Θυμάστε την ελληνική ταινία «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» των Τσιφόρου-Βασιλειάδη; Εκεί, λοιπόν, η Μαίρη Αρώνη υποδύεται την τρελή για να πικάρει τον μπερμπάντη άνδρα της Λ. Κωνσταντάρα. Αυτός αναθέτει στον φίλο του ψυχίατρο (Γ. Βογιατζής) να την παρακολουθεί στενά, για να δει αν πράγματι έχει πρόβλημα ή τον κοροϊδεύει. Κάποια μέρα που η Αρώνη συμπεριφέρεται περίεργα -λέει ακατάληπτα πράγματα, σπάει πιάτα, βάζει στραβά τα κάδρα στους τοίχους, ντύνεται νεράιδα- ο σύζυγος τρομοκρατημένος τηλεφωνεί στον γιατρό που μένει στον πάνω όροφο και του λέει με σπασμένη φωνή: «Γιατρέ, κατέβα γρήγορα, εκδηλώθηκε, εκδηλώθηκε».
Αυτή η σκηνή μού ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας το άρθρο των «Financial Times», σύμφωνα με το οποίο, αν θέλει ο Τσίπρας να εξασφαλίσει τα χρήματα από την Ευρώπη και το ΔΝΤ, αλλά και τη στήριξη του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να διώξει από την κυβέρνηση τους ακροδεξιούς ΑΝ.ΕΛΛ. και τους ακροαριστερούς της Αριστερής Πλατφόρμας.
Επιτέλους, οι δανειστές εκδηλώθηκαν. Η διαφορά με την ταινία είναι ότι αυτοί δεν υποδύονται τους τρελούς. Το λένε σοβαρά. Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις τους, τις έκαναν γνωστές μέσω ενός εντύπου που θεωρείται έγκυρο, γιατί έχει αποδείξει πολλές φορές ότι είναι καλά πληροφορημένο σχετικά με το τι συμβαίνει στο παρασκήνιο. Πράγματι, έτσι έχουν τα πράγματα, όπως τα περιγράφει η εφημερίδα.
Σχεδόν σε όλες τις επαφές που είχε ο Α. Τσίπρας με Ευρωπαίους αξιωματούχους, έπεσε πάνω στις σφοδρές ενστάσεις τους για τη συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Ελληνες και για το ειδικό βάρος που έχει στην κυβέρνησή του η Αριστερή Πλατφόρμα. Κάποιοι εξ αυτών, οι πιο επιθετικοί, του είχαν υποδείξει μάλιστα ποιος κατά τη γνώμη τους είναι ο καταλληλότερος εταίρος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Οι περισσότεροι ανέφεραν το Ποτάμι και ορισμένοι, οι πιο θρασείς, και το ΠΑΣΟΚ. Οταν ο Α. Τσίπρας τούς είπε ότι «δεν θυμάμαι να είχατε εκφράσει αντιρρήσεις για τους Βορίδη, Γεωργιάδη, που ήταν υπουργοί στις κυβερνήσεις Σαμαρά-Βενιζέλου», η απάντηση που πήρε ήταν «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν».
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ξένοι δεν μιλούν ερήμην των ελληνικών κομμάτων. Ο Α. Σαμαράς προσφέρθηκε, αν οι περιστάσεις το απαιτήσουν. Ο Ευ. Βενιζέλος κινείται στην ίδια λογική. Ο επικεφαλής του Ποταμιού χαρακτηρίζει τους ΑΝ.ΕΛΛ. ακροδεξιούς και όσους ανήκουν στην Αριστερή Πλατφόρμα (άρα και τους υπουργούς) νεοσταλινικούς λαϊκιστές, ενώ προ ολίγων ημερών έκανε λόγο για την ανάγκη να διαμορφωθεί στη Βουλή μια νέα φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία. Δηλαδή, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Αν η στάση των ξένων είναι εξωφρενική, η στάση όσων στο εσωτερικό της χώρας υιοθετούν και διακινούν τα σχετικά σενάρια είναι εξοργιστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου