Γράφει: Ελένη Μαυρούλη
Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας*. Μία φράση και ένας «φίλος από τα παλιά», «φορτωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις», όχι απαραίτητα καλές, έκανε και πάλι πιο αισθητή την παρουσία του, «τραβώντας αυτιά». Μια «γεύση παρελθόντος», που είναι προφανές, όπως εξελίσσεται η ιστορία, ότι κάθε άλλο παρά στο χθες ανήκει.
Τα πρώτα δημόσια δείγματα ήρθαν την Παρασκευή 17 Απριλίου όταν ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Ντέιβιντ Πιρς ανήρτησε στα...κοινωνικά δίκτυα σχόλιο, με “αποδέκτες” τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών!, για τους Αμερικανούς αξιωματούχους που έπεσαν νεκροί από την «17Νοέμβρη». Ήδη, όμως, η «δυσφορία» της Ουάσινγκτον είχε εκφραστεί δια μέσου διαρροών που επικαλούνταν τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ.
Ακολούθησε την Δευτέρα, 20 Απριλίου, λίγες ώρες πριν από την 48η επέτειο από το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα των συνταγματαρχών του 1967, συνέντευξη Τύπου του κ. Πιρς. Μια συνέντευξη «φορτωμένη» σημειολογικά: δίπλα στην αναμνηστική πλάκα για τα πέντε μέλη της αμερικανικής αποστολής που δολοφονήθηκαν από την 17 Νοέμβρη. Και με την σαφέστατη προειδοποίηση ότι τυχόν απελευθέρωση του Σ. Ξηρού θα θεωρηθεί από τις ΗΠΑ «βαθειά μη φιλική ενέργεια». Γιατί η θέση «βίαιων τρομοκρατών και κακοποιών» είναι «όχι στην ασφάλεια του σπιτιού τους, με τους φίλους, την οικογένεια και τους συνεργάτες τους αλλά στη φυλακή».
Ακολούθησε την Δευτέρα, 20 Απριλίου, λίγες ώρες πριν από την 48η επέτειο από το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα των συνταγματαρχών του 1967, συνέντευξη Τύπου του κ. Πιρς. Μια συνέντευξη «φορτωμένη» σημειολογικά: δίπλα στην αναμνηστική πλάκα για τα πέντε μέλη της αμερικανικής αποστολής που δολοφονήθηκαν από την 17 Νοέμβρη. Και με την σαφέστατη προειδοποίηση ότι τυχόν απελευθέρωση του Σ. Ξηρού θα θεωρηθεί από τις ΗΠΑ «βαθειά μη φιλική ενέργεια». Γιατί η θέση «βίαιων τρομοκρατών και κακοποιών» είναι «όχι στην ασφάλεια του σπιτιού τους, με τους φίλους, την οικογένεια και τους συνεργάτες τους αλλά στη φυλακή».
Τότε έγινε, δε, γνωστό ότι η συνέντευξη Τύπου του κ. Πιρς και οι αναρτήσεις του στο twitter δεν ήταν η μοναδική έκφραση πίεσης από αμερικανικής πλευράς. Είχε προηγηθεί στις 2 Απριλίου τηλεφωνική συνομιλία του Αμερικανού πρέσβη με τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Παρασκευόπουλο.
Ακολούθησε, λίγο μετά το Πάσχα, τηλεφωνική επικοινωνία του ίδιου του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα επίσης για το ίδιο θέμα. Μάλιστα, το κατά τα άλλα «λαλίστατο» Μαξίμου επιβεβαίωσε την συνομιλία αφού πρώτα δόθηκε στη δημοσιότητα από την Ουάσινγκτον και μετά τις αναρτήσεις του κ. Πιρς στα κοινωνικά δίκτυα. Όπως υποστηρίζει το Μαξίμου και σε αυτήν την συνομιλία ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον Τζ. Κέρι ότι δεν πρόκειται να αφεθεί ελεύθερος κανένας τρομοκράτης, ότι θα «παρακολουθείται» καλύτερα με το βραχιολάκι κατ’οίκον, ότι ο νόμος «δεν είναι φωτογραφικός» για τον Σ. Ξηρό και ότι «ο μεγάλος κίνδυνος για την Ευρώπη προέρχεται από την ασύμμετρη τρομοκρατία των τζιχαντιστών»..
Μάλλον ο κ. Τσίπρας δεν «έπεισε» γιατί ακολούθησαν οι αναρτήσεις και η συνέντευξη Τύπου του κ. Πιρς αλλά και νέα οργισμένη ανακοίνωση του Στέητ Ντιπάρτμεντ. Ακολούθησε και η, «μάλλον σε ψυχρή ατμόσφαιρα» , συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά με τον Τζον Κέρι στην Ουάσινγκτον. Παρά τα χαμόγελα ο κ. Κοτζιάς αναγκάστηκε σε δηλώσεις του να παραδεχτεί ότι κλήθηκε εκ νέου να «δώσει εξηγήσεις», δηλαδή να επαναλάβει ότι δεν θα απελευθερωθεί κανένας τρομοκράτης, ότι η Ελλάδα σέβεται τις «ευαισθησίες» των ΗΠΑ στο ζήτημα της τρομοκρατίας, ότι υπάρχουν 11 αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων γύρω από τα θέματα των συνθηκών στις ελληνικές φυλακές κλπ.
Προφανώς ούτε αυτές οι εξηγήσεις κρίθηκαν «επαρκείς» και έτσι το Στέητ Ντιπάρτμεντ στις 21 Απριλίου προχώρησε στην επίσημη ένταξη των Χριστόδουλου Ξηρού και Νίκου Μαζιώτη στην παγκόσμια λίστα τρομοκρατών που διατηρούν οι ΗΠΑ (δηλαδή για να έχουμε και μια τάξη μεγέθους στο μυαλό μας στην λίστα που περιλάμβανε τον Οσάμα μπιν Λάντεν και περιλαμβάνει σήμερα τον επικεφαλής του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε» αλ Μπαγκντάντι). Μάλιστα στην εκτελεστική πράξη 13224 δηλώνεται ότι θα προχωρήσουν οι ΗΠΑ σε «πάγωμα» όλων των περιουσιακών στοιχείων που τυχόν διαθέτουν στις ΗΠΑ οι δύο προαναφερόμενοι!
Τελευταίο επεισόδιο στην «αντιτρομοκρατική» αμερικανική ομοβροντία είναι η έκτακτη συνάντηση την Τετάρτη 22 Απριλίου του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά και του διπλωματικού συμβούλου του πρωθυπουργού Βαγγέλη Καλπαδάκη με τον Αμερικανό πρέσβη Ντέιβιντ Πιρς, με θέμα -τι άλλο; Το γνωστό..
Πώς αλλιώς εκτός από ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας θα μπορούσε να χαρακτηριστούν οι ενέργειες των ΗΠΑ; Και μάλιστα με τρόπο τέτοιο που παραπέμπει αρκετά χρόνια πίσω, ίσως και δεκαετίες, (τότε που η πρεσβεία ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις την μετεμφυλιακή περίοδο) καθώς τον τελευταίο καιρό είχε υιοθετηθεί μεγαλύτερη «διακριτικότητα».
Δεν είναι ωμή παρέμβαση όταν η κυβέρνηση μιας ξένης χώρας παρεμβαίνει και πρακτικώς απειλεί με διπλωματικές συνέπειες αν εφαρμοστεί ένα νομοσχέδιο που υιοθετήθηκε από το κυρίαρχο ελληνικό κοινοβούλιο; Ασχέτως της άποψης που ο καθείς μπορεί να έχει για το νομοσχέδιο και πολύ περισσότερο για την 17Νοέμβρη και τον Σ. Ξηρό, το μείζον ζήτημα είναι ακριβώς αυτό.
Και απέναντι στην απροκάλυπτη αυτή παρέμβαση με αέρα επικυρίαρχου, η μεν στάση της πλειοψηφίας της αντιπολίτευσης ήταν ο πανικός μην δυσαρεστηθούν οι «καλοί μας σύμμαχοι» («εκνευρίσατε ακόμη και τους Αμερικανούς» ήταν η επωδός ) η δε στάση της κυβέρνησης ήταν να σταθεί σαν σχολιαρόπαιδο να δίνει εξηγήσεις χωρίς καν να τολμήσει να ξεστομίσει ότι πρόκειται για παρέμβαση ανεπίτρεπτη απέναντι σε ένα κυρίαρχο κράτος από τον παρουσιαζόμενο ως «έντιμο διαμεσολαβητή» για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Συνολικά, δηλαδή, ο λεγόμενος πολιτικός κόσμος της χώρας αντέδρασε σαν να πρόκειται για κάτι «φυσιολογικό» αποδεχόμενος, πρακτικώς, την πραγματικότητα που δεν μπορούν να κρύψουν οι προπαγανδιστικές κορώνες περί «περήφανης εξωτερικής πολιτικής»: το ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό οικονομική και πολιτική επικυριαρχία.
Και ω, τι σύμπτωση: η αμερικανική «σφαλιάρα» ήρθε την ώρα που η Αθήνα προσβλέπει στην Ουάσινγκτον για «βοήθεια» με τους δανειστές. Η αμερικανική αντίδραση, αν δει κανείς τις ημερομηνίες, είναι «παράλληλη» χρονικά με την πραγματοποίηση της επίσκεψης Τσίπρα στην Μόσχα και τις συζητήσεις περί επέκτασης του λεγόμενου Turkish Stream στο ελληνικό έδαφος. Η συνέντευξη Τύπου του κ. Πιρς καθώς και οι «παραινέσεις» Κέρι στον Ν. Κοτζιά έρχονται ώρες πριν την άφιξη στην Αθήνα του ισχυρού άνδρα της Gazprom Αλεξέι Μίλερ, ακριβώς γι αυτόν τον αγωγό.
Και μόλις ένα 24ωρο μετά, η Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ «τα ρίχνει» στην Gazprom επειδή παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες ανταγωνισμού που δεν επιτρέπουν σε έναν προμηθευτή φυσικού αερίου να διαχειρίζεται και το δίκτυο αλλά και επειδή θα πρέπει να επιτρέψει και σε ανταγωνιστές της να χρησιμοποιούν τον αγωγό. Το να ασκούνται πιέσεις για ιδιωτικοποιήσεις, πχ, αλλά να πρέπει να γίνουν και με συγκεκριμένους κανόνες που θα εξαιρούν όσες προτάσεις δεν επιθυμούν οι «εταίροι» δια των επιτροπών ανταγωνισμού, με αυτήν την λογική ονομάζεται «σεβασμός στους ευρωπαϊκούς κανόνες» και όχι οικονομική επικυριαρχία υποθέτουμε. (Μήπως θυμάται κανείς γιατί «ναυάγησε» τελικά η προσφορά της Gazprom για τη ΔΕΠΑ;)
Όλα αυτά, μαζί με την γνωστή σε όλους πορεία των διαπραγματεύσεων στα διάφορα Groups (Brussels Group, Athens Group, EuroWorking Group, Eurogroup, κ.ο.κ.) επιβεβαιώνουν, λογικά, την κεντρική «γραμμή» της κυβέρνησης περί «περήφανης πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» και περί «σκληρής προσπάθειας εξεύρεσης λύσης μεταξύ ισότιμων εταίρων στην ΕΕ». Και μετά απλώς παίρνει ένα τηλέφωνο ο Τζον Κέρι ή ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ (ο «φίλος» της Ελλάδας) μας προειδοποιεί «να τελειώνουμε με τις διαβουλεύσεις» και να μην τον κάνουμε «να χάσει πάλι την υπομονή του» και ξυπνάμε. Γιατί η πραγματικότητα του ιμπεριαλισμού, δυστυχώς, είναι επίμονη και επίπονη**.
Σημειώσεις – Υστερόγραφα:
* Η περίφημη φράση «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας» ανήκει στον πολιτικό της δεξιάς (Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ) και βραχύβιο πρωθυπουργό (μετά τα Ιουλιανά και έως το πραξικόπημα), Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Με αυτά τα λόγια υποδέχτηκε τον Αμερικάνο στρατηγό Τζέιμς Βαν Φλιτ παρουσιάζοντάς του, το ελληνικό στρατιωτικό άγημα που απέδιδε τιμές…
** Ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει εν τέλει με την εφαρμογή του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης, γιατί κάποιοι ψίθυροι ήδη αναφέρουν περί ζητημάτων που δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί για το περίφημο «βραχιολάκι», ας περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις με τον αγωγό Turkish Stream και αν θα προστρέξουμε να εξασφαλίσουμε και άλλα χρήματα για αμφιβόλου χρησιμότητας οπλικά συστήματα made in usa…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου