Η προοδευτική κοινωνία βιώνει πια «από μέσα» την σημερινή οργουελική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, που είναι ολόιδια με την τηλεοπτική δυστοπία του παρόντος. Και αντιδρά…
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Το ειδησεογραφικό μενού της εβδομάδας που πέρασε είχε πολλά σουξέ (αναφέρω ενδεικτικά την ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στη θέση του μεγαλύτερου πολιτικού απατεώνα που πέρασε ποτέ απ’ το ελληνικό κοινοβούλιο, την φωτιά στο Γκουαντάναμο της Μόριας, καθώς και την αποκάλυψη του Γ.Γ του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ ότι Ελλάδα και Τουρκία συμφώνησαν σε διάλογο), αλλά την παράσταση έκλεψε ο Big Brother του ΣΚΑΙ. Για την ακρίβεια ένας από τους 18 μικρότερους αδελφούς του, ονόματι Αντώνης Αλεξανδρίδης, ο οποίος αυτοαπεκαλύφθη ως σεξιστής, μισογύνης, ομοφοβικός, ξενοφοβικός, ακραίος εθνικιστής, φασίστας.
Λέω «έκλεψε την παράσταση», υπό την έννοια ότι «πούλησε περισσότερο» (όπως λένε τα golden boys της τηλεοπτικής επιχειρηματικότητας) από κάθε άλλο προϊόν ανάμεσα στα τηλεοπτικά προϊόντα της εβδομάδας, είτε επρόκειτο για προϊόντα παραγωγής των διευθύνσεων ενημέρωσης, είτε για προϊόντα παραγωγής των διευθύνσεων προγραμμάτων, όπως τα reality show και… οι εκπομπές μαγειρικής. Κάθε είδους...
Έχετε αντίρρηση ότι ο μικρός αδελφός του «Μεγάλου Αδελφού» του ΣΚΑΙ ήταν ένα κατασκευασμένο τηλεοπτικό προϊόν; Είσθε αφελείς: όλοι όσοι γνωρίζουμε τον βαθύτερο χαρακτήρα της τηλεοπτικής βιομηχανίας, την εμπορική δύναμή της, τη φυσιολογία της θεαματικότητας των reality show, γνωρίζουμε ότι, τη στιγμή που ο Α.A. του Big Brother σκανδάλιζε το πανελλήνιο εκφράζοντας σε live streaming τα αποτρόπαια σεξιστικά ένστικτα που συνθέτουν την ζωώδη κουλτούρα του βιασμού, δεν ήταν παρά ένα ακόμα τηλεοπτικό προϊόν… Εξαιρετικά ευπώλητο…. Καλομαγειρεμένο…
Λέω «έκλεψε την παράσταση», υπό την έννοια ότι «πούλησε περισσότερο» (όπως λένε τα golden boys της τηλεοπτικής επιχειρηματικότητας) από κάθε άλλο προϊόν ανάμεσα στα τηλεοπτικά προϊόντα της εβδομάδας, είτε επρόκειτο για προϊόντα παραγωγής των διευθύνσεων ενημέρωσης, είτε για προϊόντα παραγωγής των διευθύνσεων προγραμμάτων, όπως τα reality show και… οι εκπομπές μαγειρικής. Κάθε είδους...
Έχετε αντίρρηση ότι ο μικρός αδελφός του «Μεγάλου Αδελφού» του ΣΚΑΙ ήταν ένα κατασκευασμένο τηλεοπτικό προϊόν; Είσθε αφελείς: όλοι όσοι γνωρίζουμε τον βαθύτερο χαρακτήρα της τηλεοπτικής βιομηχανίας, την εμπορική δύναμή της, τη φυσιολογία της θεαματικότητας των reality show, γνωρίζουμε ότι, τη στιγμή που ο Α.A. του Big Brother σκανδάλιζε το πανελλήνιο εκφράζοντας σε live streaming τα αποτρόπαια σεξιστικά ένστικτα που συνθέτουν την ζωώδη κουλτούρα του βιασμού, δεν ήταν παρά ένα ακόμα τηλεοπτικό προϊόν… Εξαιρετικά ευπώλητο…. Καλομαγειρεμένο…
*******
«Όταν ένα απ’ τα 18 αδέρφια του Big Brother αποδεικνύεται σεξιστής, μισογύνης, ομοφοβικός, ξενοφοβικός, ακραίος εθνικιστής, φασίστας, η βασική ευθύνη βαρύνει τους γεννήτορες του Big Brother και των 18 αδελφών του», σχολίασα το …προϊόν στον προσωπικό μου «λογαριασμό», στο Facebook…
«Ας αναζητήσουμε την ευθύνη για τον απεχθή χαρακτήρα του Αντώνη του Big Brother και για τους άλλους ομοίους του που συμμετέχουν στο reality - γιατί υπάρχουν κι άλλοι όμοιοί του εντός του "σπιτιού" - στους γεννήτορες της συγκεκριμένης εκπομπής», εξήγησα: σ' αυτούς που επέλεξαν ανάμεσα σε χιλιάδες υποψήφιους "παίκτες" τους τελικούς συμμετέχοντες με βάση τους συγκεκριμένους, προβληματικούς ή μη, χαρακτήρες τους, με προφανή στόχο να πετύχουν την πλέον πιασιάρικη –που σημαίνει την πλέον εκρηκτική και προκλητική και επεισοδιακή– σύνθεση χαρακτήρων, προκειμένου να «απογειώσουν», όπως λένε στην τηλεοπτική διάλεκτο, την εκπομπή. Δηλαδή οι διευθύνοντες παραγωγοί του συγκεκριμένου reality, ο διευθυντής προγράμματος, και βέβαια ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΙ Γιάννης Αλαφούζος, ως θετός πατέρας του «Big Brother» και των 18… αδελφών του».
Εισέπραξα εκατοντάδες λάικ, αλλά και αρκετά emoji με τη χαρακτηριστική φατσούλα που κάνει εμετό δηλώνοντας την απέχθειά της – ελπίζω όχι για το σχόλιό μου. Κι ακόμα σχόλια «αριστερής αποστροφής» του τύπου, «μα εσύ, ένας… διανοούμενος, βλέπεις Big Brother ; Γιατί;». Ή, «καλά, εσύ, ένας αριστερός, βλέπεις ό,τι δείχνουν αυτά τα βοθροκάναλα;».
«Όταν ένα απ’ τα 18 αδέρφια του Big Brother αποδεικνύεται σεξιστής, μισογύνης, ομοφοβικός, ξενοφοβικός, ακραίος εθνικιστής, φασίστας, η βασική ευθύνη βαρύνει τους γεννήτορες του Big Brother και των 18 αδελφών του», σχολίασα το …προϊόν στον προσωπικό μου «λογαριασμό», στο Facebook…
«Ας αναζητήσουμε την ευθύνη για τον απεχθή χαρακτήρα του Αντώνη του Big Brother και για τους άλλους ομοίους του που συμμετέχουν στο reality - γιατί υπάρχουν κι άλλοι όμοιοί του εντός του "σπιτιού" - στους γεννήτορες της συγκεκριμένης εκπομπής», εξήγησα: σ' αυτούς που επέλεξαν ανάμεσα σε χιλιάδες υποψήφιους "παίκτες" τους τελικούς συμμετέχοντες με βάση τους συγκεκριμένους, προβληματικούς ή μη, χαρακτήρες τους, με προφανή στόχο να πετύχουν την πλέον πιασιάρικη –που σημαίνει την πλέον εκρηκτική και προκλητική και επεισοδιακή– σύνθεση χαρακτήρων, προκειμένου να «απογειώσουν», όπως λένε στην τηλεοπτική διάλεκτο, την εκπομπή. Δηλαδή οι διευθύνοντες παραγωγοί του συγκεκριμένου reality, ο διευθυντής προγράμματος, και βέβαια ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΙ Γιάννης Αλαφούζος, ως θετός πατέρας του «Big Brother» και των 18… αδελφών του».
Εισέπραξα εκατοντάδες λάικ, αλλά και αρκετά emoji με τη χαρακτηριστική φατσούλα που κάνει εμετό δηλώνοντας την απέχθειά της – ελπίζω όχι για το σχόλιό μου. Κι ακόμα σχόλια «αριστερής αποστροφής» του τύπου, «μα εσύ, ένας… διανοούμενος, βλέπεις Big Brother ; Γιατί;». Ή, «καλά, εσύ, ένας αριστερός, βλέπεις ό,τι δείχνουν αυτά τα βοθροκάναλα;».
*******
Προ τριετίας, όταν ένα άλλο δημοφιλές reality επιβίωσης (το Survivor) άρχισε να μονοπωλεί την τηλεοπτική θεαματικότητα, ρώτησα μια παρέα συριζαίων συνδαιτυμόνων μου αν το παρακολουθούν και εισέπραξα αμήχανα χαμόγελα και περιπαικτικά σχόλια: η Αριστερά δεν βλέπει Survivor, ήταν η στερεότυπη απάντηση∙ δεν βλέπει Φάρμα, X-Factor, My Style Rocks, Power of love και Nomads. Και δεν βλέπει φυσικά (!) Big Βrother…
Σε... προέκταση, «η Αριστερά δεν βλέπει ποδόσφαιρο, δεν ακούει "σκυλάδικα", δεν διαβάζει παραλογοτεχνία και trash media - βλέπει ταινίες τέχνης και διαβάζει "Monde diplomatique"», είναι ο αστικός μύθος. Και, παρότι... αστικός, είναι ένας μύθος που δεν απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα, απέχει, όσο απέχει η Αριστερά απ’ αυτήν. Εκτός κι αν όλα τούτα είναι ένας μύθος και όχι η πραγματικότητα, πράγμα που, προσωπικά, έχοντας ως τεκμήριο τις αντιδράσεις των χιλιάδων διαδικτυακών φίλων μου (χιλιάδες οργισμένα post κατά του ΣΚΑΙ και του Big Brother και του απεχθούς σεξιστή, μισογύνη, και ομοφοβικού μικρού αδελφού) πιστεύω ότι ισχύει: ευτυχώς, η Αριστερά, η προοδευτική κοινωνία εν γένει, βιώνει πια από μέσα την σημερινή οργουελική πραγματικότητα, που είναι ολόιδια με την τηλεοπτική δυστοπία του παρόντος – ένας διαπλανητικός Big Brother, η κατά Ιγνάσιο Ραμονέ «Αυτοκρατορία της Επιτήρησης».
Και αντιδρά σ’ αυτήν τη δυστοπία, στις τερατώδεις reality εκφράσεις της, τύπου ΣΚΑΙ – Big Brother, με εκατομμύρια διαδραστικά post οργής μέσα απ’ τα social media,σαν κι αυτό: «Κουλτούρα βιασμού σε prime time και με χορηγούς. Αηδία και ανατριχίλα. Αν από αυτό βγάζουν λεφτά να βρουν κάποιον άλλο τρόπο. Να μην επιτρέψουμε να πάρει κεφάλι η καφρίλα και ο κανιβαλισμός»*
Προ τριετίας, όταν ένα άλλο δημοφιλές reality επιβίωσης (το Survivor) άρχισε να μονοπωλεί την τηλεοπτική θεαματικότητα, ρώτησα μια παρέα συριζαίων συνδαιτυμόνων μου αν το παρακολουθούν και εισέπραξα αμήχανα χαμόγελα και περιπαικτικά σχόλια: η Αριστερά δεν βλέπει Survivor, ήταν η στερεότυπη απάντηση∙ δεν βλέπει Φάρμα, X-Factor, My Style Rocks, Power of love και Nomads. Και δεν βλέπει φυσικά (!) Big Βrother…
Σε... προέκταση, «η Αριστερά δεν βλέπει ποδόσφαιρο, δεν ακούει "σκυλάδικα", δεν διαβάζει παραλογοτεχνία και trash media - βλέπει ταινίες τέχνης και διαβάζει "Monde diplomatique"», είναι ο αστικός μύθος. Και, παρότι... αστικός, είναι ένας μύθος που δεν απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα, απέχει, όσο απέχει η Αριστερά απ’ αυτήν. Εκτός κι αν όλα τούτα είναι ένας μύθος και όχι η πραγματικότητα, πράγμα που, προσωπικά, έχοντας ως τεκμήριο τις αντιδράσεις των χιλιάδων διαδικτυακών φίλων μου (χιλιάδες οργισμένα post κατά του ΣΚΑΙ και του Big Brother και του απεχθούς σεξιστή, μισογύνη, και ομοφοβικού μικρού αδελφού) πιστεύω ότι ισχύει: ευτυχώς, η Αριστερά, η προοδευτική κοινωνία εν γένει, βιώνει πια από μέσα την σημερινή οργουελική πραγματικότητα, που είναι ολόιδια με την τηλεοπτική δυστοπία του παρόντος – ένας διαπλανητικός Big Brother, η κατά Ιγνάσιο Ραμονέ «Αυτοκρατορία της Επιτήρησης».
Και αντιδρά σ’ αυτήν τη δυστοπία, στις τερατώδεις reality εκφράσεις της, τύπου ΣΚΑΙ – Big Brother, με εκατομμύρια διαδραστικά post οργής μέσα απ’ τα social media,σαν κι αυτό: «Κουλτούρα βιασμού σε prime time και με χορηγούς. Αηδία και ανατριχίλα. Αν από αυτό βγάζουν λεφτά να βρουν κάποιον άλλο τρόπο. Να μην επιτρέψουμε να πάρει κεφάλι η καφρίλα και ο κανιβαλισμός»*
*Η ανάρτηση του νέου Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Τζανακόπουλου στο twitter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου