του Γιάννη Μακριδάκη
Η Φινλανδία, μια χώρα δορυφόρος της Γερμανίας στην ευρωζώνη, από τους σκληρούς δανειστές της Ελλάδας, βρίσκεται για 3η χρονιά σε οικονομική ύφεση. Η ανεργία μεγαλώνει ολοένα, εργοστάσια χαρτοπολτού κλείνουν, η Nokia συρρικνώνεται και η κατάσταση οδεύει ολοένα χειρότερα.
Άλλη μια απόδειξη ότι η καπιταλιστική κρίση είναι συστημική και οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο αξιακό σύστημα του καταναλωτισμού, το οποίο έχει ορίσει λάθος τα δομικά στοιχεία του, ήτοι τις έννοιες τιμή, πλούτος, ανάπτυξη.
Την τιμή την έκανε συνώνυμη του τιμήματος και έτσι χάθηκε η αξιοπρέπεια, κάθε τιμή έχει το τίμημά της τελικά. Τον πλούτο τον όρισε συνώνυμο της συγκέντρωσης κουπονιών χρήματος και έτσι χάθηκε η έννοια του αέναου πλούτου των φυσικών πόρων, των αγαθών κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων του Σύμπαντος Κόσμου. Την ανάπτυξη την όρισε ως συνώνυμο της μεγέθυνσης, του γιγαντισμού και έτσι έφτασε στην απόλυτη Ύβρη, στην απομύζηση του οικοσυστήματος και των πλασμάτων του συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του ανθρώπου.
Από κει και πέρα πάνε όλα λάθος, τα ΑΕΠ, τα δάνεια, τα ισοζύγια, τα πλεονάσματα και φυσικά οκαπιταλιστική κρίση,ι άνθρωποι, που δυστυχώς λόγω αυτής ακριβώς της φιλοσοφίας και αυτών των δομικών λαθών, μπήκαν σε δεύτερη μοίρα, πίσω και κάτω από τους αριθμούς.
Με την Ανάσταση, την Άνοιξη, την Ανάταση όλων των φυσικών πλασμάτων, είναι καιρός να ακολουθήσουμε κι εμείς, όσοι το νιώθουμε το μέγα σφάλμα που οδηγεί στην ύβρη και στην απώλεια των στιγμών της ζωής μας, να απεμπλακούμε όσο μπορεί ο καθένας μας από το νοσηρό σύστημα που τον απομυζεί και να ορίσει τη ζωή του και το αξιακό του σύστημα με τους ρεαλιστικούς φυσικούς όρους.
Άλλη μια απόδειξη ότι η καπιταλιστική κρίση είναι συστημική και οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο αξιακό σύστημα του καταναλωτισμού, το οποίο έχει ορίσει λάθος τα δομικά στοιχεία του, ήτοι τις έννοιες τιμή, πλούτος, ανάπτυξη.
Την τιμή την έκανε συνώνυμη του τιμήματος και έτσι χάθηκε η αξιοπρέπεια, κάθε τιμή έχει το τίμημά της τελικά. Τον πλούτο τον όρισε συνώνυμο της συγκέντρωσης κουπονιών χρήματος και έτσι χάθηκε η έννοια του αέναου πλούτου των φυσικών πόρων, των αγαθών κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων του Σύμπαντος Κόσμου. Την ανάπτυξη την όρισε ως συνώνυμο της μεγέθυνσης, του γιγαντισμού και έτσι έφτασε στην απόλυτη Ύβρη, στην απομύζηση του οικοσυστήματος και των πλασμάτων του συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του ανθρώπου.
Από κει και πέρα πάνε όλα λάθος, τα ΑΕΠ, τα δάνεια, τα ισοζύγια, τα πλεονάσματα και φυσικά οκαπιταλιστική κρίση,ι άνθρωποι, που δυστυχώς λόγω αυτής ακριβώς της φιλοσοφίας και αυτών των δομικών λαθών, μπήκαν σε δεύτερη μοίρα, πίσω και κάτω από τους αριθμούς.
Με την Ανάσταση, την Άνοιξη, την Ανάταση όλων των φυσικών πλασμάτων, είναι καιρός να ακολουθήσουμε κι εμείς, όσοι το νιώθουμε το μέγα σφάλμα που οδηγεί στην ύβρη και στην απώλεια των στιγμών της ζωής μας, να απεμπλακούμε όσο μπορεί ο καθένας μας από το νοσηρό σύστημα που τον απομυζεί και να ορίσει τη ζωή του και το αξιακό του σύστημα με τους ρεαλιστικούς φυσικούς όρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου