Μπορεί εδώ στην Ελλάδα, πολιτική ηγεσία (και media) να προβάλλουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν στις σχέσεις του με την νέα αμερικανική διοίκηση ωστόσο το συμπέρασμα (ότι η Ουάσιγκτον προτιμά την Αθήνα έναντι της Άγκυρας) στο οποίο καταλήγουν απέχει από την πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα άλλωστε δεν διαμορφώνεται από επιθυμίες και ευσεβείς πόθους των Αθηνών αλλά από το... απτό συμφέρον των μεγάλων παικτών στη διεθνή σκακιέρα.
Μπορεί να ενοχλεί και να προκαλεί δυσφορία στην Αθήνα το γεγονός ότι οι ΗΠΑ (και λοιποί ευρωπαίοι φίλοι) αντιμετωπίζουν τον Ερντογάν ως παίκτη στην περιοχή. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα, καθώς ο τούρκος ηγέτης, σε αντίθεση με τους εγχώριους δικούς μας, αποδεικνύει ότι έχει τη δυνατότητα να παζαρέψει σκληρά τα ανταλλάγματα των προσφορών του.
Έτσι, την ίδια στιγμή που η δικοί μας ηγέτες (ο πληθυντικός έχει να κάνει με τη διαχρονική υποτέλεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος) προσφέρουν τα πάντα επί πιστώσει στους Αμερικανούς (και λοιπούς ευρωπαίους φίλους) ο Ερντογάν πουλά πανάκριβα και τοις μετρητοίς τις εξυπηρετήσεις που τους παρέχει. Οι τελευταίες τουρκικές μεγάλες εξυπηρετήσεις στην Ουάσιγκτον έχουν να κάνουν με την τουρκική εμπλοκή στο μεγάλο παιχνίδι στη Βόρειο Αφρική και το Αφγανιστάν.
Στην Β. Αφρική η τουρκική ανάμειξη στη Λιβύη λειτούργησε ως ανάχωμα στη γαλλική φιλοδοξία για γεωπολιτική επέκταση, κάτι που μόνο ως πολύ μεγάλη υπηρεσία στην Αμερικανική Εξωτερική πολιτική μπορεί να περιγραφεί καθώς η Ουάσιγκτον φροντίζει οι μεγάλοι σύμμαχοί της να μην σηκώνουν κεφάλι.
Σ ότι έχει να κάνει με την εκδούλευση που προσφέρουν οι τούρκοι στους Αμερικανούς στο Αφγανιστάν, αποκαλυπτικός ήταν ο ίδιος ο Ερντογάν, σε δηλώσεις του από την κατεχόμενη Κύπρο:
«Εάν προσέξουμε, είπε ο Ερντογάν, δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν δημιουργήσει ένα τέτοιο πρόβλημα στο Αφγανιστάν. Υπήρχαν πολλά προβλήματα στο Αφγανιστάν και πριν από αυτό. Ο αφγανικός λαός πολέμησε ενάντια σε αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τη θέλησή του και αναδείχθηκε νικητής. Αργότερα, αυτές οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ- ΝΑΤΟ στην προκειμένη περίπτωση) πήγαν ξανά στο Αφγανιστάν. Παρέμειναν εκεί για περισσότερα από 20 χρόνια. Στεκόμαστε δίπλα στους Αφγανούς αδελφούς μας ενάντια σε όλες αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Τώρα ξεκινά μια νέα εποχή. Υπάρχουν τρεις κυρίαρχες δυνάμεις εδώ. ΝΑΤΟ, Ηνωμένες Πολιτείες και Τουρκία. Προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να αποσυρθούν. Αλλά το αεροδρόμιο της Καμπούλ λειτουργεί ήδη από εμάς και ζήτησαν να συνεχίσει να λειτουργεί έτσι και στο εξής»
Και στο σημείο αυτό ο πρόεδρος της Τουρκίας δημοσιοποιεί τις απαιτήσεις, ή τα ανταλλάγματα που ζητά για την εξυπηρέτηση που προσφέρει:
« Έχουμε κάποιους όρους ως Τουρκία. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτον, οι ΗΠΑ να είναι στο πλευρό μας σε επίπεδο διπλωματίας. Δεύτερον, όσον αφορά τον εφοδιασμό να είναι δίπλα μας. Ένα άλλο είναι ότι θα υπάρξουν σοβαρά οικονομικά και διοικητικά προβλήματα κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Να παράσχει επίσης την απαραίτητη υποστήριξη στην Τουρκία σε αυτά τα θέματα.»
Με άλλα λόγια, αυτό που είπε ο Ερντογάν στους Αμερικανούς είναι δώστε χρήμα και υποστήριξη και εμείς θα κάνουμε τη (βρώμικη) δουλειά σας.
Πόσο λέτε να ενοχλήθηκαν οι Αμερικανοί με το άνοιγμα τμήματος των Βαρωσίων που την ίδια μέρα ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας;…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου