεξέλεγκτο πλήθος χωρίς να επέμβουν τα ΜΑΤ: Στη συναυλία μπροστά από το Μαξίμου και, χθες, στα εγκαίνια της νέας πλατείας Ομονοίας. Και στις δύο περιπτώσεις το μητσοτακο-μπακογιαννόσογο ήταν παρών.
Και δεν έχω όρεξη να κάνω κανένα αστείο για Μωυσήδες που δεν κολλάνε κορωνοϊό και εξασφαλίζουν την ανοσία της αγέλης. Μόνο για εσένα, για εμένα, για την αγέλη έχω να πω. Καταλαβαίνεις ότι στην πλατεία που πας εσύ απαγορεύεται αλλά στην πλατεία των Μητσοτάκηδων επιτρέπεται; Καταλαβαίνεις ότι σε προκαλούν ανοιχτά με τη συμπεριφορά τους;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μην το ψάχνεις, κινείται σε ρυθμούς «χαλαρά, χαλαρά, η ζωή είναι ωραία». Άρα δεν πρόκειται να πάρει την οργή σου και να την κάνει πολιτική πράξη – τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Άρα δεν υπάρχει φορέας για να αποσυμφορήσει τον θυμό. Άρα είσαι μόνος σου, εσύ και ο θυμός σου.

Επειδή ψηφίσαμε πρωθυπουργό και δήμαρχο, αλλά δεν επαναφέραμε σε καμία περίπτωση τον θεσμό της βασιλείας, επειδή οι νέοι δεν μπορούν στις δικές τους πλατείες να βλέπουν ΜΑΤ και στην πλατεία της αγίας οικογένειας φιέστες, είναι αναπόφευκτο να ξεσπάσει κάποια στιγμή όλη η οργή των νέων πάνω τους.

Θυμηθείτε το: Πλησιάζει η ώρα που οι νέοι «θα πάρουν με τις πέτρες» αυτή την οικογένεια, τους παρατρεχάμενούς της, του κολλητούς της, τα λαμόγια της, τα δάνειά της, τα επικοινωνιακά της κόλπα και όλα τα συμπράγκαλα που αποτελούν το επιτελικό – τελικά προσωπικό – τους κράτος.

www.altsantiri.gr