Η Γερμανική ηγεσία μ’ έναν άκρως αυταρχικό και σχεδόν φασιστικό τρόπο διέπεται από την «παράλογη ιδέα», όπως την χαρακτήρισε προ καιρού η γαλλική εφημερίδα Le Monde, «ότι όλος ο κόσμος οφείλει να μοιάσει στη Γερμανία, υιοθετώντας το μοντέλο της». Με άλλα λόγια, οι Έλληνες και όλοι οι άλλοι λαοί –τόσο οι «πάνω» όσο και οι «κάτω»- πρέπει να γίνουν κατά ένα τρόπο «Γερμανοί»! Αυτό, όμως, δεν απέχει από αυτό που σύμφωνα με τη Τζούλια Κρίστεβα χαρακτήριζε τους ναζί, οι οποίοι ανήγαγαν σε μοναδική παγκόσμια αξία τη δική τους εθνική κουλτούρα, το δικό τους τρόπο σκέψης και ζωής, αρνούμενες το σεβασμό στους τρόπους των άλλων λαών και την κατακτημένη διιστορική αξιοπρέπειά τους. Γι’ αυτό ο ναζισμός και ο φασισμός είναι εδώ. Γιατί όπως έλεγε ο Πρίμο Λεβί «Παντού, στον κόσμο, όπου αρχίζουμε με την κατάπνιξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και του δικαιώματός του στην ισότητα, ολισθαίνουμε ταχύτατα στο σύστημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης...». Μπορεί να συμβεί κάτι άλλο; Αυτό που προτείνει η γαλλική εφημερίδα, ότι δηλαδή η Γερμανία «οφείλει να μοιάσει στις άλλες χώρες». Μάλλον δύσκολο… Αντιθέτως, ο φασισμός και ο ρατσισμός διαχέεται σε όλη τη βόρεια Ευρώπη των νεοφιλελεύθερων κανιβάλων. Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινείται και η δήλωση του Γάλλου πρώην υπουργού Εσωτερικών του Σαρκοζί, Κλωντ Γκεάν σύμφωνα με την οποία «οι πολιτισμοί δεν αξίζουν όλοι το ίδιοι». Τι σημαίνει αυτό; Μήπως αυτό που συνέβη με τους Γερμανούς ναζί που θεωρούσαν ότι όποιος δεν συμμερίζεται την υπεροχή του γερμανικού «άριου πολιτισμού» είναι εχθρός τους; Ενδεχομένως η Ευρώπη οδεύει σε μία νέα οικονομική και πολιτισμική ένωση, στην οποία θα επικρατεί το Γερμανικό πολιτισμικό μοντέλο. Σ’ αυτό δεν μπορεί να ενταχθεί ο ευρωπαϊκός νότος της «σιέστας», της μη πειθαρχίας και της γιορτής. Δεν είναι τυχαία η εκστρατεία των γερμανικών εντύπων και ακραίων ευρωπαϊκών λαϊκιστικών στοιχείων εναντίον της Ελλάδας. Αλλά την απάντηση σε όλα τα παραπάνω τη δίνει ο Γάλλος φιλόσοφος και ιστορικός Τσβετάν Τοντόροφ, ο οποίος απαντώντας στον Γκεάν σχετικά με την άνιση αξία των πολιτισμών, επισημαίνει πως «οι αξίες ενός πολιτισμού δεν μπορούν να ισχύουν παρά για ολόκληρη την ανθρωπότητα» και όχι μόνο για μια ομάδα ή ένα λαό. Παρόλα αυτά, έχουμε ήδη τη διάκριση των λαών σ’ αυτούς που αξίζουν και σ’ αυτούς που δεν αξίζουν.
Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Ν. Ελίας το τραύμα της ήττας στους δύο παγκοσμίους πολέμους καθόρισε το γερμανικό πνεύμα, δημιουργώντας μία τάση αναδίπλωσης και εθνικής κατάθλιψης κατά τις περιόδους αδυναμίας αλλά και αντιδημοκρατικού αυταρχισμού και επιθετικότητας όταν υπάρχει η αίσθηση της ισχύος. Αυτή η αταβιστική συμπεριφορά εκδηλώνεται κατά κόρον εναντίον της Ελλάδας, η οποία δαιμονοποιείται και χρησιμοποιείται σαν παράδειγμα προς αποφυγή. Για την ακρίβεια, οι Γερμανοί φαίνεται να ακολουθούν την πολιτική των WASP’s(Λευκοί Αγγλοσάξονες Προτεστάντες) στην Αμερική, οι οποίοι ένωναν όλο το μωσαϊκό των μεταναστών που συνέρεε στις ΗΠΑ απ’ όλο τον κόσμο με βάση κάθε φορά έναν κοινό εχθρό-δαίμονα(αρχικά εσωτερικό και στη συνέχεια εξωτερικό). Ο αποδιοπομπαίος τράγος, ή κατ’ άλλους η «Ιφιγένεια», σήμερα, για τη δημιουργία των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης φαίνεται να είναι για τους Γερμανούς η Ελλάδα. Γι' αυτό τώρα πρέπει να θυσιαστούμε με τον πλέον μαρτυρικό τρόπο για να παραδειγματιστούν όλοι οι άλλοι.
Οι επιθέσεις της Λαγκάρντ, του Σόιμπλε, της Μέρκελ και εν γένει της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ εναντίον των Ελλήνων συλλήβδην παραπέμπει σε μία αντιμετώπιση κατά το ανάλογο του homo sacer, του «Ιερού ανθρώπου», ουσιαστικά του «καταραμένου», που νομιμοποιεί την πράξη της νομικής ανθρωποκτονίας στο ρωμαϊκό δίκαιο. Έτσι, αυτός που έχει δηλωθεί homo sacer αποκλείεται από την κανονική νομική προστασία και μπορεί να δολοφονηθεί ατιμωρητί από τον καθένα. Οι Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία ήταν ο απόλυτος homo sacer, αλλά προτού εγκλειστούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και δολοφονίας, θα έπρεπε πρώτα να τους αφαιρεθεί η γερμανική ιθαγένεια και οι προστασίες που προέρχονται από αυτή. Εμάς των Ελλήνων μας αφαιρείται σήμερα η ευρωπαϊκή «ιθαγένεια», αφού αρνούμαστε να καταστούμε εκείνος ο υποδειγματικός γι’ αυτούς βιοπολιτικός χώρος, όπου η κυρίαρχη εξωτερική(γερμανική) και εγχώρια(των γραικύλων) εξουσία θα μπορεί να ασκείται χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό στο σώμα, στην πολιτική, στην κοινωνική και στη βιολογική ζωή των Ελλήνων εργαζόμενων και μη.
Γιατί οι Γερμανοί δεν σκέφτονται με όρους αλληλεγγύης τη διάσωση της Ελλάδας, αλλά με όρους υποταγής στη δική τους άποψη για την Ενωμένη Ευρώπη. Μία Ευρώπη που θα είναι «γερμανική» ως προς την κουλτούρα και πλήρως υποταγμένη στις νεοφιλελεύθερες επιταγές των τραπεζών που εδρεύουν στη Φρανκφούρτη. Αλλά οι Έλληνες είμαστε ικανοί να αγωνιστούμε για την αξιοπρέπειά μας, έχουμε εκείνη την αρετή και την τόλμη που είναι προϋποθέσεις αναγκαίες για την ελευθερία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου