Σκάνδαλο των σκανδάλων η απομάκρυνση Τουλουπάκη από την Εισαγγελία Διαφθοράς – Η κυβέρνηση ξεπλένει τη Νοβάρτις και στέλνει μήνυμα ατιμωρησίας στην πολιτική διαφθορά – Χλεύη των εμπλεκόμενων ο ΣΥΡΙΖΑ, αν σωπάσει – Αφωνία ντροπής στα ΜΜΕ...
Του Γ. Λακόπουλου
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα δεν χαίρεται μόνο, οργιάζει κιόλας. Οι ειδικές συνθήκες που...επικρατούν στη χώρα δεν εμπόδισαν το πολιτικό παρακράτος να ολοκληρώσει την επιχείρηση αναστροφής του σκανδάλου Νοβάρτις:
Αφού δίωξαν την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, τώρα την διώχνουν κιόλας από τη θέση της και ουσιαστικά καταργούν το συγκεκριμένο δικαστικό όργανο.
Είχε προηγηθεί το Κινάλ που ζητούσε αναίσχυντα- καθώς στέλεχός του διώκεται να «τεθεί σε αργία» η εισαγγελέας μετά την άσκηση δίωξης εις βάρος της.
Ο εξοβελισμός της, δια της ενοποίησης των εισαγγελιών Διαφθοράς και Οικονομικού Εγκλήματος, συνιστά και στέλνει μήνυμα ατιμωρησίας στην τριτοκοσμική μεθόδευση πολιτικής διαφθοράς.
Το σάπιο κομμάτι της πολιτικής τάξης μπορεί να συνεχίσει ανενόχλητο τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος. Ήδη οι κεκράκτες του βγήκαν ήδη στα μιντιακά μπαλκόνια και πανηγυρίζουν.
Η εξέλιξη αυτή συνιστά κυβερνητικό όνειδος και πλήττει την ελληνική Δικαιοσύνη. Αφαιρεί τα, περιορισμένα έτσι κι αλλιως, περιθώρια που είχαν οι ακέραιοι δικαστικοί λειτουργοί για να κάνουν τη δουλειά τους.
Ο -ιατρός- υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας συνδέει, ως μη όφειλε, το όνομά του με μια θλιβερή μεθόδευση. Αν η ενοποίηση γίνεται προς το συμφέρον της Δικαιοσύνης θα έπρεπε να έχει επικεφαλής την Τουλουπάκη, που έδωσε δείγμα εισαγγελικής αρετής.
Διαφθορά κατά Εισαγγελίας: Σημειώσατε 1
Η απομάκρυνση της χαλκέντερης εισαγγελέως Διαφθοράς από την διερεύνηση του σκανδάλου, επαναφέρει το δικαστικό σώμα σε ρόλο θεραπαινίδας του πολιτικού συστήματος και των οικονομικών κύκλων που συμπράττουν μαζί του, για την κατοχύρωση της ασυδοσίας των πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων που πιάνονται στα δίκτυα των διωκτικών υπηρεσιών.
Μετά το -ομολογημένο από την ίδια την εταιρία -σκάνδαλο Ζίμενς, για το οποίο κανείς δεν πλήρωσε, το ακόμη μεγαλύτερο σκάνδαλο Νοβάρτις ήταν η τελευταία ευκαιρία να σταθεί στο ύψος της η ελληνική Δικαιοσύνη και να μην χάσει και τα τελευταία ίχνη εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας.
Με την εξέλιξη που πήραν τα πράγματα κανείς πλέον δεν θα πιστεύει ότι «υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας». Η διαφθορά νίκησε τους διώκτες της.
Το σκάνδαλο Νοβάρτις, καταφανές και επεκτεινόμενο εκτός από πολιτικούς και σε χιλιάδες γιατρούς και επικυρωμένο με δικαστικές αποφάσεις στις ΗΠΑ- συσπείρωσε εναντίον της εισαγγελέως Ελένης Τουλουπάκη, που το ερευνούσε, τις δυνάμεις του σκότους.
Δεν υπήρξε στα δικαστικά χρονικά τόσο οργανωμένη επίθεση σε μια δικαστική λειτουργό που απλώς έκανε τη δουλειά της. Απειλήθηκε, καθυβρίσθηκε, χαρακτηρίσθηκε «μέλος συμμορίας» από ερευνώμενους και μετά την πολιτική μεταβολή του 2019 της ασκήθηκε δίωξη για να απομακρυνθεί τελικά οριστικά από την υπόθεση. Πρόκειται για το Σκάνδαλο των Σκανδάλων.
Η Τουλουπάκη ερευνούσε, όπως ήταν υποχρεωμένη, στοιχεία για εμπλοκή πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο, μεταξύ των οποίων και απολύτως νόμιμες καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων, που ήταν σε θέση να γνωρίζουν.
Σε κάθε δημοκρατική χώρα θα έμενε απερίσπαστη να ολοκληρώσει στην έρευνά της και ανάλογα με το αποτέλεσμα για τον καθένα, είτε θα έβαζε στο αρχείο το φάκελό του, είτε θα τον έστελνε στον φυσικό δικαστή του.
Καθώς στην Ελλάδα το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα έχει φροντίσει εκ των προτέρων για την απαλλαγή του -με τον διαβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών- η εισαγγελέας υποχρεώθηκε να στείλει στη Βουλή τους φακέλους δέκα πολιτικών, πριν ολοκληρώσει την έρευνα.
Η κοινοποίησή του από την Βουλή έδωσε την ευκαιρία να οργανωθεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο συγκάλυψης όλων των εποχών. Μια σκευωρία κατά της Δικαιοσύνης που χαρακτήριζε «σκευωρία»… την δικαστική έρευνα.
Τα ΜΜΕ που πρωτοστάτησαν παραβιάζοντας το ρόλο τους τώρα σιωπούν για την προκλητική μεθόδευση. Πολιτικά κόμματα, αντί να θέσουν σε διαθεσιμότητα τα εμπλεκόμενα στελέχη τους, μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα, μετατράπηκαν σε μηχανισμούς υπεράσπισής τους. Παραβλέποντας ότι τα ζητήματα ηθικής είναι εντελώς προσωπικές υποθέσεις.
Δημοσιογράφοι, οικονομικοί παράγοντες, γιατροί και πάσης φύσεως τυχοδιώκτες και μιζαδόροι στρατολογήθηκαν για την συγκάλυψη σκανδάλου και την απαλλαγή των, όποιων, ενόχων. Με επικεφαλής τις πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της χώρας, τη σήψη και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, με την αλληλουχία των σκανδάλων που συνόδευσαν τις περιόδους που κυβερνούσαν διαδοχικά και μαζί.
Η ΝΔ και το Κινάλ αντί να διευκολύνουν την έρευνα της εισαγγελέως Τουλουπάκη στράφηκαν εναντίον της, κάλυψαν τις αθλιότητες που οργανώθηκαν για την εξόντωση της και έβαλαν την συγκάλυψη του σκανδάλου στο πολιτικό τους πρόγραμμα.
Έφτασαν ως τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, στην οποία υπήρξε όργιο παραβιάσεων, για να τιμωρήσουν στην ουσία με παραπομπή – ως εξωμότη της Δεξιάς – τον υπερφίαλο και πολυπράγμονα εισαγγελέα Παπαγγελόπουλο. Ο ίδιος με τις αμετροέπειές του εξ αντικειμένου έδρασε ως συνεργός των μηχανισμών τις συγκάλυψης.
Παρά τον λυσσώδη πόλεμο εναντίον της και τις τρομακτικές δυσκολίες που συνάντησε η εισαγγελέας Τουλουπάκη προχώρησε την έρευνά της όσο ήταν δυνατόν. Για εφτά από τους δέκα πολιτικούς αποφάσισε αρχειοθέτηση, επειδή δεν κατέστη δυνατόν να «δέσει» τις υποθέσεις τους κατά τρόπο θα της επέτρεπε να τις υπερασπιστεί απόλυτα στο δικαστήριο. Ένδειξη ότι κινήθηκε με υψηλό φρόνημα δικαιοσύνης.
Για έναν πολιτικό άσκησε ήδη δίωξη και δυο η έρευνα είναι ακόμη ανοιχτή, Με την απομάκρυνσή της προκύπτει το ερώτημα τι θα πράξουν όσοι θα πάρουν την σκυτάλη. Αν αρχειοθετήσουν τις υποθέσεις Γεωργιάδη- Αβραμόπουλου που εκκρεμούν, θα… ακυρώσουν και τη δίωξη κατά Λοβέρδου; Θα είναι ακραία πρόκληση δικαστικού σκοταδισμού που θα ολοκληρώσει ένα δικαστικό έγκλημα.
Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ στη συγκάλυψη
Σ’ αυτό το σκηνικό πρέπει να αξιολογηθεί η στάση συγκεκριμένων παραγόντων του ΣΥΡΙΖΑ. Με τα λάθη και τον ερασιτεχνισμό τους διευκόλυναν στην πράξη το κύκλωμα της Νοβάρτις, όχι απλώς να ξεφύγει από τον έλεγχο και την τιμωρία, αλλά και να στήσει τον μηχανισμό καταδίωξης των δικαστικών λειτουργών που ερευνούσαν το σκάνδαλο και να πετύχει τη συγκάλυψη.
Μένει να απαντηθεί αν όσοι παρέσυραν την κυβέρνηση Τσίπρα σε χειρισμούς που στην ουσία εξυπηρετούσαν τους ερευνώμενους, ήταν απλώς ηλίθιοι ή υποκινούμενοι. Αντί να σιωπούν και να περιμένουν την δικαιοσύνη, οργάνωσαν σπέκουλες που διευκόλυναν όσους έτρεμαν το σκάνδαλο να περάσουν στην αντεπίθεση με πρωτόγνωρες πρακτικές.
Από αυτή την άποψη η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει σήμερα να εξετάσει τι ακριβώς έγινε λάθος από τις κυβερνήσεις της και επέτρεψε στους υπόπτους να μετατραπούν σε κατήγορους. Π.χ. γιατί υπήρξε ανοχή στις ύβρεις, όχι μόνο κατά των εισαγγελέων, αλλά και κατά του τότε Πρωθυπουργού, από τους εμπλεκομένους και τους υπερασπιστές τους.
Ως κόμμα της αντιπολίτευσης σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να μην αφήσει «λίθον επί λίθου» για την απομάκρυνση Τουλουπάκη, που συνιστά την τελευταία- κυβερνητική- πράξη της συγκάλυψης του σκανδάλου.
Όχι μόνο για να συμπαρασταθεί στο πρόσωπό της σε όσους γενναίους δικαστικούς έχουν απομείνει, αλλά και για να εκφράσει το λαϊκό αίσθημα αγανάκτησης και αηδίας για την κατάλυση της Δικαιοσύνης με χονδροειδείς πολιτικές παρεμβάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου