Ξύπνα, ρε φίλε!

Η συγκλονιστική στιγμή της παράδοσης των όπλων

 από τους δακρυσμένους αντάρτες.

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,

Αυτόν τον καιρό είμαι χαρούμενη. Ήρθε το καλοκαίρι και μαζί μ” αυτό η αισιοδοξία και ο έρωτας. Ο έρωτας, Πιτσιρίκο, μπορεί να κινήσει το σύμπαν. Ο έρωτας σε στροβιλίζει, σε ζαλίζει, σε μεθάει. Οι άνθρωποι πρέπει να φανταστούν τον δικό τους κόσμο, να τον ερωτευτούν να επαναστατήσουν και να τον κατακτήσουν.

Ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι που, αν το κοιτάς, δίχως να παίζεις στην παρτίδα του θα σε αφήσει να χάσεις.

Οι άνθρωποι χάνουμε από το τέρας του νεοφιλελευθερισμού. Χάνουμε, διότι δεν φανταστήκαμε την ελευθερία.

Χάνουμε διότι είμαστε θεατές και όχι συντελεστές.

Πιτσιρίκο, οδηγούμαστε σε πολύ άσχημα μονοπάτια. Η ελευθερία χάνεται όπως και η δημοκρατία.Πρέπει να αντιδράσουμε. 

Εξυμνούμε την ένδοξη ιστορία και, παράλληλα, δεν παραδειγματιζόμαστε από εκείνη.

Προχθές, έβλεπα το βίντεο από την παράδοση των όπλων. Πιάστηκε η καρδιά μου, Πιτσιρίκο. Δεν θέλουμε νέα Βάρκιζα.

Δε μιλώ για εμφύλιο,αλλά ζητώ να αγωνιστούμε.Ζητώ να μην παραδώσουμε τα όπλα.

Τα πέντε τελευταία χρόνια σερνόμαστε στο βούρκο της χρεοκοπίας. Εάν δεν πιάσουμε πάτο, ποτέ δε θα ανέβουμε.

Ο Αλέξης Τσίπρας κρατά στα χέρια του μια πυρηνική βόμβα. Πρέπει να την πετάξει. Πρέπει να πατήσει το κόκκινο κουμπί που ακούει στο όνομα Grexit.

Πήγα κόντρα στην ιδεολογία μου, καθώς ξέρω πως αυτή τη στιγμή η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχτεί τις αναρχικές ιδέες, και ψήφισα ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Εάν υπογράψουν νέο μνημόνιο, θα τα βάλω πρώτα με τον εαυτό μου κι έπειτα με την κυβέρνηση.

Η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί στο θάνατο, βέβαια αυτό που με απασχολεί είναι κάτι άλλο.

Εξυμνούμε τη λαμπρή ιστορία ενός ένδοξου παρελθόντος και -σήμερα που η ιστορία προχωρά με γοργούς ρυθμούς- παραμένουμε μουδιασμένοι και αμέτοχοι θεατές.

Ραγιάδες μου, αρπάξτε την ευκαιρία και γράψτε τη δική σας λαμπρή ιστορία.

Ξεχάσατε την ελευθερία; Δεν υπάρχουν αξίες για εσάς; Δεν βλέπετε πού οδηγούμαστε; Δεν αντικρίσατε το τέρας;

Ονειρευτείτε την ελευθερία. Ονειρευτείτε ένα δίκαιο κόσμο. Γκρεμίστε αυτό το έκτρωμα και χτίστε τον από την αρχή, κι αν δεν τα καταφέρουμε εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο, τουλάχιστον ας μη μας αλλάξει το σύστημα.

Ας πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ας μη φοβηθούμε.

Λένε πως πολλές φορές γίνομαι ουτοπική, αλλά ποιος μπορεί να ορίσει το τι είναι ουτοπικό; Νομίζω κανένας…

Ας αγωνιστούμε γαμώ το κέρατό μου!

Σε κάποιους από εμάς δεν αρέσει αυτός ο βάρβαρος κόσμος. Δεν έχουμε τέτοια ιδανικά. Να θυμόμαστε πως οι ρομαντικοί και ονειροπόλοι κατέκτησαν τα σπουδαιότερα πράγματα στον πλανήτη, οπότε ας μετατραπούμε σε τέτοιους.

Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς

Λώρα

 

Υ.Γ.1 Μου αρέσουν τα υστερόγραφα.
Υ.Γ.2 Εάν δεν αντιδράσουμε, τελειώσαμε.
Υ.Γ.3 Ήρθε το καλοκαίρι, ας γίνουμε χίπις!

 

(Αγαπητή φίλη, είστε ερωτευμένη και ασχολείστε με τα Μνημόνια και τον βούρκο της χρεοκοπίας; Θα λακίσει το αγόρι, αν του λέτε τέτοια. Μου αρέσει το κείμενό σας, γιατί μου θυμίζει το 2011. Μου αρέσει που όλοι οι Έλληνες παροτρύνουν τους άλλους να ξυπνήσουν. Το ξύπνιο μας είναι αυτό. Μια και είστε ερωτευμένη, μην κοιτάτε τι κάνουν οι άλλοι. Άλλωστε, δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για έρωτες. Ζήστε τον έρωτά σας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο επαναστατικό από τον έρωτα. Και μόλις περάσει -γιατί θα περάσει-, πέφτετε πάλι με τα μούτρα στον αγώνα. Πάντως, σαν τους ρομαντικούς να μη γίνουμε, γιατί οι ρομαντικοί αυτοκτονούσαν. Χίπις γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Να είστε καλά)

pitsirikos.net