Άρα αν ο Αδ. Γεωργιάδης, εκπροσωπεί την κυβέρνηση επειδή είναι δημοκρατικά εκλεγμένος και ως τέτοιο τον αντιμετωπίζουμε, έτσι συμβαίνει και με τον Φοίβο Δεληβοριά, εκτός εάν οι εκλογές των σωματείων δεν πιάνονται, ή αν γενικά κρίνει ο κος Γεωργιάδης ότι τα σωματεία μας είναι πλέον αχρείαστα, όπως αχρείαστο κρίθηκε και το δίχτυ ασφάλειας για το περιβάλλον στο πρόσφατο νομοσχέδιο.
Το θλιβερό, δεν είναι οι ύβρεις και τα ψέματα του Γεωργιάδη, απέναντι σε εκλεγμένο εκπρόσωπο των δημιουργών. Αν δεν είχε προηγηθεί η απαξίωση των Πέτσα - Μενδώνη στον Σταύρο Ξαρχάκο, την προηγούμενη των δηλώσεων Γεωργιάδη και μία σειρά γεγονότων με κοινό παρονομαστή την χυδαία συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στους καλλιτέχνες, δεν θα υπήρχε λόγος να γραφτεί αυτό το άρθρο.
Είναι γνωστός στους περισσότερους, ο αγώνας των δημιουργών, να απαλλαγούν από την αμαρτωλή ΑΕΠΙ. Προκειμένου να τα καταφέρουν, έδωσαν έναν αγώνα και με την προηγούμενη κυβέρνηση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η πρώτη κυβέρνηση που τόλμησε με πρωτοβουλία του Νίκου Ξυδάκη, να ελέγξει επιτέλους την ΑΕΠΙ που άφηναν ανεξέλεγκτη οι προηγούμενες κυβερνήσεις ώστε να διαπιστωθούν τα εγκλήματα εναντίον των δημιουργών. Όταν στην πορεία χρονοτρίβησε σε διάφορα ζητήματα που δεν είναι του παρόντος, οι δημιουργοί έκαναν τις καταγγελίες τους μέσω συνεντεύξεων τύπου αλλά και συνεντεύξεων προσωπικών ο καθένας ξεχωριστά. Θυμόμαστε και τις καταγγελίες και τα συγχαρητήρια που εισέπραξαν αργότερα, όταν ικανοποίησαν το αίτημα των δημιουργών να στεγαστούν σε μία προσωρινή υπηρεσία.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα οι δημιουργοί. Ανεξάρτητα από ποια κυβέρνηση έχουν απέναντί τους, διεκδικούν τη στήριξη που δικαιούνται από την πολιτεία.
Τι έκανε ο κύριος Μητσοτάκης; Δέχτηκε προεκλογικά εκπροσώπους τους, φωτογραφήθηκε μαζί τους και αξιοποίησε βίντεο από τη συνάντηση τους ως προεκλογικό σποτ, χωρίς την άδεια τους, γεγονός που πυροδότησε τις οργισμένες ανακοινώσεις τους. Κανένας πολιτικός στο παρελθόν, δεν δημοσιοποίησε μια ιδιωτική συνομιλία με καλλιτέχνες χωρίς την συγκατάθεση τους για ίδιον όφελος. Το έκανε όμως ο σημερινός πρωθυπουργός.
Σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός, ότι σε εκείνη τη συνάντηση, ο κος Μητσοτάκης, είχε δεσμευτεί, ότι θα στηρίξει τη μετάβαση των δημιουργών, από την κρατική ΕΥΕΔ στον δικό τους οργανισμό την ΕΔΕΜ. Πριν μερικούς μήνες οι δημιουργοί με ανακοινώσεις τους δήλωναν όμως, πως η υπουργός πολιτισμού κυρία Λ. Μενδώνη, βάζει προσκόμματα καθυστερώντας τη διαδικασία και αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη δημιουργία ΑΟΔ (Ανώνυμες Οντότητες διαχείρισης), ιδιωτών δηλαδή, α λα ΑΕΠΙ!
Ακόμα και σήμερα, η μετάβαση δεν έχει γίνει και τα όρια στενεύουν καθώς έως τον Ιούνιο η διαδικασία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Εν μέσω πανδημίας, ανακοινώνονται μέτρα για τους πληγέντες και ω του θαύματος, οι καλλιτέχνες δεν συμπεριλαμβάνονται εξαιρέσει ορισμένων που πληρούν τις προϋποθέσεις για το επίδομα στήριξης, η πλειοψηφία των οποίων εργάζεται σε κρατικούς φορείς (Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών κλπ.). Το 95% των καλλιτεχνών και παραγωγών όμως, είναι ιδιώτες και η άποψη της υπουργού, είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας θα αυτορρυθμιστεί, την ώρα που οι καλλιτέχνες έχουν πάψει να δραστηριοποιούνται. Ο πρωθυπουργός στο τελευταίο του διάγγελμα, ανακοίνωσε ότι παρατείνεται η απαγόρευση των συναυλιών και άλλων εκδηλώσεων και υπό την ασφυκτική πίεση του αυθόρμητου κινήματος των καλλιτεχνών (Art Workers) και των δηλώσεων γνωστών καλλιτεχνών, η υπουργός αναγκάστηκε να ανακοινώσει νέα δέσμη μέτρων. Από αυτά, απουσίαζε η στήριξη στην μεγάλη ομάδα των δημιουργών. Ούτε ευρώ, στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης. Την ώρα μάλιστα που χιλιάδες ευρώ μεταφέρονται στον λογαριασμό του ταμείου αγαπημένων συνδικαλιστών του Υπουργείου Πολιτισμού που διώκονται από τη δικαιοσύνη.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο υβρεολόγιο και τα ψέματα του κου Γεωργιάδη. Α, είχε προηγηθεί, το δήθεν αυθόρμητο πέρασμα της καρότσας με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, από το Μαξίμου. Το οποίο όπως μάθαμε από τη τραγουδίστρια που βρήκε το θάρρος να κάνει δήλωση, ήταν κατά παραγγελία του πρωθυπουργού!
Ο Σταύρος Ξαρχάκος έχει γράψει μια σπουδαία σελίδα στον Ελληνικό Πολιτισμό. Ο Φοίβος Δεληβοριάς, είναι ένας εξαιρετικός εκπρόσωπος της δικής του γενιάς. Ούτε οι ίδιοι, ούτε το έργο τους χάνουν την αξία τους από την απαξίωση του κου Πέτσα, την αλαζονεία της κας Μενδώνη, ή τα ψέματα του κου Γεωργιάδη. Χαίρουν της εκτίμησης του λαού και των συναδέλφων τους. Αυτοί που γελοιοποιούνται, είναι οι εκπρόσωποι της μοναδικής κυβέρνησης, που αποδεικνύει με τέτοιο μένος, ότι λογαριάζει τους καλλιτέχνες αυτής της χώρας για εχθρούς και χρήσιμους μόνο, αν πρόκειται να αποτελέσουν το φόντο για κάποια προεκλογική τους καμπάνια, ή επιχειρηματικό τους σχέδιο.
Μόνο που στην περίπτωση της τέχνης, όπως λέει ο αγαπημένος στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος, ο χρόνος φέρνει τη δικαίωση. Εκεί δοκιμάζονται οι αντοχές των έργων και των προσώπων. Γι’ αυτό όταν περνάμε τα σύνορα της χώρας, οι άνθρωποι μας ταυτίζουν με τα έργα σπουδαίων δημιουργών μας που έχουν αγαπήσει. Λένε Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Μελίνα, Αγγελόπουλος... Όχι Πέτσας, Μενδώνη και Γεωργιάδης. Ο χρόνος θα κρατήσει τα αναγκαία. Το θέμα είναι, μέχρι να κριθεί ο καθένας από το έργο του, να μην πεθάνει από την πείνα. Και δυστυχώς, αυτό δεν προσπαθεί να το αποτρέψει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μπορεί ο κύριος Ξαρχάκος να σημείωσε, ότι η ΝΔ δεν είχε κανένα σχέδιο για τον πολιτισμό, αλλά τελικά η αλήθεια είναι ότι μοιάζει να έχει αλλεργία στον πολιτισμό και τους εκπροσώπους του…
Το θλιβερό, δεν είναι οι ύβρεις και τα ψέματα του Γεωργιάδη, απέναντι σε εκλεγμένο εκπρόσωπο των δημιουργών. Αν δεν είχε προηγηθεί η απαξίωση των Πέτσα - Μενδώνη στον Σταύρο Ξαρχάκο, την προηγούμενη των δηλώσεων Γεωργιάδη και μία σειρά γεγονότων με κοινό παρονομαστή την χυδαία συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στους καλλιτέχνες, δεν θα υπήρχε λόγος να γραφτεί αυτό το άρθρο.
Είναι γνωστός στους περισσότερους, ο αγώνας των δημιουργών, να απαλλαγούν από την αμαρτωλή ΑΕΠΙ. Προκειμένου να τα καταφέρουν, έδωσαν έναν αγώνα και με την προηγούμενη κυβέρνηση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η πρώτη κυβέρνηση που τόλμησε με πρωτοβουλία του Νίκου Ξυδάκη, να ελέγξει επιτέλους την ΑΕΠΙ που άφηναν ανεξέλεγκτη οι προηγούμενες κυβερνήσεις ώστε να διαπιστωθούν τα εγκλήματα εναντίον των δημιουργών. Όταν στην πορεία χρονοτρίβησε σε διάφορα ζητήματα που δεν είναι του παρόντος, οι δημιουργοί έκαναν τις καταγγελίες τους μέσω συνεντεύξεων τύπου αλλά και συνεντεύξεων προσωπικών ο καθένας ξεχωριστά. Θυμόμαστε και τις καταγγελίες και τα συγχαρητήρια που εισέπραξαν αργότερα, όταν ικανοποίησαν το αίτημα των δημιουργών να στεγαστούν σε μία προσωρινή υπηρεσία.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα οι δημιουργοί. Ανεξάρτητα από ποια κυβέρνηση έχουν απέναντί τους, διεκδικούν τη στήριξη που δικαιούνται από την πολιτεία.
Τι έκανε ο κύριος Μητσοτάκης; Δέχτηκε προεκλογικά εκπροσώπους τους, φωτογραφήθηκε μαζί τους και αξιοποίησε βίντεο από τη συνάντηση τους ως προεκλογικό σποτ, χωρίς την άδεια τους, γεγονός που πυροδότησε τις οργισμένες ανακοινώσεις τους. Κανένας πολιτικός στο παρελθόν, δεν δημοσιοποίησε μια ιδιωτική συνομιλία με καλλιτέχνες χωρίς την συγκατάθεση τους για ίδιον όφελος. Το έκανε όμως ο σημερινός πρωθυπουργός.
Σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός, ότι σε εκείνη τη συνάντηση, ο κος Μητσοτάκης, είχε δεσμευτεί, ότι θα στηρίξει τη μετάβαση των δημιουργών, από την κρατική ΕΥΕΔ στον δικό τους οργανισμό την ΕΔΕΜ. Πριν μερικούς μήνες οι δημιουργοί με ανακοινώσεις τους δήλωναν όμως, πως η υπουργός πολιτισμού κυρία Λ. Μενδώνη, βάζει προσκόμματα καθυστερώντας τη διαδικασία και αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη δημιουργία ΑΟΔ (Ανώνυμες Οντότητες διαχείρισης), ιδιωτών δηλαδή, α λα ΑΕΠΙ!
Ακόμα και σήμερα, η μετάβαση δεν έχει γίνει και τα όρια στενεύουν καθώς έως τον Ιούνιο η διαδικασία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Εν μέσω πανδημίας, ανακοινώνονται μέτρα για τους πληγέντες και ω του θαύματος, οι καλλιτέχνες δεν συμπεριλαμβάνονται εξαιρέσει ορισμένων που πληρούν τις προϋποθέσεις για το επίδομα στήριξης, η πλειοψηφία των οποίων εργάζεται σε κρατικούς φορείς (Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών κλπ.). Το 95% των καλλιτεχνών και παραγωγών όμως, είναι ιδιώτες και η άποψη της υπουργού, είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας θα αυτορρυθμιστεί, την ώρα που οι καλλιτέχνες έχουν πάψει να δραστηριοποιούνται. Ο πρωθυπουργός στο τελευταίο του διάγγελμα, ανακοίνωσε ότι παρατείνεται η απαγόρευση των συναυλιών και άλλων εκδηλώσεων και υπό την ασφυκτική πίεση του αυθόρμητου κινήματος των καλλιτεχνών (Art Workers) και των δηλώσεων γνωστών καλλιτεχνών, η υπουργός αναγκάστηκε να ανακοινώσει νέα δέσμη μέτρων. Από αυτά, απουσίαζε η στήριξη στην μεγάλη ομάδα των δημιουργών. Ούτε ευρώ, στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης. Την ώρα μάλιστα που χιλιάδες ευρώ μεταφέρονται στον λογαριασμό του ταμείου αγαπημένων συνδικαλιστών του Υπουργείου Πολιτισμού που διώκονται από τη δικαιοσύνη.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο υβρεολόγιο και τα ψέματα του κου Γεωργιάδη. Α, είχε προηγηθεί, το δήθεν αυθόρμητο πέρασμα της καρότσας με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, από το Μαξίμου. Το οποίο όπως μάθαμε από τη τραγουδίστρια που βρήκε το θάρρος να κάνει δήλωση, ήταν κατά παραγγελία του πρωθυπουργού!
Ο Σταύρος Ξαρχάκος έχει γράψει μια σπουδαία σελίδα στον Ελληνικό Πολιτισμό. Ο Φοίβος Δεληβοριάς, είναι ένας εξαιρετικός εκπρόσωπος της δικής του γενιάς. Ούτε οι ίδιοι, ούτε το έργο τους χάνουν την αξία τους από την απαξίωση του κου Πέτσα, την αλαζονεία της κας Μενδώνη, ή τα ψέματα του κου Γεωργιάδη. Χαίρουν της εκτίμησης του λαού και των συναδέλφων τους. Αυτοί που γελοιοποιούνται, είναι οι εκπρόσωποι της μοναδικής κυβέρνησης, που αποδεικνύει με τέτοιο μένος, ότι λογαριάζει τους καλλιτέχνες αυτής της χώρας για εχθρούς και χρήσιμους μόνο, αν πρόκειται να αποτελέσουν το φόντο για κάποια προεκλογική τους καμπάνια, ή επιχειρηματικό τους σχέδιο.
Μόνο που στην περίπτωση της τέχνης, όπως λέει ο αγαπημένος στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος, ο χρόνος φέρνει τη δικαίωση. Εκεί δοκιμάζονται οι αντοχές των έργων και των προσώπων. Γι’ αυτό όταν περνάμε τα σύνορα της χώρας, οι άνθρωποι μας ταυτίζουν με τα έργα σπουδαίων δημιουργών μας που έχουν αγαπήσει. Λένε Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Μελίνα, Αγγελόπουλος... Όχι Πέτσας, Μενδώνη και Γεωργιάδης. Ο χρόνος θα κρατήσει τα αναγκαία. Το θέμα είναι, μέχρι να κριθεί ο καθένας από το έργο του, να μην πεθάνει από την πείνα. Και δυστυχώς, αυτό δεν προσπαθεί να το αποτρέψει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μπορεί ο κύριος Ξαρχάκος να σημείωσε, ότι η ΝΔ δεν είχε κανένα σχέδιο για τον πολιτισμό, αλλά τελικά η αλήθεια είναι ότι μοιάζει να έχει αλλεργία στον πολιτισμό και τους εκπροσώπους του…
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου