Χιλιάδες μαθητές διδάχτηκαν φέτος, για πρώτη φορά, ότι πολεμικό χαρακτήρα μπορεί να προσλάβει και η τελετουργική έναρξη της εκπαιδευτικής χρονιάς, όχι μονάχα οι καταληκτικές μέρες των... Πανελλαδικών Εξετάσεων, ανέκαθεν –και παντελώς αναίτια– πολεμικές.
Ας ελπίσουμε ότι η πρώτη φορά θα είναι και η τελευταία. Οτι του χρόνου τέτοιον καιρό ο κορονοϊός θα έχει ηττηθεί και τα παιδιά θα πάνε στο σχολείο δίχως να χρειαστεί να μαλώσουν με τη μητέρα τους μπροστά στο σχολείο για τη μάσκα. Και δίχως να δουν τον πατέρα τους να δέρνει τον δάσκαλό τους. Ας ενηλικιωθούν κατ’ οίκον οι τυπικώς ώριμοι.
Αργά ή γρήγορα, η μασκομαχία θα υποβιβαστεί σε μια ασήμαντη παράγραφο της σύγχρονης Ιστορίας, αν βέβαια ο ακόρεστος επεκτατισμός του ανθρώπινου γένους εις βάρος του περιβάλλοντος πάψει να αιμοδοτεί άγνωστα μικρόβια.
Επί του παρόντος, παραμένει ένα ζήτημα που διχάζει τις κοινωνίες και προκαλεί πάθη. Πάθη που πολύ συχνά είναι μασκαρεμένα. Κάτω από το υποκριτικό ενδιαφέρον για την υγεία των παιδιών κρύβεται το αντιδραστικό μίσος κατά της πολιτικής και η απέχθεια απέναντι στον επιστημονικό λόγο.
Η επιστήμη με τις αντιφάσεις και τις ελλιπείς ακόμα γνώσεις της για τη δράση της COVID-19, και η πολιτική με τα πολλά λάθη της, προσφέρουν λαβές στους συνωμοσιολόγους αρνητές της πανδημίας, είτε θρησκόληπτοι είναι είτε ιδεοληπτικοί της Ακροδεξιάς, η οποία πρωτοστατεί στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στις ΗΠΑ.
Η διαφορά, όμως, δεν είναι ασήμαντη: Οι επιστήμονες ομολογούν ότι οδεύουν ψάχνοντας, ότι δεν τα ξέρουν όλα, ότι λαθεύουν· κι αν κάποιος εξ αυτών σπεύσει να υπηρετήσει πολιτικές επιδιώξεις μετερχόμενος σοφίσματα και αλχημείες, βρίσκει αμέσως σφοδρό αντίλογο και εκτίθεται.
Εμείς, ως ευρύ κοινό, ίσως δεν το αντιληφθούμε ποτέ, η επιστημονική κοινότητα όμως έχει τη δική της εσωτερική μνήμη και το δικό της «ποινολόγιο».
Αντίθετα, οι πολιτικοί, καταχρηστικά παντογνώστες, οδεύουν από τη μια σιγουριά στην επόμενη και στη μεθεπόμενη, κι ας μην έχει γερά θεμέλια καμιά τους. Δεν σφάλλουν ποτέ, δεν μεροληπτούν, δεν παίζουν με συμφέροντα. Και επειδή κάτι τέτοιο δεν ισχύει, η δυσπιστία απέναντί τους επιτείνεται, και στο έδαφος αυτό θρασομανούν όλα τα ζιζάνια του ανορθολογισμού.
Αίφνης, οι μάσκες-αλεξίπτωτα που μοιράστηκαν σε ορισμένα σχολεία καλύπτουν μεν σχεδόν όλο το πρόσωπο, αποκαλύπτουν δε αμετροεπείς τους επαίνους που απένειμε η κυβέρνηση στον εαυτό της προ εορτής, περί πλήρους ετοιμότητας. Θα υπάρξει ειλικρινής συγγνώμη έστω γι’ αυτό;...
Ας ελπίσουμε ότι η πρώτη φορά θα είναι και η τελευταία. Οτι του χρόνου τέτοιον καιρό ο κορονοϊός θα έχει ηττηθεί και τα παιδιά θα πάνε στο σχολείο δίχως να χρειαστεί να μαλώσουν με τη μητέρα τους μπροστά στο σχολείο για τη μάσκα. Και δίχως να δουν τον πατέρα τους να δέρνει τον δάσκαλό τους. Ας ενηλικιωθούν κατ’ οίκον οι τυπικώς ώριμοι.
Αργά ή γρήγορα, η μασκομαχία θα υποβιβαστεί σε μια ασήμαντη παράγραφο της σύγχρονης Ιστορίας, αν βέβαια ο ακόρεστος επεκτατισμός του ανθρώπινου γένους εις βάρος του περιβάλλοντος πάψει να αιμοδοτεί άγνωστα μικρόβια.
Επί του παρόντος, παραμένει ένα ζήτημα που διχάζει τις κοινωνίες και προκαλεί πάθη. Πάθη που πολύ συχνά είναι μασκαρεμένα. Κάτω από το υποκριτικό ενδιαφέρον για την υγεία των παιδιών κρύβεται το αντιδραστικό μίσος κατά της πολιτικής και η απέχθεια απέναντι στον επιστημονικό λόγο.
Η επιστήμη με τις αντιφάσεις και τις ελλιπείς ακόμα γνώσεις της για τη δράση της COVID-19, και η πολιτική με τα πολλά λάθη της, προσφέρουν λαβές στους συνωμοσιολόγους αρνητές της πανδημίας, είτε θρησκόληπτοι είναι είτε ιδεοληπτικοί της Ακροδεξιάς, η οποία πρωτοστατεί στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στις ΗΠΑ.
Η διαφορά, όμως, δεν είναι ασήμαντη: Οι επιστήμονες ομολογούν ότι οδεύουν ψάχνοντας, ότι δεν τα ξέρουν όλα, ότι λαθεύουν· κι αν κάποιος εξ αυτών σπεύσει να υπηρετήσει πολιτικές επιδιώξεις μετερχόμενος σοφίσματα και αλχημείες, βρίσκει αμέσως σφοδρό αντίλογο και εκτίθεται.
Εμείς, ως ευρύ κοινό, ίσως δεν το αντιληφθούμε ποτέ, η επιστημονική κοινότητα όμως έχει τη δική της εσωτερική μνήμη και το δικό της «ποινολόγιο».
Αντίθετα, οι πολιτικοί, καταχρηστικά παντογνώστες, οδεύουν από τη μια σιγουριά στην επόμενη και στη μεθεπόμενη, κι ας μην έχει γερά θεμέλια καμιά τους. Δεν σφάλλουν ποτέ, δεν μεροληπτούν, δεν παίζουν με συμφέροντα. Και επειδή κάτι τέτοιο δεν ισχύει, η δυσπιστία απέναντί τους επιτείνεται, και στο έδαφος αυτό θρασομανούν όλα τα ζιζάνια του ανορθολογισμού.
Αίφνης, οι μάσκες-αλεξίπτωτα που μοιράστηκαν σε ορισμένα σχολεία καλύπτουν μεν σχεδόν όλο το πρόσωπο, αποκαλύπτουν δε αμετροεπείς τους επαίνους που απένειμε η κυβέρνηση στον εαυτό της προ εορτής, περί πλήρους ετοιμότητας. Θα υπάρξει ειλικρινής συγγνώμη έστω γι’ αυτό;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου